Chapter 57 Chapter 57: Revolution (2) TL: emptycube Editor: Obelisk There was no end to the various different kinds of monsters
บทที่ 57 บทที่ 57: การปฏิวัติ (2) TL: emptycube Editor: Obelisk ไม่มีอะไรสิ้นสุดกับมอนสเตอร์ชนิดต่างๆ
The moment they stepped into the unexplored lands, they saw monsters they had never seen before
ขณะที่พวกเขาเดินเข้าไปในดินแดนที่ยังมิได้สำรวจพวกเขาได้เห็นพวกสัตว์ประหลาดที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
Like how the Berserkers endlessly fought the spartoi created from dragon bones near their base, they were now ceaselessly fighting four-legged tree monsters
เช่นเดียวกับที่ Berserkers สู้กับสปาร์โตที่สร้างมาจากกระดูกมังกรที่อยู่ใกล้ฐานของพวกเขาตอนนี้พวกเขาต่อสู้กับเหล่าทรีสี่ขาอย่างไม่ขาดสาย
“I think it must have been an amazing forest in the past
"ฉันคิดว่ามันน่าจะเป็นป่าที่น่าอัศจรรย์ในอดีต
” It was as Baek Seoin said
"มันเป็น Baek Seoin กล่าว
The ground was fertile and large building-like trees sporadically sprouted up from the ground
พื้นดินมีความอุดมสมบูรณ์และอาคารขนาดใหญ่เหมือนต้นไม้ sporadically sprouted ขึ้นจากพื้นดิน
Mysterious karma flowed on the tree bark and there were three different colored leaves
กรรมลึกลับไหลอยู่บนเปลือกไม้และมีใบสีที่แตกต่างกันสามใบ
Silver, yellow, and blue
เงินสีเหลืองและสีฟ้า
It was undoubtedly an amazing forest in the past
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นป่าที่น่าอัศจรรย์ในอดีต
However, the distance between the trees had become wider over time
อย่างไรก็ตามระยะห่างระหว่างต้นไม้มีมากขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป
There were quite a few dead trees collapsed on the floor, and they saw half-dried withering trees as well
มีต้นไม้ที่ตายไม่กี่ต้นพังทลายลงบนพื้นและเห็นต้นไม้เหี่ยวแห้งไปด้วย
The tree monsters were continuously gnawing on the living trees and creating new tree monsters
มอนสเตอร์บนต้นไม้กำลังทุบต้นไม้อยู่ตลอดเวลาและสร้างมอนสเตอร์ใหม่ ๆ
“If only there weren’t these ‘tree dogs’
"ถ้ามีเพียง 'สุนัขต้นไม้'
” With his naming sense, Baek Seoin decided to call these monsters ‘tree dogs’
"ด้วยความรู้สึกในการตั้งชื่อของเขา Baek Seoin จึงตัดสินใจที่จะเรียกชื่อเหล่านี้ว่า '
It possessed two meanings; ‘a dog made from trees’ and ‘something you couldn’t see with your eyes open{1}’
มันมีสองความหมาย;
It was a humorous name, but it fitted oddly well with their appearance
มันเป็นชื่อตลก แต่ก็พอดีกับลักษณะที่ปรากฏของพวกเขาเป็นอย่างดี
The monsters were called ‘dogs’ because they possessed wooden figures contaminated by a black bodily fluid, wagged a weirdly twisted trunk, and had four legs
สัตว์ประหลาดเหล่านี้ถูกเรียกว่า 'สุนัข' เพราะพวกเขามีตัวเลขไม้ที่ปนเปื้อนจากของเหลวในร่างกายของร่างกายดำ, หงุดหงิดลำเอียงแปลกและมีสี่ขา
Rather than saying they looked like dogs, their figures were similar to dogs, therefore the name, tree dog, fit quite well
แทนที่จะพูดว่าพวกเขาดูเหมือนสุนัขตัวเลขของพวกเขาก็คล้ายคลึงกับสุนัขดังนั้นชื่อสุนัขพันธุ์พอดีจึงค่อนข้างดี
The tree dogs latched onto the trees and struggled to gnaw on them
หมาต้นไม้ลอดลงบนต้นไม้และพยายามจะแทงพวกมัน
These weren’t ordinary trees
ต้นไม้เหล่านี้ไม่ใช่ต้นไม้ธรรมดา
Even when these monsters diligently gnawed on them, it didn’t seem like they left a visible mark
แม้ในขณะที่มอนสเตอร์เหล่านี้แทงพวกเขาอย่างขยันขันแข็งดูเหมือนว่าพวกเขาไม่ได้มองเห็นเครื่องหมาย
However, it seemed as though these trees couldn’t resist for a long time as there were hollowed out trees here and there
แต่ดูเหมือนว่าต้นไม้เหล่านี้ไม่สามารถต้านทานได้เป็นเวลานานเนื่องจากมีต้นไม้กลวงออกมาที่นี่และที่นั่น
A trunk would grow from tree dogs that had gnawed on trees for a long time and create a new tree dog
ลำต้นจะงอกขึ้นจากต้นไม้ที่ถูกแทะบนต้นไม้มาเป็นเวลานานและสร้างต้นปาล์มใหม่
It wasn’t hard to find small tree dogs that were attached to the foreheads or thighs of larger tree dogs
ไม่ยากที่จะหาสุนัขพันธุ์เล็ก ๆ ที่ติดอยู่กับหน้าผากหรือต้นขาของสุนัขโตขนาดใหญ่
“These monsters do not only kill people but are existences that even destroy the environment itself
"มอนสเตอร์เหล่านี้ไม่เพียง แต่ฆ่าคน แต่เป็นสิ่งมีชีวิตที่สามารถทำลายสิ่งแวดล้อมได้เอง
Ah, damn! Just! Die!” As these tree dogs would still attack even when split into two or three pieces, Baek Seoin had to put a lot of karma into each slash as he impatiently dealt with them
อา, ด่า!
“At this rate, there will be monsters who eat the ground
"ในอัตรานี้จะมีมอนสเตอร์ที่กินดิน
” Baek Seoin lamented, looking at the destroyed forest in regret
"Baek Seoin เสียใจมองไปที่ป่าที่ถูกทำลายในความเสียใจ
And his prediction was correct
และการคาดการณ์ของเขาถูกต้อง
The most problematic monster that stood in their way in colonizing a passage
มอนสเตอร์ที่มีปัญหามากที่สุดที่ยืนอยู่ในทางของพวกเขาใน colonizing ทาง
The name of the overwhelmingly powerful monster that the great warrior of the El tribe, Lantz, described as ‘the apex of Dragonian rank monsters’ was the ‘ground devourer’
ชื่อของมอนสเตอร์ที่มีอำนาจอย่างท่วมท้นซึ่งนักรบที่ยิ่งใหญ่ของชนเผ่า El Lantz อธิบายว่า 'เอฟเฟ็กต์ของมอนสเตอร์อันดับมังกร' คือ 'ผู้ทำลายดิน'
“Woah… This is…” The Berserkers’ relentless march came to a halt
"ว้าว ... นี่คือ ... " เดินขบวนอย่างไม่หยุดยั้งของ Berserkers หยุดลงแล้ว
The sparse trees had disappeared, and they saw an area where the fertile ground had been cracked opened
ต้นไม้ที่เบาบางหายไปและพวกเขาเห็นบริเวณที่พื้นดินอุดมสมบูรณ์ถูกเปิดออก
These were traces of a new monster
เหล่านี้เป็นร่องรอยของมอนสเตอร์ใหม่
The El tribe called this monster the ‘ground devourer’
ชนเผ่า El เรียกสัตว์ประหลาดตัวนี้ว่า '
A monster that ate rocks
มอนสเตอร์ที่กินหิน
Even when the powerful monsters that annihilated Dragonic went into a deep slumber, this strong monster continued to be active
แม้ในขณะที่มอนสเตอร์ที่มีพลังที่ทำลายล้าง Dragonic เดินเข้านอนหลับสนิท, มอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งนี้ยังคงใช้งานอยู่
It wasn’t a monster that ate the living creatures who were on the brink of extinction, but one which devoured the planet itself
ไม่ใช่มอนสเตอร์ที่กินสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในขอบของการสูญพันธุ์ แต่ก็เป็นคนหนึ่งที่กินโลกเอง
That was why there were basins that looked as if it had been scooped out like ice cream where this monster inhabited
นั่นคือเหตุผลที่มีอ่างล้างหน้าที่ดูราวกับว่ามันถูกตักขึ้นมาอย่างไอศกรีมที่มอนสเตอร์ตัวนี้อาศัยอยู่
The dirt slowly started to fade away, and at some point, they could no longer see any dirt from the surface
สิ่งสกปรกเริ่มค่อยๆจางหายไปและในบางช่วงเวลาพวกเขาไม่สามารถมองเห็นสิ่งสกปรกใด ๆ จากผิวได้
They saw layers upon layers of different kinds of rocks exposed in an endless downward slope
พวกเขาเห็นชั้นบนชั้นของหินชนิดต่างๆที่เปิดรับในความลาดชันที่ไม่มีที่สิ้นสุด
Choi Hyuk closely examined this overwhelming and frightening sight before commanding
Choi Hyuk ได้ตรวจสอบภาพที่ล้นหลามและน่ากลัวก่อนที่จะสั่งการ
“We enter
"เราเข้า
” The basins weren’t similar to each other
อ่างล้างหน้าไม่เหมือนกัน
Some were deep, while others were a bit shallow
บางคนมีความลึกในขณะที่คนอื่น ๆ ค่อนข้างตื้น
The terrain went up and down like the KOSDAQ index{2}
ภูมิประเทศขึ้นและลงเช่นดัชนี KOSDAQ {2}
However, it became clearly deeper the further they marched towards the center
อย่างไรก็ตามมันก็กลายเป็นชัดเจนลึกมากขึ้นต่อไปพวกเขาเดินไปที่ศูนย์
The relatively tall entrance covered the sky and the basin gradually became darker
ทางเข้าที่ค่อนข้างสูงปกคลุมท้องฟ้าและลุ่มน้ำค่อยๆกลายเป็นสีเข้ม
Crunch! Crunch! They heard the sound of hundreds of rocks being crunched on
กระทืบ!
In the darkest place, the ‘ground devourer’ was shattering rocks and shoving them in its mouth
ในที่มืดมนที่สุด 'ผู้ทำลายดิน' คือหินแตกและผลักเขาไว้ในปาก
“It isn’t as enormous as I thought
"มันไม่ได้เป็นอย่างมหาศาลเท่าที่ฉันคิด
” Choi Hyuk glanced at it as if he was admiring it
"Choi Hyuk เหลือบมองดูราวกับว่าเขาชื่นชมมัน
Its size was smaller than the Wyvern of Destruction
ขนาดของมันมีขนาดเล็กกว่า Wyvern of Destruction
Around the size of a 5-story building
มีขนาดประมาณ 5 ชั้น
However, its head took up half its body and its mouth, which was located at the center, could open to the size of its face
อย่างไรก็ตามหัวของมันเอาครึ่งหนึ่งของร่างกายและปากซึ่งตั้งอยู่ที่ศูนย์สามารถเปิดให้มีขนาดของใบหน้าของมัน
Its thick limbs shattered the ground and shoved the rocks into its mouth
แขนขาหนาของมันพังทลายลงดินแล้วผลักก้อนหินเข้าไปในปาก
It seemed to possess a black hole in its body as even when it consumed as its body size in rocks, it showed no signs of being full
มันดูเหมือนจะมีหลุมดำอยู่ในร่างของมันแม้ในขณะที่มันกินเป็นขนาดของร่างกายในโขดหินก็ไม่มีสัญญาณของการเต็มรูปแบบ
“Like the El tribe said, this is a strong foe that sits at the top of all the opponents we’ve faced so far
"เช่นเผ่า El กล่าวว่านี่เป็นศัตรูที่แข็งแกร่งที่ตั้งอยู่ที่ด้านบนสุดของฝ่ายตรงข้ามทั้งหมดที่เราเผชิญมาเรื่อย ๆ
Everyone, be prepared
ทุกคนเตรียมตัว
We’ll go with the large monster hunting formation
เราจะไปกับการสร้างมอนสเตอร์ขนาดใหญ่
” Choi Hyuk commanded them in a low voice
"Choi Hyuk สั่งให้พวกเขาด้วยเสียงต่ำ
There were no replies
ไม่มีการตอบกลับ
However, there was no need to check
อย่างไรก็ตามไม่จำเป็นต้องตรวจสอบ
They were only silent to avoid being discovered by the monster, they all understood
พวกเขาเงียบเพียงเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกค้นพบโดยมอนสเตอร์พวกเขาทั้งหมดเข้าใจ
After experiencing over 100 fierce battles together, the Berserkers showed perfect coordination with each other without the need for words
หลังจากประสบปัญหาการสู้รบที่รุนแรงกว่า 100 ครั้งแล้ว Berserkers จึงแสดงการประสานงานที่สมบูรณ์แบบโดยไม่จำเป็นต้องใช้คำพูด
“Then… Begin!” The moment Choi Hyuk commanded, the Berserkers spread out and scattered throughout the surroundings
"แล้ว ... เริ่มต้น!" ช่วงเวลาที่ Choi Hyuk ได้รับคำสั่ง Berserkers กระจายออกไปและกระจัดกระจายอยู่ทั่วบริเวณโดยรอบ
Unexpectedly, they took out long-distance weapons
พวกเขาเอาอาวุธระยะไกลออกมาอย่างไม่คาดคิด
The majority of the weapons were bows and throwing spears
อาวุธส่วนใหญ่เป็นคันชักและขว้างหอก
However, they didn’t begin shooting yet
อย่างไรก็ตามพวกเขายังไม่ได้เริ่มถ่ายทำ
Baek Seoin, who became the real commander after Choi Hyuk ordered them to attack, stared at a white male
Baek Seoin ผู้กลายเป็นผู้บัญชาการที่แท้จริงหลังจาก Choi Hyuk สั่งให้พวกเขาโจมตีจ้องมองชายผิวขาว
His name was Handke
ชื่อของเขาคือ Handke
Amongst the Berserkers, he was known as the artillery captain
ในหมู่ Berserkers เขาเป็นที่รู้จักในฐานะกัปตันปืนใหญ่
The main weapons of the ‘artillery’, made up of approximately 30 people including Handke, were quite unusual
อาวุธหลักของ "ปืนใหญ่" ซึ่งประกอบไปด้วยคนราว 30 คนรวมทั้งแฮนไกเป็นเรื่องผิดปกติทีเดียว
While they possessed weapons that looked like bazookas, they also used long rods, bracelets, and rings
ในขณะที่พวกเขาครอบครองอาวุธที่ดูเหมือนกับปืนยิงรถถัง แต่ก็ใช้แท่งยาวกำไลและแหวนยาว
Sometimes they would use a hat with an unusual design as their main equipment as well
บางครั้งพวกเขาจะใช้หมวกกับการออกแบบที่ผิดปกติเป็นอุปกรณ์หลักของพวกเขาเช่นกัน
Handke, who was concentrating with his eyes closed, suddenly opened his eyes and stared at Baek Seoin
Handke ที่กำลังมุ่งไปกับดวงตาของเขาหลับสนิทก็เปิดตาและจ้องมองที่ Baek Seoin
That moment, Baek Seoin’s body had already been dyed blue by activating Mind’s Eye as he examined the ‘ground devourer’
ช่วงเวลานั้นร่างกายของ Baek Seoin ได้รับการย้อมสีน้ำเงินด้วยการเปิดใช้งาน Mind's Eye ขณะที่เขาตรวจสอบ 'ground burourer'
When he felt Handke’s gaze, he commanded
เมื่อเขารู้สึกว่า Handke จ้องมองเขาได้รับคำสั่ง
“Right leg!” The moment Baek Seoin’s command fell, Handke’s rod shot through the air
"ขาขวา!" ขณะคำสั่งของ Baek Seoin ร่วงลงบันไดของ Handke ลั่นไปในอากาศ
Lightning gathered at the tip of the rod as it flew towards the ground devourer
สายฟ้าลุกโผล่ขึ้นมาที่ปลายคันขณะที่มันบินตรงไปยังพื้นดิน
The members of the artillery behind Handke each started shooting their own weapons
สมาชิกของปืนใหญ่ที่อยู่เบื้องหลัง Handke แต่ละคนเริ่มยิงอาวุธของตัวเอง
Some shot flames, others shock waves, each attacked the ground devourer’s right leg with an attack that matched their own karma traits
เปลวเพลิงบางคนคลื่นช็อกคนอื่นโจมตีขากรรไกรล่างด้วยการโจมตีที่ตรงกับลักษณะกรรมของตนเอง
These people, who were known as the artillery amongst the Berserkers, were long-distance attack specialists
คนเหล่านี้ซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะปืนใหญ่ในหมู่ Berserkers เป็นผู้เชี่ยวชาญในการโจมตีระยะไกล
They were experts who raised their Control and Power to 3-star, and, supported by their Control and equipment, trained in throwing their karma through long distances
พวกเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ยกระดับการควบคุมและพลังของพวกเขาให้เป็นระดับ 3 ดาวและได้รับการสนับสนุนจากการควบคุมและอุปกรณ์ของพวกเขาได้รับการฝึกฝนในการขว้างปากรรมของพวกเขาผ่านระยะทางไกล
Because their Endurance stat was low, they weren’t suitable for close combat, and because they would often choose karma traits with properties like ‘Blaze’ or ‘Shock’ to suit their long-distance combat style, they were often called magicians by others
เนื่องจากค่าความอดทนของพวกเขาอยู่ในระดับต่ำพวกเขาจึงไม่เหมาะสำหรับการสู้รบอย่างใกล้ชิดและบ่อยครั้งที่พวกเขามักเลือกกรรมที่มีคุณสมบัติเช่น 'Blaze' หรือ 'Shock' เพื่อให้เหมาะกับสไตล์การต่อสู้ทางไกลของพวกเขา
The power of the Berserkers’ artillery group was quite significant
อำนาจของกลุ่มปืนใหญ่ Berserkers มีความสำคัญมาก
Although the Berserkers were known to be strong in close combat, their power was this strong because their Control was high while their Endurance was low like their leader, Choi Hyuk
ถึงแม้ Berserkers จะเข้มแข็งในการสู้รบใกล้เคียง แต่พลังของพวกเขาก็ยิ่งแข็งแกร่งเพราะการควบคุมของพวกเขายังคงสูงอยู่ในขณะที่ความอดทนของพวกเขาต่ำมากเช่นเดียวกับผู้นำของพวกเขา Choi Hyuk
Choi Hyuk and the magicians got along really well and this was how the artillery captain, Handke, who was considered to be a top expert, joined the Berserkers
Choi Hyuk และนักมายากลได้เป็นอย่างดีและนี่คือวิธีที่กัปตันปืนใหญ่ Handke ซึ่งถือว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญชั้นนำเข้าร่วม Berserkers
Rumble! Like their name, the attacks of the 30 members of the artillery group were powerful
Rumble!
The ground devourer’s body staggered
ร่างกายของผู้บุกรุกโขลก
{Krrrr!} The ground devourer became enraged
{Krrrr!} ผู้ทำลายดินกลายเป็นคนโกรธ
And the Berserkers shot their arrows and spears at the enraged ground devourer
และ Berserkers ยิงธนูและหอกของพวกเขาที่พื้นดินโกรธทำลาย
Although their attacks weren’t as powerful as the artillery, they were great in number
แม้ว่าการโจมตีของพวกเขาไม่ได้มีประสิทธิภาพเท่ากับปืนใหญ่ แต่ก็มีจำนวนมาก
{Kwawoo!} Most couldn’t pierce its skin and bounced off, but they were necessary for messing up the monster’s surroundings
{Kwawoo!} ส่วนใหญ่ไม่สามารถทะลุผิวหนังได้และกระเด็นออกไป แต่ก็จำเป็นสำหรับการทำให้สภาพแวดล้อมของสัตว์ประหลาดขึ้น
Using the monster’s momentary stumble, the strongest amongst them, the Berserk Sovereign Choi Hyuk, closed in
ใช้การสะดุดของมอนสเตอร์ครั้งใหญ่ที่สุดในหมู่พวกเขา Berserk Sovereign Choi Hyuk ปิด
Slice! His powerful Karma Blade sliced into the ground devourer’s left leg
Slice!
However, it was only able to cut into its leathery skin
อย่างไรก็ตามมันเป็นเพียงสามารถที่จะตัดเข้าสู่ผิวหนังสัตว์ของมัน
Crash! As if it was smacking away an annoying fly, the ground devourers slammed its arm at Choi Hyuk
ความผิดพลาด!
The ground shook and the bodies of the Berserkers trembled
พื้นดินสั่นสะเทือนและร่างของคนเบอเกอร์สก็สั่นสะเทือน
Luckily, Choi Hyuk was able to avoid the attack and, instead, jumped on top of its arm
โชคดีที่ Choi Hyuk สามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีได้และแทนที่จะกระโดดขึ้นไปบนแขน
He ran up its arm and shouted
เขาวิ่งขึ้นแขนและตะโกน
“Let’s play!” After a long time, Choi Hyuk was finally able to fall into a deep battle trance
"มาเล่นกันเถอะ!" หลังจากผ่านไปนาน Choi Hyuk ก็สามารถที่จะตกอยู่ในภาวะลึกล้ำได้
** Ryu Hyunsung and Chu Youngjin’s escape was also spectacular
** การหลบหนีของ Ryu Hyunsung และ Chu Youngjin ก็น่าตื่นเต้น
A chase in an unexplored land no one had walked on
การไล่ล่าในดินแดนที่ยังไม่มีใครเคยเดินต่อไป
The further they went, the more dangerous the terrain became, and the more monsters appeared
ยิ่งไปกว่านั้นภูมิประเทศที่อันตรายมากขึ้นก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ
In a swamp with water up to their ankles, Ryu Hyunsung, Chu Youngjin clashed with the Cruel Killing Sword Ye Long and his personal guards for the final time
ในที่ราบล้นด้วยน้ำถึงข้อเท้าของพวกเขา Ryu Hyunsung, Chu Youngjin ปะทะกับ Cruel Killing Sword Ye Long และยามรักษาพระองค์เป็นครั้งสุดท้าย
“Let’s stop now
"หยุดเถอะตอนนี้
” The Cruel Killing Sword Ye Long thought this was the end of their long chase
"ดาบที่โหดร้ายดาบ Ye Long คิดว่านี่เป็นจุดสิ้นสุดของการไล่ล่าที่ยาวนานของพวกเขา
These bastards had fled tirelessly
คนชั่วร้ายเหล่านี้หนีไปอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
It seemed they didn’t even value their lives as they went further into these unexplored lands
ดูเหมือนว่าพวกเขาไม่ได้ให้ความสำคัญกับชีวิตของพวกเขาขณะเดินเข้าไปในดินแดนที่ยังมิได้สำรวจเหล่านี้
It didn’t seem like they cared whether a monster appeared or not, or whether they were exhausted or not
ดูเหมือนว่าพวกเขาไม่สนใจว่ามอนสเตอร์จะปรากฏตัวหรือไม่หรือว่าพวกเขาเหนื่อยหรือไม่
Just by looking at them, he could tell that they were at their limit
เพียงแค่มองไปที่พวกเขาเขาก็สามารถบอกได้ว่าพวกเขาอยู่ในขอบเขตของพวกเขา
Even if they fled from this place, they wouldn’t have the strength to return
แม้ว่าพวกเขาจะหนีไปจากสถานที่แห่งนี้ แต่พวกเขาก็ไม่มีกำลังที่จะกลับมา
They weren’t even able to use that great Void Wave of theirs properly anymore
พวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะใช้ Wave Void ที่ยอดเยี่ยมของพวกเขาอย่างถูกต้องอีกต่อไป
The hot water that went up to their ankles also seemed to make these exhausted fellows suffer even more
น้ำร้อนที่ขึ้นไปที่ข้อเท้าของพวกเขาก็ดูเหมือนจะทำให้เหล่าคนที่เหน็ดเหนื่อยเหล่านี้ประสบมากยิ่งขึ้น
Ring
แหวน
Ring
แหวน
On the other hand, Ye Long and his personal guards, who were riding on these ankle bracelets that emitted ringing sounds like a xylophone, were floating slightly above the water
ในทางตรงกันข้าม Ye Long กับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยส่วนบุคคลของเขาผู้ซึ่งกำลังขี่กำไลข้อเท้าเหล่านี้ส่งเสียงดังเหมือนระนาดอยู่เหนือน้ำ
Because of this, they were relatively unhindered by the flesh-meltingly hot water
ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงไม่ถูก จำกัด ด้วยน้ำร้อนที่ละลายในเนื้อ
They were at a dead-end
พวกเขาอยู่ที่ปลายตาย
“Kik
“กิ๊ก
I’d rather smash my head into this water and die than be captured by you
ฉันควรจะกระแทกหัวของฉันลงไปในน้ำนี้และตายมากกว่าที่จะถูกจับกุมโดยคุณ
” Ryu Hyunsung kept his composure even when his lips were pale blue due to severe exhaustion
"Ryu Hyunsung เก็บความสงบของเขาได้แม้ริมฝีปากของเขาจะซีดขาวเนื่องจากความเหนื่อยล้าอย่างรุนแรง
“…” Chu Youngjin silently stared at Ye Long as if he was going to take at least one of them with him
"... " ชูยองจินจ้องเขม็งไปที่ Ye Long อย่างเงียบ ๆ ราวกับว่าเขากำลังจะใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งอย่างกับเขา
“You tiresome bastards…”Although Ye Long was disgusted by their present condition, he was also filled with expectation
"คุณเป็นคนที่น่าสังเวช ... " แม้ว่า Ye Long ต้องเบื่อหน่ายกับสภาพปัจจุบันของพวกเขา แต่เขาก็เต็มไปด้วยความคาดหวัง
‘How much stronger would I get if I absorbed them?’ They seemed to be the biggest catch of Ye Long’s life as a plunderer
'ฉันจะได้รับพลังมากแค่ไหนถ้าฉันดูดซึมพวกมัน' พวกเขาดูเหมือนจะเป็นจุดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของ Ye Long ในฐานะผู้ปล้นสะดม
Filled with expectation, he commanded
เต็มไปด้วยความคาดหวังเขาสั่ง
“Don’t kill them
อย่าฆ่าพวกเขา
Cut off their arms and legs
ตัดแขนและขาของพวกเขา
” “Yes!” His guards answered with vigorous voices and charged forward
"" ใช่! "ยามของเขาตอบด้วยเสียงแข็งแรงและเรียกเก็บเงินไปข้างหน้า
However, Ye Long had no luck, while Ryu Hyunsung and Chu Youngjin had the heavens on their side
อย่างไรก็ตาม Ye Long ไม่มีโชคขณะที่ Ryu Hyunsung และ Chu Youngjin มีฟ้าสวรรค์อยู่เคียงข้างพวกเขา
A monster suddenly appeared from the marsh floor
มอนสเตอร์โผล่ขึ้นมาจากพื้นลุ่ม
Splash! An intense heat blasted out alongside its appearance
สาด!
It was so intense that the already hot water evaporated altogether
มันรุนแรงมากจนน้ำระเหยไปหมดแล้ว
Instantly, four red eyes peered through the thick steam
ทันทีที่ตาสีแดงสี่ดวงมองผ่านไอน้ำหนา
Frightened, Ye Long shouted
กลัวยงตะโกน
“Dodge it!” Rip! Unfortunately, the guard in the front wasn’t able to avoid the sudden attack and had his waist ripped in two
"ดอดจ์!" ฉีก!
The steam was dyed red with his gushing blood
ไอน้ำถูกย้อมด้วยเลือดแดงของเขา
“Damn it…!” Ye Long grit his teeth and jumped into the red steam
"ประณามมัน ... !" Ye Long กัดฟันและกระโดดลงไปในไอน้ำสีแดง
Clash! Clash! Sparks flew as sounds of swords and the monster’s claws clashing against each other sounded out
ปะทะ!
“… Wow
"… ว้าว
Was our luck this good?” Perplexed by their sudden fortune, Ryu Hyunsung and Chu Youngjin hastily escaped
โชคดีของเราดีไหม "งงงวยด้วยโชคชะตาของพวกเขา Ryu Hyunsung และ Chu Youngjin รีบหนีออกมา
They were able to overcome a desperately dangerous situation due to the monster
พวกเขาสามารถเอาชนะสถานการณ์ที่เป็นอันตรายได้เนื่องจากสัตว์ประหลาด
And the monster wasn’t weak like the monsters that had appeared until now, it was truly strong
และมอนสเตอร์ไม่อ่อนแอเช่นเดียวกับมอนสเตอร์ที่ได้ปรากฏตัวมาจนถึงบัดนี้มันแข็งแรงมาก
‘Since we’re getting this much help, we need to survive
'ตั้งแต่เราได้รับความช่วยเหลือมากเราต้องอยู่รอด
’ Ryu Hyunsung and Chu Youngjin gathered their remaining strength and began to run towards the whirlpool that had gradually been getting larger
Ryu Hyunsung และ Chu Youngjin รวบรวมพลังที่เหลืออยู่ของพวกเขาและเริ่มวิ่งไปที่อ่างน้ำวนที่ค่อยๆโตขึ้น
“But… it seems we’ve awoken the monsters
"แต่ ... ดูเหมือนว่าเราปลุกให้มอนสเตอร์ตื่นขึ้นแล้ว
” It was like he said
"มันก็เหมือนกับที่เขาพูด
This marsh had initially only been hot and silent, but now, monsters were getting up one after another
บึงแรกนี้ร้อนและเงียบ แต่ตอนนี้มอนสเตอร์กำลังลุกขึ้น
They were all formidable
พวกเขาทั้งหมดน่าเกรงขาม
It seemed the monsters wanted to attack the more dangerous looking Ye Long’s group as they all ran towards them
ดูเหมือนว่ามอนสเตอร์ต้องการโจมตีกลุ่ม Ye Long ที่อันตรายมากขึ้นขณะที่พวกเขาวิ่งไปหาพวกเขาทั้งหมด
Of course, there were the occasional attacks on Ryu Hyunsung and Chu Youngjin, but they avoided, blocked, or even used the momentum to keep running without facing them
แน่นอนว่ามีการโจมตี Ryu Hyunsung และ Chu Youngjin เป็นครั้งคราว แต่พวกเขาหลีกเลี่ยงบล็อกหรือแม้แต่ใช้โมเมนตัมเพื่อให้ทำงานต่อไปโดยไม่ต้องเผชิญหน้ากับพวกเขา
When they did, instead of giving chase, the monsters turned their attention towards Ye Long’s group
เมื่อพวกเขาทำแทนการไล่ล่ามอนสเตอร์เหล่านี้หันมาสนใจกลุ่ม Ye Long
“Run
"วิ่ง
I can’t stop…” Ryu Hyunsung continued to run while pounding his trembling legs as he tried to allude himself by mumbling these words
ฉันไม่สามารถหยุด ... "Ryu Hyunsung วิ่งต่อไปขณะที่เหยียดขาที่สั่นสะเทือนขณะที่เขาพยายามจะพูดพาดพิงตัวเองด้วยการพูดพึมพำ
His Stamina was at its limit, but if he stopped here, he would undoubtedly die
ความแข็งแกร่งของเขาอยู่ที่ขีด จำกัด แต่ถ้าเขาหยุดอยู่ที่นี่เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน
He gritted his teeth and continued
เขากรูกันฟันและพูดต่อ
“Damn it…! Retreat! Retreat!” They heard Ye Long’s distant voice
"ประณามมัน ... !
He sounded dejected
เขาเป่าแตร
That was how they were able to leave Ye Long behind, but that didn’t mean their situation became better
นั่นเป็นวิธีที่พวกเขาสามารถออกจาก Ye Long ไปได้ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าสถานการณ์ของพวกเขาจะดีขึ้น
Their Stamina had already been exhausted and more and more monsters appeared
ความแข็งแกร่งของพวกเขาหมดลงแล้วและเกิดมอนเตอร์ขึ้นเรื่อย ๆ
Ryu Hyunsung had no choice but to forcefully continue activating Mind’s Eye
Ryu Hyunsung ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากการกระตุ้น Mind Eye อย่างต่อเนื่อง
Since they didn’t have the strength to fight, they had to avoid them before encountering them
เนื่องจากพวกเขาไม่มีกำลังต่อสู้พวกเขาจึงต้องหลีกเลี่ยงก่อนเผชิญหน้ากับพวกเขา
When it was unavoidable, Chu Youngjin would step forward and deal with the monsters blocking their way
เมื่อไม่สามารถหลีกเลี่ยง Chu Youngjin จะก้าวไปข้างหน้าและจัดการกับมอนสเตอร์ที่ขวางทางของพวกเขา
As if walking on a tightrope, the two squeezed between the monsters and fled
ราวกับเดินบนไต่สองคนบีบระหว่างมอนสเตอร์และหนีไป
They happened upon an enormous basin
พวกเขาเกิดขึ้นบนอ่างขนาดใหญ่
Like a quarry, shattered rocks lay exposed in the basin
เช่นเดียวกับก้อนหินที่โขดหินแตกถูกวางไว้ในอ่างล้างหน้า
Below the basin, they could hear deafening roars and vibrations from the center of the basin, which was covered by a boulder
ด้านล่างของอ่างล้างหน้าพวกเขาได้ยินเสียงคำรามและการสั่นสะเทือนจากศูนย์กลางของลุ่มน้ำซึ่งปกคลุมไปด้วยก้อนหิน
“… Are the monsters fighting with each other?” “… They don’t seem normal
"... มีสัตว์ประหลาดต่อสู้กันอยู่ไหม?" "... พวกมันดูไม่ธรรมดา
But do monsters even fight with each other?” “I haven’t seen it myself but… you never know
แต่มอนสเตอร์จะสู้กับแต่ละอื่นได้หรือไม่? "" ฉันไม่ได้เห็นมัน แต่ ... คุณไม่มีวันรู้
They might fight considering monsters are split into different territories
พวกเขาอาจต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่ถูกแบ่งออกเป็นดินแดนต่างๆ
” “Like you say, considering we can’t see any other monsters, this seems to be the territory of a powerful monster
"" อย่างที่คุณคิดว่าเมื่อพิจารณาว่าเราไม่สามารถมองเห็นมอนสเตอร์ตัวอื่นได้นี่เป็นอาณาเขตของมอนสเตอร์ที่ทรงพลัง
” “… And these monsters are currently fighting each other, right?” Ryu Hyunsung was silent for a moment as he thought
"" ... และสัตว์ประหลาดเหล่านี้กำลังต่อสู้กันใช่มั้ย? "Ryu Hyunsung เงียบครู่หนึ่งขณะที่คิด
They had almost exhausted their Stamina getting here
พวกเขาเกือบหมดความแข็งแกร่งของพวกเขามาที่นี่
If they continued to overwork themselves, it would only lead to their deaths
หากพวกเขายังทำงานมากเกินไปก็จะนำไปสู่การเสียชีวิตของพวกเขา
They had to rest at least once
พวกเขาต้องพักอย่างน้อยหนึ่งครั้ง
Ryu Hyunsung decided
Ryu Hyunsung ตัดสินใจแล้ว
“Let’s go down and observe them
"ให้ลงไปและสังเกตดูพวกเขา
” Chu Youngjin’s eyes widened in surprise
ดวงตาของชูยองจินกว้างขึ้นอย่างประหลาดใจ
“Why?” These monsters possessed such incredible destructive power that the top of the basin shook
"ทำไม?" มอนสเตอร์เหล่านี้มีอำนาจทำลายล้างที่น่าทึ่งเช่นนี้ที่ด้านบนของอ่างล้างหน้าสั่น
Why should they risk it and go down to observe their fight? “The fight is intense
ทำไมพวกเขาถึงต้องเสี่ยงและลงไปดูการต่อสู้ของพวกเขา?
If the two kill each other, or even if they critically injure each other and are unable to pay attention to their surroundings, we can stay and rest here for a few days before heading out
ถ้าทั้งสองคนฆ่ากันและกันหรือแม้กระทั่งหากทั้งสองคนทำร้ายซึ่งกันและกันและไม่สามารถให้ความสนใจกับสภาพแวดล้อมของพวกเขาได้เราสามารถพักและพักผ่อนที่นี่ไม่กี่วันก่อนออกเดินทาง
Since this is a place where nearby monsters won’t approach
เนื่องจากเป็นสถานที่ที่มอนสเตอร์ใกล้เคียงจะไม่เข้าใกล้
” If they didn’t plan on dying here, they needed to rest
"ถ้าพวกเขาไม่ได้วางแผนที่จะตายที่นี่พวกเขาต้องการที่จะพักผ่อน
Although it was dangerous, if they could rest, it was worth taking the risk
แม้ว่าจะเป็นอันตรายหากพวกเขาสามารถพักผ่อนได้ก็คุ้มค่าที่จะเสี่ยง
Chu Youngjin agreed with Ryu Hyunsung
ชูยองจินเห็นด้วยกับ Ryu Hyunsung
The two nervously hid behind boulders and made their way down
ทั้งสองคนซ่อนตัวอยู่ข้างหลังก้อนหินและเดินลงมา
As they went further down, the clouds of dust from the fight started to completely cover their vision
ขณะที่พวกเขาเดินลงไปอีกเมฆหมอกจากการสู้รบเริ่มครอบคลุมวิสัยทัศน์ของพวกเขา
“You… are still on cooldown, right?” If Ryu Hyunsung activated Mind’s Eye, he could easily look through the dust, but he was completely exhausted
"คุณ ... ยังคงอยู่ในช่วงเวลาคูลดาวน์ใช่มั้ย?" ถ้า Ryu Hyunsung ใช้ Mind's Eye เขาก็สามารถมองผ่านฝุ่นได้ง่าย แต่เขาก็หมดแรง
“Yeah… It’s recovered a bit, but I can’t use it for long so we’ll use it when we get closer
"ใช่แล้วมันหายเร็วขึ้นนิดหน่อย แต่ฉันไม่สามารถใช้มันได้นานนักดังนั้นเราจะใช้มันเมื่อเราเข้าใกล้
” Eventually, the two dangerously made their way towards the center of the basin, grabbing onto boulders as they couldn’t see very well
"ในที่สุดทั้งสองอันตรายทำทางของพวกเขาไปยังจุดศูนย์กลางของลุ่มน้ำคว้าลงบนก้อนหินที่พวกเขาไม่สามารถมองเห็นได้เป็นอย่างดี
Thump! A loud noise suddenly sounded out
กระหน่ำ!
Then, it seemed the fight had ended as there were no more roars or vibrations
จากนั้นก็ดูเหมือนการต่อสู้สิ้นสุดลงเมื่อไม่มีเสียงคำรามหรือการสั่นสะเทือนอีกต่อไป
“Doesn’t it seem the fight is over?” “Yeah…” What would be the conclusion of the fight? The two became even more nervous as they continued to make their way down
"มันดูเหมือนว่าการต่อสู้จบลงแล้วหรือเปล่า?" "ใช่ ... " อะไรจะเป็นบทสรุปของการต่อสู้?
Then, once they were at a suitable distance, Ryu Hyunsung activated Mind’s Eye
จากนั้นเมื่อพวกเขาอยู่ในระยะที่เหมาะสม Ryu Hyunsung ใช้ Mind's Eye
He was able to sense a 5-story sized monster with his sensitive karma
เขาสามารถสัมผัสกับมอนสเตอร์ขนาด 5 ชั้นที่มีความอ่อนไหวได้
It looked dead
มันดูตายแล้ว
Karma had left its body and he couldn’t perceive any movements
กรรมได้ออกจากร่างกายและเขาไม่สามารถรับรู้การเคลื่อนไหวใด ๆ
‘Where’s its opponent?’ Ryu Hyunsung pressed down his trembling, exhausted leg and searched for the dead monster’s opponent
'ฝ่ายตรงข้ามอยู่ที่ไหน?' Ryu Hyunsung ก้มลงขาที่เหนื่อยล้าและค้นหาคู่ต่อสู้ของมอนสเตอร์ที่ตายแล้ว
He had difficulty because he was so small, but he was eventually able to find him
เขามีปัญหาเพราะเขาเล็กมาก แต่ในที่สุดเขาก็สามารถหาเขาได้
He was sitting on top of the monster’s corpse
เขานั่งอยู่บนซากศพของมอนสเตอร์
He seemed to be the size of a human
ดูเหมือนเขาจะเป็นขนาดของมนุษย์
Though he possessed powerful karma… his karma felt very familiar
แม้ว่าเขาจะมีกรรมที่มีอำนาจ แต่กรรมของเขาก็รู้สึกคุ้นเคยมาก
“Uh?” Ryu Hyunsung was stunned
"Uh?" Ryu Hyunsung รู้สึกทึ่ง
“What’s wrong?” When Chu Youngjin asked, Ryu Hyunsung blankly replied
"เกิดอะไรขึ้น?" เมื่อชูยองจินถามรึเปล่า
“He saw me…” “The monster?” “Yeah…
"เขาเห็นฉัน ... " "มอนสเตอร์?" "ใช่ ...
” “Then… doesn’t that mean we’re in big trouble?” “Well, that’s…” Just then, a loud voice erupted and blasted the thick dust hanging in the air
"" แล้ว ... ไม่ได้หมายความว่าเรากำลังมีปัญหาใหญ่? "" ดีที่เป็น ... "เพียงแค่นั้นเสียงดังปะทุขึ้นและระเบิดฝุ่นหนาที่แขวนอยู่ในอากาศ
A very happy voice
เสียงมีความสุขมาก
“Hey! Chu hyung! Ryu hyung! It’s been a while!” It was the voice of their leader, Choi Hyuk
“เฮ้!
This was the moment a passage between colonized lands was discovered
นี่คือช่วงเวลาที่ผ่านระหว่างดินแดนอาณานิคมถูกค้นพบ