Chapter 52 Chapter 52 “It’s here?” Choi Hyun ran here after hearing Baek Seoin’s call, and the Berserkers gathered here all had puzzled expressions
บทที่ 52 บทที่ 52 "นี่ไงล่ะ?" Choi Hyun วิ่งมาที่นี่หลังจากได้ยินเสียงเรียกของ Baek Seoin และ Berserkers ก็มาชุมนุมกันที่นี่
The place Baek Seoin said was the entrance looked no different from any other place
สถานที่ Baek Seoin กล่าวว่าทางเข้ามองไม่แตกต่างจากที่อื่น ๆ
It was flat with lots of grass
มันแบนราบกับหญ้า
They didn’t see anything that resembled a tunnel entrance and even when they heightened their perception ability, they didn’t feel anything that felt like a tunnel
พวกเขาไม่ได้เห็นอะไรที่คล้ายกับทางเข้าอุโมงค์และแม้กระทั่งเมื่อพวกเขาเพิ่มขีดความสามารถในการรับรู้ของพวกเขาพวกเขาไม่รู้สึกอะไรที่รู้สึกเหมือนอุโมงค์
“This is the place
"นี่คือสถานที่
Try to feel the karma here rather than the surrounding terrain
พยายามที่จะรู้สึกกรรมที่นี่มากกว่าสภาพภูมิประเทศโดยรอบ
” Even when Baek Seoin explained, the others were still puzzled
"แม้กระทั่งเมื่อ Baek Seoin อธิบาย, คนอื่น ๆ ยังคงงงงวย
Only Choi Hyuk felt something was weird
เฉพาะ Choi Hyuk รู้สึกว่าบางอย่างมันแปลก
“Now that I think about it, karma only ripples here?” Natural karma changed unpredictably
"ตอนที่ฉันคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วกรรมก็เป็นเพียงระลอกที่นี่?" กรรมตามธรรมชาติเปลี่ยนไปไม่ได้
There were times when the density of karma would increase and even ripple
มีบางครั้งที่ความหนาแน่นของกรรมจะเพิ่มขึ้นและแม้กระเพื่อม
However, it was rare to see only a specific part move completely differently from its surroundings
อย่างไรก็ตามมันเป็นเรื่องยากที่จะเห็นเพียงบางส่วนย้ายที่แตกต่างไปจากสภาพแวดล้อมโดยสิ้นเชิง
Other Berserkers had a hard time comprehending what the natural state of karma was so they were slow in realizing it, but Choi Hyuk instinctively felt what was wrong
Berserkers คนอื่น ๆ ก็เข้าใจยากว่าสภาพธรรมชาติของกรรมเป็นอย่างไรพวกเขาจึงช้าในการตระหนักถึงความจริง แต่ Choi Hyuk รู้สึกผิดพลาด
“Yes, leader
"ใช่ผู้นำ
It looks like the natives are much better at using karma than we expected
ดูเหมือนว่าชาวพื้นเมืองจะดีกว่าในการใช้กรรมมากกว่าที่เราคาดไว้
There’s no doubt they used karma to hide the entrance
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกเขาใช้กรรมเพื่อซ่อนประตูทางเข้า
” “Like illusionary magic…” “Maybe
"" เหมือนเวทมนตร์มายากล ... "" อาจจะ
” Choi Hyuk nodded
"Choi Hyuk พยักหน้า
“Okay, I know what to do
"เอาล่ะฉันรู้ว่าจะทำอย่างไร
” Whether it was magic or not, as long as it was created with karma, the solution was simple
"ไม่ว่าจะเป็นเวทมนตร์หรือไม่ตราบใดที่มันถูกสร้างขึ้นด้วยกรรมวิธีแก้ปัญหาก็ง่าย
Choi Hyuk gathered a karma storm in his right hand
Choi Hyuk รวบรวมพลังกรรมไว้ในมือขวา
“Void Wave!” Booooom! Void Wave had the effect of blowing away karma near its vicinity
"โมฆะคลื่น!" Booooom!
As the storm of karma rampaged on its surroundings, tree roots started to appear from the ground which was only filled with grass previously
เมื่อพายุแห่งกรรมเกิดขึ้นในสภาพแวดล้อมรอบตัวรากของต้นไม้เริ่มปรากฏให้เห็นจากพื้นดินซึ่งเต็มไปด้วยหญ้า
“Huh? There?” People became surprised when they saw the tree roots
"ฮะ?
However, once the effect of Void Wave was over, the tree roots were concealed, turning into a grassy area once again
อย่างไรก็ตามเมื่อผลของ Void Wave สิ้นสุดลงรากของต้นไม้ถูกซ่อนไว้เปลี่ยนเป็นพื้นที่ที่เป็นหญ้าอีกครั้ง
“As expected, it’s not enough with just this
"ตามที่คาดไว้ไม่เพียงพอกับเพียงแค่นี้
” Choi Hyuk had controlled his strength to test it out
"Choi Hyuk ควบคุมความแรงของเขาเพื่อทดสอบ
Huuu
huuu
This time he took a deep breath and became serious
คราวนี้เขาหายใจเข้าลึก ๆ และเริ่มรุนแรง
He created another karma storm
เขาสร้างพายุกรรมอื่นขึ้น
Unlike last time, he created three storms and repulsed them in his hand
แตกต่างจากครั้งล่าสุดเขาสร้างพายุสามครั้งและขับไล่พวกเขาไว้ในมือของเขา
This was the critical skill that allowed the Void Wave to be recorded in the supply store
นี่คือทักษะที่สำคัญที่อนุญาตให้ Void Wave ถูกบันทึกไว้ในร้านค้าอุปทาน
A resonance and explosion utilizing repulsion
เสียงสะท้อนและการระเบิดที่ใช้แรงขับไล่
It required precise control but, with it, it was possible to bring forth a large effect without using a lot of power
มันต้องมีการควบคุมที่แม่นยำ แต่ด้วยความสามารถมันเป็นไปได้ที่จะนำมาซึ่งผลขนาดใหญ่โดยไม่ต้องใช้กำลังมาก
The storm of karma resonated above Choi Hyuk’s hand and exploded
พายุแห่งกรรมดังก้องอยู่เหนือมือของ Choi Hyuk และระเบิดขึ้น
… A silent explosion
... ระเบิดเงียบ
The karma that blocked their vision was blasted away
กรรมที่ปิดกั้นวิสัยทัศน์ของพวกเขาถูกทำลายไป
As if snow had melted to reveal the world’s true self, tree roots appeared above the grassy ground
ราวกับหิมะละลายไปเผยให้เห็นตัวตนที่แท้จริงของโลกรากของต้นไม้ปรากฏเหนือพื้นหญ้า
The ground they had thought was a shallow furrow was, in fact, all tree roots
พื้นดินที่พวกเขาคิดว่าเป็นแนวราบคือรากต้นไม้ทั้งหมด
The scale was quite significant as well
มีความสำคัญมากทีเดียว
To the point that they filled the whole area the Void Wave affected
ถึงจุดที่พวกเขาเต็มไปทั่วทั้งพื้นที่ Void Wave ได้รับผลกระทบ
This most likely extended beyond the Void Wave’s range
นี่เป็นไปได้มากกว่าช่วงของ Void Wave
Something was strange
บางสิ่งบางอย่างแปลก
They saw tree roots, yet they didn’t see any trees
พวกเขาเห็นรากไม้ แต่พวกเขาไม่ได้เห็นต้นไม้ใด ๆ
They didn’t even see a single trunk or branch, only tree roots covered the ground
พวกเขาไม่ได้เห็นแม้แต่ลำต้นหรือกิ่งก้านเพียงต้นรากที่ปกคลุมพื้นดินเท่านั้น
“Wow… It’s like magic
"ว้าว ... มันเหมือนเวทมนตร์
” Lee Jinhee admired as she walked on a tree root that was stuck in the ground
Lee Jinhee ชื่นชมขณะที่เธอเดินบนต้นไม้รากที่ติดอยู่ในพื้นดิน
Half the area was dirt while the other half was made up of roots
พื้นที่ครึ่งหนึ่งเป็นสิ่งสกปรกในขณะที่อีกครึ่งหนึ่งถูกสร้างขึ้นจากราก
She, who was plodding along, suddenly stopped
เธอที่กำลังค่อยๆจู่ ๆ ก็หยุดลง
At her feet lay a door made of carved roots
ที่เท้าของเธอวางประตูที่ทำจากรากแกะสลัก
“This looks like the entrance? For us to not notice it even though it was right here
"นี่ดูเหมือนทางเข้า?
” There didn’t seem to be other security measures on the door either
"ดูเหมือนจะไม่มีมาตรการรักษาความปลอดภัยอื่น ๆ ที่ประตู
When Choi Hyuk nodded, Lee Jinhee opened the door
เมื่อ Choi Hyuk พยักหน้า Lee Jinhee เปิดประตูขึ้น
She was able to easily open the door that seemed to be four times larger than regular doors
เธอสามารถเปิดประตูได้ง่ายกว่าประตูปกติถึงสี่เท่า
Creaak
Creaak
Thud! The door opened wide
thud!
“Wahhh…” The door led to the inside of a tree root
"Wahhh ... " ประตูนำไปสู่ด้านในของรากต้นไม้
The roots on the surface were only a small portion
รากบนพื้นผิวมีเพียงส่วนเล็ก ๆ เท่านั้น
The giant hollow tree root formed a long underground tunnel
รากต้นไม้กลวงยักษ์สร้างอุโมงค์ใต้ดินยาว
Lee Jinhee jumped in and brushed her hand against the walls
Lee Jinhee กระโดดลงมาและแปรงมือกับผนัง
It was smooth like wooden furniture
มันเรียบเหมือนเฟอร์นิเจอร์ไม้
The tunnel wasn’t dark as light flowed from the wood grain
อุโมงค์ไม่มืดเมื่อแสงไหลจากไม้
“This is no joke
"นี่ไม่ใช่เรื่องตลก
The groups found until now were from small-scale villages of 100 natives… Looking at the illusionary magic… and this amazing tree, we might actually meet a city of natives instead of a village
กลุ่มที่พบจนถึงบัดนี้มาจากหมู่บ้านเล็ก ๆ ของชาวพื้นเมือง 100 คน ... มองไปที่มายากลมหัศจรรย์ ... และต้นไม้อันมหัศจรรย์นี้เราอาจพบเมืองชาวพื้นเมืองแทนหมู่บ้าน
” Baek Seoin said in a voice filled with wonder and suspense
"Baek Seoin กล่าวด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความสงสัยและใจจดใจจ่อ
He jumped into the wood tunnel and looked around before carefully suggesting to Choi Hyuk
เขากระโดดลงไปในอุโมงค์ไม้และมองไปรอบ ๆ ก่อนจะแนะนำ Choi Hyuk อย่างระมัดระวัง
“The natives might feel threatened by us and try to attack
ชาวพื้นเมืองอาจรู้สึกถูกคุกคามจากเราและพยายามโจมตี
Wouldn’t it be best if we sent an envoy first?” Those with good intentions do not come and those who come do not come with good intentions{1}
จะดีกว่าไหมถ้าเราส่งทูตไปก่อน "คนที่มีเจตนาดีไม่ได้มาและคนที่มาไม่ได้มีเจตนาดี {1}
To humans, this may be an exciting adventure in a mysterious world, but there was no guarantee that the natives didn’t see them as invading plunderers who had deactivated their defense system
กับมนุษย์นี่อาจเป็นการผจญภัยที่น่าตื่นเต้นในโลกลึกลับ แต่ไม่มีการรับประกันว่าชาวบ้านไม่เห็นพวกเขาเป็นผู้ปล้นสะดมที่บุกรุกปล้นผู้ปิดระบบป้องกันของพวกเขา
There are no good men among those who trespass
ไม่มีคนดีในหมู่ผู้ล่วงละเมิด
However, Choi Hyuk shook his head
อย่างไรก็ตาม Choi Hyuk ส่ายหัว
“No
“ไม่มี
Everyone will enter except for 1,000 who will stay up here
ทุกคนจะเข้ายกเว้น 1,000 คนที่จะอยู่ที่นี่
And Baek hyung, how do you feel?” “Well… Calm now
และพี่เบยองคุณรู้สึกอย่างไร? "" งั้น ... สงบแล้ว
Actually, I’m a bit excited
อันที่จริงฉันรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย
” Just in case, he checked Baek Seoin’s Intuition
"ในกรณีที่เขาตรวจสอบการปฐมนิเทศของ Baek Seoin
There wasn’t any problem
ไม่มีปัญหาใด ๆ เลย
“Good, enter!” They began their march inside the long tree root
"ดีใส่!" พวกเขาเริ่มเดินขบวนของพวกเขาภายในรากต้นไม้ยาว
The wood tunnel slowly kept going deeper
อุโมงค์ไม้ค่อยๆเคลื่อนไปลึก
At first, the tunnel was wide enough for 3 people to walk side by side, but as more and more tunnels joined together, it became wide enough for 6, then 12, then 24 and so on the deeper they went
ตอนแรกอุโมงค์กว้างพอสำหรับ 3 คนเดินเคียงข้างกัน แต่เมื่ออุโมงค์เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ มันก็กว้างพอสำหรับ 6, 12 แล้ว 24 เป็นต้นไป
“This… feels like an upside down tree
"นี้ ... รู้สึกเหมือนคว่ำต้นไม้
” Baek Seoin noted as he gazed at the faint light that wrapped around them
"Baek Seoin ตั้งข้อสังเกตขณะที่เขาจ้องที่แสงที่จาง ๆ ล้อมรอบพวกเขา
A tree where the roots led to the surface, and the trunk and branches reached deep into the ground
ต้นไม้ที่รากนำไปสู่พื้นผิวลำต้นและกิ่งก้านที่ลึกลงไปในดิน
A faint scent of wood wafted in the air, and they would occasionally see unidentifiable green ores
กลิ่นลมจาง ๆ ของไม้ลอยขึ้นไปในอากาศและบางครั้งพวกเขาก็จะเห็นแร่สีเขียวที่ไม่สามารถระบุตัวได้
Every time they came across a green ore, Baek Seoin would crack off a portion and collected them
ทุกครั้งที่พวกเขาเจอแร่สีเขียว Baek Seoin จะถอดชิ้นส่วนออกและรวบรวมพวกเขา
“But why are you collecting those unknown rocks every time we see them?” When Lee Jinhee asked, Baek Seoin clicked his tongue
"แต่ทำไมคุณเก็บหินที่ไม่รู้จักทุกครั้งที่เราเห็นพวกเขา?" เมื่อลีจองจินถามนาย Baek Seoin คลิ๊กลิ้น
“You call yourself an executive and you still don’t know? I’m making a map
"คุณเรียกตัวเองว่าเป็นผู้บริหารและคุณก็ยังไม่รู้?
As there are no constellations here, we are only able to roughly approximate our location using the whirlpools in the sky and the distribution of ores
เนื่องจากไม่มีกลุ่มดาวที่นี่เราจึงสามารถประมาณตำแหน่งโดยประมาณของเราโดยใช้อ่างน้ำวนบนท้องฟ้าและการกระจายแร่
” “Ah, a map… So, if we find rocks similar to those ores found near other portals, we might be nearby… like that?” “Something like that
"" อ่าแผนที่ ... ดังนั้นถ้าเราพบหินที่คล้ายกับแร่เหล่านั้นที่พบใกล้ประตูอื่น ๆ เราอาจอยู่ใกล้ ๆ ... เหมือนอย่างนั้น? "" มีบางอย่างเช่นนั้น
We can even use this directly as a resource as well
เราสามารถใช้ทรัพยากรนี้ได้โดยตรงเช่นกัน
” As they continued down the tunnel while investigating their surroundings, a large gate blocked their path
ขณะที่พวกเขาเดินลงไปตามอุโมงค์ขณะที่สำรวจสภาพแวดล้อมของพวกเขาประตูใหญ่ก็ปิดกั้นเส้นทางของพวกเขา
It was a fortress built with dark wood and a yellowish-green mineral
เป็นป้อมปราการที่สร้างด้วยไม้สีเข้มและมีแร่สีเหลืองสีเขียว
The fortress walls seemed to be 30 meters tall
กำแพงป้อมปราการดูเหมือนจะสูง 30 เมตร
It was like a terrifyingly tall dam
มันเหมือนกับเขื่อนที่สูงตระหง่าน
“Wow… Look at that
"ว้าว ... ดูสิ
” Lee Jinhee exclaimed
Lee Jinhee ร้องอุทาน
“Do we finally get to trade with natives? But the size is no joke? Considering the illusionary magic as well, it seems like this civilization is more advanced than the other natives who have been discovered already
"ในที่สุดเราก็ไปค้าขายกับชาวพื้นเมือง?
The scale is large too
มีขนาดใหญ่เกินไป
” Baek Seoin couldn’t contain his excitement
"Baek Seoin ไม่สามารถมีความตื่นเต้นของเขาได้
Sovereigns who had traded with the natives had all developed significantly
บรรดาจักรพรรดิผู้ค้าขายกับชาวพื้นเมืองมีการพัฒนาขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ
If they traded with them, how many benefits could they gain? “Heh… But it looks like they even have an alarm device
หากพวกเขาซื้อขายกับพวกเขาพวกเขาได้รับประโยชน์กี่?
It looks like they knew we were coming?” Lee Jinhee whistled as she looked at the native’s solemnity
ดูเหมือนว่าพวกเขารู้ว่าเรากำลังจะมาถึง? "ลีจองจิเป่านกหวีดขณะที่เธอมองไปที่ความเย้ายวนของชาวพื้นเมือง
“Halt!{2}” Just then, they heard a familiar language
"Halt! {2}" เมื่อนั้นพวกเขาได้ยินภาษาที่คุ้นเคย
“English?” Up on top of the fortress, they saw the silhouette of a relatively small earthling
"ภาษาอังกฤษ" ขึ้นด้านบนของป้อมปราการที่พวกเขาเห็นเงาของมนุษย์เดินดินที่ค่อนข้างเล็ก
“… I think he might be an immigrant
"... ฉันคิดว่าเขาอาจจะเป็นผู้ลี้ภัย
It seems they sent him as an interpreter
ดูเหมือนว่าพวกเขาส่งเขาเป็นล่าม
” Baek Seoin narrowed his eyes as he observed the top of the fortress
"Baek Seoin แคบดวงตาของเขาขณะที่เขาสังเกตด้านบนของป้อมปราการ
Either he was dimensionally teleported here in the first place or he was discovered as he wandered around Dragonic, either way, he was a lucky immigrant
ทั้งที่เขาถูกย้ายไปที่นี่เป็นครั้งแรกหรือเขาถูกค้นพบขณะเดินรอบ Dragonic ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดเขาก็เป็นผู้อพยพที่โชคดี
As the city would be safer than the surface
เนื่องจากเมืองนี้ปลอดภัยกว่าพื้นผิว
“Is he an interpreter? Not needed
"เขาเป็นล่าม?
I’ll speak directly
ฉันจะพูดโดยตรง
” Choi Hyuk raised his voice
"Choi Hyuk ยกเสียงของเขาขึ้น
He had already undergone a language resonance procedure at the supply store
เขาได้รับขั้นตอนการพ้องเสียงภาษาที่ร้านจำหน่ายแล้ว
The general idea of his words would appear in the other’s head
ความคิดทั่วไปของคำพูดของเขาจะปรากฏในหัวของคนอื่น
Also, the words of the other party would be translated and appear in his head
นอกจากนี้คำพูดของอีกฝ่ายจะแปลและปรากฏในหัวของเขา
It was because of this language resonance that he was able to converse with the other aliens he met on missions
เป็นเพราะเสียงสะท้อนภาษานี้ว่าเขาสามารถพูดคุยกับคนต่างด้าวคนอื่น ๆ ที่เขาได้พบในภารกิจ
They seemed to be surprised by Choi Hyuk’s language resonance
ดูเหมือนว่าพวกเขารู้สึกประหลาดใจที่เสียงภาษาของ Choi Hyuk
A small commotion erupted before the immigrant was replaced by a native behind him
ความวุ่นวายเล็ก ๆ ปะทุขึ้นก่อนที่ผู้อพยพถูกแทนที่ด้วยชนพื้นเมืองที่อยู่ข้างหลังเขา
{For what purpose did you bring an army here?} The language of the natives seemed similar to whistling and bird calls… Even from afar, he could hear it clearly
{สำหรับสิ่งที่คุณนำกองทัพมาที่นี่?} ภาษาของชาวพื้นเมืองดูคล้ายคลึงกับเสียงนกและนกหวีด ... แม้แต่จากที่ไกล ๆ เขาก็ได้ยินเสียงมันได้อย่างชัดเจน
Choi Hyuk silently observed them
Choi Hyuk ได้สังเกตเห็นพวกเขาอย่างเงียบ ๆ
He saw two colors with his ‘Eyes of Distinction’
เขามองเห็นสองสีด้วย "สายตาแห่งความโดดเด่น"
Black (ill will) and white (goodwill)
ดำ (ป่วย) และขาว (ค่าความนิยม)
It seemed that there was a bit of ill will because they came as an army
ดูเหมือนว่ามีเจตนาร้ายเพราะพวกเขามาเป็นกองทัพ
Then, what was the goodwill? ‘Are they happy to see intelligent beings instead of monsters? It also looks as though their treatment of immigrants is good
แล้วค่าความนิยมคืออะไร?
’ If his guess was right, then they were a good group to trade with
"ถ้าการคาดเดาของเขาถูกต้องพวกเขาก็เป็นกลุ่มที่ดีในการค้าขาย
However, was it really like that? ‘I just need to confirm it
อย่างไรก็ตามมันเป็นแบบนั้นจริงๆหรือ?
’ Choi Hyuk decided to not bother weighing every detail and to rather face them head on
'Choi Hyuk ตัดสินใจที่จะไม่ต้องกังวลเรื่องการชั่งน้ำหนักทุกรายละเอียดและหันมามุ่งหน้าไปเรื่อย ๆ
“To ally with you
"เพื่อเป็นพันธมิตรกับคุณ
” {Do earthlings bring armies when they come to ally with someone?} Choi Hyuk happily brought it up, but the reaction was blunt
"จงทำให้กองทัพบกเข้ามาเป็นพันธมิตรกับใครบางคนหรือ?} Choi Hyuk ได้นำมันขึ้นมาอย่างมีความสุข แต่ปฏิกิริยาก็ไม่เป็นที่เปิดเผย
It was an expected reaction
มันเป็นปฏิกิริยาที่คาดหวัง
This was why Baek Seoin warned him from the beginning
นี่เป็นเหตุผลที่ Baek Seoin เตือนเขาตั้งแต่แรก
However, bringing an army wasn’t a completely bad idea either
อย่างไรก็ตามการนำทัพไม่ได้เป็นความคิดที่ไม่ดีอย่างสิ้นเชิง
During the days of imperialism, Westerners established diplomatic relations by revealing their firepower, as it was sometimes necessary to demonstrate your military strength when trading with others
ในช่วงสมัยจักรวรรดินิยมชาวตะวันตกได้สร้างความสัมพันธ์ทางการทูตด้วยการเปิดเผยอาวุธของตนเนื่องจากบางครั้งจำเป็นต้องแสดงให้เห็นถึงกำลังทหารของคุณในการซื้อขายกับผู้อื่น
This was why Baek Seoin didn’t really oppose it either
นี่เป็นเหตุผลที่ Baek Seoin ไม่ได้คัดค้านอย่างนี้ด้วยซ้ำ
‘But… for them to have such a strong fortress… Maybe I should have stopped him a bit
'แต่ ... สำหรับพวกเขาที่มีป้อมปราการที่แข็งแรง ... บางทีฉันควรจะหยุดเขาสักหน่อย
’ Baek Seoin licked his lips
'Baek Seoin เลียริมฝีปากของเขา
It was because their opponents weren’t weak enough to show a military demonstration
เป็นเพราะฝ่ายตรงข้ามของพวกเขาไม่อ่อนแอพอที่จะแสดงการสาธิตทางทหาร
Instead, it seemed to have been a negative factor
แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นปัจจัยลบ
Yet, Choi Hyuk was composed
แต่ Choi Hyuk ก็แต่งขึ้น
“That’s because I don’t want a simple alliance
"เพราะฉันไม่ต้องการเป็นพันธมิตรที่เรียบง่าย
I want a strong alliance where it’s okay to post each other’s troops in either of our cities
ฉันต้องการพันธมิตรที่เข้มแข็งที่จะสามารถโพสต์กองกำลังของกันและกันในเมืองของเราได้
” Even Baek Seoin was surprised at his words
แม้กระทั่ง Baek Seoin รู้สึกประหลาดใจที่คำพูดของเขา
He thought that they were going to simply do what the sovereigns from Germany and Thailand did
เขาคิดว่าพวกเขาจะทำสิ่งที่จักรพรรดิจากเยอรมนีและไทยทำ
Was he trying to create a semi-colonial state like the sovereigns from Israel by bringing an army? He thought about it briefly
เขาพยายามที่จะสร้างรัฐกึ่งอาณานิคมเช่นเดียวกับจักรพรรดิจากอิสราเอลโดยการนำทัพหรือไม่?
But what did he mean by an alliance where it was okay to post each other’s armies? Like birds twittering and the rustling of leaves, whistling sounds erupted from everywhere
แต่สิ่งที่เขาหมายถึงโดยพันธมิตรที่มันถูกต้องโพสต์กองทัพของแต่ละคน?
It seemed the natives were dumbfounded, wondering what he was talking about
ดูเหมือนคนพื้นเมืองยังไม่หยุดนิ่งสงสัยว่ากำลังพูดถึงอะไร
When Choi Hyuk examined them with his ‘Eyes of Distinction’, he saw that both white and black lights had disappeared
เมื่อ Choi Hyuk ตรวจสอบพวกเขาด้วย 'สายตาของความแตกต่าง' เขาเห็นว่าทั้งไฟขาวและดำหายไป
They seemed to be unsure of how to take his words
พวกเขาดูเหมือนจะไม่แน่ใจว่าจะใช้คำพูดของเขาอย่างไร
Just then, the representative of the natives said
เมื่อนั้นตัวแทนของชาวพื้นเมืองกล่าวว่า
{Ridiculous… Why must we?} “Because you’re tight on time
{ไร้สาระ ... ทำไมเราต้อง?} "เพราะคุณแน่นเวลา
Don’t you have to rid the monsters off this land?” {…} At his reply, the surrounding commotion died down
คุณต้องกำจัดเหล่ามอนสเตอร์ออกจากดินแดนนี้หรือไม่ "{... } เมื่อเขาตอบกลับความวุ่นวายรอบตัวก็ตายลง
‘Get rid of monsters
กำจัดมอนสเตอร์
’ Was there any task above this for these natives whose land had been snatched by monsters? Choi Hyuk continued
'มีงานอะไรที่กล่าวมาข้างต้นนี้สำหรับชาวพื้นเมืองเหล่านี้ที่มีที่ดินถูกคว้าโดยมอนสเตอร์?
“This will be an opportunity for you
"นี่จะเป็นโอกาสสำหรับคุณ
You might not know this, but currently, my species is conducting a large-scale migration to Dragonic
คุณอาจไม่ทราบเรื่องนี้ แต่ปัจจุบันสายพันธุ์ของฉันกำลังดำเนินการโยกย้ายไปที่ Dragonic
In the future, all earthlings will migrate here
ในอนาคตมนุษย์ทุกคนจะย้ายถิ่นฐานที่นี่
There are only two futures for this planet
มีเพียงสองฟิวเจอร์สสำหรับโลกใบนี้เท่านั้น
One, where the earthlings lose and it continues to be occupied by monsters
หนึ่งที่ earthlings สูญเสียและยังคงถูกครอบครองโดยมอนสเตอร์
Or two, earthlings are victorious and it becomes occupied by us
หรือสองแผ่นดินไหวเป็นชัยชนะและจะกลายเป็นครอบครองโดยเรา
Then, a question
จากนั้นคำถาม
How many of your ‘descendants of dragonics’ will remain? There are currently millions of earthlings
คุณ 'ลูกหลานของมังกร' จำนวนเท่าไรจะยังคงอยู่?
Even if we consider earthlings successfully getting rid of all the monsters, do you think you can compete and survive against us?” Choi Hyuk’s speech had improved over the past two years he spent being a sovereign of tens of thousands of people
แม้ว่าคุณจะคิดว่ามนุษย์ต่างดาวประสบความสำเร็จในการกำจัดสัตว์ประหลาดทั้งหมดคุณคิดว่าคุณสามารถแข่งขันและอยู่รอดได้หรือไม่? "สุนทรพจน์ของ Choi Hyuk พัฒนาขึ้นในช่วง 2 ปีที่ผ่านมาเขาใช้เวลาเป็นกษัตริย์ของคนนับหมื่น
{… What is it you want to say?} “If we combine our strength, we don’t need to needlessly come in conflict with each other and can prosper together
{... คุณต้องการพูดอะไร?} "ถ้าเรารวมพลังของเราไว้เราไม่จำเป็นต้องขัดแย้งกันและกันและสามารถประสบความสำเร็จได้ด้วยกัน
Let’s start with the premise we will one day join together and first create a strong alliance
เริ่มต้นด้วยสมมติฐานที่เราจะมาร่วมกันในวันแรกและสร้างพันธมิตรที่เข้มแข็งขึ้นก่อน
I will get rid of the monsters and let you live on the surface
ฉันจะกำจัดของมอนสเตอร์และช่วยให้คุณอาศัยอยู่บนพื้นผิว
” {… How can I trust in a species I’ve seen for the first time… No, even if I exclude that, you’ll let us live on the surface? Do you even have the power to?} Choi Hyuk was continuously looking at them with his Eyes of Distinction
"{... ฉันจะไว้วางใจในสายพันธุ์ที่ฉันเคยเห็นมาเป็นครั้งแรกได้อย่างไร ... ถึงแม้ฉันจะตัดมันออกไปก็ตาม
It was interesting
มันน่าสนใจ
The white (goodwill) and black (ill will) in the beginning had disappeared with the commotion, but now a dim white light remained
สีขาว (goodwill) และสีดำ (ill will) ในตอนเริ่มต้นได้หายไปพร้อมกับความปั่นป่วน แต่ตอนนี้ยังมีแสงสีขาวสลัวอยู่
They held a bit of expectation after being taken aback by the unexpected proposal
พวกเขามีความคาดหวังเล็กน้อยหลังจากได้รับข้อเสนอที่ไม่คาดคิด
A picturesque smile formed on Choi Hyuk’s lips
รอยยิ้มอันงดงามเกิดขึ้นบนริมฝีปากของ Choi Hyuk
“Of course
"แน่นอน
Want to confirm it for yourself?” {How?} “Let’s have a light spar
ต้องการยืนยันตัวเองหรือไม่ "{How?}" ลองสปอร์ไลท์กันเถอะ
” {… What?} Looking at Choi Hyuk smiling like a devil, Baek Seoin face palmed
"{... อะไรนะ?} มองไปที่ Choi Hyuk ยิ้มเหมือนปีศาจหน้าผากของ Baek Seoin
‘You want to get friendly with the aliens by fighting them?’ Now that 2 years had passed, Choi Hyuk was an adult by Korean standards
'คุณต้องการที่จะเป็นมิตรกับคนต่างด้าวด้วยการสู้รบกับพวกเขา' ตอน 2 ปีที่ผ่านมา Choi Hyuk เป็นผู้ใหญ่ตามมาตรฐานของเกาหลี
Through many experiences, he was now quite a good talker and his judgment had become better… but he was still a ‘Battle Addict’
จากประสบการณ์มากมายตอนนี้เขาเป็นนักพูดที่ดีและการตัดสินของเขาก็ดีขึ้น แต่เขาก็ยังคงเป็น 'Battle Addict'