Chapter 32 Episode 2: Exodus / Chapter 32: The King without Subjects TL: emptycube Edited: emptycube “What? Just what happened?” “Just shut up and follow
บทที่ 32 ตอนที่ 2: การอพยพ / บทที่ 32: กษัตริย์ไม่มีเรื่อง TL: emptycube แก้ไขแล้ว: emptycube "What?
We’re all fucked
เราทุกคนระยำ
” “Jung Minji died? Why?” “Ah geez…!” “I mean it doesn’t make sense
"จุงมิจิเสียชีวิต?
” “Haa… Song Simin betrayed her
"Haa ... Song Simin ทรยศต่อเธอ
” “Song Simin? But, what about her guards? He went passed them?” “Yoon Girim backstabbed her
"Song Simin?
” “Yoon Girim?!” “Ah geez…! Don’t talk so loud
"Yoon Girim ?!" "อ่าจัง ... !
Can’t you read the mood?” “… But how does that make sense? Why would Yoon Girim? No, is that even possible? Jung Minji’s Endurance was pierced?” “Yoon Girim’s always around Song Simin these days
คุณไม่สามารถอ่านอารมณ์ได้หรือไม่? "" ... แต่มันดูมีเหตุผลแบบไหน?
She probably reached 1-star and Jung Minji’s Endurance probably didn’t hit 2-star yet… With stat buffs from items, do you think she won’t be able to pierce that? You can’t even endure D rank (2-star) weapons with 1-star Endurance
เธออาจจะถึงระดับ 1 ดาวและความอดทนของจองมินนี่อาจจะยังไม่ถึงระดับ 2 ดาว แต่ด้วยแฟน ๆ ที่ชื่นชอบสถิติจากรายการคุณคิดว่าเธอจะไม่สามารถเจาะได้ไหม
” “But still… What about her Recovery stat?” “She specifically cut her throat
"" แต่ยัง ... แล้วสถิติการกู้คืนของเธอ? "" เธอตัดคอเธออย่างเฉพาะเจาะจง
Blood was gushing out
เลือดไหลออกมา
The speed of her brain shutting down was probably faster than her recovery
ความเร็วของสมองของเธอปิดลงอาจเร็วกว่าการฟื้นตัวของเธอ
” “… Fuck…” “It’s not like it’s a game… If your vitals are pierced, no matter how strong you are, you’re dead
"" ... Fuck ... "" ไม่ใช่ว่ามันเป็นเกมหรอก ... ถ้าคุณกำลังเจาะเลือดไม่ว่าคุณจะแข็งแรงแค่ไหนคุณก็ตายแล้ว
Because Jung Minji knew that, she always brought guards with her… Chu Youngjin going to the suicide squad probably had a lot to do with it
เพราะจองมินจิรู้ว่าเธอมักจะนำยามกับเธอ ... ชูยองจินไปที่ทีมฆ่าตัวตายอาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับมัน
If it was Chu Youngjin, he wouldn’t have taken his eyes away even if it was Yoon Girim
ถ้าเป็นชูยองจินเขาจะไม่ลืมตาออกไปแม้ว่าจะเป็น Yoon Girim ก็ตาม
” “Fuck… Her death was so sudden
"Fuck ... การตายของเธอก็ฉับพลัน
” “Shut up and get your mind straight
"" หุบปากและรับความคิดของคุณตรง
We don’t have the escape code anymore
เราไม่มีรหัส Escape อีกต่อไป
That was granted to those with the symbols of the kings
ที่ได้รับอนุญาตให้กับผู้ที่มีสัญลักษณ์ของกษัตริย์
” “Ah, right!” “That’s why, let’s quickly follow them!” “You… Don’t tell me you’re going to stick to Song Simin?” “It’s fucked upbut what can I do? Other troops are full and I don’t know any of them
"" อ้า, ถูก! "" นั่นเป็นเหตุผลที่พวกเรามาติดตามพวกเขาได้อย่างรวดเร็ว! "" คุณ ... อย่าบอกฉันว่าคุณจะติด Song Simin? "" มันระยำขึ้นแล้วฉันจะทำยังไงดี?
Song Simin is probably the best choice
Song Simin น่าจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด
” “Ha… still
"" ฮ่า ... ยังคง
” “Hey! Geez! If you’re going to be like that, why don’t you just go to Kang Dongsoo!” “… Fuck…” With Jung Minji’s death, 5,000 people had lost the escape code
"" เฮ้!
Jung Minji’s former followers had no choice but to defect to other troops and around 3,000 followed Song Simin
อดีตผู้ติดตามของ Jung Minji ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพึ่งพากองกำลังอื่นและประมาณ 3,000 คนตาม Song Simin
People he had secretly planted beforehand had persuaded others
คนที่เขาแอบปลูกไว้ล่วงหน้าได้ชักชวนคนอื่น
From the start, the majority didn’t know what exactly happened and those who did justified themselves
ตั้งแต่เริ่มแรกคนส่วนใหญ่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคนที่ชอบธรรม
“I gave you a chance
"ฉันให้คุณมีโอกาส
Didn’t I tell you? That she wouldn’t listen to the whole ‘half of the district’ shit
ฉันไม่ได้บอกคุณ?
” Song Simin said while looking at the Student King Min Kyungchul
"Song Simin กล่าวขณะมองไปที่ Student King Min Kyungchul
Min Kyungchul bitterly nodded his head
Min Kyungchul ขมขื่นพยักหน้าหัว
“… Yeah
"... ใช่
” Jung Minji’s troops dispersed and many groups followed Song Simin’s lead and broke away from the war
กองทหารของจองมินจิแยกย้ายกันไปและกลุ่มต่างๆตามซิกซิกซินและพังทลายลงจากสงคราม
This scene made other forces fall into a state of confusion
ฉากนี้ทำให้กองกำลังอื่น ๆ ตกอยู่ในภาวะสับสน
“What the? What’s happening in the front? Did something happen to the Crazy Knight King?” “Was it an ambush? Monsters? There’s a hole in the spearhead!” To the forces who were behind them, it looked like the spearhead was ambushed and had become chaotic
"อะไรเหรอ?
Just then, hordes of monsters appeared
ทันใดนั้นพยุหะแห่งสัตว์ประหลาดก็ปรากฏตัวขึ้น
Few tens of thousands
ไม่กี่หมื่น
This many wasn’t a big deal but with the chaotic spearhead, the hordes of monsters seemed larger and more overwhelming
หลายคนไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่ แต่ก็มีหัวหอกที่วุ่นวายพยุหะของเหล่ามอนสเตอร์ดูเหมือนจะใหญ่ขึ้นและครอบงำมากขึ้น
They believed that what they saw wasn’t everything
พวกเขาเชื่อว่าสิ่งที่พวกเขาเห็นไม่ใช่ทุกอย่าง
The solders fell into a state of fear
พวกกบฎตกอยู่ในความกลัว
Their karma was almost spent, the ranks were disordered and their spirits had hit rock bottom
กรรมของพวกเขาใช้ไปเกือบหมดแล้วทหารเหล่านี้ก็ไม่เป็นระเบียบและวิญญาณของพวกเขาก็โดนก้นบึ้ง
A frightened army was no army
กองทัพที่สยดก็ไม่มีกองทัพ
Just like the times when a few hundred soldiers armed with cannons and guns defeats an army of tens of thousands with melee weapons
เช่นเดียวกับช่วงเวลาที่ทหารไม่กี่ร้อยคนที่ติดอาวุธปืนและปืนพ่ายแพ้กองทัพนับหมื่นคนด้วยอาวุธระยะประชิด
Even if they considered that the fact they became stronger over the past 30 days, they were still ordinary civilians who had never killed not too long ago
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะพิจารณาว่าความเป็นจริงของพวกเขาแข็งแกร่งขึ้นในช่วง 30 วันที่ผ่านมา แต่พวกเขายังคงเป็นพลเรือนสามัญที่ไม่เคยฆ่ามานานแล้ว
They weren’t able to calm themselves after becoming panicked
พวกเขาไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้หลังจากตื่นตระหนก
They just couldn’t muster up the courage to fight
พวกเขาไม่สามารถรวบรวมความกล้าหาญในการต่อสู้ได้
Commanders were also unable to understand the situation
ผู้บัญชาการยังไม่สามารถเข้าใจสถานการณ์ได้
“Damn… just what the hell happened? Just what happened for them to be routed? Shit… if we take a wrong step, we’ll all die
"ประณาม ... แค่เกิดอะไรขึ้นน่ะ?
Let’s retreat!” The Alliance of Comrades in Arms were the quickest to come to a decision
ขอหนี! "พันธมิตรของสหายในอ้อมแขนได้เร็วที่สุดในการตัดสินใจ
Once they decided to retreat, other forces started to follow suit
เมื่อพวกเขาตัดสินใจที่จะหนีไปกองกำลังอื่น ๆ ก็เริ่มทำตาม
A long line of groups started their retreat
กลุ่มของกลุ่มเริ่มล่าถอย
“No! If we retreat, what happens to the suicide squad?!” Bae Jinman proposed they help the suicide squad, however, the forces under his command refused
“ไม่!
“Right now, we need worry about ourselves
"ตอนนี้เราต้องกังวลกับตัวเอง
Other troops are leaving
กองกำลังอื่น ๆ กำลังจะออกไป
We can’t be the only ones who go back!” The group of humans couldn’t come back after falling into a state of confusion
เราไม่สามารถเป็นคนเดียวที่จะกลับไป! "กลุ่มคนไม่สามารถกลับมาหลังจากที่ตกอยู่ในภาวะสับสน
Like flames, chaos bred more chaos
เช่นเดียวกับเปลวเพลิงวุ่นวายทำให้เกิดความสับสนวุ่นวายมากขึ้น
There wasn’t even a chance to do anything
ไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะทำอะไร
It all happened in an instant
ทุกอย่างเกิดขึ้นในทันที
‘How did it become like this so suddenly?’ Even among Bae Jinman’s troops, there were some who fled from the ranks
'ทำไมมันถึงกลายเป็นแบบนี้อย่างฉับพลัน?' แม้ในหมู่กองกำลังของเบยองจันมีบางคนที่หลบหนีออกจากกลุ่ม
They had already obtained the escape code
พวกเขาได้รับรหัส Escape แล้ว
They didn’t fear becoming outcasts
พวกเขาไม่กลัวที่จะถูกขับไล่
If people fled, others would flee as well
ถ้าคนหนีไปคนอื่นจะหนีไปได้เช่นกัน
Kangdong District was already bustling with monsters
อำเภอคังดุงกำลังคึกคักไปด้วยสัตว์ประหลาดแล้ว
Mass panic spread rapidly
ความหวาดกลัวของมวลชนแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว
However, Bae Jinman didn’t give up
อย่างไรก็ตามเบยองจุนไม่ยอมแพ้
It was his personality
บุคลิกภาพของเขาคือ
“We still need to go back! I’ll even go back by myself!” “I’m sorry
"เรายังต้องกลับไป!
” The person who directed Bae Jinman’s guards crammed Bae Jinman under his armpit
"คนที่กำกับลูกน้องของ Bae Jinman ได้นำ Bae Jinman มาใต้รักแร้ของเขา
Bae Jinman, who had lost all his strength after Karma Grant, couldn’t resist
Bae Jinman ที่สูญเสียกำลังทั้งหมดหลังจากที่ Karma Grant ไม่สามารถต้านทานได้
“Retreat!!” Eventually, even Bae Jinman’s troops retreated
"Retreat !!" ในที่สุดแม้แต่กองกำลังของ Bae Jinman ก็ถอยกลับ
If they properly understood what was going on, they would have gone to the suicide squad… but the situation had progressed so ridiculously
ถ้าพวกเขาเข้าใจอย่างถูกต้องสิ่งที่เกิดขึ้นพวกเขาก็จะไปที่ทีมฆ่าตัวตาย ... แต่สถานการณ์ก็คืบหน้าไปอย่างน่าขัน
** The support battalion who pushed back the surrounding monsters, the support troops who shot the Extraordinary Dragon Cannons and the suicide squad all fell into state of confusion
** กองพันสนับสนุนที่ผลักดันให้มอนสเตอร์ล้อมรอบกองกำลังสนับสนุนที่ยิงแคนนอน Extra Dragon Dragon และทีมฆ่าตัวตายทั้งหมดล่มสลายไปสู่สถานะสับสน
As the main army retreated, more and more monsters gathered nearby
ในขณะที่กองทัพหลักถอยกลับคืนมา
Of course, they didn’t know why
แน่นอนพวกเขาไม่รู้ว่าทำไม
“Block them! If the monsters reach the support troops, we’re done!” The distinction between troops began to fade
"บล็อกพวกเขา!
It was a free-for-all
มันเป็นฟรีสำหรับทั้งหมด
The support troops started to shoot cannonballs at the oncoming monsters and not the wyvern
กองกำลังสนับสนุนเริ่มยิงลูกกระสุนปืนใหญ่ที่มอนสเตอร์ที่กำลังจะมาถึงและไม่ใช่ wyvern
Even some suicide squad members turned around to block the monsters
แม้กระทั่งสมาชิกกลุ่มฆ่าตัวตายบางคนก็หันไปขวางพวกมอนสเตอร์
“Fuck! We have to retreat! Call the King without Subjects!” “He won’t listen! That bastard’s done for!” There were even some troops who left Choi Hyuk who was fighting the Wyvern of Destruction behind and retreated
“Fuck!
“Hey! What the fuck! You can’t leave in the middle of a fight! What about the King without Subjects?!” “I called him but what can I do if he doesn’t listen?” “Let him be! He said he’ll hold the wyvern back!” Among the suicide squad, a portion stood next to Choi Hyuk until the end and another portion, due to them holding the wyvern back, hurriedly retreated
“เฮ้!
It was utter chaos, however, that didn’t affect Choi Hyuk as he became more immersed into the fight
มันเป็นความสับสนวุ่นวายอย่างเต็มที่ แต่ที่ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อ Choi Hyuk ในขณะที่เขากลายเป็นแช่มากขึ้นในการต่อสู้
‘If I want to create an opportunity to attack, I need to move one step faster
'ถ้าฉันต้องการสร้างโอกาสในการโจมตีฉันต้องก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง
’ Just as he thought this, Choi Hyuk discovered a new method
'ในขณะที่เขาคิดแบบนี้ Choi Hyuk ค้นพบวิธีการใหม่
He tossed away his method of using karma like muscles
เขาโยนวิธีการของเขาในการใช้กรรมเช่นกล้ามเนื้อ
He shot a string of karma at a target and contracted it like a rubber band
เขายิงสายัณห์ที่เป้าหมายและหดตัวเหมือนแถบยาง
[After endless consideration, you have realized a new way to use karma
[หลังจากการพิจารณาไม่รู้จบคุณได้ตระหนักถึงวิธีใหม่ในการใช้กรรม
Retribution Points increased by 10
คะแนน Retribution เพิ่มขึ้น 10
] Choi Hyuk didn’t even read the message
] Choi Hyuk ไม่ได้อ่านข้อความ
Swoosh! Following the contracting karma, his body shot forward and his vision instantly shifted
Swoosh!
His body was so fast that it left afterimages
ร่างกายของเขาเร็วมากจนเหลือเพียงภาพหลัง ๆ
Crash! The wyvern’s foot stomped down too late
ความผิดพลาด!
Choi Hyuk sliced into the wyvern’s ankle
Choi Hyuk หั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ ของ Wyvern
‘I need to be faster
ฉันต้องเร็วขึ้น
’ This time, Choi Hyuk elongated all the karma in his body and coiled it up
"คราวนี้ชอยฮยอกยืดอายุกรรมทั้งหมดลงในร่างและขยับขึ้น
The coiled karma circulated his body
กรรมที่หมุนอยู่ทั่วร่างกายของเขา
[After endless consideration, you have realized a new way to use karma
[หลังจากการพิจารณาไม่รู้จบคุณได้ตระหนักถึงวิธีใหม่ในการใช้กรรม
Retribution Points increased by 30
คะแนน Retribution เพิ่มขึ้น 30
] Swoosh! The coiled karma gathered below his feet and, like a spring, bounced Choi Hyuk high up into the air
] Swoosh!
Swish! He released karma around the Predator’s Blade and formed a blade of karma
หวด!
His 3-star Control stat let him freely manipulate karma
สถิติการควบคุมระดับ 3 ดาวของเขาทำให้เขาสามารถควบคุมกรรมได้อย่างอิสระ
Choi Hyuk’s movements slowly broke past his physical limits
การเคลื่อนไหวของ Choi Hyuk ช้าเกินขีด จำกัด ทางกายภาพ
He wasn’t an existence who moved with his arms and legs anymore and had became one who moved with karma
เขาไม่ใช่คนที่เดินอ้อมแขนและขาอีกต่อไปและกลายเป็นคนหนึ่งที่ย้ายไปอยู่กับกรรม
Karma wasn’t supporting his body anymore, instead, his body was supporting his karma
กรรมไม่สนับสนุนร่างกายของเขาอีกต่อไปแทนร่างกายของเขาได้รับการสนับสนุนกรรมของเขา
The karma in his body continuously changed its form
กรรมในร่างกายของเขาเปลี่ยนรูปแบบของมันอย่างต่อเนื่อง
At some point, Choi Hyuk had forgotten the world
ในบางช่วงเวลา Choi Hyuk ลืมโลกไปแล้ว
His eyes didn’t see the escaping suicide squad members nor the ones who staked their lives to fight the monsters
สายตาของเขาไม่ได้เห็นสมาชิกคนใดคนหนึ่งที่ฆ่าตัวตายหรือคนที่เดิมพันชีวิตของพวกเขาเพื่อสู้กับมอนสเตอร์
His ears didn’t hear the shouts of Baek Seoin
หูของเขาไม่ได้ยินเสียงตะโกนของ Baek Seoin
Choi Hyuk had completely erased everything besides himself and the Wyvern of Destruction
Choi Hyuk ได้ลบล้างสิ่งต่างๆทั้งหมดนอกเหนือจากตัวเขาเองและ Wyvern of Destruction
Pabapak! Boom! Zip! Choi Hyuk’s movements kept getting quicker
Pabapak!
Just when you thought he jumped up into the air, he was already on the ground and when you thought he slashed the wyvern’s left ankle, he was already hanging onto its right thigh
เมื่อคุณคิดว่าเขากระโดดขึ้นไปในอากาศเขาอยู่บนพื้นแล้วเมื่อคุณคิดว่าเขาตัดข้อเท้าซ้ายของ wyvern เขาก็แขวนไว้บนต้นขาขวา
Batatak! Bam! Chiiiiii! The wyvern’s black blood continuously dropped onto the ground
Batatak!
It was a black rain
มันเป็นฝนสีดำ
However, the wyvern’s stamina and recovery abilities were incredible so the rate it was wounded and the rate it healed were similar
อย่างไรก็ตามความสามารถในการฟื้นตัวของ Wyvern และความสามารถในการกู้คืนได้อย่างไม่น่าเชื่อดังนั้นอัตราที่ได้รับบาดเจ็บและอัตราที่มันหายเป็นปกติ
[Kuaalaalaalaa!] The Wyvern of Destruction blew flames and Choi Hyuk actually headed into the flames
[Kuaalaalaalaa!] Wyvern of Destruction ได้ทำให้เปลวไฟและ Choi Hyuk เดินเข้าสู่เปลวเพลิง
The fog-like karma that was released from the Predator’s Blade protected him from the flames
หมอกเหมือนกรรมที่ได้รับการปล่อยตัวออกมาจากใบมีดของนักล่าปกป้องเขาจากเปลวเพลิง
Puah! Choi Hyuk pierced through the flames and had jumped up to the wyvern’s head which was lowered to blow flames
ปูอาห์!
He stabbed its eye with a transparent blade made of karma
เขาแทงตาด้วยใบมีดที่โปร่งใสทำมาจากกรรม
[Keahhhhhh!] A frightening cry
[Keahhhhhhh!] เสียงร้องอันน่าสยดสยอง
Blue flames surged out of its wounded eye
เปลวไฟสีฟ้าลุกขึ้นจากสายตาที่บาดเจ็บ
Choi Hyuk who had been shaken of by the wyvern’s shaking head landed on the ground and immediate drank a Karma Recovery Potion
Choi Hyuk ที่สั่นสะเทือนจากการสั่นของ wyvern หัวลงบนพื้นดินและทันทีที่ดื่ม Karma Recovery Potion
The karma that had become heavy and sluggish became taut once more
กรรมที่เริ่มหนักและซบเซากลับกลายเป็นอีกครั้ง
Just like how Choi Hyuk’s eyes only saw the Wyvern of Destruction, the wyvern only concentrated on Choi Hyuk
เช่นเดียวกับที่ตาของ Choi Hyuk เห็นเฉพาะ Wyvern of Destruction เท่านั้น wyvern ก็จดจ่ออยู่กับ Choi Hyuk เท่านั้น
It vented its rage and resentment
มันระบายความโกรธและความไม่พอใจ
The moment Choi Hyuk was hit, the fight would end but Choi Hyuk wouldn’t give it the chance
ช่วงเวลาที่ชอยฮยอกถูกตีการต่อสู้จะจบลง แต่ Choi Hyuk จะไม่ให้โอกาส
Black rain continued to fall
ฝนตกต่อเนื่อง
The asphalt dissolved and the dirt beneath melted into glass
ยางมะตอยละลายและสิ่งสกปรกใต้ละลายลงในแก้ว
How many hours or days they fought, Choi Hyuk had forgotten everything
กี่ชั่วโมงหรือวันที่พวกเขาสู้กัน Choi Hyuk ลืมทุกสิ่งทุกอย่าง
The more he fought, the more he admired the wyvern’s strength
ยิ่งเขาต่อสู้มากเท่าไหร่เขาก็ชื่นชมความแรงของ wyvern มากกว่า
The bastard didn’t fall
ลูกหัวปีไม่ตก
The wounds he inflicted had all healed
บาดแผลที่เขาได้รับการเยียวยา
Its attacks were so swift and precise that his hair would stand on end even as he dodged it
การโจมตีของเขาจึงรวดเร็วและแม่นยำเพื่อให้ผมของเขายืนอยู่บนปลายแม้ในขณะที่เขาหลบมัน
So Choi Hyuk realized his own strength
ดังนั้น Choi Hyuk ตระหนักถึงความแข็งแกร่งของตัวเอง
His strength that was able to go toe to toe with the wyvern
ความแข็งแรงของเขาที่สามารถเดินเท้าไปข้างหน้าได้ด้วย wyvern
A fierce joy wrapped his body
ความสุขที่รุนแรงห่อตัวร่างกายของเขา
For a fight be this exciting
สำหรับการต่อสู้ที่น่าตื่นเต้นนี้
Choi Hyuk fully demonstrated his abilities
Choi Hyuk แสดงให้เห็นถึงความสามารถของเขาอย่างเต็มที่
He found new ways to fight as he fought
เขาพบวิธีใหม่ในการต่อสู้ในขณะที่เขาต่อสู้
He developed and utilized better methods of manipulating karma in real time
เขาพัฒนาและใช้วิธีที่ดีกว่าในการจัดการกับกรรมในแบบเรียลไทม์
Fight! Let’s fight more! Thump! Thump! His heart beat rapidly
สู้!
The Predator’s Blade sliced into its flesh
ใบมีดของนักล่าหั่นเป็นชิ้นเนื้อ
The blood that flowed from the wound was absorbed by the Predator’s Blade
เลือดที่ไหลจากแผลถูกดูดกลืนโดยใบมีดล่า
The already black sword became darker
ดาบดำไปแล้ว
As it absorbed the blood, the burden on his body and the exhaustion of his karma were relieved
เมื่อดูดซึมเลือดทำให้ภาระในร่างกายของเขาและความเหนื่อยล้าจากกรรมของเขาก็โล่งใจ
Adding to that, Choi Hyuk drank another Karma Recovery Potion
เพิ่มไปที่ Choi Hyuk ดื่ม Karma Recovery Potion อื่น
Ping! Then, he once again shot forward and carved the wyvern’s thigh
ปิง!
A heightened excitement that made him feel as though he could fight for days! The cells in his body seemed to awaken
ตื่นเต้นเร้าใจที่ทำให้เขารู้สึกราวกับว่าเขาสามารถต่อสู้ได้หลายวัน!
After a time, the wyvern’s recovery started to slow
หลังจากการฟื้นตัวของ wyvern เริ่มชะลอตัว
More and more wounds accumulated on the wyvern
บาดแผลที่สะสมมากขึ้นใน wyvern
Its blood flowed out like waterfalls
เลือดไหลออกเหมือนน้ำตก
The clothes Choi Hyuk wore had become destroyed and a portion of his hair and brows had been burnt to crisp
เสื้อผ้าที่ Choi Hyuk สวมได้กลายเป็นที่ถูกทำลายและส่วนหนึ่งของเส้นผมและคิ้วของเขาได้รับการเผาไหม้ให้กรอบ
The wyvern became sluggish but that was the same for Choi Hyuk
Wyvern กลายเป็นซบเซา แต่ที่เหมือน Choi Hyuk
The Predator’s Blade’s bloodsucking ability and potions were maintaining his karma and body but their effect was slowly decreasing due to possible overuse
ความสามารถและพลังจิตของ Blade ของ Predator Blade กำลังคงอยู่ในกรรมและร่างกายของเขา แต่ผลของพวกเขาก็ค่อยๆลดลงเนื่องจากมีการใช้มากเกินไป
‘I have to cut its bones
ฉันต้องตัดกระดูก
’ Choi Hyuk felt it was time to win
Choi Hyuk รู้สึกว่าถึงเวลาแล้วที่จะชนะ
Now, when the karma that filled the wyvern’s body had weakened
ตอนนี้เมื่อกรรมที่เต็มไปด้วยร่างกายของ wyvern อ่อนแอลง
Could he cut it? No, he had to
เขาสามารถตัดมันได้หรือไม่?
If they continued to draw out this fight, the one to collapse first would be Choi Hyuk
ถ้าพวกเขายังคงสู้รบครั้งนี้ผู้แพ้ยุบแรกก็คือ Choi Hyuk
Choi Hyuk calmed his breath
ชอยฮยอกสงบลมหายใจ
‘Stronger…’ As he resolved himself, he discovered a different method
'Stronger ... ' ขณะที่เขาแก้ปัญหาตัวเองเขาค้นพบวิธีการที่แตกต่างออกไป
He compressed his karma into his lower abdomen, the so-called dantian
เขาบีบอัดกรรมของเขาลงในช่องท้องด้านล่างเรียกว่า dantian
He coiled and twisted all his karma and placed it where the dantian was located
เขาขดและบิดกรรมทั้งหมดของเขาและวางไว้ที่ตั้ง dantian
The centrifugal and centripetal forces created by his karma opposed each other in his dantian
แรงเหวี่ยงและแรงสู่ศูนย์กลางที่สร้างขึ้นโดยกรรมของเขาคัดค้านแต่ละอื่น ๆ ใน dantian ของเขา
His karma wriggled like a newborn star
กรรมของเขาคึกคักเหมือนดาวฤกษ์ทารกแรกเกิด
A beating heart of karma! [You have discovered the fundamentals of the karma organ yourself! Retribution Points increased by 50!] Choi Hyuk was unaware how ridiculous his current actions were
เต้นหัวใจของกรรม!
His mind was only filled up with thoughts on how to take down the wyvern
จิตใจของเขาเต็มไปด้วยความคิดที่ว่าจะลง Wyvern อย่างไร
Choi Hyuk released a small portion of his condensed karma
Choi Hyuk ปล่อยมือส่วนเล็ก ๆ ของกรรมที่ควบแน่น
The thinly stretched karma attached itself onto the wyvern’s right leg
กรรมที่ยืดตัวบาง ๆ ติดอยู่บนขาขวาของ wyvern
Its left leg was in the air, ready to stomp on Choi Hyuk
ขาซ้ายของมันอยู่ในอากาศพร้อมที่จะเหยียบย่ำ Choi Hyuk
Bang! The moment he was about to recall the release karma, he leaned his body forward
ปัง
Pak! He disappeared, leaving an afterimage
ปาก!
It was like short-distance teleportation
มันเหมือนกับ teleportation ระยะสั้น
Choi Hyuk’s body closed in on the wyvern’s right foot
ร่างของ Choi Hyuk ปิดลงบนเท้าขวาของ wyvern
He manipulated the karma in his dantian again
เขาจัดการกับกรรมของเขาอีกครั้ง
Bang! The karma released from his dantian was like compressed gas as it shot past his arms and out his sword
ปัง
It returned the instant it shot out
มันกลับทันทีที่มันยิงออก
Unlike the previous blade of karma that flowed slowly, this one was like a torrent, it accelerated as it shot out
ซึ่งแตกต่างจากใบก่อนหน้าของกรรมที่ไหลช้าๆนี่เป็นเหมือนฝนตกหนักมันเร่งตัวเร็วขึ้น
Riip! The ligament of the wyvern’s right leg was cut
Riip!
[Kuaalaalaa!!] The wyvern let out a cry
[Kuaalaalaa !!] Wyvern ร้องไห้ออกมา
As if an enormous mountain was falling, it fell to its knees
ราวกับภูเขาใหญ่หล่นลงไป
Stepping on its thigh and back, Choi Hyuk jumped up to its neck
ก้าวขึ้นไปบนต้นขาและหลังของ Choi Hyuk กระโดดขึ้นไปที่คอของมัน
As it had already consumed a huge amount of karma, the karma that had protected its skin and bones had become faint
กรรมที่ป้องกันผิวและกระดูกของเขาได้กลายเป็นสีจาง ๆ
Choi Hyuk pushed the karma that was gathered in his dantian towards his wrist
Choi Hyuk ผลักดันกรรมที่รวบรวมไว้ใน dantian ของเขาที่มีต่อข้อมือของเขา
“Guahh!” As he endured the pain erupting from his wrists, he swung his sword at the wyvern’s neck
"Guahh!" ขณะที่เขาทนทุกข์ทรมานจากข้อมือของเขาเขา swung ดาบของเขาที่คอ wyvern
The moment he swung, a tempest broke out from his hands
ช่วงเวลาที่เขาเหวี่ยงพายุขึ้นมาจากมือ
The blade of karma spread out like the rays of a morning sun
ใบพัดที่แผ่กระจายออกมาเหมือนแสงแดดยามเช้า
Chop! Slash! The wyvern’s head was as large as a 3-story building
สับ!
Booom! Its head fell to the ground
Booom!
Its flesh was ripped and bones were shattered
เนื้อของมันถูกฉีกและกระดูกแตก
[An unbelievable achievement! Granted 200 Retribution Points
[ความสำเร็จที่ไม่น่าเชื่อ!
Granted 100 free karma points
ได้รับคะแนนสะสมฟรี 100 คะแนน
Obtained Qualifications to be a Sovereign 3/3
ได้รับวุฒิการศึกษาเพื่อเป็นอธิการบดี 3/3
Granted Sovereign Trait
สิทธิพิเศษที่ได้รับ
] ——————– [Congratulations to the King without Subjects for his Sovereign Awakening] A sovereign is originally a position for those who command a massive army and leads a nation
] ------- [ขอแสดงความยินดีกับพระมหากษัตริย์โดยไม่ได้รับการยกย่องว่าเป็นอธิปไตยของพระองค์] อธิปไตยเป็นตำแหน่งแรกสำหรับผู้ที่สั่งกองทัพใหญ่และเป็นผู้นำประเทศ
However, the path of a sovereign is also reserved for those who overturn situations as a one-man army
อย่างไรก็ตามเส้นทางของอธิปไตยยังสงวนไว้สำหรับผู้ที่คว่ำสถานการณ์เป็นกองทัพคนเดียว
This is the rule of the King without Subjects
นี่คือกฎของพระมหากษัตริย์โดยไม่มีหัวข้อ
The most difficult trial the King without Subject faces to obtain his Qualifications to be a Sovereign
การทดลองที่ยากลำบากที่สุดของพระมหากษัตริย์โดยปราศจากผู้ทรงอำนาจจะต้องได้รับการรับรองว่าเป็นอธิการ
We pay our respects to you who has tread that hardship
เราเคารพต่อผู้ที่ได้รับความลำบาก
-You are able to accept an unlimited number of followers
- คุณสามารถรับผู้ติดตามได้ไม่ จำกัด จำนวน
-You have obtained the qualifications to be the representative of humans ——————– [As a reward for the corpse of the Wyvern of Destruction, the [Flaming Winged Tribe’s Karma Heart Discipline’ has been passed down
- คุณได้รับคุณวุฒิเพื่อเป็นตัวแทนของมนุษย์ ------- [เป็นรางวัลสำหรับศพของ Wyvern of Destruction, [วินัยปีกของกรรม Karma Discipline 'ได้รับการส่งผ่านลง
] A constant flow of messages
] การไหลของข้อความอย่างต่อเนื่อง
They weren’t the frightening messages of the past
ไม่ใช่ข้อความที่น่ากลัวของอดีต
In fact, the sovereign awakening message was even courteous
ในความเป็นจริงข้อความปลุกจิตสำนึกของกษัตริย์ก็สุภาพมากยิ่งขึ้น
“Hahaha…” Choi Hyuk couldn’t contain his laughter
"ฮ่าฮ่า ... " Choi Hyuk ไม่สามารถหัวเราะได้
He flopped onto the ground laughing
เขาล้มลงบนพื้นหัวเราะ
A black hill was collapsed in front of him
เนินเขาสีดำพังลงต่อหน้าเขา
Choi Hyuk had personally taken down that mountain, that enormous dragon
Choi Hyuk ได้เอาตัวเองลงภูเขานั้นมังกรตัวใหญ่
He laughed again
เขาหัวเราะอีกครั้ง
He was happy
เขามีความสุข
It was the first time he had such an enjoyable fight and it was also the first time he felt such a happy victory
นี่เป็นครั้งแรกที่เขามีการต่อสู้ที่สนุกสนานและเป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่าเป็นชัยชนะที่มีความสุข
Choi Hyuk looked up at the sky
Choi Hyuk เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า
The rain-stained curtain that covered the sky
ม่านฝนตกที่ปกคลุมท้องฟ้า
The gradually fading wyvern corpse
ค่อยๆจางหายไป wyvern ศพ
Everything was pleasant
ทุกอย่างเป็นที่พอใจ
‘I won! I beat my opponent who I thought I would lose to! I was stronger!’ Choi Hyuk had never truly felt danger his whole life
'ฉันชนะ!
When he fought 5 middle schoolers as an elementary schooler and when he received a blow from Kang Minho before he was distributed karma, even when he first fought a crook, he never thought he would lose
ตอนที่เขาต่อสู้กับเด็กนักเรียนระดับประถมศึกษาตอนกลาง 5 คนและเมื่อได้รับการระเบิดจากคังมินโฮก่อนที่เขาจะแจกจ่ายกรรมแม้ว่าตอนที่เขาต่อสู้กับข้อพับเขาไม่เคยคิดว่าเขาจะเสียไป
However, this time was different
อย่างไรก็ตามเวลานี้แตกต่างกัน
He fought desperately and won
เขาต่อสู้อย่างสิ้นหวังและได้รับรางวัล
Choi Hyuk himself didn’t know that he was this strong
Choi Hyuk ตัวเองไม่ทราบว่าเขาเป็นคนที่เข้มแข็งนี้
“Ouahhhhhhh!!!” Ecstasy surged out from deep within him as he let out a roar
"Ouahhhhhhhh !!!" Ecstasy แผ่ซ่านออกมาจากข้างในเขาขณะที่เขาปล่อยให้คำราม
He wanted to boast and only then did he look at his surroundings
เขาต้องการที่จะอวดตัวและเมื่อนั้นเขาก็มองไปที่สภาพแวดล้อมของเขา
He wanted to share this joy
เขาต้องการแบ่งปันความสุขนี้
He was proud of and felt close to the suicide squad just because they had fought with him
เขารู้สึกภาคภูมิใจและรู้สึกใกล้ชิดกับทีมฆ่าตัวตายเพียงเพราะพวกเขาต่อสู้กับเขา
He felt like he could even bombard them with kisses on their foreheads
เขารู้สึกราวกับว่าเขาสามารถยิงพวกเขาด้วยการจูบบนหน้าผาก
‘A trait of the sovereign is that I can accept an unlimited number of followers, right?’ If it was possible, he wanted to accept them all as followers
'ลักษณะของอธิปไตยคือฉันสามารถยอมรับได้ไม่ จำกัด จำนวนของผู้ติดตามขวา?' ถ้าเป็นไปได้เขาต้องการที่จะยอมรับพวกเขาทั้งหมดเป็นผู้ติดตาม
He just wanted to
เขาแค่อยากจะ
Since he was just so happy
ตั้งแต่เขามีความสุขมาก
However, “… Huh?” He couldn’t see anyone no matter where he looked
อย่างไรก็ตาม "... ฮะ?" เขาไม่เห็นใครไม่ว่าเขาจะมองจากที่ใด
Everyone had died
ทุกคนเสียชีวิต
Corpses of monsters and members of the suicide squad were scattered everywhere
ซากศพของมอนสเตอร์และสมาชิกของทีมฆ่าตัวตายกระจัดกระจายอยู่ทุกแห่ง
Besides the panicked members of the suicide squad, support battalion and support troops who retreated, the remaining loyal members had all died in battle
นอกจากสมาชิกที่ตื่นตระหนกในทีมฆ่าตัวตายกองกำลังสนับสนุนและกองกำลังสนับสนุนที่ถอยทัพสมาชิกที่จงรักภักดียังคงเสียชีวิตในสนามรบ
However, it was hard for Choi Hyuk who had forgotten his surroundings and was immersed in the fight to figure out what happened
อย่างไรก็ตามมันยากสำหรับ Choi Hyuk ที่ลืมสภาพแวดล้อมของตัวเองและถูกแช่อยู่ในการต่อสู้เพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น
He only thought everyone had died
เขาคิดว่าทุกคนเสียชีวิตเท่านั้น
“… Everyone’s dead? Lee Jinhee!! Baek Seoin!!!” Choi Hyuk called out for his followers
"... ทุกคนตายแล้วเหรอ?
As expected, there was no reply
ตามที่คาดไว้ไม่มีการตอบกลับ
“Ha…” All of a sudden, Choi Hyuk felt lonely
"ฮา ... " จู่ ๆ Choi Hyuk รู้สึกโดดเดี่ยว
This was very unfamiliar feeling
นี่เป็นความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคยมาก
Though he was victorious and had awakened as a true sovereign… He was still the ‘King without Subjects’
แม้ว่าเขาจะเป็นผู้ชนะและได้รับการปลุกให้ตื่นขึ้นในฐานะอธิปไตยที่แท้จริง ... เขายังคงเป็น 'ราชาโดยไม่มีหัวข้อ'
“… Everyone’s so weak…” His bitter words echoed out through the corpse-filled ruins
"... ทุกคนอ่อนแอมาก ... " คำขมของเขาสะท้อนออกมาจากซากปรักหักพังที่เต็มไปด้วยซากปรักหักพัง
Just then, a woman fell from the disappearing wyvern corpse
เมื่อนั้นผู้หญิงคนหนึ่งหลุดจากศพที่หายตัวไป
“Cough! Cough! Cough! Wh… what the?” The woman who seemed to have passed out and had stood up while coughing was Lee Jinhee
"ไอ!
She had continuously chopped the wyvern’s flesh inside its thigh
เธอสับเนื้อของ wyvern ลงไปในต้นขา
Choi Hyuk vacantly looked at her
Choi Hyuk มองไปที่เธออย่างรวดเร็ว
Then, “Whoa! Looks like you won?” Baek Seoin ran towards them from afar
จากนั้น "โอ้!
As Choi Hyuk stared at him, “I got a bad feeling and hid in the middle of the fight
เมื่อ Choi Hyuk จ้องที่เขา "ฉันรู้สึกแย่และซ่อนตัวอยู่กลางสนามรบ
Just in case you misunderstand, it wasn’t just me! Did you know because of your fierce battle, even the nearby monsters fled?” The master of survival, Baek Seoin, laughed awkwardly
ในกรณีที่คุณเข้าใจผิดมันไม่ใช่แค่ฉันเท่านั้น!
Choi Hyuk’s lips reeled up to reveal a smile
ริมฝีปากของ Choi Hyuk ลุกขึ้นเผยให้เห็นรอยยิ้ม
Finally, there was one more survivor
ในที่สุดมีผู้รอดชีวิตอีกหนึ่งคน
“Grrr!” Though Choi Hyuk didn’t remember, there was a warrior who hung onto the wyvern’s leg until the end, Chu Youngjin
ถึงแม้ชอยฮยอกจำไม่ได้มีนักรบคนหนึ่งคนหนึ่งที่แขวนอยู่บนขาของ wyvern จนถึงตอนจบชูยองจิน
Although his organs were injured after getting kicked by the wyvern, he was able to survived with the power of [Berserker]’s ‘regenerative’ ability
แม้ว่าอวัยวะของเขาได้รับบาดเจ็บหลังจากได้รับการเตะโดย wyvern เขาสามารถรอดชีวิตได้ด้วยพลังของความสามารถในการ "ปฏิรูป" ของ [Berserker]
Choi Youngjin slowly lifted his body
Choi Youngjin ค่อยๆยกร่างขึ้น
“Haha…” Choi Hyuk laughed
"ฮ่าฮ่า ... " Choi Hyuk หัวเราะ
He didn’t know what happened
เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
He didn’t know why the suicide squad was annihilated but, in any case, he wasn’t alone
เขาไม่รู้ว่าทำไมทีมฆ่าตัวตายถูกทำลาย แต่ไม่ว่ากรณีใดเขาไม่ได้เป็นคนเดียว
This fact alone made him happy
เพียงอย่างเดียวนี้ทำให้เขามีความสุข
Choi Hyuk said with an embarrassed expression
ชอยฮยอกกล่าวด้วยความรู้สึกอับอาย
“I won
"ฉันชนะ
” It was a voice filled with pride, like the ones of his fellow high schoolers
"มันเป็นเสียงที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจเช่นเดียวกับเพื่อนนักเรียนระดับสูงของเขา
The King without Subjects who everyone thought would die had survived
พระมหากษัตริย์โดยปราศจากผู้ที่ทุกคนคิดว่าจะสิ้นพระชนม์
Stronger than before
แข็งแรงกว่าเดิม
Author’s Note: 1
หมายเหตุผู้เขียน: 1
I am sorry I am late
ขอโทษที่มาสาย
It was hard to cut it into parts so it became longer
มันยากที่จะตัดมันเป็นชิ้นส่วนเพื่อให้มันกลายเป็นอีกต่อไป
It’s 8,500 characters
มีอักขระ 8,500 ตัว
T^T 2
T ^ T 2
There were a lot of comments yesterday
เมื่อวานนี้มีข้อคิดเห็นจำนวนมาก
I would like to think that it is because of the affection you have for my work
ฉันอยากจะคิดว่าเป็นเพราะความรักที่คุณมีต่อการทำงานของฉัน
Looking at the comments about the setting, I came to the conclusion that my explanations were lacking
เมื่อพิจารณาความคิดเห็นเกี่ยวกับการตั้งค่าแล้วฉันได้ข้อสรุปว่าคำอธิบายของฉันขาดหายไป
I elaborated a bit in this chapter but I am unsure if how well it came out
ฉันอธิบายรายละเอียดในบทนี้ แต่ฉันไม่แน่ใจว่ามันออกมาดีแค่ไหน
There is one thing I would like to request
มีสิ่งหนึ่งที่ฉันต้องการจะขอ
I would like my readers to refrain from using crude words
ฉันต้องการให้ผู้อ่านของฉันงดเว้นจากการใช้คำหยาบคาย
It is because there is no phrase more frightening to a writer than “Don’t read if you don’t like it
เป็นเพราะไม่มีวลีที่น่ากลัวมากสำหรับนักเขียนมากกว่า "อย่าอ่านถ้าคุณไม่ชอบมัน
” Since I am quite mentally strong, I don’t get very depressed from criticism
"ตั้งแต่ฉันแข็งแรงค่อนข้างจิตใจฉันไม่ได้หดหู่ใจมากจากการวิจารณ์
This is because I know that I won’t be able write beyond my writing skills even if I torment myself
เป็นเพราะฉันรู้ว่าฉันจะไม่สามารถเขียนเกินกว่าทักษะการเขียนของฉันแม้ว่าฉันจะลงโทษตัวเองก็ตาม
Only if I can improve, I will try to do so even if it is one step at a time
ถ้าฉันสามารถปรับปรุงได้ฉันจะพยายามทำเช่นนั้นแม้ว่าจะเป็นขั้นตอนเดียว
Thank you for all your suggestions and advice
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำและคำแนะนำทั้งหมดของคุณ
3
3
I slightly change the motif of each episode
ฉันเปลี่ยนบรรทัดฐานของแต่ละตอนเล็กน้อย
New World’s was ‘Battle Royale’ and Exodus’s were ‘The Romance of the Three Kingdoms’ and ‘Game of Thrones’
New World คือ 'Battle Royale' และ Exodus คือ 'The Romance of the Three Kingdoms' และ 'Game of Thrones'
The next episode is planned to be of the martial arts genre
ตอนต่อไปมีการวางแผนให้เป็นแนวศิลปะการต่อสู้
Please look forward to some cool action scenes
โปรดรอดูฉากแอคชั่นสุดเจ๋ง
However, this work will eventually be a story of a sovereign
อย่างไรก็ตามงานนี้จะเป็นเรื่องราวของจักรพรรดิ
Please look forward to that as well
โปรดรอด้วยเช่นกัน
4
4
Once again, I am sorry for releasing this chapter late
อีกครั้งฉันขอโทษสำหรับการปล่อยบทนี้ให้ช้าลง