Chapter 18 Baek Seoin was at the veterans’ hospital when it happened
บทที่ 18 Baek Seoin อยู่ที่โรงพยาบาลทหารผ่านศึกเมื่อมันเกิดขึ้น
 Due to the sudden assembly announcement, crowds of people were gathering in the hospital parking lot
เนื่องจากการประกาศการชุมนุมอย่างฉับพลันผู้คนจำนวนมากได้มาชุมนุมกันที่ลานจอดรถของโรงพยาบาล
 Though the assembly announcement Baek Seoin received indicated the hospital as well, the reason why he was there was a bit different
แม้ว่าการแถลงข่าวการชุมนุม Baek Seoin ได้รับการระบุว่าเป็นโรงพยาบาลด้วยเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงอยู่ที่นั่น
 He was in his father’s ward
เขาอยู่ในท้องที่ของบิดา
 His father lay there suffering in pain without the ability to speak
พ่อของเขานอนพักอยู่ที่นั่นด้วยความเจ็บปวดโดยไม่มีความสามารถในการพูด
 The doctors said he couldn’t last for much longer
หมอบอกว่าเขาไม่สามารถอยู่ได้นาน
 His father who wasn’t in his right mind
พ่อของเขาที่ไม่ได้อยู่ในใจที่ถูกต้อง
 For the first time, Baek Seoin realized how painful the illness known as cancer was
เป็นครั้งแรกที่ Baek Seoin ได้ตระหนักว่าเจ็บป่วยเป็นโรคมะเร็งหรือไม่
 “Uh… ueh…
"เอ่อ ... เอ่อ ...
” He had leukemia
"เขาเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว
 The common illness that hit his parent’s generation who worked since young to support their children and their parents- and for the revival of their nation, cancer
ความเจ็บป่วยที่เกิดขึ้นบ่อยๆที่กระทบต่อวัยของพ่อแม่ของเขาที่ทำงานมาตั้งแต่เด็กเพื่อสนับสนุนเด็กและพ่อแม่ของพวกเขาและเพื่อการฟื้นตัวของประเทศชาติของพวกเขาโรคมะเร็ง
 Baek Seoin never liked his father
Baek Seoin ไม่เคยชอบพ่อของเขา
 Because the values of his paternalistic and worldly father and the more free-spirited Baek Seoin were too different, they would always fight at home
เนื่องจากค่านิยมของบิดาของบิดาและในโลกของเขาและ Baek Seoin ที่มีชีวิตชีวามากขึ้นแตกต่างกันมากเกินไปพวกเขามักจะต่อสู้ที่บ้าน
 At that time, to Baek Seoin, his father could have been somewhat of an enemy
ในเวลานั้นกับ Baek Seoin พ่อของเขาอาจเป็นศัตรูได้
 An enemy who would never break under his youthful follies
ศัตรูที่ไม่เคยพังทลายภายใต้ความโง่เขลาที่อ่อนเยาว์ของเขา
 An existence who would last forever strong
การดำรงอยู่ที่จะมีพลังตลอดไป
   However, his father was currently so thin that he had a hard time speaking
อย่างไรก็ตามพ่อของเขายังผอมมากจนเขาพูดยาก
 The insults at the previous president and the participation in rallies that would always become topics of dispute… even if those things happened, his father couldn’t say one word
การหมิ่นประมาทในอดีตประธานาธิบดีและการมีส่วนร่วมในการชุมนุมที่มักจะกลายเป็นหัวข้อของข้อพิพาท ... แม้ว่าสิ่งเหล่านั้นจะเกิดขึ้นพ่อของเขาไม่สามารถพูดคำใดคำหนึ่งได้
 He never knew that that would be so painful
เขาไม่เคยรู้ว่าจะเจ็บปวดมาก
   ‘Forgetting that my dad was human as well… I acted all cocky in front of him…’ A year after his father was hospitalized
'ลืมไปว่าพ่อของฉันเป็นมนุษย์เช่นกัน ... ฉันทำทุกอย่างอวดดีต่อหน้าเขา ... ' หนึ่งปีหลังจากที่พ่อของเขาเข้ารับการรักษาตัว
 Baek Seoin was in a state of deep depression
Baek Seoin อยู่ในภาวะซึมเศร้าลึก
   His mother came to substitute for him
แม่ของเขามาแทนเขา
 “Oh
“โอ้
 Seoin
Seoin
 Go home and rest
กลับบ้านและพักผ่อน
” “No
"" ไม่
 I want to stay a bit longer
ฉันอยากพักสักหน่อย
” “You must be tired, you should rest
"คุณต้องเหนื่อยคุณควรพักผ่อน
” “No, it’s okay
"ไม่เป็นไร
” “Okay… but did you also see strange things too?” “Yes
"" เอาล่ะ ... แต่คุณก็เห็นอะไรแปลก ๆ ด้วยเหรอ? "" ใช่
 Hah… whoever they are, aliens or gods, couldn’t they have helped father if they had that much power?” “Yeah… It did seem a bit scary
Hah ... ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ต่างดาวหรือเทพเจ้าพวกเขาช่วยพ่อได้หรือไม่ถ้าพวกเขามีอำนาจมาก? "" ใช่แล้วมันดูน่ากลัวมาก
 A surprise attack and an assembly area… It’s not like it’s the 6/25 incident[1]
การจู่โจมที่น่าแปลกใจและพื้นที่ชุมนุม ... ไม่ใช่กรณีที่เกิดเหตุการณ์ 6/25 [1]
” “Our assembly area is here anyways so it’ll be fine
"พื้นที่การชุมนุมของเราอยู่ที่นี่แล้วละก็คงไม่เป็นไร
” “Yeah… Still, go rest a little
"" อืม ... ยังไปพักผ่อนหน่อยสิ
” “Okay
"" เอาล่ะ
 Then I’ll come back after a drink
แล้วฉันจะกลับมาหลังจากดื่ม
 Father
พ่อ
 I’ll be right back
ฉันจะกลับมา
” That was how Baek Seoin left the room holding a drink
"นั่นเป็นวิธีที่ Baek Seoin ออกจากห้องที่กำลังดื่ม
   Late at night
ตอนดึก
 There were much more people waiting in the parking lot than before
มีคนรออยู่ที่ลานจอดรถมากขึ้นกว่าก่อน
 There were even some who wanted to enter the hospital by passing through the security guards
มีแม้แต่บางคนที่ต้องการเข้าโรงพยาบาลโดยผ่านยามรักษาความปลอดภัย
 There were even people who were speaking nonsense, something about seeing monsters
มีแม้แต่คนที่พูดเรื่องไร้สาระบางอย่างเกี่ยวกับการเห็นมอนสเตอร์
 Perhaps he would have thought about it more seriously if he had seen the weapons inside the hospital
บางทีเขาอาจจะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างจริงจังกว่าถ้าเขาได้เห็นอาวุธภายในโรงพยาบาล
 However, due to the fact they quickly hid them to prevent disorder amongst the doctors, Baek Seoin didn’t think much of it
อย่างไรก็ตามเนื่องจากความจริงที่ว่าพวกเขารีบซ่อนตัวเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดความผิดปกติในหมู่แพทย์ Baek Seoin ไม่ได้คิดอะไรมากนัก
 Instead, he was busy worrying about his father
แต่เขาไม่ว่างกังวลเกี่ยวกับพ่อของเขา
   Just when he had taken a sip of his drink, Baek Seoin suddenly had an ominous feeling
เมื่อตอนที่เขาจิบเครื่องดื่มแล้ว Baek Seoin ก็รู้สึกอับอาย
 Cold sweat ran down his back and his heart raced
เหงื่อเย็นวิ่งลงหลังและหัวใจของเขาวิ่ง
 ‘Leave!’ It was as if he heard a scream coming from within him
'ปล่อย!' มันเหมือนกับว่าเขาได้ยินเสียงกรีดร้องมาจากภายในตัวเขา
 He felt like he would suffocate
เขารู้สึกเหมือนว่าเขาจะหายใจไม่ออก
   [You have awakened the unique skill ‘Intuition’!]   A message suddenly appeared but due to the fact his heart felt like it was being squeezed, he couldn’t pay it any heed
[คุณได้กระตุ้นทักษะเฉพาะตัวว่า 'ปรีชา'!] ข้อความก็ปรากฏตัวขึ้นเล็กน้อย แต่เนื่องจากหัวใจของเขารู้สึกเหมือนกำลังถูกบีบเขาไม่สามารถให้ความสำคัญกับมันได้
 Baek Seoin was in a panic as he hurriedly left the hospital
Baek Seoin ตกใจขณะที่รีบออกจากโรงพยาบาล
 His heart was pounding and his vision narrowed
หัวใจของเขาหงุดหงิดและวิสัยทัศน์ของเขาลดลง
 He hid in a building nearby
เขาซ่อนตัวอยู่ในอาคารใกล้เคียง
 Immediately, as if it was all a lie, his heart relaxed
ทันทีเช่นถ้ามันเป็นเรื่องโกหกทั้งหมดหัวใจของเขาผ่อนคลาย
 “What was that…?” Just then
"มันเป็นยังไงล่ะ"?
 He heard the sound of a large explosion
เขาได้ยินเสียงระเบิดขนาดใหญ่
 Flames erupted in various places around the city and he started to hear desperate cries
เปลวไฟปะทุขึ้นในที่ต่างๆทั่วเมืองและเขาก็เริ่มที่จะได้ยินเสียงร้องหมดหวัง
   Craash!   A monster the size of an apartment that spewed flames from its eyes and mouth suddenly appeared as if it had dropped down from the sky
Craash! 
 The tyrannosaurus-like monster kicked the building right next to the one Baek Seoin was hiding in
มอนสเตอร์เผ่า Tyrannosaurus เหมือนกันเตะตึกถัดจาก Baek Seoin ที่ซ่อนตัวอยู่
   Crash! Baek Seoin’s body stood up
ความผิดพลาด! 
   The scenes afterwards passed by as if in slow motion
ฉากหลังนั้นเดินผ่านราวกับกำลังเคลื่อนไหวช้า
 The monster stomped towards the hospital and people dispersed like a swarm of ants
มอนสเตอร์โผล่ขึ้นมาที่โรงพยาบาลและคนกระจายตัวเหมือนฝูงมด
 The monster blew flames and those flames spread out in a circle, completely burning people in its path
มอนสเตอร์ระเบิดเปลวไฟและเปลวไฟเหล่านั้นแผ่กระจายออกเป็นวงกลมเผาผลาญคนให้อยู่ในเส้นทางของมัน
 The advancing monster swung its tail and bashed its head on the hospital and meticulously burned the people under the wreckage
มอนสเตอร์ที่กำลังลุกขึ้นส่ายหางและทุบศีรษะที่โรงพยาบาลและสังหารผู้คนภายใต้ซากปรักหักพังอย่างพิถีพิถัน
 Behind it was a swarm of monsters that hunted and killed the escapees
ด้านหลังมันเป็นฝูงของมอนสเตอร์ที่ล่าและฆ่า escapees
 People were popped like tomatoes and boiled in flames
คนถูก popped เช่นมะเขือเทศและต้มในเปลวไฟ
 “Nnn… nnn!” Baek Seoin cried
"Nnn ... nnn!" Baek Seoin ร้องไห้
   Unable to do anything, he stifled his cries and could only let tears drop from his eyes
ไม่สามารถทำอะไรได้เขาชักเสียงร้องและปล่อยให้น้ำตาไหลออกจากดวงตา
 The monster that smashed the hospital suddenly disappeared
มอนสเตอร์ที่ทุบโรงพยาบาลก็หายตัวไป
 Just then, Baek Seoin received another message
ในเวลานั้น Baek Seoin ได้รับข้อความอีก
   [You have survived a close call with the Wyvern of Destruction
[คุณรอดชีวิตจากการโทรติดต่อกับ Wyvern of Destruction
 Additional rule revealed
มีการเปิดเผยกฎเพิ่มเติม
]   ——————– [Additional Rule Revealed] The Wyvern of Destruction will appear again on the final day
] ------- [Rule Revealed] Wyvern of Destruction จะปรากฏขึ้นอีกครั้งในวันสุดท้าย
 The Wyvern of Destruction will protect the escape code
Wyvern of Destruction จะปกป้องรหัสหนี
 ——————–   That was Baek Seoin’s story
------- นั่นคือเรื่องราวของ Baek Seoin
   “My Intuition… It only cared about my safety… It didn’t matter if my parents lived or died as long as I ran for my life
"ความเข้าใจผิดของฉัน ... มันเป็นเพียงความห่วงใยในความปลอดภัยของฉัน ... มันไม่สำคัญหรอกว่าพ่อแม่ของฉันจะมีชีวิตอยู่หรือตายตราบเท่าที่ฉันวิ่งไปหาชีวิตของฉัน
” Baek Seoin’s eyes were bloodshot to the point as if they would drip blood
ดวงตาของ Baek Seoin มีเลือดไหลไปถึงจุด ๆ ราวกับว่าพวกเขาจะหยดเลือด
 However, he settled his emotions with deep breaths before calmly continuing
อย่างไรก็ตามเขาได้ตั้งรสนิยมอารมณ์ของเขาด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะสงบ
 “Currently, most people don’t know that the number of monsters will slowly increase and that the Wyvern of Destruction will appear on the final day
"ปัจจุบันคนส่วนใหญ่ไม่รู้ว่าจำนวนมอนสเตอร์จะค่อยๆเพิ่มขึ้นและ Wyvern of Destruction จะปรากฏขึ้นในวันสุดท้าย
 At this rate, everyone will die
ในอัตรานี้ทุกคนจะตาย
 The Wyvern of Destruction is already unstoppable, if a million monster underlings charge as well, no one will be able to escape
Wyvern of Destruction ได้ผ่านพ้นไปแล้วหากมีมอนสเตอร์ที่เป็นมอนสเตอร์จำนวนหนึ่งคิดค่าใช้จ่ายด้วยเช่นกันจะไม่มีใครสามารถหลบหนีได้
 We need to form a suicide squad that will destroy the monster-spawning portals ahead of time and kill the Wyvern of Destruction
เราจำเป็นต้องสร้างทีมฆ่าตัวตายที่จะทำลายพอร์ทัลมอนสเตอร์ที่เกิดขึ้นก่อนเวลาและฆ่า Wyvern of Destruction
 And to do that, I need your help
และต้องการทำเช่นนี้ฉันต้องการความช่วยเหลือจากคุณ
”   That moment, Choi Hyuk was deep in thought
ตอนนั้น Choi Hyuk คิดลึก ๆ
 ‘The Wyvern of Destruction… How can I kill it?’ Was it possible to kill an apartment-sized monster with a sword? Perhaps it was not meant to be a monster to kill
'Wyvern of Destruction ... ฉันจะฆ่ามันได้อย่างไร?' เป็นไปได้ไหมที่จะฆ่ามอนสเตอร์ขนาดพาร์ทเมนต์ด้วยดาบ? 
 Maybe they were supposed to lure it away and escape
บางทีพวกเขาควรจะล่อให้หลบหนีไป
 However, his fighting instincts knew no limits and he had a reason to fight
อย่างไรก็ตามสัญชาตญาณการต่อสู้ของเขารู้ว่าไม่มีข้อ จำกัด และเขามีเหตุผลที่จะสู้รบ
   ‘If I kill that thing, I will definitely catch their attention
'ถ้าฉันฆ่าสิ่งนั้นฉันจะจับความสนใจของพวกเขาแน่นอน
’ Choi Hyuk resolved himself to kill the monster
"Choi Hyuk แก้ตัวเองเพื่อฆ่ามอนสเตอร์
 It was fine if he looked for the method starting now
มันเป็นการดีถ้าเขามองหาวิธีการเริ่มต้นตอนนี้
   “First, okay… Then show me the way to the portal
"ขั้นแรกโอเค ... จากนั้นก็พาฉันไปที่พอร์ทัล
 Let’s see if your Intuition is real or not
ลองดูว่าสัญชาตญาณของคุณเป็นจริงหรือไม่
” Choi Hyuk suggested
"Choi Hyuk แนะนำ
 Baek Seoin revealed a slightly hopeless expression
Baek Seoin เปิดเผยการแสดงออกที่ไร้ความหวังเล็กน้อย
 “Right now?” “Yes
"ตอนนี้?" "ใช่
” “… My Intuition tells me that the monsters over there are going to be stronger than the ones here
"" ... สัญชาตญาณของฉันบอกฉันว่ามอนสเตอร์ที่มีอยู่จะเป็นที่แข็งแกร่งกว่าคนที่นี่
 Wouldn’t it be better to look for more people before then?” “It’s fine
มันจะดีกว่ามั้ยที่จะมองหาผู้คนมากขึ้นก่อนแล้วล่ะ? "" สบายดี
” “… What if I told you that, even if you don’t, I get the feeling I will die there?” However, Choi Hyuk just shrugged his shoulders
"" ... ถ้าฉันบอกคุณว่าแม้ว่าคุณจะไม่ได้ฉันรู้สึกว่าฉันจะตายที่นั่น? "อย่างไรก็ตาม Choi Hyuk เพียงแค่ยักไหล่ของเขา
 “Let’s just think of it as a test
"แค่คิดว่ามันเป็นการทดสอบ
 If you want to stay with me, it’s a bit troublesome if you die facing monsters at that level
ถ้าคุณต้องการอยู่กับฉันก็เป็นบิตลำบากถ้าคุณตายหันมอนสเตอร์ในระดับที่
” It was checkmate for Baek Seoin
"มันเป็นเรื่องรุกฆาตกับ Baek Seoin
   ** The foot of a mountain
** เท้าของภูเขา
 Leaning against an altar split in two, Choi Hyuk and Baek Seoin were drinking a potion next to each other
Leaning กับแท่นบูชาแบ่งออกเป็นสอง Choi Hyuk และ Baek Seoin กำลังดื่มยากันและกัน
 The almost fatal wounds were washed away
บาดแผลเกือบจะร้ายแรงถูกล้างออกไป
 Around them, the corpses of 20 Crooks and a [Mountain Orc] who rode on a Crook wielding a hammer were sprawled on the ground
รอบ ๆ ตัวศพของ 20 Crooks และ [Mountain Orc] ที่ขี่ม้าลงบน Crook ควงค้อนกำลังนอนเหยียดยาวอยู่บนพื้น
   Baek Seoin groaned
Baek Seoin ร้องคราง
 “I almost died…” However, Choi Hyuk who was still immersed in the pleasant feeling of the fight said nothing
"ฉันเกือบตาย ... " อย่างไรก็ตาม Choi Hyuk ที่ยังคงแช่อยู่ในความรู้สึกที่น่ารื่นรมย์ของการต่อสู้กล่าวว่าไม่มีอะไร
 Although it wasn’t a fight he thought he would lose, it was definitely more thrilling than the fight against the Bladed Ghost
แม้ว่าจะไม่ใช่การต่อสู้ที่เขาคิดว่าเขาจะแพ้ แต่มันก็น่าตื่นเต้นกว่าการต่อสู้กับ Bladed Ghost
   The Crooks were twice as hard to deal with than the Bladed Starving Ghosts
Crooks เป็นสองเท่ายากที่จะจัดการกับ Blade Starving Ghosts
 On top of that, there were more of them and Baek Seoin wasn’t helpful as he was wounded
ด้านบนมีอีกมากมายและ Baek Seoin ก็ไม่มีประโยชน์ในขณะที่เขาบาดเจ็บ
 All he did was try not to die
สิ่งที่เขาทำคือพยายามที่จะไม่ตาย
 And riding on the leader of the Crooks, the mid-boss, the Mountain Orc, was terrifyingly fast and strong
และขี่อยู่บนผู้นำ Crooks กลางเจ้านาย Mountain Orc ได้อย่างรวดเร็วและรวดเร็วน่ากลัว
   ‘If I didn’t upgrade my Retribution Points, I might have had to run away without being able to kill them all…’ If that happened, then perhaps he wouldn’t but Baek Seoin would have died
'ถ้าฉันไม่ได้อัพเกรด Retribution Points ฉันอาจต้องวิ่งหนีไปโดยที่ไม่สามารถฆ่ามันได้ทั้งหมด ... ' ถ้าเกิดขึ้นบางทีเขาอาจจะไม่ได้ แต่ Baek Seoin จะต้องเสียชีวิต
   Luckily the effect of upgrading his Retribution Points wasn’t only letting him distribute the full karma point instead of 0
โชคดีที่ผลของการอัพเกรด Retribution Points ของเขาไม่เพียง แต่ทำให้เขาแจกจ่ายจุดกรรมทั้งหมดแทน 0
1
1
 The moment Choi Hyuk entered the fight, he felt it
ตอนที่ชอยฮยอกเข้าร่วมการต่อสู้เขาก็รู้สึกได้
 A more refined cognitive ability and quicker reflexes
ความสามารถในการคิดและการตอบสนองที่เร็วขึ้น
 The upgraded Retribution Points changed his neural network that was locked into the limitations of a human’s into that of a superhuman’s
การอัพเกรด Retribution Points เปลี่ยนเครือข่ายประสาทของเขาที่ถูกขังอยู่ในข้อ จำกัด ของมนุษย์เป็นของมนุษย์ธรรมดา
 Perhaps the type itself enhanced? Even before that, Choi Hyuk was already a genius
บางทีประเภทของตัวเองได้รับการปรับปรุง? 
 With the addition of quicker reflexes and a more refined cognitive ability due to the upgrade in Retribution Points, he was like a fish in water
ด้วยการเพิ่มการตอบสนองที่เร็วขึ้นและความสามารถในการรับรู้ความสามารถในการกลั่นมากขึ้นเนื่องจากการอัพเกรด Retribution Points เขาก็เหมือนกับปลาในน้ำ
 He was able to slaughter 20 Crooks and a Mountain Orc by himself
เขาสามารถฆ่าตัว Crooks และ Mountain Orc ได้ด้วยตัวเอง
 The Crook Leather Armor and the Necklace of Protection did their job as well
Crook Leather Armor และ Necklace of Protection ก็ทำงานได้ดี
 Due to the attack-intercepting necklace and the impact-reducing armor, he was able to fight even more aggressively
เนื่องจากมีสร้อยคอสกัดจากการโจมตีและชุดเกราะลดผลกระทบเขาสามารถสู้รบได้มากยิ่งขึ้น
 If not for them, even if Choi Hyuk didn’t die, Baek Seoin definitely would have
ถ้าไม่ใช่สำหรับพวกเขาแม้ว่า Choi Hyuk จะไม่ตายก็ตาม Baek Seoin ก็คงจะมีอยู่จริง
   Choi Hyuk stretched his arm to stab the Mountain Orc
Choi Hyuk เหยียดแขนของเขาเพื่อแทงภูเขา Orc
 The Predator’s Blade absorbed the blood of the Mountain Orc
ใบมีดของนักล่า (Predator's Blade) ดูดเลือดของ Orc Mountain
 Baek Seoin who watched this mumbled
Baek Seoin ผู้เฝ้าดูเรื่องนี้พึมพำ
 “Let’s first secure supplies before fighting next time
"Let 's อุปกรณ์รักษาความปลอดภัยครั้งแรกก่อนที่จะต่อสู้ในครั้งต่อไป
 What a waste
สิ่งที่เสีย
” Baek Seoin looked at the corpses of the Crooks that were wasted with regret
"Baek Seoin มองไปที่ซากศพของ Crooks ที่เสียด้วยความเสียใจ
 Choi Hyuk laughed
Choi Hyuk หัวเราะ
 He had already somewhat acknowledged Baek Seoin
เขาได้รับการยอมรับอย่างดีจาก Baek Seoin แล้ว
 Although he wasn’t strong, he wasn’t weak either
แม้ว่าเขาจะไม่แข็งแรง แต่ก็ไม่อ่อนแอเช่นกัน
 Even if Choi Hyuk did help him a bit, eventually it all relied on his ability
แม้ว่าชอยฮยอกจะช่วยให้เขาสักหน่อย แต่ในที่สุดก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของเขาทั้งหมด
 And didn’t he also have a useful ability called Intuition?   So he decided to confirm a few things
และเขาก็ยังมีความสามารถที่มีประโยชน์อย่าง Intuition หรือไม่? 
   “You said that your Intuition is only sensitive to your wellbeing
"คุณกล่าวว่าการตบตาของคุณมีความสำคัญต่อสุขภาพของคุณเท่านั้น
” “Yes
"" ใช่
” “Then how do you know the locations of the portals?” It was strange when he thought about it
"แล้วคุณจะรู้ได้อย่างไรว่าตำแหน่งของพอร์ทัล?" มันแปลกเมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้
 Why would the Intuition that only activated when he was in danger lead him to danger? It was the same when they met
เหตุใดการปรีชาสามารถที่จะใช้งานได้เฉพาะเมื่ออยู่ในอันตรายทำให้เขาตกอยู่ในอันตราย 
 If it wasn’t for Choi Hyuk, he would have died fighting the Bladed Starving Ghosts
ถ้าไม่ใช่สำหรับ Choi Hyuk เขาก็จะตายด้วยการต่อสู้กับ Blades Starving Ghosts
   Baek Seoin took a moment to organize his thoughts before explaining
Baek Seoin ใช้เวลาสักครู่เพื่อจัดระเบียบความคิดของเขาก่อนที่จะอธิบาย
 “It’s because I resolved myself to kill the Wyvern of Destruction
"เพราะฉันตัดสินใจแก้ตัวให้ฆ่า Wyvern จาก Destruction
 From that moment, I started to fight with my Intuition
จากช่วงเวลานั้นฉันเริ่มต่อสู้กับสัญชาตญาณของฉัน
 I thoroughly ignored my heart that wanted to find and trust a safe group
ฉันละเลยหัวใจของฉันที่ต้องการค้นหาและไว้ใจกลุ่มที่ปลอดภัย
 After a day of looking for information and ignoring my Intuition, a new Intuition formed
หลังจากวันที่มองหาข้อมูลและละเลย Intuition ของฉันมีการปฐมนิเทศใหม่
 It’s probably telling me a way to survive even after fighting the Wyvern of Destruction
อาจจะบอกวิธีที่จะเอาชีวิตรอดได้แม้จะต่อสู้กับ Wyvern of Destruction
 I felt that I had to find a portal and fight and that someone would come
ฉันรู้สึกว่าฉันต้องหาพอร์ทัลและต่อสู้และมีคนมา
 And someone really did come
และมีคนมาจริงๆ
 That moment, I realized
ขณะนั้นฉันตระหนัก
 That the only chance of surviving while killing the Wyvern of Destruction was you
นั่นเป็นโอกาสเดียวที่จะรอดชีวิตขณะที่ฆ่า Wyvern of Destruction ได้คือคุณ
”   While listening to Baek Seoin’s answer, Choi Hyuk thought about followers
"ในขณะที่ฟังคำตอบของ Baek Seoin Choi Hyuk คิดถึงผู้ติดตาม
 An ability he received once he obtained two Qualifications to be a Sovereign
ความสามารถที่เขาได้รับเมื่อเขาได้รับสองคุณสมบัติเพื่อเป็น Sovereign
 Choi Hyuk liked Baek Seoin
Choi Hyuk ชอบ Baek Seoin
 He especially liked the ‘crazy’ thought of needing to kill the Wyvern of Destruction
เขาชอบความคิดของ "บ้า" ที่ต้องการจะฆ่า Wyvern of Destruction
 So he asked another question
เขาจึงถามคำถามอีกข้อหนึ่ง
 “Why?” This ‘why?’ was asking why he was trying to kill the Wyvern of Destruction
"ทำไม?" ทำไม? ถามว่าทำไมเขาถึงพยายามฆ่า Wyvern of Destruction
 Baek Seoin knew what he was talking about even without any context
Baek Seoin รู้ถึงสิ่งที่เขาพูดถึงแม้ไม่มีบริบทใด ๆ
 His face distorted
ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยว
 His calm face was once again filled with an intense emotion
ใบหน้าสงบของเขาเต็มไปด้วยอารมณ์ที่รุนแรง
 “… I was always an unfilial son
"... ฉันเคยเป็นลูกชายที่ไร้ตัวตน
 So I’m planning to be unfilial one last time
ดังนั้นฉันจึงวางแผนที่จะไม่รู้สึกตัวเองเป็นครั้งสุดท้าย
 Even if I die
แม้ว่าฉันจะตาย
 That lizard bastard… I will definitely kill it
เจ้าจิ้งจกจิ้งจก ... ข้าจะฆ่ามันแน่ ๆ
” Baek Seoin ground his teeth
"Baek Seoin กรีดฟันของเขา
 Choi Hyuk was able to understand him better than anyone else
Choi Hyuk สามารถเข้าใจเขาได้ดีกว่าคนอื่น
 He liked his thirst for revenge
เขาชอบความกระหายของเขาในการแก้แค้น
   The moment Choi Hyuk decided, a message appeared in front of Baek Seoin
ช่วงเวลาที่ Choi Hyuk ตัดสินใจข้อความปรากฏหน้า Baek Seoin
   [The King without Subjects, Choi Hyuk, wants to accept you as his follower
[กษัตริย์ที่ปราศจากอาสาสมัคร Choi Hyuk ต้องการรับคุณเป็นลูกศิษย์ของเขา
 Once you accept, all your karma points will increase by 20%
เมื่อคุณยอมรับแล้วจุดกรรมทั้งหมดของคุณจะเพิ่มขึ้น 20%
 Do you accept?]   Baek Seoin looked at Choi Hyuk with surprised eyes
คุณยอมรับหรือยัง?] Baek Seoin มองไปที่ Choi Hyuk ด้วยสายตาที่แปลกประหลาด
 He examined Choi Hyuk’s face, bit his lips once and nodded his head
เขาตรวจสอบใบหน้า Choi Hyuk ของบิตริมฝีปากของเขาเพียงครั้งเดียวและพยักหน้าหัวของเขา
   Flutter
กระพือ
   Above Baek Seoin’s head, a fluttering flag appeared
ธง Baek Seoin โผล่ขึ้นมา
   “Ah…” Baek Seoin looked above his head
"อ่า ... " Baek Seoin มองเหนือศีรษะของเขา
 He was tightly biting his lips
เขากัดริมฝีปากอย่างแน่นหนา
 His eyes were filled with raging flames as he looked at Choi Hyuk and respectfully said
ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเปลวไฟโกรธขณะที่เขามองไปที่ Choi Hyuk และกล่าวด้วยความเคารพ
 “If we really hunt the wyvern… I will truly serve you as my king
"ถ้าเราไล่ล่าเชเดิร์นจริงๆ ... ข้าจะรับใช้ท่านอย่างแท้จริงในฐานะกษัตริย์ของข้า
”   However, Choi Hyuk didn’t care for those formalities and was only interested in his goals
"อย่างไรก็ตาม Choi Hyuk ไม่ได้ดูแลเรื่องพิธีการเหล่านี้และสนใจในเป้าหมายของเขาเท่านั้น
 “You said we needed a suicide squad?” “Yes
"คุณบอกว่าเราต้องการทีมฆ่าตัวตาย?" "ใช่
 The number of monsters will grow, even tomorrow, it’ll be too difficult for the two of us to clear the portals
จำนวนของมอนสเตอร์จะเติบโตขึ้นแม้ในวันพรุ่งนี้ก็จะเป็นการยากสำหรับเราสองคนที่จะเคลียร์พอร์ทัล
” “Good… Then let’s go fight
"" ดีจัง ... จากนั้นก็ไปสู้กันเถอะ
” Choi Hyuk lifted his nearly recovered body
"Choi Hyuk ยกร่างที่ฟื้นตัวมาเกือบ
 Since it was obvious that if it was going to be harder tomorrow, it was best to destroy more today
เนื่องจากเห็นได้ชัดว่าถ้าวันพรุ่งนี้น่าจะเป็นวันพรุ่งนี้ที่ดีที่สุดคือต้องทำลายมากขึ้นในวันนี้
 However, Baek Seoin, who had almost died, couldn’t help but forget the seriousness he had just now and groan
อย่างไรก็ตาม Baek Seoin ที่เกือบจะสิ้นพระชนม์ไม่สามารถช่วยได้ แต่ลืมความจริงจังที่เขาเพิ่งจะคร่ำครวญ
 “… Already?” “You said let’s hunt an apartment-sized monster
"... แล้ว?" "คุณบอกว่าให้ล่าสัตว์ประหลาดขนาดพาร์ทเมนท์
” Only then did Baek Seoin stand up
เพียงแค่นั้น Baek Seoin ก็ลุกขึ้นยืน
 Choi Hyuk grinned as he walked in front
Choi Hyuk ยิ้มขณะเดินหน้า
 Baek Seoin hurriedly shouted
Baek Seoin รีบตะโกน
   “I… Still, no matter how much of a hurry we’re in, let’s first secure some supplies! And eat!” “Okay
"ฉัน ... ยังคงไม่ว่าเรารีบร้อนแค่ไหนเราก็มาช่วยกันได้บ้าง! 
”   Choi Hyuk continued to walk
"Choi Hyuk เดินต่อไป
 Baek Seoin hurriedly followed behind him
Baek Seoin รีบตามหลังเขา
 When he caught up to him, Choi Hyuk’s steps were strangely light
ตอนที่เขาจับตัวเขาขึ้นบันได Choi Hyuk มีแสงแปลก ๆ
 Instead of being nervous, it was like he was happy that he was able to fight more
แทนที่จะรู้สึกกระวนกระวายใจก็เหมือนกับว่าเขามีความสุขมากที่ได้ต่อสู้กับมันมากขึ้น
 Baek Seoin recalled the savage smile Choi Hyuk had during the whole fight
Baek Seoin เล่าถึงรอยยิ้มอันโหดร้าย Choi Hyuk ระหว่างการต่อสู้ทั้งหมด
   ‘A berserker crazy for battle…’ He somehow naturally came to that thought
'บ้าบิ่นบ้าบิ่นสำหรับการสู้รบ ... ' เขาอย่างใดธรรมชาติมาคิดว่า
 A frightening person
คนน่ากลัว
 However… that was why he trusted him more
อย่างไรก็ตาม ... นั่นคือเหตุผลที่เขาเชื่อใจเขามากขึ้น
   ‘I can’t become a hindrance
ฉันไม่สามารถเป็นอุปสรรค
’ To calm his fear, Baek Seoin raised his fighting aura and rage
'เพื่อให้ความสงบของเขาสงบ Baek Seoin ยก Aura ต่อสู้และความโกรธ
   It was still far from night
มันยังห่างไกลจากคืน