Chapter 38 Episode 3: Age of Ghosts / Chapter 38: Consumables (1) TL: emptycube Editor: Obelisk [Searching for the appropriate mission based on Retribution Points…] [Mission search complete
บทที่ 38 ตอนที่ 3: ยุคของผี / บทที่ 38: อุปกรณ์สิ้นเปลือง (1) TL: emptycube Editor: Obelisk [ค้นหาภารกิจที่เหมาะสมตามคะแนน Retribution ... ] [ค้นหาภารกิจเสร็จสมบูรณ์
Mission start
ภารกิจเริ่มต้น
] They received the message during lunch
] พวกเขาได้รับข้อความในระหว่างมื้ออาหารกลางวัน
Choi Hyuk once again felt the uncomfortable feeling of his body being turned inside out
ชอยฮยอกรู้สึกอีกครั้งว่ารู้สึกอึดอัดที่ร่างของเขาถูกพลิกเข้าออก
‘It’s dimensional teleportation
มันเป็นมิติ teleportation
’ When he looked around, he saw that it was the same for his followers
'เมื่อเขามองไปรอบ ๆ เขาก็เห็นว่าเหมือนกันกับลูกศิษย์ของเขา
“Bleagh!” Lee Jinhee let out a groan
"Bleagh!" Lee Jinhee ร้องออกมาคร่ำครวญ
Her body was strangely twisting and stretching as it became transparent
ร่างของเธอบิดเบี้ยวและยืดออกไปอย่างไม่น่าเชื่อ
It was the same for Baek Seoin and Chu Youngjin
มันเหมือนกันกับ Baek Seoin และ Chu Youngjin
Now, it became even more severe as their bodies started to split and shatter like glass falling to the floor
ตอนนี้มันยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ เนื่องจากร่างกายของพวกเขาเริ่มแตกแยกและแตกสลายเหมือนแก้วตกสู่พื้น
It was a horrifying scene for regular people but it was so painful for the survivors that they were unable to notice these horrifying scenes occurring around them
มันเป็นภาพที่น่ากลัวสำหรับคนธรรมดา แต่มันก็เจ็บปวดมากสำหรับผู้รอดชีวิตที่พวกเขาไม่สามารถสังเกตเห็นฉากที่น่ากลัวเหล่านี้ที่เกิดขึ้นรอบตัวพวกเขา
“Endure it
"อดทน
Let’s meet later
มาพบกันทีหลัง
” Choi Hyuk, who had experienced it before, was a bit more relaxed as he said that
"Choi Hyuk ผู้ซึ่งเคยประสบความสำเร็จมาก่อนรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นกว่าที่เขาพูด
Soon his vision blacked out
เร็ว ๆ นี้วิสัยทัศน์ของเขามืดออก
He was only able to tell that he was teleporting due to the nausea that gripped his stomach
เขาเป็นคนเดียวที่สามารถบอกได้ว่าเขากำลัง teleporting เนื่องจากอาการคลื่นไส้ที่จับท้องของเขา
He then felt as though his body was flung high up into the air
จากนั้นเขาก็รู้สึกราวกับว่าร่างของเขาถูกโยนขึ้นไปในอากาศ
Slowly, his vision returned to normal
ช้าวิสัยทัศน์ของเขากลับสู่ภาวะปกติ
The severe nausea and pain made it feel as if his shattered body was being pieced back together again
อาการคลื่นไส้และความเจ็บปวดที่รุนแรงทำให้รู้สึกราวกับว่าร่างกายที่แตกของเขาถูกตัดกลับเข้าด้วยกันอีกครั้ง
The world looked like it was spinning
โลกดูเหมือนจะหมุนไป
‘No… I’m really spinning?’ 5 small and large moons passed in front of his eyes
'ไม่ ... ฉันปั่นจริงๆหรือ?' มีดวงจันทร์ขนาดเล็กและขนาดใหญ่ 5 ดวงเดินผ่านหน้าดวงตาของเขา
Then the dark sea, the sky and then back to sea
จากนั้นทะเลมืดท้องฟ้าแล้วกลับสู่ทะเล
His body was spinning high up in the sky
ร่างของเขากำลังหมุนสูงขึ้นไปบนฟ้า
‘Euchacha
‘Euchacha
’ He stretched his arms and legs
เขาเหยียดแขนและขาของเขา
The atmosphere was thicker than back on Earth
บรรยากาศหนาขึ้นกว่าที่เคยอยู่บนโลก
He used the air resistance, that felt as though he could hug it like a balloon, to balance his body
เขาใช้ความต้านทานทางอากาศที่รู้สึกราวกับว่าเขาสามารถกอดมันเหมือนบอลลูนเพื่อปรับสมดุลร่างกายของเขา
“Bleargh!” When he turned around, having heard that explicit sound, he saw Baek Seoin spinning in the air while vomiting
"Bleargh!" เมื่อเขาหันกลับไปหลังจากได้ยินเสียงที่ชัดเจนแล้วเขาก็เห็น Baek Seoin หมุนตัวไปในอากาศขณะอาเจียน
“Ah! Damn it, Baek hyung! So disgusting! Eueck…!” Lee Jinhee, who came back to her senses, grumbled as she grabbed Baek Seoin’s body so that he could balance himself
“อา!
However, she retched as she felt a strong wave of nausea when she saw the vomit spinning in the air
อย่างไรก็ตามเธอรู้สึกหงุดหงิดเมื่อรู้สึกคลื่นไส้อาเจียนเมื่อเธอเห็นว่าอาเจียนหมุนตัวไปในอากาศ
“Hooo… Huuu…
"Hooo ... Huuu ...
” On the other hand, Chu Youngjin had barely regained his balance and was taking deep breaths with a pale face
"ในทางกลับกันชูยองจินเพิ่งฟื้นความสมดุลขึ้นและหายใจลึก ๆ ด้วยหน้าซีด
One could feel his strong will of not wanting to vomit
ใครจะรู้สึกว่าเขาแข็งแรงไม่อยากอาเจียน
Looking at their struggling figures, Choi Hyuk became mischievous
มองไปที่ตัวเลขที่กำลังดิ้นรนของพวกเขา Choi Hyuk กลายเป็นคนซน
So he shouted even more cheerfully
ดังนั้นเขาจึงตะโกนขึ้นอย่างร่าเริง
“Free fall~!” At his cheerful warning, his followers, who had only then figured out their situation, expressed their confusion
"Free Fall ~!" คำเตือนร่าเริงของเขาผู้ติดตามของเขาผู้ซึ่งเพิ่งคิดว่าสถานการณ์ของพวกเขาแสดงความสับสน
“What?” “Eu
"อะไรล่ะ?" "อียู
ha…?” “Urk!” Their bodies that were rising up into the air had at some point started to lose their momentum and fall
ฮ่า ... ? "" Urk! "ร่างกายของพวกเขาที่ลอยขึ้นไปในอากาศได้ในบางจุดเริ่มที่จะสูญเสียโมเมนตัมและฤดูใบไม้ร่วงของพวกเขา
Towards that distant ground
ไปทางด้านไกล
“Uaacck!” The one who screamed was Baek Seoin
"Uaacck!" คนที่กรีดร้องคือ Baek Seoin
His struggling actions made him lose the balance he barely gained with Lee Jinhee’s help
การกระทำที่ยากลำบากของเขาทำให้เขาสูญเสียความสมดุลที่เขาแทบจะไม่ได้รับด้วยความช่วยเหลือของ Lee Jinhee
“Dummy! Spread your arms and legs and regain your balance!” Lee Jinhee smacked his back and helped him regain his balance
“Dummy!
Chu Youngjin somehow kept his balance by maintaining his stiff posture and pale face
ชูยองจินเก็บความสมดุลไว้ได้ด้วยการรักษาท่าทางแข็งและหน้าซีด
Because the air resistance was stronger than back on Earth, their falling speed was slower but the speed was still fast
เนื่องจากความต้านทานอากาศดีกว่าเมื่อเทียบกับพื้นโลกความเร็วในการล่มล้มช้า แต่ความเร็วยังคงเร็ว
“Kuaaahhh!” “Bleargh!” They weren’t the only ones who were free falling
"Kuaaahhh!" "Bleargh!" พวกเขาไม่ใช่คนเดียวที่ตกอิสระ
Figures who looked to be humans were falling at a distance, and strange individuals were screaming as they fell nearby
ตัวเลขที่มองว่าเป็นมนุษย์กำลังตกลงไปในระยะไกลและคนแปลกหน้าก็กรีดร้องขณะที่พวกเขาอยู่ใกล้ ๆ
At a glance, they looked like humans but when you looked closely, there were unfamiliar existences who had excessive hair, others who had a different skin color and even some who had antennas on their foreheads
พวกเขามองเหมือนมนุษย์ แต่เมื่อคุณมองใกล้ ๆ มีคนที่ไม่ค่อยคุ้นเคยที่มีผมมากเกินไปคนอื่น ๆ ที่มีผิวสีแตกต่างกันและแม้แต่คนที่มีเสาอากาศบนหน้าผาก
They were armed in an unfamiliar fashion and wore unfamiliar clothes
พวกเขามีอาวุธในแบบที่ไม่คุ้นเคยและสวมเสื้อผ้าที่ไม่คุ้นเคย
‘Aliens
‘มนุษย์ต่างดาว
’ No matter how he saw them, that was the only description that came to his mind
'ไม่ว่าเขาจะเห็นพวกเขาแค่ไหนเขาก็เป็นแค่คำอธิบายเท่านั้น
‘Anyways…’ It was interesting but that wasn’t the problem
'Anyways ... ' มันน่าสนใจ แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา
Choi Hyuk examined the oncoming ground with serious eyes
Choi Hyuk ตรวจสอบพื้นดินที่กำลังจะมาถึงด้วยสายตาที่รุนแรง
Heavy wind endlessly assaulted his eyes and breath
ลมแรงทำร้ายดวงตาและลมหายใจของเขาโดยไม่มีที่สิ้นสุด
A chilly wind
ลมหนาว
If it wasn’t for his karma that did the work for a decent portion of his body, he might have died from hypothermia or suffocation
ถ้าไม่ได้สำหรับกรรมของเขาที่ได้ทำงานสำหรับส่วนที่ดีของร่างกายของเขาเขาอาจจะเสียชีวิตจากอุณหภูมิหรือหายใจไม่ออก
‘Currently, everyone’s endurance is 2-star, including me
'ปัจจุบันความอดทนของทุกคนคือ 2 ดาวรวมทั้งฉัน
I don’t know about myself but it’ll be hard for the others to endure the impact…’ At first, he thought that there was an ocean as large as the Pacific beneath them
ฉันไม่ทราบเกี่ยวกับตัวเอง แต่มันจะยากสำหรับคนอื่น ๆ ที่จะทนต่อผลกระทบ ... 'ตอนแรกเขาคิดว่ามีมหาสมุทรที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่แปซิฟิกใต้พวกเขา
That was why he thought they would be okay, but as they came closer, he saw that rocks were submerged underneath
นั่นเป็นเหตุผลที่เขาคิดว่าพวกเขาจะโอเค แต่เมื่อพวกเขาเดินเข้ามาใกล้ ๆ เขาก็เห็นก้อนหินจมอยู่ใต้น้ำ
It might not be as deep as he hoped
มันอาจจะไม่ลึกเท่าที่เขาหวัง
If it was just a splash of water, it would be hard for his followers to completely reduce the impact of the fall
ถ้ามันเป็นเพียงการกระเด็นของน้ำก็จะยากสำหรับลูกศิษย์ของเขาเพื่อลดผลกระทบของการล่มสลาย
Just then, the mission announcement appeared
เพิ่งประกาศภารกิจปรากฏขึ้น
[100 monsters have absorbed the genes of the natives and are evolving into high ranked monsters
[มอนสเตอร์ 100 ตัวดูดซับยีนของชาวพื้นเมืองและพัฒนาไปสู่มอนสเตอร์ที่ได้รับการจัดอันดับสูง
Deal with the monsters before their base karma is imprinted with the genetic information
จัดการกับมอนสเตอร์ก่อนที่ฐานกรรมของพวกเขาจะตราตรึงใจกับข้อมูลทางพันธุกรรม
Those with deferred judgements will receive a return code
ผู้ที่รอการตัดสินจะได้รับรหัสการส่งคืน
Those who have dealt with their targets are able to activate the return codes
ผู้ที่ได้รับมือกับเป้าหมายของพวกเขาสามารถเปิดใช้งานรหัสการส่งคืนได้
] A yellow arrow appeared on the horizon at the same time as the announcement
] ลูกศรสีเหลืองปรากฏบนขอบฟ้าพร้อมกับประกาศ
It was as if it was indicating the location of the target
ราวกับว่ามันชี้ตำแหน่งของเป้าหมาย
‘Monsters…’ Only then did Choi Hyuk figure out the identity of those rocks
'มอนสเตอร์ ... ' เท่านั้น Choi Hyuk ได้ค้นพบเอกลักษณ์ของหินเหล่านั้นแล้ว
Krakrakrakra!!! The earthlings and aliens who fell from the sky like meteorites created quite the commotion
Krakrakrakra !!!
As if they were irritated by the noise, the ‘monsters’ that were curled up like rocks, raised their snake-like long heads
ราวกับว่าพวกเขาหงุดหงิดโดยเสียง 'มอนสเตอร์' ที่ถูกขดตัวเหมือนก้อนหินยกหัวยาวของงูขึ้น
They were lengthy monsters that were about the size of a 3-story building
เป็นมอนสเตอร์ที่ยาวขนาดประมาณ 3 ชั้น
Bang! Crash! There were some who landed before Choi Hyuk’s group
ปัง
They didn’t reduce the impact and slammed into the ground
พวกเขาไม่ได้ลดผลกระทบและกระแทกลงกับพื้น
With that impact, the water was pushed out; the rocky formation underneath it shattered and shot up into the sky
กับผลกระทบที่น้ำถูกผลักออก;
A few dusted off their heads and stood up with a limp, but the majority who were weaker than them had all been crushed
มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ขุยศีรษะและลุกขึ้นยืนด้วยความอ่อนล้า แต่คนส่วนใหญ่ที่อ่อนแอกว่าพวกเขาถูกบดขยี้ทั้งหมด
They didn’t even bounce as they had smashed into the ground
พวกเขาไม่ได้ตีกลับขณะที่พวกเขาได้ทุบลงในพื้นดิน
Various amounts of different colored blood splattered and dyed the ocean
เลือดสีต่างๆแตกต่างกันไปในหลาย ๆ สีและย้อมสีมหาสมุทร
‘As expected, the water is shallow…!’ Choi Hyuk almost reflexively shouted
'ตามที่คาดไว้น้ำจะตื้น ... !' Choi Hyuk แทบจะไม่ตะโกน
“Target the monsters’ heads! It doesn’t matter if you smash into their heads or hit them! Just do whatever it takes to reduce your impact!” It was better to reduce the initial impact with a bending neck than smashing directly into the shallow waters
"เป้าหมายหัวมอนสเตอร์!
At the same time, he said as his orders, the real collisions had begun
ในเวลาเดียวกันเขากล่าวว่าเป็นคำสั่งของเขาการชนที่แท้จริงเริ่มขึ้น
Crash, crash, crash, crash!! It was like a bombing
ความล้มเหลวผิดพลาดผิดพลาด !!
The earthlings and aliens smashed down from above
มนุษย์ต่างดาวและคนต่างด้าวถูกทุบลงมาจากเบื้องบน
Monster heads were bashed by the collisions
หัวมอนสเตอร์ถูกทุบโดยการชนกัน
Blood and water spurted upwards
เลือดและน้ำกระเซ็นขึ้น
“Keaaahh!” Baek Seoin wielded his shield and smashed into a monster’s head
"Keaaahh!" Baek Seoin ใช้โล่ของเขาและทุบลงในหัวของมอนสเตอร์
The head faltered and fell to the ground with a broken neck whilst Baek Seoin’s shield shattered
ศีรษะตกลงไปและล้มลงกับพื้นพร้อมกับคอหักในขณะที่โล่ของ Baek Seoin พังลง
Baek Seoin bounced off its long neck, spun in mid-air and slammed into the ocean
Baek Seoin กระดอนออกคอยาวของมันปั่นในกลางอากาศและกระแทกเข้าสู่มหาสมุทร
Chu Youngjin sheathed his red sword and swung his fist instead
ชูยองจินถือดาบสีแดงของเขาไว้และเหวี่ยงกำปั้นไว้แทน
He was worried that his sword would break
เขากังวลว่าดาบของเขาจะแตกหัก
Craack! The sound of something cracking resounded out as he slid down a monster’s neck and slammed into the ocean
Craack!
The only ones who landed properly were Lee Jinhee and Choi Hyuk
เฉพาะคนที่ลงจอดอย่างถูกต้องคือลีจางเก้และชอยฮยอก
Lee Jinhee stretched her two legs and landed exactly on top of a monster’s head
Lee Jinhee เหยียดขาทั้ง 2 ข้างของตัวเองและวางลงบนศีรษะของมอนสเตอร์
Its head bent like a bamboo shoot
หัวงอเหมือนหน่อไม้
Lee Jinhee matched the timing of her landing by crouching down like a cat and stabbing a gladius into its head
Lee Jinhee จับคู่กับจังหวะการลงจอดของเธอโดยการหมอบลงเหมือนแมวและแทงตัวเก่งในหัวของมัน
“Uagyagyak!” She kicked the bending head of the monster and jumped
"Uagyagyak!" เธอเตะหัวงอของมอนสเตอร์และกระโดดขึ้น
7 elegant flips in mid-air
7 พลิกโฉมหรูหราในกลางอากาศ
Splash! Lee Jinhee didn’t slam into the ocean but landed in it
สาด!
The water was only up to her knees
น้ำขึ้นอยู่กับเข่าเท่านั้น
Slice! Choi Hyuk simply sliced a monster’s neck
Slice!
He then released karma below his feet
จากนั้นเขาก็ปล่อยกรรมอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขา
The karma landed on the ground first
กรรมที่ลงบนพื้นดินก่อน
Whoosh! Like an airbag, it supported Choi Hyuk as his speed rapidly decreased and he landed softly
หวือ!
Splash
สาด
Splash
สาด
Splash! Pucuak! “Keeeehhh!” “Kiiiii!” It was like the heart of a war
สาด!
An endless number of earthlings and aliens fell from the sky
จำนวนมนุษย์และมนุษย์ต่างดาวที่ไม่มีวันสิ้นสุดลงมาจากฟากฟ้า
Their screams, the screams of the monsters on the ground, and the explosive sounds of the impacts were enough to deafen their ears
เสียงกรีดร้องของพวกเขาเสียงกรีดร้องของเหล่ามอนสเตอร์บนพื้นดินและเสียงระเบิดของผลกระทบก็เพียงพอที่จะทำให้หูหนวกของพวกเขา
His followers gathered with Choi Hyuk at the center
สาวกของพระองค์ไปรวมตัวกันที่ Choi Hyuk
Baek Seoin and Chu Youngjin’s arms were both shattered and broken, but they were recovering after drinking Recovery Potions
แขนของ Baek Seoin และ Chu Youngjin แตกตัวและแตกหัก แต่ฟื้นตัวหลังจากดื่ม Recovery Potions
Like a balloon being filled up with air, their arms quickly recovered to their original state
เหมือนลูกโป่งที่เต็มไปด้วยอากาศแขนของพวกเขาฟื้นตัวอย่างรวดเร็วสู่สถานะเดิม
Rain was falling from the sky
ฝนตกลงมาจากฟากฟ้า
“Fuck… to think that I would drop down from the sky after being discharged… without a parachute… fuck…” Baek Seoin was once a Special Warfare Command soldier who had unsuccessfully pleaded to be excluded from the paratroop training, even going so far to say that he had an extreme fear of heights
"Fuck ... คิดว่าฉันจะพรวดลงมาจากฟากฟ้าหลังจากถูกไล่ออก ... โดยไม่มีร่มชูชีพ ... fuck ... " Baek Seoin เคยเป็นทหารบัญชาการสงครามพิเศษที่ได้รับคำอ้อนวอนที่จะได้รับการยกเว้นจากการฝึกอบรมพลร่มแม้กระทั่งไปไกล
He swore and sobbed, yet, even while complaining, he still took out another shield to replace the one he had shattered during the landing
เขาสาบานและร้องไห้แม้กระนั้นก็ยังบ่นอยู่เขายังเอาโล่อีกตัวหนึ่งออกมาเพื่อแทนที่เขาได้แตกออกระหว่างการลงจอด
Dududu
Dududu
Monsters that were 4 meters tall and 7 meters long charged along the water
มอนสเตอร์ที่มีความยาว 4 เมตรและยาว 7 เมตรจะมีประจุตามแนวน้ำ
They had exoskeletons similar to that of scorpions and crayfish combined with the speed of a cheetah
มีโครงกระดูกคล้ายกับแมงป่องและกุ้งรวมกับความเร็วของเสือชีตาห์
Their limbs were like blades so they ran unhindered through the knee-level water
แขนขาของพวกเขาเหมือนใบพัดดังนั้นพวกเขาจึงวิ่งผ่านระดับน้ำเข่า
“#$%&!!” The aliens shouted in an undecipherable language that was undeniably a swear before fleeing elsewhere
"# $% & !!" คนต่างด้าวตะโกนด้วยภาษาที่อ่านไม่ออกว่าเป็นคำสาบานก่อนที่จะหนีจากที่อื่น
Green aliens sunk their lower bodies into the water as they quickly flopped away like frogs
คนต่างด้าวที่เป็นสีเขียวจมลงในร่างกายส่วนล่างของพวกเขาลงไปในน้ำขณะที่พวกเขารีบ flopped ออกไปเช่นกบ
Lee Jinhee asked with a nervous voice
Lee Jinhee ถามด้วยเสียงกระซิบ
“Leader, what do we do?” Just by looking at the silhouettes of the enemies, he could tell that it wasn’t just one or two
"ผู้นำเราจะทำอย่างไร?" เพียงแค่มองไปที่เงาของศัตรูเขาก็บอกได้ว่าไม่ใช่แค่หนึ่งหรือสองคน
And looking at their speed, they had the abilities of at least a mid-boss of the [Survive and Escape] game
และมองความเร็วของพวกเขาพวกเขามีความสามารถอย่างน้อยหนึ่งในเจ้านายระดับกลางของเกม [รอดและหนี]
However, Choi Hyuk was calm
อย่างไรก็ตาม Choi Hyuk สงบ
“What do you mean what do we do? Go through them
"คุณหมายถึงอะไรที่เราทำ?
To the place the arrow is directing us
สถานที่ที่ลูกศรชี้แนะเรา
” [Those who have dealt with their targets are able to activate the return codes
"ผู้ที่ได้รับมือกับเป้าหมายของพวกเขาสามารถเปิดใช้รหัสการส่งคืนได้
] was the mission message they received
] เป็นข้อความพันธกิจที่พวกเขาได้รับ
From their experiences until now, the rules were absolute
จากประสบการณ์ของพวกเขาจนถึงขณะนี้กฎระเบียบได้แน่นอน
Unless there were hidden rules, you had to follow them
ถ้าไม่มีกฎที่ซ่อนไว้คุณต้องติดตามพวกเขา
The rule this time was simple
กฎครั้งนี้เป็นเรื่องง่าย
If you couldn’t deal with your target, you might forever be stuck in this alien world without the possibility of returning
ถ้าคุณไม่สามารถจัดการกับเป้าหมายของคุณได้คุณอาจติดอยู่ในโลกมนุษย์ต่างดาวนี้โดยไม่ได้กลับมาอีก
Choi Hyuk raised the Predator’s Blade
Choi Hyuk ยก Blades ของ Predator ขึ้น
Swish
หวด
A 5-meter long blade of karma extended out
ใบมีดยาว 5 เมตรขยายออกไป
Bang! Choi Hyuk dashed forward so quickly that he left an afterimage
ปัง
He planted his left leg into the ground with a crash
เขาวางขาซ้ายลงบนพื้นด้วยความผิดพลาด
Water splashed up to the point you could see the ground below
น้ำกระเซ็นขึ้นมาจนถึงจุดที่คุณเห็นพื้นด้านล่าง
The energy from his lower body transformed into a rotational force at his waist and naturally extended to his arms through his shoulders as he swung in a large arc
พลังงานจากร่างกายล่างของเขากลายเป็นแรงหมุนที่เอวของเขาและขยายไปยังแขนของเขาโดยใช้ไหล่ของเขาขณะที่เขาเหวี่ยงเป็นรูปโค้งขนาดใหญ่
The falling rain split apart like a curtain
ฝนตกลงมาเหมือนม่าน
Kiririk! His blade of karma collided with the exoskeletons and sliced off two monster heads
Kiririk!
However, Choi Hyuk knit his brows for two reasons
อย่างไรก็ตาม Choi Hyuk ถักคิ้วด้วยเหตุผลสองประการ
‘Hard…’ It wasn’t as hard as the Wyvern of Destruction but it was still harder than the mid-bosses he had faced previously
'ยาก ... ' มันไม่ได้ยากเท่า Wyvern of Destruction แต่มันก็ยังคงยากกว่าผู้บังคับบัญชากลางที่เขาได้เผชิญหน้าก่อนหน้านี้
And most of all, ‘You dodged it?’ A monster jumped up and avoided it
และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือคุณหลบมันได้ไหม? มอนสเตอร์กระโดดขึ้นและหลีกเลี่ยงมัน
He had never experienced this before
เขาไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อนหน้านี้
With its quick jump, it stabbed at Choi Hyuk’s forehead with its sharp legs
ด้วยการกระโดดอย่างรวดเร็วมันแทงที่หน้าผาก Choi Hyuk กับขาที่คมชัดของมัน
“Urk!” Choi Hyuk, who had originally planned on rushing to the next one, reacted a bit late
"Urk!" ชอยฮยอกผู้ซึ่งวางแผนไว้ว่าจะรีบวิ่งไปที่หน้าถัดไปทำปฏิกิริยาช้าๆ
“Wow- Even leader makes mistakes!” Kirararak! Baek Seoin had somehow placed himself between the monster and Choi Hyuk and miraculously reflected its front leg with his shield
"ผู้นำของ Wow- Even ทำผิดพลาด!" Kirararak!
Tadak! Kkigirk! Soon after, Lee Jinhee stepped on its nape and stabbed with her gladius
Tadak!
However, it only left a deep scratch, it didn’t penetrate through
แต่ก็เหลือเพียงรอยขีดข่วนลึกมันไม่ได้เจาะผ่าน
Its exoskeleton was so hard that Lee Jinhee who had a Speed stat of 48 (★★) and a Power stat of 0 (★★) couldn’t pierce it with a single stab
เปลือกนอกของมันแข็งจน Lee Jinhee มีสถิติความเร็ว 48 (★★) และ Power stat 0 (★★) ไม่สามารถแทงทะลุได้
“Why is it so hard!” “Move!” Chu Youngjin charged forward instead
"ทำไมมันถึงยากมาก!" "ย้าย!" ชู Youngjin เรียกเก็บเงินแทน
Looking at how red lights streamed out of his eyes, it seemed as though he had already activated the trait of the Berserker
มองไปที่แสงสีแดงกระพริบออกมาจากดวงตาของเขาดูเหมือนว่าเขาได้เปิดใช้งานลักษณะของ Berserker แล้ว
His Power and Speed doubled as they approached the limits of 2-star stats
พลังและความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าเมื่อเข้าสู่ขีด จำกัด ของสถิติ 2 ดาว
Crash! Chu Youngjin’s red sword didn’t carve into the monster but ripped it apart
ความผิดพลาด!
The rain and water followed his attack and splashed up like whirlwinds
ฝนและน้ำตามการโจมตีของเขาและกระโจนขึ้นเหมือนลมกรด
Choi Hyuk smiled
ชอยฮยอกยิ้ม
‘Hey, they fight pretty well?’ He fixed his posture that was slightly crooked and jumped forward
'เฮ้พวกเขาต่อสู้ได้ดี?' เขาคงท่าทางของเขาที่คดเคี้ยวเล็กน้อยและกระโดดไปข้างหน้า
Swish! He didn’t swing the blade of karma as widely this time
หวด!
Just by moving his wrist, he was able to cover quite a large area with a 5-meter long blade
เพียงแค่ขยับข้อมือแล้วเขาสามารถครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ได้ด้วยใบมีดยาว 5 เมตร
These swift monsters jumped each and every way to avoid his attacks but he would at least take down a leg each time
มอนสเตอร์ที่รวดเร็วเหล่านี้ได้เพิ่มขึ้นทุกๆทางเพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีของเขา แต่อย่างน้อยเขาจะลงขาทุกครั้ง
Choi Hyuk rushed past them
Choi Hyuk รีบวิ่งผ่านพวกเขา
“Don’t get left behind! We rush at full speed!” “Yes~ Yes~ If you get in danger, I’ll help you
อย่าหลงทาง!
” Baek Seoin said teasingly
"Baek Seoin พูดล้อเลียน
“I’m fine without your help
"ฉันสบายดีถ้าไม่มีความช่วยเหลือจากคุณ
” Choi Hyuk said in a huff
"Choi Hyuk กล่าวในอารมณ์โกรธ
“Yes~ Yes~ Of course, you are
"ใช่ ~ ใช่ ~ แน่นอนคุณเป็น
” Choi Hyuk decided to just keep his mouth shut
"Choi Hyuk ตัดสินใจเพียงแค่ปิดปาก
“Euahh! I can get one too! Speeding Blade!” Crash! It seemed that not killing a monster had hurt her pride as she even used her skill to pierce through a monster’s forehead
“Euahh!
Lee Jinhee’s Speed stat that she had increased again and again applied as her Power
สถิติความเร็วของ Lee Jinhee ที่เธอได้เพิ่มขึ้นอีกครั้งและอีกครั้งใช้เป็นพลังงานของเธอ
The moment that the water seemed to splash, with a bang, she had already pierced through a monster’s body
ช่วงเวลาที่น้ำดูเหมือนจะสาดกระปรี้กระเปร่าเธอได้เจาะเข้าไปในร่างของมอนสเตอร์แล้ว
“You’ll get tired out
"คุณจะเหนื่อยล้า
Don’t work too hard from the beginning
อย่าทำงานหนักเกินไปตั้งแต่เริ่มแรก
” Chu Youngjin criticized her with polite speech
"ชูยองจินวิพากษ์วิจารณ์เธออย่างสุภาพ
“Shut it! Why don’t you!” Lee Jinhee’s competitive spirit rose as she thought Chu Youngjin as her rival
"ปิดมัน!
She was unexpectedly a year older than Chu Youngjin
เธอไม่คาดฝันปีที่แล้วกว่าชูยองจิน
Even while bickering back and forth, Choi Hyuk’s group quickly broke through the monsters
แม้ในขณะที่การโต้เถียงกันไปกลุ่ม Choi Hyuk ก็รีบบุกผ่านมอนสเตอร์
They emphasized breaking through
พวกเขาเน้นการทำลายผ่าน
They didn’t kill each and every monster
พวกมันไม่ได้ฆ่าทุกๆมอนสเตอร์
The most important thing was their target
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเป้าหมายของพวกเขา
However, even the monsters didn’t bother to chase after Choi Hyuk’s group when they passed them
อย่างไรก็ตามแม้แต่มอนสเตอร์ก็ไม่ต้องไปไล่ตามกลุ่ม Choi Hyuk เมื่อพวกเขาผ่านพวกเขา
There were countless monsters and countless earthlings and aliens who invaded from the sky anyways
มีมอนสเตอร์นับไม่ถ้วนและมนุษย์ต่างดาวที่นับไม่ถ้วนและมนุษย์ต่างดาวที่บุกรุกมาจากฟากฟ้า
This was the monsters’ headquarters
นี่คือสำนักงานใหญ่ของมอนสเตอร์
The middle of the tiger’s den
ตอนกลางของถ้ำเสือ
Everywhere, both earthlings and aliens who invaded from the sky began their fight against the monsters
ทุกหนแห่งทั้งมนุษย์ต่างดาวและคนต่างด้าวที่บุกเข้ามาจากฟากฟ้าเริ่มต่อสู้กับเหล่ามอนสเตอร์
Survival and capture
การอยู่รอดและการจับกุม
Individual battles in the rain
การต่อสู้แต่ละครั้งในสายฝน