Chapter 106 Chapter 106: "I’m His Old Man!" A long time after Huang Xiaolong and Fei Hou had left, a gust of cold wind blew, sobering Chen Li up to her current situation
บทที่ 106 บทที่ 106: "ฉันเป็นคนแก่ของฉัน!" 
 She left the place in a haste and when she was running, she passed Liu Mu’s corpse and tripped over it
เธอรีบออกจากที่นั่นและเมื่อเธอวิ่งไปเธอก็ผ่านศพของหลิวมู่และพลิกตัวไป
 Falling face down, tears mixed with soil and sand, dirtying her face and hands
ล้มหน้าลงน้ำตาผสานกับดินและทรายสกปรกที่ใบหน้าและมือของเธอ
 Enduring not cry out as she struggled to get up, she quickly ran off in the same direction Huang Xiaolong and Fei Hou left earlier, towards the Yuwai Royal City
อดทนไม่ร้องไห้ขณะพยายามดิ้นรนลุกขึ้นเธอรีบหนีไปในทิศทางเดียวกับหวงเสี่ยวหลุงและเฟโฮวู่ก่อนหน้านี้ไปทาง Yuwai Royal City
 
 Two days later
สองวันต่อมา
 Huang Xiaolong and Fei Hou stood before the huge city gates, and Fei Hou nearly couldn’t contain the excitement in his heart; he’s back, finally! The Yuwai Royal City gates were same as before, no big changes at all
Huang Xiaolong และ Fei Hou ยืนอยู่ตรงหน้าประตูเมืองใหญ่และ Fei Hou แทบจะไม่มีความตื่นเต้นในใจ 
 “Let’s go in!” A short moment later, Huang Xiaolong spoke
"ไปเถอะ!" ครู่ต่อมาหวางหลี่หลี่พูด
 Repressing the excitement in his heart, Fei Hou nodded ‘yes’ enthusiastically
Fei Hou กอดพยุหะด้วยความกระตือรือร้น
 Two figures entered through the city gates
ตัวเลขสองตัวผ่านเข้าไปในประตูเมือง
 Passing through the city gates, the two of them strolled along the bustling streets in a relaxed manner, going along with the flow of people
ทั้งสองเดินผ่านประตูเมืองทั้งสองเดินตามถนนที่พลุกพล่านในลักษณะผ่อนคลายไปกับการไหลของคน
 Drinking in the lively atmosphere, Fei Hou was a little emotional
ดื่มในบรรยากาศที่มีชีวิตชีวา Fei Hou เป็นเพียงเล็กน้อยอารมณ์
 Seven years passed, and the Yuwai Royal City was just as he remembered it,  but many of the shops had changed businesses, and some buildings were renovated and these newer additions were somewhat strange to him
เจ็ดปีที่ผ่านมาและ Yuwai Royal City เป็นเพียงที่เขาจำได้ แต่หลายร้านค้ามีการเปลี่ยนแปลงธุรกิจและอาคารบางส่วนได้รับการปรับปรุงและเหล่านี้เพิ่มเติมใหม่ค่อนข้างแปลกกับเขา
 Huang Xiaolong nodded secretly as he observed the prosperous and bustling streets of the Yuwai Royal City
Huang Xiaolong พยักหน้าอย่างลับๆขณะที่เขาสังเกตเห็นถนนที่รุ่งเรืองและคึกคักของ Yuwai Royal City
 Compared to the Luo Tong Kingdom’s Royal City, the condition here was way better
เมื่อเทียบกับ Royal City ของ Luo Tong Kingdom เงื่อนไขที่นี่ดีกว่า
 Moreover, judging from the buildings and infrastructure of the city, they were a level higher than the Luo Tong Royal City
นอกจากนี้การตัดสินจากอาคารและโครงสร้างพื้นฐานของเมืองพวกเขามีระดับสูงกว่าเมืองหลวง Luo Tong Royal
 There were two more days until Fei Hou’s eldest grandson’s wedding day
มีวันแต่งงานอีก 2 วันถึงวันแต่งงานของหลานคนโตของ Fei Hou
 Since they already arrived in the Royal City, neither of them was in a rush to reach the Fei Manor, taking their own sweet time strolling in the streets
เมื่อพวกเขามาถึง Royal City แล้วพวกเขาก็ไม่ได้รีบไปถึง Fei Manor โดยใช้เวลาอันแสนหวานในการเดินเล่นตามถนน
 A couple of hours later, it was already noon
สองสามชั่วโมงต่อมาก็ถึงเที่ยงแล้ว
 As they passed by a large restaurant, Fei Hou stopped and happily said to Huang Xiaolong: “Young Lord, this Absolutely Luscious Dishes Floor is one of the three best restaurants here
ขณะที่พวกเขาเดินผ่านร้านอาหารขนาดใหญ่ Fei Hou หยุดและกล่าวอย่างมีความสุขกับ Huang Xiaolong: "Young Lord ชั้นนี้อร่อยฉ่ำแน่นอนเป็นหนึ่งในสามร้านอาหารที่ดีที่สุดที่นี่
 Their specialty, Fiery Wine, is tastier than the Delicious Restaurant’s Snow Moon Wine
ไวน์ Fiery ของพวกเขามีรสชาติที่ดีกว่าไวน์ Snow Moon ของร้านอาหาร Delicious Restaurant
 Should we go in and have a drink?” Huang Xiaolong nodded, “Fiery Wine? Very well, let’s go in and taste some
เราควรจะไปดื่มไหม? "หวงเซี่ยว Xiaolong พยักหน้า" ไวน์คะนอง? 
” Thus, without further ado, Huang Xiaolong and Fei Hou walked into the Absolutely Luscious Dishes Floor
"ดังนั้นโดยไม่ต้องกังวลใจอีกต่อไป, Huang Xiaolong และ Fei Hou เดินเข้าไปในชั้นอาหารฉ่ำแน่นอน
 Once he entered, Huang Xiaolong saw the lower floor consisted of over a hundred tables and all of them were seated with customers, leaving none open or empty
เมื่อเขาเดินเข้าไปดูแล้วหวางหลี่หลี่เห็นชั้นล่างประกอบด้วยโต๊ะกว่าร้อยโต๊ะและพวกเขานั่งอยู่กับลูกค้าไม่ให้เปิดหรือว่างเปล่า
 At this time, a person with the owner’s attire and appearance was hurrying towards Fei Hou, asking eagerly “You are Marquis Fei Hou?”   Fei Hou nodded
ในเวลานี้คนที่มีเครื่องแต่งกายของเจ้าของและรูปลักษณ์กำลังรีบไปหา Fei Hou ถามอย่างกระตือรือร้นว่า "คุณเป็น Marquis Fei Hou?" Fei Hou พยักหน้า
 “Boss Chen, these past few years that I didn’t come, your business is flourishing nicely ah!” This middle-aged man happens to be the restaurant’s boss
"เจ้านายเฉินเหล่านี้ไม่กี่ปีที่ผ่านมาที่ฉันไม่ได้มาธุรกิจของคุณมีความเจริญรุ่งเรืองอย่าง ah!" คนวัยกลางคนนี้เกิดขึ้นเป็นเจ้านายของร้านอาหาร
 In the past, Fei Hou patronized the restaurant often for their dishes and Fiery Wine; the two of them can be considered old friends
ในอดีต Fei Hou อุปถัมภ์ร้านอาหารมักจะสำหรับอาหารของพวกเขาและไวน์ Fiery; 
 “Hehe, Marquis Fei Hou jests
"Hehe, Marquis Fei Hou ล้อเล่น
 The few years that we haven’t seen each other, yet Your Excellency looks younger than before
ไม่กี่ปีที่เราไม่ได้เจอซึ่งกันและกันยัง แต่ ฯพณฯ คุณดูอ่อนกว่าวัย
” The restaurant boss laughed, “Unlike me, getting older every day
"เจ้านายร้านอาหารหัวเราะ" ต่างจากฉันโตขึ้นทุกวัน
” As he said this, his hand gestured courteously, “Marquis Fei Hou, this way please, to the second floor; I’ll tell the small ones to arrange your table and dishes!” Fei Hou nodded his head and went up to the first floor with Huang Xiaolong
"ในขณะที่เขากล่าวว่านี้มือของเขา gestured มารยาท" Marquis Fei Hou, วิธีนี้โปรดไปที่ชั้นสอง; 
 The second floor was just as boisterous as the lower floor, and it seemed to have no empty tables available, but the boss had swiftly arranged it for them
ชั้นที่สองเป็นเพียงอึกทึกครึกโครมเป็นชั้นล่างและมันดูเหมือนจะไม่มีตารางที่ว่างเปล่าใช้ได้ แต่เจ้านายได้จัดอย่างรวดเร็วสำหรับพวกเขา
 Not long after both of them had sat down, the dishes were sent up
ไม่นานหลังจากที่ทั้งคู่นั่งลงจานถูกส่งขึ้น
 There were also two jugs of wine – two big jugs of wine served with custom made fiery red cups resembling moving lava
นอกจากนี้ยังมีสองขวดไวน์ - สองขวดขนาดใหญ่ของไวน์เสิร์ฟพร้อมกับถ้วยสีแดงที่ทำเองคล้าย ๆ กับลาวากำลังเคลื่อนที่
 The fragrant wine teased Huang Xiaolong’s nose as he poured some out into a cup and tilted the entire content into his mouth; a sweet dry taste  flooded his senses as the wine rushed down his throat, turning into a strong, burning sensation that spreads out in an instant as if every blood cell in the body was about to combust, and a feeling of contentment and elation rose in the drinker’s heart
ไวน์ที่มีกลิ่นหอมยั่วเย้าจมูกของหวงเสี่ยวหนิงขณะที่เขาเทลงในถ้วยและเอียงเนื้อหาทั้งหมดลงในปากของเขา 
 “Good wine!” Huang Xiaolong praised aloud
"ไวน์ชั้นเลิศ!" หวงเซี่ยวลองรับฟังด้วยเสียงดัง
 Cups raises endlessly between Huang Xiaolong and Fei Hou
ถ้วยเพิ่มขึ้นไม่รู้จบระหว่าง Huang Xiaolong และ Fei Hou
 As Huang Xiaolong and Fei Hou enjoyed themselves, discussions from tables nearby passed into their ears
ในขณะที่ Huang Xiaolong และ Fei Hou สนุกกับตัวเองการอภิปรายจากตารางที่อยู่บริเวณใกล้เคียงได้ผ่านเข้าไปในหูของพวกเขา
 “Did you hear, the King personally conferred Yang An the title of Marquis!” “Tsk tsk, that Yang An is only twenty-one years old, and he’s already a Marquis
"คุณได้ยินไหมกษัตริย์เองได้ให้ชื่อเรื่อง Yang An ว่าเป็น Marquis!" "Tsk tsk ว่า Yang An มีอายุเพียง 21 ปีและเขาเป็น Marquis แล้ว
 This is a first for our Yuwai Kingdom; in my opinion, in another few years that Yangan will probably be conferred the title of a Duke!” “This is because that Yang An is our kingdom’s number one genius, a monstrous genius! One year ago, he was already a peak late-Ninth Order,  and with his cultivation speed, I say he can breakthrough to the Tenth Order within this year!”   “A twenty-one-year-old Tenth Order, what a monster! In another few years, Yang An will be representing the Yuwai Kingdom to participate in the Imperial City Battle, and with his talent, a top ten spot is almost guaranteed!” Noises of discussion filled the second floor, and in the dozen or so tables, practically every table was talking about something related to that Yang An
นี่เป็นครั้งแรกสำหรับราชอาณาจักร Yuwai ของเรา; 
 “Oh, Yang An?” Hearing bits and pieces of these discussions, Huang Xiaolong became curious
"โอ้หยาง?" การฟังและการอภิปรายเหล่านี้ Huang Xiaolong เริ่มสงสัย
 “I never would have imagined Yang An, that kid is also a Marquis now!” At this moment, Fei Hou sighed: “That year when I left, that Yangan had just broken through to the Eighth Order
"ฉันไม่เคยนึกภาพยาง An ว่าเด็กคนนั้นเป็น Marquis เดี๋ยวนี้!" ในตอนนี้ Fei Hou ถอนหายใจ: "เมื่อปีที่แล้วฉันออกจากที่นั่น Yangan เพิ่งผ่านไปยังคำสั่งที่แปด
” Huang Xiaolong looked at Fei Hou
"Huang Xiaolong มอง Fei Hou
 Fei Hou explained to Huang Xiaolong, “Young Lord, this Yang An’s martial spirit is a top grade twelve martial spirit, the Roaring Sky God Lion, and he is our Yuwai Kingdom’s most talented genius ever, currently attending classes in Yuwai Academy
Fei Hou อธิบายถึง Huang Xiaolong ว่า "Young Lord จิตวิญญาณการต่อสู้ของ Yang An นี้เป็นวิญญาณการต่อสู้ระดับชั้นนำของสิบสองปีคือ The Roaring Sky God Lion และเขาเป็นอัจฉริยะที่มีพรสวรรค์ที่สุดในโลกของ Yuwai Kingdom ปัจจุบันเข้าร่วมการเรียนใน Yuwai Academy
 Perhaps later on, he will participate in the Imperial City Battle in Duanren Empire together with you, Young Lord
บางทีต่อมาเขาจะเข้าร่วมรบอิมพีเรียลซิตี้ในเมือง Duanren Empire กับคุณ Young Lord
” “Top grade twelve martial spirit, Roaring Sky God Lion,” Huang Xiaolong nodded
"" ชั้นประถมศึกษาปีที่สิบสองวิญญาณการต่อสู้, คำรามฟ้าพระเจ้าสิงโต "Huang Xiaolong พยักหน้า
 Except for Jiang Teng, his Senior Brother Chen Tianqi, and the Duanren Empire’s Emperor, this Yang An was the fourth person he had come to know to possess a superb talent martial spirit
ยกเว้นเจียงเต็งพี่ชายอาวุโสเฉินเทียนจิและจักรพรรดิ Duanren Empire จักรพรรดินีอันนี้เป็นหนึ่งในสี่คนที่เขาเคยรู้จักมาเพื่อมีความสามารถพิเศษในการต่อสู้
 But Jiang Teng’s martial spirit was a top grade eleven spirit, the Scared Bright Tiger, whereas this Yang An’s grade twelve spirit threw Jiang Teng off by a long road
แต่วิญญาณของ Jiang Teng คือวิญญาณชั้นยอดหนึ่งในสิบเอ็ดของ Scared Bright Tiger ขณะที่วิญญาณที่สิบสองของ Yang An ได้โยน Jiang Teng ไปตามถนนยาว
 Huang Xiaolong and Fei Hou kept drinking while eavesdropping on the conversations around them
Huang Xiaolong และ Fei Hou เก็บดื่มขณะแอบฟังบทสนทนารอบตัวพวกเขา
 A short while later, they paid the bill and left
หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็จ่ายบิลและทิ้งไว้
 When Fei Hou was paying, the boss came out and proceeded to discount the amount by half before sending off Huang Xiaolong and Fei Hou in person
เมื่อ Fei Hou จ่ายเงินเจ้านายก็ออกมาและดำเนินการลดจำนวนลงครึ่งหนึ่งก่อนที่จะส่ง Huang Xiaolong และ Fei Hou ไปด้วยตนเอง
 Leaving the restaurant, both of them headed straight to the Fei Manor
ออกจากร้านอาหารทั้งสองมุ่งตรงไปที่ Fei Manor
   Roughly an hour later, they came to the main street leading to Fei Manor; although there was still two days before Fei Ming’s wedding day, the main door of the manor was already crowded with people in a merry mood and an endless stream of horses and carriages bearing gifts
ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมาพวกเขาก็มาถึงถนนสายหลักที่นำไปสู่ ​​Fei Manor; 
 Obviously, these are people from noble families paying congratulatory visits due to the occasion
เห็นได้ชัดว่านี่คือคนจากครอบครัวที่มีค่านิยมเยี่ยมชมการแสดงความยินดีเนื่องจากมีโอกาส
 Standing in the street before the sign plate of Fei Manor, bubbling emotions filled Fei Hou’s heart and when he stepped into the Fei Manor with Huang Xiaolong, his excitement nearly spilled over
Fei Manor ยืนอยู่บนถนนก่อนแผ่นป้าย Fei Manor อารมณ์ที่เต็มไปด้วย Fei Hou และเมื่อเขาเดินเข้าไปใน Fei Manor กับ Huang Xiaolong ความตื่นเต้นของเขาเกือบจะรั่วไหลไปทั่ว
 However, just as they were about to step across the doorway, the two guards at the sides of the door suddenly raised their hands, blocking their path: “Where are you going here? What matters do you have with the Fei Manor?” Fei Hou blanked for a moment before asking, “You two don’t recognize me?” The two guards scrutinized Fei Hou from head to toe, and one of them laughed, “I say old man, who do you think you are? Why must we recognize you?!” Fei Hou was dazed by the answer, and a deep frown appeared on his forehead-- looks like these two guards were hired in the years after he had left so neither of them recognized him
อย่างไรก็ตามขณะที่พวกเขากำลังจะก้าวข้ามประตูทั้งสองยามที่ด้านข้างของประตูก็ยกมือขึ้นเพื่อสกัดกั้นเส้นทางของพวกเขาไว้ว่า "คุณไปที่นี่ที่นี่? 
 He turned around, a little embarrassed as he looked at Huang Xiaolong
เขาหันกลับไป, อายเล็กน้อยเมื่อมองไปที่หวงเซี่ยวลอง
 He didn’t expect for something so awkward such as this to happen even before he returned to Fei Manor
เขาไม่ได้คาดหวังอะไรที่น่าอึดอัดใจเช่นเรื่องนี้เกิดขึ้นก่อนที่เขาจะกลับมายัง Fei Manor
 Huang Xiaolong gave him a faint smile and did not say anything
Huang Xiaolong ยิ้มให้เขายิ้มและไม่ได้พูดอะไร
 Only Fei Hou can handle this matter
เฉพาะ Fei Hou สามารถจัดการกับเรื่องนี้ได้
 At this point, Fei Hou told the two guards: “Call your Patriarch out
เมื่อมาถึงจุดนี้ Fei Hou บอกกับนายทหารสองคนว่า "
” The same guard smiled wider, saying “Call our Patriarch out? Old man, I think you don’t realize the situation
"ยามเดียวกันยิ้มให้กว้างขึ้นพูดว่า" Call Our Patriarch? " 
 You think our Patriarch is someone you can see just cause you say so?” “I’m his old man!” Fei Hou’s temper came out! But in the ears of the two guards, it sounded as if Fei Hou was cursing their family’s Patriarch and that made their expression turn cold
คุณคิดว่าพระสังฆราชของเราเป็นคนที่คุณเห็นได้เพียงเพราะคุณพูดแบบนั้น? "" ฉันเป็นชายชราของเขา! "อารมณ์ของ Fei Hou ออกมา! 
 “Old man, be frank and tell us, did you come here to make trouble? Your blind dog eyes, how dare you make havoc here, look around and see where this is!”
"ชายชราจงซื่อสัตย์และบอกเราว่าคุณมาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาหรือไม่?