Chapter 54 Episode 4: The Great Colonizing Age / Chapter 54: Investigation (5) TL: emptycube Editor: Obelisk     Chu Youngjin and Ryu Hyunsung, who had left the hot springs city ‘Pyungryu’ which had a slave market, had escaped to the outskirts of the Sovereign of Dark Secrets Lao Ban’s territory
บทที่ 54 ตอนที่ 4: ยุคอาณานิคมที่ยิ่งใหญ่ / บทที่ 54: การสอบสวน (5) TL: emptycube ผู้แต่ง: Obelisk Chu Youngjin และ Ryu Hyunsung ผู้ซึ่งทิ้งเมืองน้ำพุร้อน 'Pyungryu' ซึ่งมีตลาดทาสแล้วหนีไปที่ชานเมือง 
 They checked the whirlpool in the sky and examined the terrain
พวกเขาตรวจสอบอ่างน้ำวนบนท้องฟ้าและตรวจสอบภูมิประเทศ
 “Ha… What a beautiful scene
"ฮา ... ภาพสวย ๆ
” Ryu Hyunsung took pictures as they explored a hilly region that seemed to have been cut cleanly by a sword, plains that seemed to have experienced a drought as the ground was split into deep cracks, and tens of lakes which seemed as though the ground had been punched to make uniform holes
"Ryu Hyunsung ได้ถ่ายภาพขณะที่พวกเขาสำรวจพื้นที่ที่เป็นเนินเขาซึ่งดูเหมือนจะถูกตัดด้วยดาบที่ราบที่ดูเหมือนจะมีความแห้งแล้งเมื่อพื้นดินถูกแยกออกเป็นรอยร้าวลึกและนับเป็นทะเลสาบที่ดูราวกับว่าพื้นดินมี 
 He held an expensive item in his hands, a transparent tablet
เขาจัดรายการที่มีราคาแพงไว้ในมือและเป็นแท็บเล็ตที่โปร่งใส
 He used an application on this tablet that could analyze the pictures he took and automatically create a map
เขาใช้แอปพลิเคชันบนแท็บเล็ตนี้ซึ่งสามารถวิเคราะห์รูปภาพที่เขาถ่ายและสร้างแผนที่โดยอัตโนมัติ
 Electronics from Earth couldn’t function properly in outer space, but this tablet was originally created by alien technology and therefore worked anywhere
อิเลคทรอนิคส์จากโลกไม่สามารถทำงานได้อย่างถูกต้องในอวกาศ แต่แท็บเล็ตนี้ถูกสร้างขึ้นโดยเทคโนโลยีของมนุษย์ต่างดาวและทำงานที่ใดก็ได้
 It was said to be an essential item for each faction
กล่าวกันว่าเป็นรายการที่จำเป็นสำหรับแต่ละฝ่าย
 Choi Hyuk’s group only had two tablets
กลุ่ม Choi Hyuk มีเพียงสองเม็ดเท่านั้น
 One was in Baek Seoin’s possession while Ryu Hyunsung brought the other one with him
หนึ่งอยู่ในความครอบครองของ Baek Seoin ขณะที่ Ryu Hyunsung นำคนอื่นมาด้วย
 “Well… There are unexplainable terrains on Earth as well… But this is really amazing
"ดี ... มีภูมิประเทศที่ไม่สามารถอธิบายได้บนโลกด้วยเช่นกัน ... แต่นี่เป็นเรื่องที่น่าทึ่งจริงๆ
 Is it even possible for these to form naturally?” Ryu Hyunsung held the transparent tablet in his hands as he admired the scene in front of him, while Chu Youngjin picked up a white rock that was rolling on the ground
เป็นไปได้ไหมที่รูปแบบนี้เป็นไปได้อย่างเป็นธรรมชาติ? "Ryu Hyunsung ได้ถือแท็บเล็ตที่โปร่งใสไว้ในมือขณะที่เขาชื่นชมฉากที่อยู่ข้างหน้าขณะที่ชูยองจินหยิบหินสีขาวที่กลิ้งอยู่บนพื้น
 “This rock is strangely warm
"หินก้อนนี้มีความอบอุ่นเป็นอย่างมาก
” It was warm
"มันอบอุ่น
 Its warmth seemed to exceed 40 degrees
ความอบอุ่นของมันดูเหมือนจะเกิน 40 องศา
 When he heard those words, Ryu Hyunsung placed his hand on the ground
เมื่อเขาได้ยินคำพูดเหล่านั้น Ryu Hyunsung วางมือลงบนพื้น
 The ground itself was warm
พื้นดินอบอุ่น
 “Is it because we’re in a hot springs region?” He recalled Pyungryu, the hot springs city not far from here
"เป็นเพราะเราอยู่ในพื้นที่น้ำพุร้อนหรือไม่" เขาเรียก Pyungryu ว่าเมืองน้ำพุร้อนไม่ไกลจากที่นี่
 He then compared their location and Pyungryu as he examined the map that had been automatically created by the tablet
จากนั้นเขาก็เปรียบเทียบตำแหน่งและ Pyungryu ในขณะที่เขาตรวจสอบแผนที่ที่สร้างโดยแท็บเล็ตโดยอัตโนมัติ
 Ryu Hyunsung left a memo, ‘the ground is warm’
Ryu Hyunsung ทิ้งบันทึกไว้ 'พื้นดินอุ่น'
 “Done
“เสร็จสิ้น
 Let’s go to the next place
ไปที่สถานที่ถัดไป
” After he finished recording, the two continued to their next destination
หลังจากเสร็จสิ้นการบันทึกแล้วทั้งสองก็ยังคงเดินทางต่อไป
 Ryu Hyunsung’s map already included the territory of the Sovereign of Dark Secrets, but they were extending even beyond that
แผนที่ของ Ryu Hyunsung มีอาณาเขตของ Sovereign of Dark Secrets อยู่แล้ว แต่พวกเขาก็ขยายออกไปไกลกว่านั้น
   The land was split like rice paddies
ที่ดินถูกแบ่งออกเป็นนาข้าว
 However, the scale was a hundred times larger than a rice paddy
อย่างไรก็ตามขนาดนั้นใหญ่กว่าข้าวเปลือกถึงร้อยเท่า
 When they saw it from afar, it looked like a rice paddy, but as they approached, the crevices between the pieces of land were as wide as the gaps between buildings
เมื่อเห็นมันจากระยะไกลดูเหมือนว่าข้าวเปลือก แต่ขณะที่พวกเขาเดินเข้ามาความแตกแยกระหว่างแผ่นดินกว้างเท่าช่องว่างระหว่างอาคาร
 When they dropped a rock to figure out how deep it was, they didn’t hear a sound
เมื่อพวกเขาพังก้อนหินลงเพื่อดูว่าลึกแค่ไหนมันก็ไม่ได้ยินเสียง
 Hot air that seemed to come from the depths of hell would occasionally blow from the cracks
อากาศร้อนที่ดูเหมือนจะมาจากส่วนลึกของนรกบางครั้งจะพัดจากรอยแตก
 Here, Chu Youngjin discovered some traces
ที่นี่ชูยองจินพบร่องรอยบางอย่าง
 “This… looks like traces of humans?” On one side of the crack, there was a cave
"นี่ดูเหมือนร่องรอยของมนุษย์หรือ?" ด้านหนึ่งของรอยแตกมีถ้ำอยู่
 Wooden tools that looked like lamps rolled in front of the cave
เครื่องมือไม้ที่ดูเหมือนโคมไฟลอดหน้าถ้ำ
 Since it was two stories below, it was a great place to hide from monsters
เนื่องจากเป็นสองชั้นด้านล่างนี่เป็นสถานที่ที่ดีในการหลบซ่อนจากมอนสเตอร์
 They jumped into the gap and entered the cave
พวกเขากระโดดลงไปในช่องว่างและเข้าไปในถ้ำ
 “This stench…” Chu Youngjin took immediate notice of the blood and flesh on the walls as well as the sickening stench
"กลิ่นเหม็นนี้ ... " ชูยองจินได้สังเกตเห็นเลือดและเนื้อบนผนังตลอดจนกลิ่นเหม็นน่าสะอิดสะเอียน
 “Seeing as how there is a stench, it doesn’t seem like it’s been very long
"เห็นเป็นอย่างไรมีกลิ่นเหม็นไม่ดูเหมือนจะยาวนานมาก
” Ryu Hyunsung agreed with him
"Ryu Hyunsung เห็นด้วยกับเขา
 He examined his surroundings and said, “Yeah, even though we don’t know when or how this cave was made, immigrants definitely used to live here
เขาตรวจสอบสภาพแวดล้อมของเขาและพูดว่า "ใช่แล้วแม้ว่าเราจะไม่ทราบว่าถ้ำนี้ทำขึ้นเมื่อใดหรือทำอย่างไรผู้ย้ายถิ่นฐานก็เคยอาศัยอยู่ที่นี่
 That corpse is wearing jeans
ศพนั้นสวมกางเกงยีนส์
” The upper and lower body of that corpse had been separated
"ส่วนบนและส่วนล่างของซากศพนั้นถูกแยกออกจากกัน
 Chu Youngjin frowned and asked
จุนจินจ้องมองและถาม
 “… Why were they annihilated? Monsters?” “What monsters
"... ทำไมพวกเขาถึงทำลายล้าง? 
 In my perspective, it’s Lao Ban, that bastard
ในมุมมองของฉัน Lao Ban, ไอ้ที่ไม่ดี
 They probably only took those who could have been used as slaves and killed the rest
พวกเขาอาจจะเอาคนที่อาจถูกใช้เป็นทาสและฆ่าคนอื่น ๆ
” Ryu Hyunsung took out the tablet and took pictures
"Ryu Hyunsung เอาแท็บเล็ตออกมาและถ่ายรูป
 Even though it was obvious, they hadn’t had visible evidence of slave hunting and immigrant slaughter until now… Well, it wasn’t as though evidence like this meant anything nowadays
แม้ว่าจะเห็นได้ชัด แต่พวกเขาก็ยังไม่เคยมีหลักฐานการล่าทาสและการฆ่าผู้อพยพจนบัดนี้ ... อืมก็ไม่ได้เหมือนกับว่าหลักฐานแบบนี้หมายถึงทุกวันนี้
   “The world really is strange
"โลกมันแปลกจริงๆ
 Even when a sovereign pulls this kind of shit, we can’t do anything, right? Because it’s impossible to enter Dragonic without the sovereign’s permission… And the future of Earth lies with Dragonic
แม้กระทั่งเมื่ออธิปไตยดึงอึแบบนี้เราก็ไม่สามารถทำอะไรได้ใช่มั้ย? 
 Same with the law
เช่นเดียวกับกฎหมาย
 It collapsed the moment the military and police became awakenees
มันยุบเวลาที่ทหารและตำรวจกลายเป็น awakenees
” Ryu Hyunsung complained while taking pictures of the cave
"Ryu Hyunsung ร้องเรียนขณะถ่ายรูปถ้ำ
 The cave was quite deep
ถ้ำค่อนข้างลึก
 When they went deeper, they saw places that seemed to be sleeping quarters and a kitchen
เมื่อพวกเขาเดินลึกเข้าไปพวกเขาก็เห็นที่ซึ่งดูเหมือนจะเป็นห้องนอนและห้องครัว
 Though they didn’t know who first dug this cave, they were quite functional
ถึงแม้พวกเขาจะไม่รู้ว่าใครเป็นคนขุดหลุมแรกนี้
 “Our leader contributed to that as well
"ผู้นำของเรามีส่วนร่วมเช่นกัน
” Didn’t Choi Hyuk kill someone in front of the president? From that point onwards, at least to the awakenees, it was no different from having no laws
"Choi Hyuk ไม่ฆ่าคนที่อยู่ข้างหน้าประธานาธิบดีหรือ? 
 Ryu Hyunsung shrugged
Ryu Hyunsung ยักไหล่
 He had been present then
เขาเคยอยู่ที่นั่นแล้ว
 “Well, at least the leader was discussing the relationship between favor and spite
"ดีอย่างน้อยผู้นำได้คุยความสัมพันธ์ระหว่างความโปรดปรานและทั้งๆที่
 This, this is just killing people unrelated to him for greed
นี้เป็นเพียงการฆ่าคนที่ไม่เกี่ยวข้องกับเขาสำหรับความโลภ
 It’s very different
มันแตกต่างกันมาก
 No matter how low the morals of the strong have fallen…” Chu Youngjin nodded at his words
ไม่ว่าระดับศีลธรรมของคนเข้มจะลดลงแค่ไหน ... "ชูยองจินพยักหน้าด้วยคำพูดของเขา
 His gazed turned towards a couple who had been stabbed by a spear and had died alongside each other
เขาจ้องมองไปยังคู่สามีภรรยาที่ถูกแทงด้วยหอกและเสียชีวิตไปด้วยกัน
 Chu Youngjin felt jealousy, pain and rage all at the same time
ชูยองจินรู้สึกอิจฉาริษยาความเจ็บปวดและความโกรธทั้งหมดในเวลาเดียวกัน
 A pain that was incomparable to the pain he experienced from Explosive Blood
ความเจ็บปวดที่หาได้ไม่เหมือนกันกับความเจ็บปวดที่เขาได้รับจากการระเบิด
 “… That’s true… It’d be nice if we met a slave hunting troop
"... จริง ... มันคงจะดีถ้าเราได้พบกองกำลังล่าสัตว์
” His eyes reddened as though he had unknowingly activated Explosive Blood
ดวงตาของเขาแดงขึ้นราวกับว่าเขาได้เปิดใช้งาน Explosive Blood โดยไม่ได้ตั้งใจ
 If any slave hunters met with Chu Youngjin now, it would the day of their calamity
ถ้ามีนักล่าทาสคนใดได้พบกับชูยองจินตอนนี้ก็เป็นวันแห่งภัยพิบัติ
 Ryu Hyunsung seconded Chu Youngjin’s wish
Ryu Hyunsung ให้การสนับสนุนความปรารถนาของชูยองจิน
 “It’d be nice
"มันคงจะดีนะ
 We can give them another warning as well
เราสามารถให้คำเตือนอีกเช่นกัน
” After they finished recording, they left the cave
"หลังจากเสร็จสิ้นการบันทึกพวกเขาออกจากถ้ำ
 And they checked a distant whirlpool in the sky
และพวกเขาตรวจสอบอ่างน้ำวนที่ห่างไกลในท้องฟ้า
 It was a dented whirlpool that looked like stirred milk
มันเป็นอ่างน้ำวนที่มีลักษณะเหมือนน้ำนม
 Chu Youngjin observed the familiar whirlpool and said, “Is that really… the whirlpool we saw in our territory? It’s really small…” “Even if it’s small, the shape is almost identical
ชูยองจินได้สังเกตเห็นอ่างน้ำวนที่คุ้นเคยและกล่าวว่า "นั่นจริง ... อ่างน้ำวนที่เราเห็นในดินแดนของเราหรือไม่? 
 There’s a high chance they are the same whirlpool
มีโอกาสสูงที่พวกเขาเป็นอ่างน้ำวนเดียวกัน
” “If that really is the case, then they must be colonizing in that direction
"ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงๆแล้วพวกเขาก็ต้องตั้งรกรากอยู่ในทิศทางนั้น
” “Yeah
"" ใช่
 So let’s quickly finish our mission and return
เพื่อให้ภารกิจและผลตอบแทนของเราเสร็จสิ้นได้อย่างรวดเร็ว
” They were almost done
"เกือบเสร็จแล้ว
 The two set that whirlpool as their target and started to walk
ทั้งสองชุดวนน้ำวนเป็นเป้าหมายของพวกเขาและเริ่มเดิน
   ** Had Chu Youngjin’s words about wanting to meet a group of slave hunters come true? They really did meet them
** คำพูดของชูยองจินเกี่ยวกับการที่ต้องการพบกลุ่มนักล่าทาสเป็นจริงหรือไม่? 
 It was at a place that was about three days away from Pyungryu
อยู่ห่างจาก Pyungryu ประมาณ 3 วัน
 A place that seemed to be slightly closer to the dented whirlpool
สถานที่ที่ดูเหมือนจะอยู่ใกล้กับอ่างน้ำวนที่มีรอยเปื้อน
 They were in a terrain where blue boulders emitted a thick fog
พวกเขาอยู่ในภูมิประเทศที่ก้อนหินสีฟ้าแผ่หนาหมอก
 When seen from a distance, the combination of the blue rocks and fog looked like a mysterious ocean
เมื่อเห็นจากระยะไกลการรวมกันของหินสีฟ้าและหมอกดูเหมือนทะเลลึกลับ
 While Ryu Hyunsung was taking pictures, he spotted fleeing immigrants making their way through the fog
ในขณะที่ Ryu Hyunsung กำลังถ่ายภาพเขาพบว่าผู้ลี้ภัยหนีไปตามหมอก
 Immigrants who couldn’t receive supplies were easily identifiable as they wore tattered clothes from Earth or covered themselves up with a cloth
ผู้อพยพที่ไม่สามารถรับเสบียงได้ง่ายที่จะระบุตัวได้เนื่องจากสวมเสื้อผ้าริดสีดวงทวารจากพื้นดินหรือคลุมตัวด้วยผ้า
 “We’re quite lucky
"เราค่อนข้างโชคดี
 Immigrants are being chased
ผู้อพยพถูกไล่ล่า
” To be able to meet slave traders, whom they wanted to teach a lesson to, and find skilled immigrants, it was like killing two birds with one stone
"เพื่อให้สามารถพบกับพ่อค้าทาสที่พวกเขาต้องการจะสอนบทเรียนและหาผู้อพยพที่มีทักษะมันเหมือนกับการฆ่านกสองตัวด้วยหินก้อนเดียว
 Immigrants who survived here for a long time were of great help to Chu Youngjin and Ryu Hyunsung’s mission as they would undoubtedly know the terrain, infestation of monsters, and the distribution of the native population better than anyone else
ผู้อพยพที่รอดชีวิตมาได้นานมานี้เป็นผู้ช่วยภารกิจของชูยองจินและริวฮยอนซุ่งอย่างไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกเขาจะรู้ถึงภูมิประเทศการทำลายสัตว์ประหลาดและการกระจายตัวของชนเผ่าพื้นเมืองที่ดีกว่าคนอื่น
 Due to the increased sightings of monsters, it was about time for them to leave as well
เนื่องจากมีการพบเห็นมอนสเตอร์ที่เพิ่มมากขึ้นจึงถึงเวลาที่พวกเขาจะออกเดินทางด้วยเช่นกัน
 If they could obtain the immigrants’ cooperation, they could even leave with information about a place they hadn’t scouted yet
หากพวกเขาได้รับความร่วมมือจากผู้อพยพพวกเขาก็สามารถออกจากข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่ที่พวกเขายังไม่เคยสำรวจ
 “Do we charge in?” Chu Youngjin, who was spectating the fleeing immigrants, asked Ryu Hyunsung as if informing him
"เราเรียกเก็บเงินหรือไม่?" ชูยองจินผู้ซึ่งกำลังเฝ้าดูบรรดาผู้ลี้ภัยที่หลบหนีมาถาม Ryu Hyunsung ว่าแจ้งให้ทราบ
 Ryu Hyunsung nodded
Ryu Hyunsung พยักหน้า
 “Explosive Blood
"การระเบิดเลือด
” The next instant, Chu Youngjin dashed forward after activating Explosive Blood
"ช่วงเวลาต่อไปชูยองจินก็วิ่งไปข้างหน้าหลังจากเปิดใช้งาน Explosive Blood
 Crash! His transformed figure kicked the ground and dashed towards the distant foggy area
ความผิดพลาด! 
 Ryu Hyunsung followed behind him
Ryu Hyunsung เดินตามหลังเขา
   “Huh?” Although Chu Youngjin’s explosive movements were loud, the enemies were late in discovering him
"Huh?" ถึงแม้ว่าการเคลื่อนไหวที่รุนแรงของชูยองจินก็ดังขึ้น แต่ศัตรูก็มาพบกับเขาในช่วงปลาย
 It was because Chu Youngjin’s speed was as fast as the sound was loud
เป็นเพราะความเร็วของจุนจินเร็วพอ ๆ กับเสียงดัง
 By the time they figured out it was him, blood had splattered into the air
เมื่อถึงเวลาที่พวกเขาคิดว่าเป็นเลือดของเขาเลือดออกไปในอากาศ
 Rumble! Rumble! Chu Youngjin’s special karma usage emitted loud thundering sounds
Rumble! 
 His movements accelerated and decelerated, matching the erratic thundering sounds
การเคลื่อนไหวของเขาเร่งขึ้นและชะลอลงจับคู่เสียงฟ้าร้องที่ผิดพลาด
 Unable to follow his tempo, the eight slave hunters were cut into pieces one after another
ไม่สามารถทำตามจังหวะของเขาได้แปดนักล่าทาสได้ถูกตัดเป็นชิ้น ๆ ทีละชิ้น
   Using this opportunity, Ryu Hyunsung blocked the immigrants’ path
ใช้โอกาสนี้ Ryu Hyunsung ระงับเส้นทางของผู้ลี้ภัย
 “Please wait
"โปรดรอ
 We are on the same side
เราอยู่ด้านเดียวกัน
” Two male and three female immigrants
"ชายสองคนและสามหญิงอพยพ
 They were black and white foreigners, however, as long as he had language resonance, there was no problem communicating with them
พวกเขาเป็นคนต่างชาติขาวดำ แต่ตราบเท่าที่เขามีเสียงสะท้อนภาษาก็ไม่มีปัญหาในการสื่อสารกับพวกเขา
 Ryu Hyunsung held up his hands and showed with his words and actions that he didn’t intend to fight
Ryu Hyunsung ยกมือขึ้นและแสดงด้วยคำพูดและการกระทำที่เขาไม่ได้ตั้งใจจะสู้รบ
 Of course, the immigrants didn’t trust him
แน่นอนว่าผู้อพยพไม่ไว้ใจเขา
 {Bullshit!} A black man, out of the blue, swung his large sword
{Bullshit!} ชายผิวดำคนหนึ่งพุ่งออกจากน้ำเงินแกว่งดาบใหญ่
 Not only him, the rest did so as well
ไม่ใช่แค่เขาเท่านั้นส่วนที่เหลือก็ทำได้ดีเช่นกัน
 They spread out as quick as lightning and wielded their swords and spears, flanking him on either side
พวกเขากระจายออกไปอย่างรวดเร็วเป็นฟ้าผ่าและใช้ดาบและหอกของพวกเขาขนาบข้างเขาด้านใดด้านหนึ่ง
 ‘Ha~ They are better than most colonizers
~ Ha ~ พวกเขาดีกว่า colonizers มากที่สุด
’ They were very experienced movements
"พวกเขามีประสบการณ์การเคลื่อนไหวมาก
 They seemed to have been immigrants for quite a while
พวกเขาดูเหมือนจะเป็นผู้อพยพมานานแล้ว
 Veterans who survived more than a year against monsters
ทหารผ่านศึกที่รอดชีวิตมาได้มากกว่าหนึ่งปีกับมอนสเตอร์
 Unfortunately, their attacks were easily seen through by Ryu Hyunsung’s ‘Mind’s Eye’
แต่น่าเสียดายที่การโจมตีของพวกเขาได้เห็นได้ง่ายโดยผ่านทาง "Mind's Eye" ของ Ryu Hyunsung
 After experiencing hellish wars under the ‘Battle Addict’ Choi Hyuk, this much was a given
หลังจากประสบปัญหาสงครามนรกภายใต้ "Battle Addict" Choi Hyuk นี่เป็นสิ่งที่ได้รับ
 Ryu Hyunsung retreated precisely three steps
Ryu Hyunsung ย้อนกลับไปสามขั้นตอนอย่างแม่นยำ
 As he retreated, Clink! Clink, clink, clank! Woong! Then, he wielded his sword three times and cleared their attacks
ขณะที่เขาถอยกลับ Clink! 
 Their spears embedded into the ground and their swords flew up into the air
หอกของพวกเขาฝังตัวอยู่ในพื้นดินและดาบของพวกเขาบินขึ้นไปในอากาศ
 All five of them simultaneously staggered and lost their balance
ทั้งห้าคนพร้อมกันและสูญเสียความสมดุล
 {Ack!} However, they weren’t easy opponents
{Ack!} อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่ง่าย
 They rebalanced themselves with force and once again, targeted Ryu Hyunsung
พวกเขาปรับสมดุลตัวเองด้วยแรงและอีกครั้งหนึ่งที่กำหนดเป้าหมาย Ryu Hyunsung
 Despite this, Ryu Hyunsung was faster
อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ Ryu Hyunsung ก็เร็วขึ้น
 {Kahk!} The black swordsman was struck with the handle of his sword and rolled on the ground
นักดาบสีดำโดนมือจับดาบของเขาและกลิ้งไปบนพื้น
 A spear wielding white woman fell to the floor when he kicked her shin
หอกควักหญิงผิวขาวล้มลงกับพื้นเมื่อเขาเตะหน้าแข้งของเธอ
 Ryu Hyunsung’s restrained actions instantly left them lying on the ground
การกระทำที่ถูกยับยั้งของ Ryu Hyunsung ปล่อยให้พวกเขานอนอยู่บนพื้น
 {Eu…} They weren’t simple hits but ones reinforced with karma
{Eu ... } พวกเขาไม่ใช่แค่เพลงฮิตที่เรียบง่าย แต่คนที่เสริมด้วยกรรม
 The immigrants groaned and were unable to get up easily
ผู้อพยพร่ำไห้และไม่สามารถลุกขึ้นได้ง่ายๆ
 “Are you now ready to talk?” {Bull… shit…} The black swordsman’s spirit was unbending
"ตอนนี้คุณพร้อมที่จะพูดแล้วหรือยัง?" {กระทิง ... อึ ... } จิตวิญญาณของดาบดำโหดร้าย
 But, he shut his mouth when he heard the screams
แต่เขาปิดปากเขาเมื่อได้ยินเสียงกรีดร้อง
 {Euahhh! You bastard! Do you know who we are?!} They were the screams of the slave traders
{Euahhh! 
 Chu Youngjin was already cutting the neck of the fourth one
ชูยองจินกำลังตัดคอที่สี่
 Ryu Hyunsung shrugged his shoulders
Ryu Hyunsung ยักไหล่ของคุณ
 Looking at Chu Youngjin’s figure as he fought the slave traders, the captured immigrants’ eyes moved quickly
เมื่อมองไปที่ตัวเลขของชูยองจินในขณะที่เขาต่อสู้กับพ่อค้าทาสตาของผู้ลี้ภัยที่เคลื่อนย้ายได้รวดเร็ว
 Ryu Hyunsung thought that they would finally be able to talk
Ryu Hyunsung คิดว่าในที่สุดพวกเขาก็จะสามารถพูดได้
 He thought that they had let down their guard a little after seeing Chu Youngjin fighting for them
เขาคิดว่าพวกเขาได้ปล่อยยามของพวกเขาเพียงเล็กน้อยหลังจากที่เห็น Chu Youngjin ต่อสู้เพื่อพวกเขา
 Unfortunately… He was mistaken
น่าเสียดาย ... เขาเข้าใจผิด
 The reaction he wanted was ‘… What business do you have with us?’, but he didn’t receive such a calm reaction
ปฏิกิริยาที่เขาต้องการคือ '... คุณทำธุรกิจอะไรกับเราบ้าง?' แต่เขาไม่ได้รับการตอบสนองอย่างสงบ
   The immigrants, who had stared at Ryu Hyunsung with killing intent, quickly changed their attitude and revealed their impatience
ผู้อพยพผู้ซึ่งจ้องมอง Ryu Hyunsung ด้วยเจตนาในการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์อย่างรวดเร็วเปลี่ยนทัศนคติของพวกเขาและเปิดเผยความอดทนของพวกเขา
 {Quickly! We need to leave quickly!} It seemed as though they judged they weren’t enemies, but they showed extreme anxiousness
{อย่างรวดเร็ว! 
 They had no hint of thanks and looked as if they were in big trouble due to being delayed by Ryu Hyunsung
พวกเขาไม่มีคำขอบคุณและดูราวกับว่าพวกเขากำลังประสบปัญหาใหญ่เนื่องจาก Ryu Hyunsung ล่าช้า
 “Wait, wait
"รอสักครู่
 Calm down
ใจเย็น ๆ
 We are dealing with the enemies
เรากำลังเผชิญกับศัตรู
” Ryu Hyunsung attempted to calm them down, but he was met with a strong opposition
"Ryu Hyunsung พยายามที่จะทำให้พวกเขาสงบลง แต่เขาก็ได้พบกับฝ่ายค้านที่เข้มแข็ง
 {No! They aren’t all!} It looked as if he was screaming
{No! 
 Then a low pulsating sound passed Ryu Hyunsung’s ears
จากนั้นเสียงต่ำสั่น ๆ ผ่านหูของ Ryu Hyunsung
 Ryu Hyunsung turned around without thinking
Ryu Hyunsung หันกลับไปโดยไม่คิด
   The fog suddenly started to sway like waves in the ocean
หมอกเริ่มพลิกผันไปตามคลื่นในมหาสมุทร
 As it did, the immigrants fell into a state of panic
ขณะที่ผู้อพยพตกอยู่ในภาวะตกใจ
 {Ahh! Escape!} They hurriedly got up, pushed Ryu Hyunsung aside and started to flee
{อ่า! 
 ‘Just what is happening?’ Ryu Hyunsung was taken back
'แค่เกิดอะไรขึ้น?' Ryu Hyunsung ถูกนำกลับมา
 “Hey!” Ryu Hyunsung was about to follow after them, but he hastily stopped in his tracks
"เฮ้!" Ryu Hyunsung กำลังจะติดตามพวกเขา แต่เขารีบหยุดลงตามรอยของเขา
   Shrrieeeek! Thud! {Kahk…} A javelin appeared out of nowhere and pierced the black swordsman’s back
Shrrieeeek! 
 That wasn’t all
นั่นไม่ใช่ทั้งหมด
 “Just when did they…” Ryu Hyunsung’s voice was strained
"เมื่อไหร่ที่พวกเขา ... " เสียงของ Ryu Hyunsung นั้นเครียด
 Cold sweat dripped down his back
เหงื่อเย็นหยดลงด้านหลังของเขา
 The enemy was stealthy
ศัตรูเป็นคนลวง
 Just when did they arrive? Enemies appeared from everywhere
พวกเขามาถึงเมื่อไหร่? 
 They had already been encircled
พวกเขาถูกล้อมรอบอยู่แล้ว
   It was a complete miscalculation
เป็นการคำนวณผิดอย่างสมบูรณ์
 This was a remote area beyond the Sovereign of Dark Secrets’s territory
นี่เป็นพื้นที่ห่างไกลนอกอาณาเขตของ Sovereign of Dark Secrets
 They believed the enemy’s power would only be a small scale slave hunter group
พวกเขาเชื่อว่าพลังของศัตรูจะเป็นกลุ่มนักล่าทาสขนาดเล็กเท่านั้น
 They never dreamed to be caught in this sort of situation
พวกเขาไม่เคยฝันที่จะติดอยู่ในสถานการณ์แบบนี้
 “This much… Isn’t this at the level of the Sovereign of Dark Secrets’s most elite troops…? Why would the main force be here?” The situation reversed in an instant
"มากขนาดนี้ ... นี่ไม่ใช่ระดับของกองกำลังที่ยอดเยี่ยมที่สุดของ Sovereign of Dark Secrets ... ? 
 The fleeing immigrants had all been captured, and Ryu Hyunsung and Chu Youngjin were isolated in the middle of the enemy camp
ผู้อพยพที่หลบหนีได้ถูกจับกุมทั้งหมดและ Ryu Hyunsung และ Chu Youngjin ถูกแยกตัวออกจากค่ายศัตรู
 Chu Youngjin, who had been fighting the slave traders, retreated back to Ryu Hyunsung
ชูยองจินผู้ซึ่งเคยต่อสู้กับพ่อค้าทาสได้ถอยกลับไปหา Ryu Hyunsung
 His back against Ryu Hyunsung’s
หลังเขากับ Ryu Hyunsung
 The heat from his body was transmitted through Ryu Hyunsung’s back
ความร้อนจากร่างของเขาถูกส่งผ่านทางด้านหลังของ Ryu Hyunsung
   “Which direction should we break through?”   However, Chu Youngjin didn’t seem discouraged in the slightest
"เราควรจะไปทางไหน?" อย่างไรก็ตามชูยองจินดูเหมือนจะไม่ท้อแท้