Chapter 36 SoJ Episode 3 Chapter 36 Episode 3: Age of Ghosts / Chapter 36: Break Time (4) TL: emptycube Editor: Obelisk   [T/N: I made a mistake last chapter, conquer -> colonize
Chapter 36 ตอนที่ 3 บทที่ 36 ตอนที่ 3: Age of Ghosts / บทที่ 36: Break Time (4) TL: emptycube แก้ไข: Obelisk [T / N: ฉันทำผิดบทสุดท้ายพิชิต -> ตั้งรกราก
 It’s already been fixed on the previous chapter
ได้รับการแก้ไขในบทก่อนหน้าแล้ว
]   Breakfast with the president
] อาหารเช้ากับประธานาธิบดี
 Some were, depending on their tastes, scrapping the bottom of a bowl of pumpkin porridge, eating injeolmi[1] or even drinking sujeonggwa[2]
ทิ้งบางส่วนขึ้นอยู่กับรสนิยมของตนการทิ้งก้นของชามของโจ๊กฟักทองกินอินjeolmiหรือดื่ม sujeonggwa [2]
 A new announcement appeared
มีการประกาศใหม่
   [The Throne Game has completely ended now
[เกมบัลลังก์ได้สิ้นสุดลงแล้วตอนนี้
 King titles revoked
ยกเลิกชื่อคิง
 ‘1/3 Qualifications of the Sovereign obtainers’ are now ‘Leaders of Hundred’ and ‘2/3 Qualification of the Sovereign obtainers’ are now ‘Leaders of Ten Thousand’]   “What?” In a single stroke, the breakfast became disordered
'ผู้นำของร้อย' และ '2/3 คุณสมบัติของผู้ครอบครองอธิปไตย' ตอนนี้เป็น 'ผู้นำของหมื่นพันดอลลาร์'] "อะไร" ในจังหวะเดียวอาหารเช้าก็กลายเป็นเรื่องไม่เป็นระเบียบ
 “Wow… What is this? Now it doesn’t sound as cool
"ว้าว ... นี่มันอะไร? 
” A king, no, a Leader of Ten Thousand dejectedly mumbled to himself
"กษัตริย์ไม่เป็นผู้นำของหมื่นพันตัวพึมพำกับตัวเอง
 Choi Hyuk and the president, who could guess what was happening, exchanged meaningful looks
Choi Hyuk และประธานผู้ซึ่งคาดเดาได้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น
   The breakfast ended in confusion and the president asked Choi Hyuk to stay behind for a moment
อาหารเช้าจบลงด้วยความสับสนและประธานาธิบดีถาม Choi Hyuk อยู่ข้างหลังสักครู่
 He confirmed the important information Karik had given them by comparing each other’s memories
เขายืนยันข้อมูลที่สำคัญ Karik ได้ให้พวกเขาโดยการเปรียบเทียบความทรงจำของกันและกัน
 This was also beneficial to Choi Hyuk as humans couldn’t completely remember everything
นี่เป็นประโยชน์กับ Choi Hyuk เนื่องจากมนุษย์ไม่สามารถจดจำทุกอย่างได้
   “That mission, does it start tomorrow?” “That is correct
"ภารกิจนี้เริ่มต้นในวันพรุ่งนี้หรือไม่" "ถูกต้อง
 We have to wait until tomorrow to know exactly what is going on
เราต้องรอจนกว่าจะถึงวันพรุ่งนี้เพื่อทราบว่าเกิดอะไรขึ้น
 The position humans are in and their objective… even those things are unknown
ตำแหน่งมนุษย์อยู่ในและวัตถุประสงค์ของพวกเขา ... แม้สิ่งเหล่านั้นไม่เป็นที่รู้จัก
”   The president nodded his head at Choi Hyuk’s words
"ประธานพยักหน้าให้หัวด้วยคำพูดของ Choi Hyuk
 Then he added, “A report arrived before breakfast
จากนั้นเขาก็เพิ่ม "รายงานมาก่อนอาหารเช้า
 It said that there is a portal leading to a land in Yeouido Park
มีพอร์ทัลที่นำไปสู่ที่ดินในสวนยออีโด
”   Choi Hyuk was a bit surprised
"Choi Hyuk รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
 The colonizing was a matter the Giant Orc Karik stressed on
การตั้งอาณานิคมเป็นเรื่องที่ Giant Orc Karik ได้เน้นย้ำ
 It seemed that it had already been initiated
ดูเหมือนว่ามันเริ่มต้นแล้ว
 ‘A portal… What is behind it? Why do we have to colonize? How dangerous is it?’ As these lands he had only heard of really appeared, more specific questions crossed his mind
'พอร์ทัล ... สิ่งที่อยู่เบื้องหลังมัน? 
   The president stared hard at Choi Hyuk who was deep in his own thoughts and asked
นายจ้องมองอย่างหนักที่ Choi Hyuk ที่คิดลึก ๆ และถาม
 “Good luck on the mission
"โชคดีในภารกิจ
 Are you planning on exploring the land?” Choi Hyuk nodded his head
คุณวางแผนที่จะสำรวจดินแดนนี้หรือเปล่า? "Choi Hyuk พยักหน้าขึ้น
 “I probably have to
"ฉันอาจจะต้อง
 Considering Karik’s tone, it seems to be mandatory
การพิจารณาเสียงของ Karik ดูเหมือนว่าจะเป็นข้อบังคับ
” The president nodded
"ประธานพยักหน้า
 Then he looked at him with desperate eyes
จากนั้นเขาก็มองเขาด้วยสายตาที่หมดหวัง
 “If you do explore… please give us some information about it
"ถ้าคุณสำรวจ ... โปรดให้ข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้แก่เรา
 The only person I can lean on is Sovereign Choi Hyuk
คนเดียวที่ฉันสามารถพิงได้คือ Sovereign Choi Hyuk
 I will do all I can to support you
ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อสนับสนุนคุณ
”   There were only 39 sovereigns in the world
"มีเพียง 39 แห่งในโลกเท่านั้น
 Among them, the only sovereign the president knew was Choi Hyuk as he was the only sovereign in Korea
ในหมู่พวกเขาประธานาธิบดีองค์เดียวเท่านั้นที่รู้คือ Choi Hyuk ในขณะที่เขาเป็นอธิการเดียวในเกาหลี
 The president felt burdened by the risk of an unknown land that they had to colonize
ประธานาธิบดีรู้สึกลำบากเพราะความเสี่ยงที่เกิดจากดินแดนที่ไม่รู้จักว่าพวกเขาต้องตั้งรกราก
 So he hoped that Choi Hyuk would explore it first and give him some information
เขาหวังว่า Choi Hyuk จะสำรวจเรื่องนี้ก่อนและให้ข้อมูลกับเขาบ้าง
 Of course, if that was the case, it meant that Choi Hyuk would have to take the risk himself
แน่นอนว่าถ้าเป็นเช่นนั้นก็หมายความว่า Choi Hyuk จะต้องเสี่ยงกับตัวเอง
   Choi Hyuk felt that the president was a bit selfish
Choi Hyuk รู้สึกว่าประธานาธิบดีเป็นคนเห็นแก่ตัวเล็กน้อย
 Colonizing a new land
การตั้งรกรากที่ดินใหม่
 An unknown land
ดินแดนที่ไม่รู้จัก
 No one knew how dangerous it would be
ไม่มีใครรู้ว่ามันจะอันตรายแค่ไหน
   Still… “Okay
ยัง ... "เอาล่ะ
” Choi Hyuk accepted the president’s request
"Choi Hyuk ยอมรับคำขอของประธานาธิบดี
 He had to colonize it anyways and Karik’s words implied that it would be impossible for sovereigns to cooperate with each other
เขาต้องตั้งอาณานิคมมัน anyways และคำ Karik ของนัยที่จะเป็นไปไม่ได้สำหรับอธิปไตยให้ความร่วมมือกับแต่ละอื่น ๆ
 If he could receive the president’s support by doing something he already had to do, it wasn’t bad
ถ้าเขาได้รับการสนับสนุนจากประธานาธิบดีด้วยการทำอะไรที่เขาต้องทำอยู่แล้วก็ไม่เลว
 “Thank you
"ขอขอบคุณ
 Thank you
ขอขอบคุณ
” Choi Hyuk shook hands with the happy president
ชอยฮยอกจับมือกับประธานาธิบดีที่มีความสุข
   On his way back with Baek Seoin, Lee Jinhee appeared wearing a baseball cap
ระหว่างทางกลับกับ Baek Seoin Lee Jinhee ได้สวมหมวกกีฬาเบสบอล
 She had just come back from visiting her hometown
เธอเพิ่งกลับมาเยี่ยมบ้านเกิดของเธอ
 “Are your parents okay?” Baek Seoin asked carefully
"พ่อแม่ของคุณโอเคหรือเปล่า?" Baek Seoin ถามอย่างระมัดระวัง
 Lee Jinhee pouted
Lee Jinhee โกรธ
 “They were soooo healthy
"พวกเขามีสุขภาพดี soooo
 When I said I was going back to Seoul, they said they would break my legs
เมื่อฉันพูดว่าฉันกำลังจะกลับไปที่กรุงโซลพวกเขากล่าวว่าพวกเขาจะทำร้ายขาของฉัน
” “Probably
"" อาจเป็นได้
 Weren’t they frightened?” “Well
ไม่กลัวหรือ? "" ดี
 It’s not something you can avoid because you want to
ไม่ใช่สิ่งที่คุณสามารถหลีกเลี่ยงได้เพราะต้องการ
” Lee Jinhee shrugged her shoulders
Lee Jinhee ยักไหล่ของเธอ
 She then looked up at Choi Hyuk
จากนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นมอง Choi Hyuk
 “Anyways… leader… I heard the news
"ทุกที ... ผู้นำ ... ฉันได้ยินข่าว
” Choi Hyuk looked at her
"Choi Hyuk มองไปที่เธอ
 What did she hear? That he killed Song Simin’s group? No
เธอได้ยินอะไร 
 Looking at her careful expression, he knew what she had heard
มองการแสดงออกอย่างระมัดระวังของเธอเขารู้ว่าสิ่งที่เธอได้ยิน
 She was talking about his mother’s death
เธอกำลังพูดถึงความตายของแม่
 “… It just happened that way
"... มันเพิ่งเกิดขึ้นแบบนั้น
” Choi Hyuk slightly avoided her gaze and walked ahead
Choi Hyuk หลีกเลี่ยงการจ้องมองของเธอและเดินไปข้างหน้า
 He didn’t want to show her his eyes
เขาไม่ต้องการที่จะแสดงให้เขาตาของเขา
 Since it was obvious they would look sad
เนื่องจากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาดูเศร้า
 “Anyways, let’s gather for a moment
"ต่อไปเถอะมารวมกันสักครู่
 There’s a lot to discuss
มีเรื่องมากมายที่จะพูดถึง
” Choi Hyuk walked ahead swinging his arms
"Choi Hyuk เดินไปข้างหน้าการแกว่งแขนของเขา
 Baek Seoin and Lee Jinhee followed behind him
Baek Seoin และ Lee Jinhee เดินตามหลังเขา
   Choi Hyuk’s bedroom
ห้องนอนของ Choi Hyuk
 Choi Hyuk sat on his bed, Baek Seoin brought a chair to sit on and Lee Jinhee sat down with her legs curled up on his desk
Choi Hyuk นั่งบนเตียงของเขา Baek Seoin นั่งเก้าอี้นั่งบนและ Lee Jinhee นั่งลงกับขาของเธอขดตัวบนโต๊ะของเขา
 “So 39 sovereigns… Consumables… And he said ‘Congratulations on passing the new recruit training’?” Baek Seoin brooded over Choi Hyuk’s words
"ดังนั้น 39 จักรพรรดิ ... วัสดุสิ้นเปลือง ... และเขากล่าวว่า 'ขอแสดงความยินดีที่ผ่านการฝึกอบรมรับสมัครใหม่'?" Baek Seoin brooded กว่าคำ Choi Hyuk ของ
 “Right
"ขวา
 It was exactly as Jung Minji predicted
มันเหมือนกับ Jung Minji ทำนายไว้
 They are trying to make us into an army
พวกเขากำลังพยายามทำให้เรากลายเป็นกองทัพ
” “Who are they? God?” As if it made her blood run cold, she hugged herself
" "พวกเขาเป็นใคร? 
   Choi Hyuk smirked and changed the mood
Choi Hyuk ยิ้มและเปลี่ยนอารมณ์
 It became serious
มันกลายเป็นเรื่องร้ายแรง
 “Anyways… you all know what my goal is?” Getting revenge on them, Choi Hyuk didn’t explicitly say those words
"Anyways ... คุณทั้งหมดรู้ว่าเป้าหมายของฉันคืออะไร" การแก้แค้นพวกเขา Choi Hyuk ไม่ได้พูดอย่างชัดเจนคำเหล่านั้น
 He felt that he shouldn’t
เขารู้สึกว่าเขาไม่ควร
 Though he didn’t think they were listening to each and every conversation… it wasn’t bad being careful and he was superstitious that if he spoke what he truly desired, it would muddle his pure heart
แม้ว่าเขาจะไม่ได้คิดว่าพวกเขากำลังฟังบทสนทนาทุกเรื่อง แต่ก็ไม่ได้แย่เท่าไหร่นักและเขาก็เชื่อโชคลางว่าถ้าเขาพูดในสิ่งที่เขาต้องการจริงๆก็จะทำให้หัวใจของเขายุ่งเหยิง
  There was even a saying, ‘the Tao that can be spoken is not the eternal Tao’[3]
มีแม้กระทั่งคำพูด 'เต่าที่สามารถพูดไม่ได้เป็นนิรันดร์เต่า' [3]
   “Wow…” Lee Jinhee let out a small shout
"อืม ... " ลีจางเก้ตะโกนออกมาเล็กน้อย
 Baek Seoin and Lee Jinhee both understood Choi Hyuk’s intentions
Baek Seoin และ Lee Jinhee ทั้งสองเข้าใจความตั้งใจของ Choi Hyuk
 ‘So he’s planning on getting revenge on the ones who created this game!’ This was why Lee Jinhee let out a shout
'ดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะแก้แค้นคนที่สร้างเกมนี้!' นี่เป็นเหตุผลที่ลีจางเก้ตะโกนออกมา
   Choi Hyuk asked in a low voice
Choi Hyuk ถามด้วยเสียงต่ำ
 “You can probably guess but this fight is going to incomparably harder than the fight against the wyvern, that fake dragon
"คุณอาจเดาได้ แต่การต่อสู้ครั้งนี้เป็นการยากที่จะหาได้ยากกว่าการต่อสู้กับ Wyvern ซึ่งเป็นมังกรปลอม
 Think it through once more
คิดอีกครั้ง
 Are you still going to follow me?” He said this prepared that they would separate from him
คุณยังคงติดตามฉันด้วยหรือ? "เขาบอกว่าเตรียมตัวให้พร้อมที่จะแยกจากเขา
   However, the two replied without hesitation
อย่างไรก็ตามทั้งสองคนตอบกลับโดยไม่ลังเลใจ
 “Didn’t I say that if you kill the wyvern I will serve you as my king? What follower leaves his king? And I have a grudge against them as well
"ฉันไม่ได้บอกว่าถ้าคุณฆ่า Wyvern ฉันจะให้บริการคุณเป็นกษัตริย์ของฉัน? 
” Baek Seoin said while fixing his posture
"Baek Seoin กล่าวขณะตั้งท่าทาง
 On the other hand, Lee Jinhee gently lowered her legs
ในทางกลับกัน Lee Jinhee ค่อยๆลดขาลง
 She tightly clenched fists above her knees
หมัดกำปั้นแน่นหนัดเหนือเข่าของเธอ
 “As expected, hyung… I like that you think big
"ตามที่คาดหวังฮยอง ... ฉันชอบที่คุณคิดว่าใหญ่
” She had an expression that was a mixture of nervousness and excitement
"เธอมีสีหน้าที่เป็นส่วนผสมของความหงุดหงิดและตื่นเต้น
 She started calling him ‘leader’ when Baek Seoin nagged her by saying, ‘It’s fine that you’re close but still you need to call him by his official title
เธอเริ่มเรียกเขาว่า 'leader' เมื่อ Baek Seoin เรียกเธอด้วยการพูดว่า "คุณสบายดี แต่คุณก็ยังต้องการเรียกเขาด้วยชื่อทางการของเขา
 The leader is the leader, not a hyung,’ however, looking at how she reverted back to ‘hyung’, it seemed her heart was beating wildly
หัวหน้าวงเป็นหัวหน้าไม่ใช่ฮีฮยอง "อย่างไรก็ตามเมื่อมองย้อนกลับไปที่" ฮยอง "ดูเหมือนว่าหัวใจเธอเต้นอย่างดุเดือด
   He had sort of expected this
เขาคาดหวังแบบนี้
 Choi Hyuk nodded his head
Choi Hyuk พยักหน้าหัว
 “Good
"ดี
 Then, let’s examine the current situation…”   The three put their heads together and started to examine their current situation
จากนั้นให้ลองตรวจสอบสถานการณ์ปัจจุบัน ... "ทั้งสามคนก็เอาศีรษะด้วยกันและเริ่มตรวจสอบสถานการณ์ปัจจุบันของพวกเขา
 First, he shared the traits of a sovereign
ประการแรกเขาได้แบ่งลักษณะของจักรพรรดิ
   ——————–[Sovereign] No limit to the number of followers
------- [Sovereign] ไม่ จำกัด จำนวนผู้ติดตาม
 Able to have long-distance communication with followers
สามารถสื่อสารทางไกลกับผู้ติดตามได้
 Able to increase designated followers’ stats by 10%
สามารถเพิ่มสถิติผู้ติดตามที่กำหนดไว้ได้ 10%
 No use on followers with higher Retribution Points than you
ไม่ใช้กับผู้ติดตามที่มีคะแนนการลงทะเบียนสูงกว่าคุณ
 (Current Retribution Points: 20 (★★★) Able to designate 102 followers) Right to colonize land
(Current Retribution Points: 20 (★★★) สามารถระบุผู้ติดตามได้ 102 คน) สิทธิในการตั้งรกรากที่ดิน
 Right to use the supply store of the Flaming Wing Tribe
สิทธิในการใช้แหล่งเก็บของ Flaming Winge
 (Locked)   ——————–   “They say that the kings who had 2/3 Qualifications to be a Sovereign had been demoted to ‘Leaders of Ten Thousand’ and the buff that increased their followers’ stats by 5% was removed
"พวกเขาบอกว่ากษัตริย์ที่มีคุณสมบัติ 2/3 เป็น Sovereign ถูกลดตำแหน่งเป็น" Leaders of Ten Thousand "และ buff ที่เพิ่มสถิติผู้ติดตามของพวกเขาลง 5% ถูกลบออก
 In other words, they were nerfed
กล่าวอีกนัยหนึ่งพวกเขาถูก nerf
”   Same with Choi Hyuk, the buff of the ‘King without Subjects’, ‘Increase followers’ stats by 20%’, had disappeared as well
"เช่นเดียวกับ Choi Hyuk, หนังเรื่อง 'King without Subjects', 'เพิ่มสถิติผู้ติดตาม' 20% 'ก็หายตัวไปเช่นกัน
 Instead, he was now able to appoint 102 followers and increase their stats by 10% but this was also a nerf
แต่ตอนนี้เขาสามารถแต่งตั้งผู้ติดตาม 102 คนและเพิ่มสถิติได้ 10% แต่นี่ก็เป็น Nerf
 It was a bit iffy since although he was now able to have an unlimited number of followers, he didn’t plan on increasing the number of followers right away, so it was a nerf
มันเป็นเรื่องไม่ดีเพราะแม้ว่าตอนนี้เขาสามารถมีจำนวนผู้ติดตามได้ไม่ จำกัด แต่เขาไม่ได้วางแผนที่จะเพิ่มจำนวนผู้ติดตามให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นได้
   Choi Hyuk asked Baek Seoin
Choi Hyuk ถาม Baek Seoin
 “Then is there no point for people to join ‘Leaders of Hundred’ or ‘Leaders of Ten Thousand’?” “That’s not true
"แล้วจะมีจุดใดสำหรับคนที่จะเข้าร่วม" ผู้นำร้อย "หรือ" ผู้นำของหมื่นพัน "?" "ไม่เป็นความจริง
 They say troops will receive their own missions
พวกเขากล่าวว่ากองกำลังจะได้รับภารกิจของตัวเอง
 We don’t know exactly what mission it is; it will definitely be better to do it together than by themselves
เราไม่รู้ว่าภารกิจคืออะไร 
 Leaders of Hundred can create a troop with 99 members while the Leaders of Ten Thousand will be able to create troops with 9, 999 members
ผู้นำของร้อยสามารถสร้างกลุ่มที่มีสมาชิก 99 คนในขณะที่ผู้นำของหมื่นคนจะสามารถสร้างกองกำลังกับ 9,999 สมาชิก
 If we look at it like a game, then the Leaders of Hundred have the right to create a raid and Leaders of Ten Thousand have the right to create a guild
ถ้าเรามองไปที่มันเหมือนเกมแล้วผู้นำของร้อยมีสิทธิที่จะสร้างการโจมตีและผู้นำของหมื่นหมื่นมีสิทธิ์ที่จะสร้างกิลด์
 Also, since their members now have the ability to communicate over short distances… it looks like people will gather under Leaders of Hundred and Ten Thousand
นอกจากนี้เนื่องจากสมาชิกของพวกเขามีความสามารถในการสื่อสารในระยะทางสั้น ๆ ... ดูเหมือนว่าผู้คนจะรวบรวมไว้ภายใต้ผู้นำคนหนึ่งแสนหมื่นหมื่น
” Baek Seoin momentarily looked at Choi Hyuk before adding in
"Baek Seoin มองไปที่ Choi Hyuk ชั่วขณะก่อนที่จะเข้ามา
 “If there isn’t a sovereign
"ถ้าไม่มีอธิปไตย
”   Then Lee Jinhee added
"แล้วลีจองจินเสริม
 “Leader! Aren’t we going to recruit others? I hear other people are like recruiting thousands of people!” Choi Hyuk shook his head
"ผู้นำ! 
 “Though we do need to, we can’t just accept anyone
"ถึงแม้ว่าเราจะต้องมี แต่เราก็ไม่สามารถยอมรับใครได้
 First, they need to be trustworthy and have the same goals as us, meaning they need to be capable as well
ประการแรกพวกเขาต้องมีความน่าเชื่อถือและมีเป้าหมายเช่นเดียวกับเราซึ่งหมายความว่าพวกเขาจำเป็นต้องมีความสามารถเช่นกัน
” At his words, Lee Jinhee seemed to become happier
"คำพูดของเขา Lee Jinhee ดูเหมือนจะมีความสุขมากขึ้น
 She praised herself
เธอสรรเสริญตัวเอง
 “Yeah, we are quite capable
"ใช่เรามีความสามารถมาก
”   ——————– [Lee Jinhee] Power: 0  (★★)   Speed: 48 (+38) (★★)  Control: 30 (+20) (★★) Endurance: 36 (+36) (★★)  Stamina: 41 (+36) (★★)  Recovery: 26 (+20) (★★) Retribution points: 37 (★★) *Free karma points: 68 *Skill: [Speeding Blade] [High-Speed Breakaway] ——————–   ——————– [Baek Seoin] Power: 40 (+30)  (★★)   Speed: 40 (+30) (★★)  Control: 0 (★★) Endurance: 64 (+54) (★★)  Stamina: 23 (+18) (★★)  Recovery: 18 (+18) (★★) Retribution points: 49 (★★) *Free karma points: 68 *Skill: [Iron Defense] [Instant Pierce] ——————–   Due to the points they earned from fighting the Wyvern of Destruction until the end, both Lee Jinhee and Baek Seoin were able to get all their stats to 2-star
[Lee Jinhee] พลัง: 0 (★★) ความเร็ว: 48 (+38) (★★) การควบคุม: 30 (+20) (★★) ความอดทน: 36 (+36) (★ 
 The skills they obtained until now were outstanding as well
ทักษะที่พวกเขาได้รับจนถึงตอนนี้โดดเด่นเป็นอย่างดี
 They were definitely the strongest among the survivors from Kangdong District, excluding Choi Hyuk of course
พวกเขาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่ผู้รอดชีวิตจากเขต Kangdong ยกเว้น Choi Hyuk แน่นอน
 That was why Lee Jinhee’s self-praise wasn’t an exaggeration
นั่นเป็นเหตุผลที่การสรรเสริญตนเองของ Lee Jinhee ไม่ใช่เรื่องที่พูดเกินจริง
   But Choi Hyuk smiled bitterly and shook his head
แต่ชอยฮยอกยิ้มอย่างขมขื่นและส่ายหน้า
 “You are capable but it’s still not enough
"คุณมีความสามารถ แต่ก็ยังไม่เพียงพอ
 You need to get much stronger
คุณต้องได้รับแรงขึ้นมาก
”   ——————– [Choi Hyuk] Power: 103 (+76)  (★★)   Speed: 103 (+74) (★★)  Control: 0 (★x3) Endurance: 0 (★★)  Stamina: 0 (★★)  Recovery: 0 (★★) Retribution points: 20 (★x3) *Free karma points: 150 *Skill: [Soaring Slash] ——————–     Currently, Choi Hyuk was the only one who had upgraded his Retribution Points to 3-star
(ไอเรส) พลังชีวิต: 103 (+76) (★★) ความเร็ว: 103 (+74) (★★) การควบคุม: 0 (★ x3) ความอดทน: 0 (★★) ความแข็งแกร่ง: 
 It became harder the more he upgraded
มันยากมากที่เขาอัพเกรดมากขึ้น
 The number of worthy opponents kept getting smaller but the points he needed to upgrade kept increasing
จำนวนคู่ต่อสู้ที่มีค่ายิ่งขึ้นเล็กลงแต่ว่าคะแนนที่เขาต้องการในการอัพเกรดจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
 He needed 100 points when he was no-star, 200 when he was 1-star and upgrading to 3-star needed 300 points
เขาต้องการ 100 คะแนนเมื่อเขาไม่ได้เป็นดาว 200 เมื่อเขาเป็น 1 ดาวและอัพเกรดเป็น 3 ดาวจำเป็น 300 คะแนน
 Now to upgrade to 4-star, he needed 400 points
ตอนนี้ต้องการอัพเกรดเป็นระดับ 4 ดาวเขาต้องการ 400 คะแนน
 It was so far away
มันไกลมาก
   However, Karik was at least a 5-star monster
อย่างไรก็ตาม Karik เป็นสัตว์ประหลาดระดับ 5 ดาว
 However, even he wasn’t the strongest
อย่างไรก็ตามแม้เขาจะไม่ใช่คนที่แข็งแกร่งที่สุด
 In his eyes, Baek Seoin and Lee Jinhee couldn’t help but be lacking
ในสายตาของเขา Baek Seoin และ Lee Jinhee ไม่สามารถช่วยได้ แต่ขาด
 He thought he himself was lacking so what more did he need to say
เขาคิดว่าตัวเองขาดอะไรดังนั้นเขาจำเป็นต้องพูดอะไรมาก
   Blaze
เปลวไฟ
   Flames spewed from his hand and a haze covered his hand
เปลวไฟลั่นจากมือของเขาและหมอกควันปกคลุมมือของเขา
 The only person who could manipulate his karma like this was Choi Hyuk
คนเดียวที่สามารถจัดการกับกรรมของเขาได้เช่นนี้คือ Choi Hyuk
   “I realized something while fighting the wyvern
"ฉันตระหนักบางอย่างในขณะที่ต่อสู้ wyvern
 Karma is much more versatile than we thought
กรรมมีความอเนกประสงค์มากกว่าที่เราคิด
 We need to study it properly
เราจำเป็นต้องศึกษาอย่างถูกต้อง
”   When the mission started, Choi Hyuk was planning on properly training Baek Seoin and Lee Jinhee
เมื่อภารกิจเริ่มต้นขึ้น Choi Hyuk กำลังวางแผนฝึกอบรม Baek Seoin และ Lee Jinhee อย่างถูกต้อง
   “Ah, and… one person, there’s someone I thought about
"อา, และ ... คนคนหนึ่งมีคนที่ฉันคิดถึง
” Choi Hyuk who had a serious expression suddenly said as if he had just remembered it and then smiled mysteriously
"ชอยฮยอกที่แสดงออกอย่างรุนแรงก็พูดราวกับว่าเขาเพิ่งจำได้แล้วก็ยิ้มอย่างลึกลับ
 “A capable new recruit
"การรับสมัครใหม่ที่มีความสามารถ
”   ** There were many days where Chu Youngjin would just sit down with a blank expression
"** มีหลายวันที่ชูยองจินนั่งลงด้วยการแสดงออกที่ว่างเปล่า
 He skipped his meals for three days and only held a red sword at his chest as he stared up at the sky
เขาข้ามอาหารเป็นเวลา 3 วันและถือดาบสีแดงที่หน้าอกขณะที่จ้องมองที่ท้องฟ้า
 People murmured saying that he received a large shock when he heard Jung Minji had died
คนบ่นว่าเขาได้รับความตกใจมากเมื่อได้ยินว่าจองมินจิเสียชีวิต
   However, he wasn’t really sad that Jung Minji had died
แต่เขาก็ไม่เสียใจจริงๆที่จองมินจิเสียชีวิต
 Sadness, he had used it all when his lover, Lee Hyejin, died
ความเศร้าเขาใช้มันไปหมดแล้วเมื่อคนรักของเขาลีฮเยจินเสียชีวิต
 Only… he had no clue what he would do from now on
เฉพาะ ... เขาไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรต่อจากนี้
   To him, Jung Minji was an excuse for him to continue to live
สำหรับเขา Jung Minji เป็นตัวช่วยให้เขายังมีชีวิตต่อไป
 ‘She helped save Lee Hyejin and helped avenge her so I will do my best to help her
'เธอช่วยช่วย Lee Hyejin และช่วยแก้แค้นให้กับเธอดังนั้นฉันจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อช่วยเธอ
 To return the favor
เพื่อตอบแทนความโปรดปราน
’ This was Chu Youngjin’s train of thought
นี่คือความคิดของจูยองจิน
   That was the only thing left that he could do that was related to Lee Hyejin in this world
นั่นเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เขาสามารถทำมันได้เกี่ยวข้องกับลีฮเยจินในโลกนี้
 However, Jung Minji was no longer here
อย่างไรก็ตาม Jung Minji ไม่ได้อยู่ที่นี่อีกแล้ว
   Perhaps it was because he had nothing to do but Chu Youngjin sat down and recalled Lee Hyejin hundreds of times each day
บางทีอาจเป็นเพราะเขาไม่มีอะไรจะทำ แต่ชูยองจินนั่งลงและนึกถึงลีฮเยจินหลายร้อยครั้งในแต่ละวัน
 He would occasionally stroke the item that was created upon her death, the red sword
บางครั้งเขาก็จะลากเส้นที่สร้างขึ้นเมื่อเธอตายดาบสีแดง
 As he stared blankly up at the sky, there was only one thought that came to his mind
ขณะที่เขาจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่มืดมนมีเพียงความคิดเดียวที่เข้ามาในใจของเขา
 ‘… Should I die?’   While he was doing this, Choi Hyuk came looking for him
'... ฉันควรจะตาย?' ขณะที่เขากำลังทำอยู่ Choi Hyuk ก็มาหาเขา
   The hazy eyes of Chu Youngjin focused
ดวงตาหมอกของชูยองจินจดจ่ออยู่
 This was the first time someone had come looking for him during the 3-day break
นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนมาหาเขาในช่วงพัก 3 วัน
 And on top of that, the person was Choi Hyuk
และด้านบนนั้นคนคือ Choi Hyuk
 They had become quite close during their time in the suicide squad
พวกเขาได้กลายเป็นค่อนข้างใกล้ชิดในช่วงเวลาของพวกเขาในทีมฆ่าตัวตาย
 It was also due to this that he was able to leave Kangdong District alive
เป็นเพราะเหตุนี้เขาจึงสามารถออกจากเขต Kangdong ได้
   “Yoo…” Chu Youngjin raised his hand and smiled faintly
"ยูยู" ชูยองจินยกมือขึ้นและยิ้มจาง ๆ
 However, Choi Hyuk didn’t greet him and just went straight to the point
อย่างไรก็ตาม Choi Hyuk ไม่ได้ทักทายเขาและเดินตรงไปยังจุดนั้น
 “Do you want revenge?” Chu Youngjin blankly stared at Choi Hyuk momentarily as he didn’t understand his words
"คุณต้องการแก้แค้นหรือไม่?" ชูยองจินจู้จี้จุกจิกจ้องมองที่ Choi Hyuk ชั่วขณะขณะที่เขาไม่เข้าใจคำพูดของเขา
 Soon after, he asked
ไม่นานหลังจากนั้นเขาถาม
 “…Against who?” Chu Youngjin’s voice sounded extremely exhausted
"... กับใคร?" เสียงของชูยองจินฟังดูเหนื่อยมาก
   He had not heard the news about Choi Hyuk killing Song Simin and the others
เขาไม่ได้ยินข่าวเกี่ยวกับ Choi Hyuk ที่ฆ่า Song Simin และคนอื่น ๆ
 So he guessed, ‘Does he want revenge on the ones who killed Jung Minji?’ He didn’t feel like it
เขาจึงเดาว่า "เขาต้องการแก้แค้นคนที่ฆ่า Jung Minji หรือไม่?" เขาไม่รู้สึกว่ามันเป็นอย่างไร
 ‘It’s futile
มันไร้ประโยชน์
’ He had no intention of avenging Jung Minji
"เขาไม่มีเจตนาที่จะแก้แค้นให้กับจองมินจิ
 He did what he could for her
เขาทำในสิ่งที่เขาทำได้สำหรับเธอ
 He was absolutely loyal to her until she died, which meant he had repaid the favor of avenging Lee Hyejin
เขาเป็นคนที่จงรักภักดีต่อเธอจนกระทั่งเธอตายซึ่งหมายความว่าเขาได้คืนความโปรดปรานของการล้างแค้น Lee Hyejin
 He wasn’t duty-bound to avenge her after her death
เขาไม่ใช่หน้าที่ที่ต้องแก้แค้นให้กับเธอหลังจากที่เธอเสียชีวิต
   At his question, Choi Hyuk didn’t reply but wrote on the ground
คำถามของเขา Choi Hyuk ไม่ได้ตอบ แต่เขียนลงบนพื้น
 His finger went through the asphalt like tofu
นิ้วของเขาเดินผ่านแอสฟัลต์เช่นเต้าหู้
   [The ones who created this game
คนที่สร้างเกมนี้
]   Thump
] กระหน่ำ
   He hadn’t expected this
เขาไม่ได้คาดหวังเรื่องนี้
 The moment he saw those words, his heart thumped
ช่วงเวลาที่เขาเห็นคำพูดเหล่านั้นหัวใจของเขาพังทลายลง
 The blood in his withered heart started to boil
เลือดในหัวใจที่เหี่ยวของเขาเริ่มเดือด
 His eyes became bloodshot
ตาของเขากลายเป็นเลือดแดง
 It was a strange phenomenon that even he couldn’t believe
เป็นปรากฏการณ์แปลกประหลาดที่เขาไม่สามารถเชื่อได้
 ‘I still had energy left?’ His weak body that had starved for 3 days grew hot
'ฉันยังคงมีพลังเหลืออยู่หรือ?' ร่างกายที่อ่อนแอของเขาที่หิวโหยเป็นเวลา 3 วันก็ร้อนขึ้น
   Choi Hyuk calmly said
Choi Hyuk กล่าวอย่างสงบ
 “I have a lead
"ฉันมีผู้นำ
 No matter how long it takes… I will definitely succeed
ไม่ว่าจะใช้เวลานานแค่ไหน ... ฉันจะประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน
”   At the same time, a message appeared in front of Chu Youngjin
"ในเวลาเดียวกันข้อความปรากฏตัวต่อหน้าชูยองจิน
   [Sovereign Choi Hyuk wants to accept you as his follower
[Sovereign Choi Hyuk ต้องการยอมรับคุณเป็นลูกศิษย์ของเขา
 Accept?]   He stared intensely at the message in front of him
ยอมรับ?] เขาจ้องเขม็งไปที่ข้อความข้างหน้าเขา
 He stared at it without blinking an eye
เขาจ้องมองที่มันโดยไม่กระพริบตา
 He slowly got up holding the red sword
เขาค่อยๆลุกขึ้นจับดาบสีแดง
   He said
เขาพูดว่า
 “Accept
"ยอมรับ
”Choi Hyuk didn’t smile
"Choi Hyuk ไม่ยิ้ม
 Instead, he looked him in the eyes and grabbed his hand
แต่เขามองเขาในสายตาและคว้ามือของเขา
 It was a sunny afternoon
มันเป็นช่วงบ่ายแดด
     [1] injeolmi – a traditional rice cake made from glutinous rice and coated with bean flour [2] sujeonggwa – persimmon drink [3] A line from ‘Tao Te Ching’
[1] injeolmi - เค้กข้าวแบบดั้งเดิมที่ทำจากข้าวเหนียวและเคลือบด้วยแป้งถั่ว [2] sujeonggwa - เครื่องดื่มพลับพลึง [3] บรรทัดจาก 'เต่า Te Ching'