Chapter 105 Chapter 105:  Running Into Each Other Again   “Uncle Liu, it really was you!” Chen Li’s face was filled with disbelief as she stared at Liu Mu
บทที่ 105 บทที่ 105: วิ่งเข้ามาหากันและกันอีกครั้ง "ลุงหลิวนี่เป็นคุณจริงๆ!" ใบหน้าของเฉินหลี่เต็มไปด้วยความไม่เชื่อขณะที่เธอจ้องมองที่หลิวจง
 Even at this moment, she can’t will herself to believe what was happening is real
แม้ในขณะนี้เธอไม่สามารถจะให้ตัวเองเชื่อว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นจริง
 “That Huang Xiaolong and Fei Hou were right,” Reaching this point, Liu Mu wasn’t afraid to admit it, and he nodded his head in all frankness and said: “The group of bandits earlier was arranged by me
"Huang Xiaolong และ Fei Hou กล่าวถูกต้อง" ถึงจุดนี้ Liu Mu ไม่กลัวที่จะยอมรับมันและเขาพยักหน้าอย่างตรงไปตรงมาและกล่าวว่า "กลุ่มโจรก่อนหน้านี้ได้จัดโดยฉัน
” Chen Li trembled with anger yet she scared at the same time, she gritted her teeth, asking: “Why?!” Liu Mu sneered, “Why? You should ask your Father for the reason
"เฉินหลี่สั่นด้วยความโกรธ แต่เธอก็หวาดกลัวในเวลาเดียวกันเธอก้มหน้าฟันไว้ถามว่า" ทำไมล่ะ? "หลิวจงหัวเราะเยาะ" ทำไม? 
 Chen Li, don’t blame me after you die for the only one you should blame is your Father!” “Blame my Father?” Chen Lu repeated stupidly, not understanding
เฉินหลี่ไม่โทษฉันหลังจากที่คุณตายเพื่อคนเดียวที่คุณควรตำหนิเป็นพ่อของคุณ! "" ตำหนิพ่อของฉัน "เฉินลูซ้ำซ้ำซากไม่เข้าใจ
 “That’s right
"ถูกตัอง
 Your Father uprooted the Long Family that year; pity he didn’t realize that not all from the Long Family were annihilated!” Liu Mu recounted coldly
พระบิดาของพระองค์ทรงถอนรถนครอบครัวอันยาวนานในปีนั้น 
 “Steward Liu, what’s the use of telling this to her? The Young Lord is awaiting our report
"สจ๊วตหลิวเธอใช้บอกเรื่องนี้กับเธอได้อย่างไร? 
” The bandit dressed man behind Liu Mu stepped forward and said
"โจรที่สวมใส่ชายคนหนึ่งที่อยู่เบื้องหลัง Liu Mu ก้าวไปข้างหน้าและกล่าวว่า
 Liu Mu nodded in agreement and signaled with his hands
Liu Mu พยักหน้าด้วยข้อตกลงและส่งสัญญาณด้วยมือของเขา
 The surrounding bandits stepped up and captured Chen Li
โจรที่ล้อมรอบก้าวขึ้นมาและจับกุมเชงลี
 “What do you want to do? Where are you taking me?!”  Chen Li was terrified and her voice shook as she shouted fearfully
"เธออยากทำอะไรล่ะ? 
 “Taking you where?” Liu Mu scoffed, “Don’t worry, the time for you to die hasn’t come
"พาคุณไปที่ไหน?" Liu Mu หัวเราะเยาะ "อย่ากังวลเวลาที่คุณตายไม่ได้มา
 Young Lord already said that letting you die so easily can’t satisfy the hatred in his heart
หนุ่มลอร์ดบอกว่าปล่อยให้คุณตายอย่างง่ายดายไม่สามารถตอบสนองความเกลียดชังในหัวใจของเขา
 Young Lord ordered us to bring you back for him to enjoy a month or so, and only when he’s tired and bored of you then we’ll send you on your way
หนุ่มลอร์ดสั่งให้เรานำคุณกลับมาให้เขาเพลิดเพลินไปกับเดือนหรือมากกว่านั้นและเมื่อเขาเหนื่อยและเบื่อจากนั้นเราจะส่งคุณทางคุณ
 After that, we’ll generously deliver your body back to Chen Manor so that your Father can appreciate the ‘scenery
หลังจากนั้นเราจะส่งมอบร่างกายของคุณให้กลับไปยังเฉิน Manor เพื่อให้คุณพ่อของคุณสามารถชื่นชมทัศนียภาพได้
’ Chen Li’s eyes shot fire as she glared hatefully at Liu Mu: “Liu Mu, my father was good to you; you’re a traitor, biting the hand that fed you!” Chen Li spat saliva right onto Liu Mu’s face
"ดวงตาของเฉินไลลี่ยิงเมื่อเธอจ้องมองที่หลิวมู่หลวงอย่างเห็นได้ชัด:" หลิวจงพ่อของฉันดีกับคุณ 
 Liu Mu wiped the saliva off his face with his fingers and his tongue licked one of his fingers; a burning light shone as his eyes roamed over Chen Li’s curvaceous body, and leered sinisterly, “Didn’t expect even your saliva is so fragrant, it wasn't for Young Lord’s prior instruction, I would ‘service’ you right now!” Chen Li was so furious that her bosom was heaving exaggeratedly
Liu Mu เช็ดน้ำลายออกจากใบหน้าด้วยนิ้วมือและลิ้นของเขาเลียนิ้วมือของเขา 
 “Take her away!” Liu Mu shouted
"พาเธอออกไป!" หลิวมูตะโกน
 “No need to handle these corpses, just leave it here and let those wild beasts take care of them
"ไม่จำเป็นต้องจัดการศพเหล่านี้เพียงปล่อยให้มันอยู่ที่นี่และปล่อยให้สัตว์ป่าเหล่านั้นดูแลพวกเขา
” “Yes, Steward Liu!” Liu Mu and the group of bandits took the kidnapped Chen Li and left the scene, taking some off-roads through the forest instead of the main pathway
"" ใช่นายสจ๊วตหลิว! "หลิวจงและกลุ่มโจรจับลักพาตัวนายเฉินลี่ออกจากที่เกิดเหตุเอาถนนบางส่วนออกจากป่าแทนที่จะเป็นทางเดินหลัก
   Half a day later, they arrived at a mountain path in the wilderness
ครึ่งวันต่อมาพวกเขาก็มาถึงเส้นทางภูเขาในถิ่นทุรกันดาร
 But when the group of bandits wanted to continue on, Liu Mu suddenly halted his steps; horrified, he stared straight ahead at the two silhouettes traveling in his direction
แต่เมื่อกลุ่มโจรต้องการจะดำเนินการต่อ Liu Mu ก็ระงับขั้นตอนของเขาไว้ 
 These two people turned out to be Huang Xiaolong and Fei Hou who left their party two days ago! He actually ran into them again! At this point, Chen Li also noticed Huang Xiaolong and Fei Hou up ahead, and joy lit up her small face
ทั้งสองคนนี้กลายเป็นนายหวงเสี่ยวหลุงกับเฟยหวู่ที่ทิ้งงานเลี้ยงไว้เมื่อสองวันก่อน! 
 Her dull, desperate heart saw a ray of hope
หัวใจที่น่าเบื่อและหมดหวังของเธอได้เห็นรังสีแห่งความหวัง
 However, at the moment, her mouth was sealed shut, unable to call out, constrained to making only ‘ooo wu owo’ whining sounds to attract their attention! Some distance away, Huang Xiaolong and Fei Ho who were going about their way noticed Chen Li, Liu Mu, and the group of bandits and they too were surprised
อย่างไรก็ตามในขณะที่ปากของเธอถูกปิดผนึกปิดไม่สามารถเรียกออกข้อ จำกัด ในการทำเสียงหอนเพียง 'ooo wu owo' เพื่อดึงดูดความสนใจของพวกเขา! 
 Neither of them thought they would meet again so soon after separating from Chen Li’s party
ทั้งสองคนคิดว่าพวกเขาจะได้พบกันอีกครั้งหลังจากแยกตัวออกจากพรรคของเฉินลี่
 Huang Xiaolong and Fei Hou exchanged a glance and nudged their horses forward
Huang Xiaolong และ Fei Hou ได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นและควักม้าไว้ข้างหน้า
 “Steward Liu, what’s the matter?” The bandit behind Liu Mu asked after seeing him stop suddenly with a frightened expression; feeling puzzled, he went up and inquired about the matter
"นายสจ๊วตหลิวเรื่องอะไรล่ะ?" โจรที่อยู่เบื้องหลังหลิวมู่ถามหลังจากเห็นเขาหยุดนิ่งด้วยท่าทางตกใจ 
 Liu Mu quivered slightly as he pointed to the front at Huang Xiaolong and Fei Hou that were approaching them: “They, it’s them!” “Them?” That bandit was confused
Liu Mu runner ขณะที่เขาชี้ไปที่ด้านหน้าที่ Huang Xiaolong และ Fei Hou ที่กำลังเข้าใกล้พวกเขา "พวกเขาเป็นพวกเขา!" "พวกเขา?" โจรนั้นสับสน
 He already saw the two people approaching them, but he can’t see what’s so special about them
เขาเห็นคนสองคนเข้ามาใกล้พวกเขาแล้ว แต่เขาไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่พิเศษสำหรับพวกเขาได้
 Huang Xiaolong and Fei Hou reined their horses and came to a stop in front of Liu Mu
Huang Xiaolong และ Fei Hou ควบคุมม้าของพวกเขาและหยุดอยู่ตรงหน้า Liu Mu
 Huang Xiaolong’s eyes swept through the group of bandits and paused for a second on Chen Li before he turned to Liu Mu, “I say, isn’t this Steward Liu? I didn’t think there would be such a coincidence that we would run into each other again-- it really does seem like fate!” Liu Mu did not say anything and the expression on his face grew increasingly ugly
ดวงตาของหวงเสี่ยวหลุงกวาดผ่านกลุ่มโจรและหยุดชั่วคราวเป็นครั้งที่สองในเฉินลี่ก่อนที่เขาจะหันไปหาหลิวจง "ฉันพูดไม่ใช่สจ๊วตหลิวนี้หรือ? 
 “And isn’t this Miss Chen Li?” Huang Xiaolong laughed, “Hmm, where are you’ll heading to that you need to tie up Miss Chen Lu’s hands and seal her mouth?” Liu Mu maintained his silence, but the male bandit behind him was angered: “Kid, this has nothing to do with you, if you know what’s good for you, you better scram far away this moment
"หลี่หลี่หลี่หล่ะ?" หวงเซี่ยวลองยิ้มหัวเราะ "หือคุณจะมุ่งหน้าไปที่คุณต้องผูกมือนางเฉินลูและประทับตราปากของเธอไว้อย่างไร?" หลิวมู่คงความเงียบ แต่ผู้ชาย 
 Otherwise, I’ll cut you into two pieces!”   However, just as his voice ended, a sharp light ray from a sword flashed by and that bandit’s eyes protruded in shock as the light in his eyes dissipated
มิฉะนั้นฉันจะตัดเธอออกเป็นสองชิ้น! "อย่างไรก็ตามเมื่อเสียงของเขาจบลงแสงเรืองแสงคมชัดจากดาบกระพริบและดวงตาของโจรที่ยื่นออกมาช็อกขณะที่ดวงตาของเขาจางหายไป
 In less than a second, his body tumbled stiffly to the forest floor with blood spurting out from his throat like a fountain, dying the soil red
ในเวลาไม่ถึงสองวินาทีร่างกายของเขาก็ร่วงลงไปที่พื้นป่าโดยมีเลือดไหลออกมาจากคอของเขาเหมือนน้ำพุที่กำลังจะตายสีแดง
 The rest of the bandits were startled, and then, all of them swiftly drew out their swords as they burned with fury looking at both Huang Xiaolong and Fei Hou
ส่วนที่เหลือของโจรก็ตกใจและจากนั้นทุกคนก็รีบดึงดาบของพวกเขาขณะที่พวกเขาถูกเผาด้วยความโกรธมองทั้ง Huang Xiaolong และ Fei Hou
 “Stop your actions!” Liu Mu barked at the group of black-clothed bandits
"หยุดการกระทำของคุณ!" Liu Mu เห่ากลุ่มโจรสีดำ
 He understood very well if Huang Xiaolong and Fei Hou wanted to deal with them, it would be just a matter of seconds
เขาเข้าใจได้ดีว่าถ้าหวงเสี่ยวหลุงและเฟยเฮาต้องการจะจัดการกับพวกเขามันจะเป็นเพียงไม่กี่วินาทีเท่านั้น
 The bandits that were preparing to rush towards Huang Xiaolong and Fei Hou stopped after hearing Liu Mu’s order
โจรที่กำลังเตรียมที่จะรีบเร่งไปยังหวงเสี่ยวหลุงและ Fei Hou ได้หยุดการทำงานหลังจากได้รับคำสั่งจากหลิวจง
 Liu Mu looked at Huang Xiaolong as he squeezed out an amiable smile, “Young Master Huang, Senior Fei Hou, this matter has nothing to do with you; if you can walk away, my Young Lord would repay the kindness in the future!” “Young Lord?” Huang Xiaolong put on a haughty expression on his face, “Didn’t you claim the two of us to be the masterminds behind the incident? Didn’t you say that you have followed your Miss for more than a decade and that you’ve always been loyal and devoted? Didn’t you also accuse us of slandering you?” Liu Mu didn’t know how best to answer the flurry of questions from Huang Xiaolong whereas the sealed mouth Chen Li felt ashamed
Liu Mu มองไปที่ Huang Xiaolong ขณะที่ยิ้มออกมาด้วยรอยยิ้มที่น่ารัก "Young Master Huang, Fei Hou อาวุโสเรื่องนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณ 
 At that time, she had proudly declared that she trusted Liu Mu, yet she didn’t expect in the blink of an eye she was captured by Liu Mu and these people
ในเวลานั้นเธอได้ประกาศอย่างภาคภูมิใจว่าเธอไว้ใจหลิวจง แต่เธอไม่ได้คาดหวังในพริบตาที่เธอถูกจับกุมโดยหลิวจงและคนเหล่านี้
   “What exactly do you want?” Moments later, Liu Mu asked with a sullen expression
"คุณต้องการอะไรอย่างแน่นอน?" ครู่ต่อมาหลิวมู่ถามด้วยท่าทางเลวทราม
 Saying this, he took out a bag of money and lobbed it forward
เขาหยิบกระเป๋าใส่เงินและยกไปข้างหน้า
 “There is a gold card with a hundred thousand gold coins inside, exchangeable at any bank in the Yuwai Kingdom
"มีบัตรทองอยู่ด้วยเหรียญทองแสนอยู่ข้างในสามารถแลกเปลี่ยนได้ที่ธนาคารใดก็ได้ในราชอาณาจักร Yuwai
” Huang Xiaolong caught the bag of money, yet the expression on his face remained aloof: “A hundred thousand gold coins?” Seeing this, Chen Li became anxious and she shook her head vigorously, making muffled sounds hoping to dissuade Huang Xiaolong
"หงส์ Xiaolong จับกระเป๋าเงิน แต่การแสดงออกบนใบหน้าของเขายังคงอยู่ห่าง ๆ :" เหรียญทองแสน? "เมื่อเห็นแล้วเฉินลี่ก็เริ่มหงุดหงิดและส่ายหน้าอย่างแรงทำให้เสียงอู้อี้หดหายหวังหวงหวงเซี่ยวลอง
 “A hundred thousand gold coins can only send off beggars
"ร้อยเหรียญทองคำสามารถส่งคนขอทานได้
” Huang Xiaolong stared directly at Liu Mu
Huang Xiaolong จ้องมองที่ Liu Mu โดยตรง
 Liu Mu’s brow scrunched together, gritted his teeth and threw out another money bag: “Inside this bag is another card with a hundred thousand gold coins!” Huang Xiaolong shook his head, “There is roughly a hundred of you here, are your lives so worthless? How about this, I’m also not a greedy person
"ถุงข้างในนี้เป็นอีกหนึ่งเหรียญที่มีเหรียญทองนับแสน!" หวงเสี่ยวหลุงส่ายหัว "มีอยู่ประมาณหนึ่งร้อยท่านนี่เป็นชีวิตของคุณ 
 One life, a hundred thousand gold coins
มีชีวิตหนึ่งแสนเหรียญทอง
” One life a hundred thousand gold coins, that amounts to over ten million! Over ten million gold coins! When Liu Mu understood the underlying meaning of Huang Xiaolong’s words, and his anger erupted, “You’re f*cking kidding me?” He finally realized, Huang Xiaolong was playing with them from the beginning! “So what if I’m playing with you?” Huang Xiaolong shrugged his shoulders nonchalantly; his eyes glanced at Fei Hou and without the need for words, Fei Hou understood Huang Xiaolong’s meaning
"ชีวิตหนึ่งแสนเหรียญทองที่มีจำนวนกว่าสิบล้าน! 
 Fei Hou’s silhouette flashed and vanished from the horseback, appearing right in front of Liu Mu
เงาของ Fei Hou กระพริบและหายตัวไปจากหลังม้าปรากฏอยู่ตรงหน้า Liu Mu
 Liu Mu’s eyes widened in fear, watching Fei Hou’s palm slide past his throat, sharper than a weapon
ดวงตาของนายหลิวกว้างขึ้นด้วยความกลัวดูภาพนิ่งของปาล์ม Fei Hou ผ่านลำคอของเขาคมชัดกว่าอาวุธ
 Shocked, Liu Mu stood in the same spot while Fei Hou did not move an inch as he waved his hands, and Liu Mu and the rest of the bandits fell down by the dozens as miserable screams reverberated in the forest
ตกใจ Liu Mu ยืนอยู่ในจุดเดียวกัน Fei Hou ไม่ได้ขยับนิ้วขณะที่เขาโบกมือและ Liu Mu และส่วนที่เหลือของกลุ่มโจรล้มลงด้วยเสียงโหลที่โห่ร้องโหยหวนอยู่ในป่า
   Not needing a long time, the cries and screams stopped, leaving only Chen Li breathing as she stood petrified in the same spot
ไม่จำเป็นต้องเป็นเวลานานเสียงร้องและเสียงกรีดร้องก็หยุดลงโดยทิ้งให้เฉินหลี่หายใจขณะที่เธอยืนอยู่ในที่ราบในจุดเดิม
 After he finished dealing with Liu Mu and the group of bandits, Fei Hou came beside Chen Li
หลังจากที่เขาได้ติดต่อกับ Liu Mu และกลุ่มโจร Fei Hou มาข้าง Chen Li แล้ว
 With a wave of his long sword, Chen Li shut her eyes tightly in fear
ด้วยคลื่นแห่งดาบอันยาวนานของเขาเฉินหลี่หลับตาลงด้วยความกลัว
 Fei Hou’s sword actually slashed the rope that bound her hands
ดาบ Fei Hou จริงตัดเชือกที่ผูกมือของเธอ
 When all is done, Fei Hou returned to Huang Xiaolong’s side
เมื่อทั้งหมดเสร็จสิ้น Fei Hou กลับไปที่ด้านข้างของ Huang Xiaolong
 “Let’s go,” Huang Xiaolong spoke, ignoring the other side, and he and Fei Hou galloped away on their horses
"ไปเถอะ" หวงเสี่ยวหลุงพูดละเลยด้านอื่นและเขากับ Fei Hou ก็วิ่งขึ้นไปบนม้าของพวกเขา
   Seconds passed by, and Chen Li braced herself and opened her eyes, watching Huang Xiaolong and Fei Hou’s backs disappearing from view
วินาทีผ่านไปและเฉินลี่ก็คุมตัวเองและเปิดตาดูด้านหลังของหวงเสี่ยวหนิงและของ Fei Hou หายไปจากสายตา
 Looking at the outcome around here, she suddenly broke out in tears
มองไปที่ผลลัพธ์ที่นี่เธอก็โผล่ออกมาด้วยน้ำตา