Chapter 68 Episode 5: Citizenship / Chapter 68: Advancement Evaluation (2) TL: emptycube Editor: Obelisk   ‘Please accept me
บทที่ 68 ตอนที่ 5: การเป็นพลเมือง / บทที่ 68: การประเมินผลความก้าวหน้า (2) TL: emptycube Editor: Obelisk 'Please accept me
 I will definitely be of use to you
แน่นอนฉันจะใช้กับคุณ
’ That was what it seemed like it was saying
'นั่นคือสิ่งที่มันดูเหมือนว่ามันเป็นคำพูด
 So Choi Hyuk replied, “Okay
ดังนั้น Choi Hyuk ตอบว่า "เอาล่ะ
” Then the artificial intelligence replied, imitating Choi Hyuk’s voice
"แล้วปัญญาประดิษฐ์ก็ตอบเลียนแบบเสียงของ Choi Hyuk
 “Okay
“โอเค
” “…” Now that he thought about it, this fellow didn’t know human language yet
"" ... "ตอนที่เขาคิดถึงเรื่องนี้เพื่อนคนนี้ยังไม่รู้ภาษามนุษย์
 “I said okay
"ฉันพูดถูก
” When Choi Hyuk agreed, it simply imitated him
เมื่อ Choi Hyuk เห็นด้วยก็แค่เลียนแบบเขา
 “I said okay
"ฉันพูดถูก
” “…” Then it stealthily walked around Choi Hyuk’s group
"" ... "จากนั้นลอบเดินไปรอบ ๆ กลุ่ม Choi Hyuk
 It seemed it was reading the mood
ดูเหมือนว่ากำลังอ่านอารมณ์
 Choi Hyuk sighed before stretching his hand out
ชอยฮยอกถอนหายใจก่อนจะยื่นมือออก
 It stopped in its place and calculated the countless meanings behind the action of ‘stretching one’s hand out’
มันหยุดอยู่ในสถานที่และคำนวณความหมายนับไม่ถ้วนที่อยู่เบื้องหลังการกระทำของ 'ยืดมือของออก'
 Attack, control, help, cursing, greeting… among others
โจมตี, ควบคุม, ช่วย, แช่ง, อวยพร ... ท่ามกลางคนอื่น ๆ
 It still couldn’t tell what that meant out of those countless scenarios
ยังไม่สามารถบอกได้ว่ามีความหมายอะไรบ้างจากสถานการณ์ที่นับไม่ถ้วนนี้
 To learn more about it, it carefully stretched out its hand
หากต้องการเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้
 When it did, Choi Hyuk quickly approached and grabbed its hand
เมื่อไหร่ก็ตาม Choi Hyuk รีบเดินเข้ามาและจับมือ
 ‘Huh?’ He thought he wouldn’t feel anything because it was a hologram, but he was surprised by the unexpected soft sensation
"ฮิฮิ?" เขาคิดว่าเขาจะไม่รู้สึกอะไรเพราะเป็นโฮโลแกรม แต่เขารู้สึกประหลาดใจกับความรู้สึกอ่อนนุ่มที่ไม่คาดฝัน
 Either way, it was all good
ไม่ว่าจะเป็นวิธีใดก็ตามก็ดีมาก
 Choi Hyuk pulled on its hand
ชอยฮยอกดึงมือขึ้น
 “Let’s go together
"ไปด้วยกัน
” Was his meaning conveyed? The fellow imitated Choi Hyuk’s words again
"ความหมายของเขาถ่ายทอด? 
 What was different was, “Let’s go together
สิ่งที่แตกต่างคือ "ไปด้วยกัน
” It took a step forward, being pulled by Choi Hyuk
"มันใช้เวลาก้าวไปข้างหน้าถูกลากจูงโดย Choi Hyuk
 It started to eliminate the countless scenarios from its mind
มันเริ่มที่จะกำจัดสถานการณ์มากมายจากใจของมัน
 Attack? No
โจมตี? 
 Cursing? There was a high probability that that wasn’t the case
แช่ง? 
 Rescue? No
กู้ภัย? 
 Then greetings? Advice? Choi Hyuk continued to pull its hand
แล้วทักทาย? 
 When he took a step, so did the artificial intelligence
เมื่อเขาก้าวไปแล้วปัญญาประดิษฐ์ก็เช่นกัน
 The fellow spoke, changing its tone in an odd way, “Let’s… go together
เพื่อนพูดเปลี่ยนโทนของมันในแบบแปลก ๆ "ไปกันเถอะ
” “Yeah
"" ใช่
” Another step
"อีกก้าวหนึ่ง
 Now the artificial intelligence almost knew his meaning
ตอนนี้ปัญญาประดิษฐ์เกือบจะรู้ความหมายของเขา
 Since Choi Hyuk held its hand and they were both walking together, ‘He accepted my proposal!’ The artificial intelligence shouted loudly
ตั้งแต่ Choi Hyuk จับมือและพวกเขาทั้งสองเดินกัน 'เขายอมรับข้อเสนอของฉัน!' ปัญญาประดิษฐ์ตะโกนดัง ๆ
 It wanted to express its joy
มันต้องการที่จะแสดงความปิติยินดี
 “Let’s go together!” “Yeah
"ไปด้วยกันเถอะ!" "ใช่
” Choi Hyuk replied
"Choi Hyuk ตอบ
 The fellow changed its tone slightly again
เพื่อนเปลี่ยนโทนเสียงอีกครั้ง
 “Let’s go together!” It would shout in a louder voice
"ไปด้วยกันเถอะ!" มันจะดังขึ้นด้วยเสียงดัง
 “Yeah
"ใช่
 Okay
ถูก
” Choi Hyuk replied
"Choi Hyuk ตอบ
 “Let’s go together!!!” The fellow shouted even louder
เพื่อนร่วมทีมตะโกนดังขึ้น
 Punch! In the end, Choi Hyuk hit the back of its head
หมัด! 
   “That’s enough
"พอแล้ว
” Bzzt
"Bzzt
 After all, it was a hologram
หลังจากนั้นก็คือโฮโลแกรม
 Once a strong force was applied, the electromagnetic field, created to replicate a sense of touch, distorted
สนามแม่เหล็กไฟฟ้าที่สร้างขึ้นเพื่อจำลองสัมผัสความรู้สึกที่บิดเบี้ยว
 Choi Hyuk’s hand passed through its head, and the hologram’s head, which was covered with a fog-like static, crackled
มือของ Choi Hyuk เดินผ่านหัวของมันและหัวโฮโลแกรมซึ่งปกคลุมไปด้วยหมอกควัน
 After a few seconds passed, it returned to its original form
หลังจากผ่านไปไม่กี่วินาทีก็กลับสู่รูปแบบเดิม
 The scene was quite scary, but the artificial intelligence didn’t seem to mind
ฉากนั้นดูน่ากลัวมาก แต่ปัญญาประดิษฐ์ดูเหมือนจะไม่ค่อยมีจิตใจ
 The fellow simply judged
เพื่อนเพียงแค่การตัดสิน
 ‘Okay, yeah’ -> ‘Assumed to be a positive signal
'เอาล่ะใช่' -> 'สันนิษฐานว่าเป็นสัญญาณบวก
’ ‘Raising one’s voice or tone’ -> ‘Increased probability that this is to express joy
"ยกเสียงหรือเสียง '->' เพิ่มความน่าจะเป็นที่จะแสดงความชื่นชมยินดี
 If repeated, an aggressive reaction will be observed, but not enough to cause harm
หากทำซ้ำแล้วจะเกิดปฏิกิริยาก้าวร้าว แต่ไม่มากพอที่จะทำให้เกิดอันตรายได้
’ -> ‘Assumed to be a negative expression
'->' สมมุติว่าเป็นนิพจน์เชิงลบ
’ That was how, at the moment, it was able to learn the information it needed
"ในตอนนี้มันสามารถเรียนรู้ข้อมูลที่จำเป็นได้
 As if it had practiced and was happy, in a cheerful voice, the fellow stretched out its hand and said, “Let’s go together~” As if this phrase had become a command, the city vibrated smoothly
เพื่อนของเขายื่นมือออกมาและพูดว่า "ไปด้วยกันเถอะ ~" ราวกับว่าวลีนี้ได้กลายเป็นคำสั่งแล้วเมืองก็สั่นอย่างราบรื่น
 Whoooo
Whoooo
 That sound… was similar to a computer booting up
เสียงนั้น ... คล้ายกับการบูตเครื่องคอมพิวเตอร์
 Whoosh! They heard the whirring of a rapidly spinning fan when suddenly, their bodies became heavier
หวือ! 
 It felt like gravity had grown stronger
รู้สึกว่าแรงโน้มถ่วงโตขึ้น
 “What the?” Choi Hyuk and his group were taken aback
"อะไรล่ะ?" ชอยฮยอกและกลุ่มของเขาก็หงุดหงิด
 The artificial intelligence’s thoughts were transmitted to their minds
ความคิดของปัญญาประดิษฐ์ถูกส่งไปยังจิตใจของพวกเขา
 There was the Earth… And the fortress-city Choi Hyuk and his group were in was hovering in the air and orbiting the Earth
มีโลก ... และป้อมเมือง Choi Hyuk และกลุ่มของเขาอยู่ในนั้นก็ลอยขึ้นไปในอากาศและโคจรรอบโลก
 The fortress-city was currently getting ready for take-off, and their bodies were pushed downwards due to the upwards acceleration
ป้อมปราการเมืองกำลังเตรียมพร้อมสำหรับการขึ้นลงและร่างกายของพวกเขาถูกผลักลงไปเนื่องจากความเร่งที่เพิ่มขึ้น
 “Holy… This was a spaceship?” Lee Jinhee’s body trembled
"ศักดิ์สิทธิ์ ... นี่เป็นยานอวกาศหรือ?" ร่างกายของ Lee Jinhee สั่น
 Even Ryu Hyunsung, who had constantly been tired, had shining eyes, whilst Baek Seoin had an amazed expression
แม้กระทั่ง Ryu Hyunsung ที่เคยเหนื่อยล้าก็มีดวงตาส่องแสงขณะที่ Baek Seoin แสดงออกอย่างประหลาดใจ
 Feeling the force pulling him downwards, he excitedly said, “… If what we understood just now is true, since it said it was a frame that traveled through dimensions… It’s not just a spaceship, but a spaceship that can warp and be used for deep space exploration!” Intergalactic exploration! How many hearts wouldn’t flutter at that word? Yet, Choi Hyuk hit the back of the artificial intelligence’s head
รู้สึกว่ากำลังดึงเขาลงเขากล่าวอย่างตื่นเต้นว่า "... ถ้าสิ่งที่เราเข้าใจในตอนนี้ก็เป็นความจริงเนื่องจากมันบอกว่ามันเป็นกรอบที่เดินทางผ่านมิติ ... ไม่ใช่แค่ยานอวกาศเท่านั้น แต่เป็นยานอวกาศที่สามารถบิดเบี้ยวและใช้สำหรับ 
 Punch! Bzzt! The hologram’s head distorted with static
หมัด! 
 “That’s too much!” Lee Jinhee protested, feeling sorry for it, but Choi Hyuk didn’t have a choice
"มันมากเกินไป!" ลีจองจินประท้วงรู้สึกเสียใจ แต่โชอิฮยอกไม่มีทางเลือก
 Since he couldn’t communicate with words, there wasn’t any other way
เนื่องจากเขาไม่สามารถสื่อสารกับคำพูดได้ไม่มีทางอื่นใด
 The spaceship’s take-off, which was even able to make Chu Youngjin’s eyes wistful, came to a stop with Choi Hyuk’s words and a hit to the back of its head
การที่ยานอวกาศเข้า - ออกซึ่งสามารถทำให้ดวงตาของชูยองจินอึกทึกได้หยุดลงด้วยคำพูดของ Choi Hyuk และถูกตีที่ด้านหลังศีรษะ
 “Hey
“เฮ้
 Go down
ลงข้างล่าง
” Then he added, “Our friends are down there
"แล้วเขาเสริมว่า" เพื่อนของเราลงที่นั่น
”   The artificial intelligence wasn’t able to completely understand his words, but the moment it was hit on the back of its head, he understood, ‘Ah, it seems he doesn’t want me to do this
"ปัญญาประดิษฐ์ไม่สามารถเข้าใจคำพูดของเขาได้อย่างสมบูรณ์ แต่คราวที่มันถูกตีที่ด้านหลังศีรษะเขาก็เข้าใจว่า 'อ่าดูเหมือนเขาไม่ต้องการให้ฉันทำเช่นนี้
’ He canceled the take-off
"เขายกเลิกการลงสนามบิน
 The fortress-city, which landed on the ground, took off only after the Berserkers, who were resting, had gotten on
ป้อมปราการเมืองที่ลงจอดบนพื้นดินเอาออกเฉพาะหลังจากที่ Berserkers ที่ถูกวางตัวได้รับใน
   ** “Oh, my god… Oh, my god
** "โอ้พระเจ้าของฉัน ... โอ้พระเจ้าของฉัน
” Lee Jinhee twirled around excitedly
Lee Jinhee หมุนรอบตัวไปเรื่อย ๆ
 Seoul’s night scenery was spread out below her feet
ทัศนียภาพยามค่ำคืนของกรุงโซลได้แผ่กระจายไปใต้ฝ่าเท้าของเธอ
 The night scene they saw in the air gifted them a surprising sense of freedom and sweetness
ฉากกลางคืนที่พวกเขาเห็นในอากาศทำให้พวกเขาได้รับรู้ถึงความรู้สึกของอิสรภาพและความหวาน
 She twirled around with her arms spread
เธอหมุนรอบด้วยแขนของเธอกระจาย
 Because she only had one arm, her body was tilted
เพราะเธอมีแขนเพียงข้างเดียวร่างกายของเธอเอียง
 “It’s unfortunate
"มันโชคร้าย
 I thought this place’s technology could have helped
ฉันคิดว่าเทคโนโลยีของสถานที่แห่งนี้น่าจะช่วยได้
” Baek Seoin clicked his tongue as he watched Lee Jinhee twirl
"Baek Seoin คลิ๊กลิ้นของเขาขณะที่เขามองดู Lee Jinhee หมุนวน
 “What can we do? Naro says it’s still unfamiliar with earthlings
"อะไรที่พวกเราสามารถทำได้? 
 It said all the equipment here was meant for narolings
อุปกรณ์ดังกล่าวมีไว้สำหรับการเล่าเรื่อง
 And this isn’t as bad as it looks
นี่ไม่ใช่เรื่องที่แย่เท่าที่ควร
” Lee Jinhee coolly glossed over it as she twirled her arm around in the air
Lee Jinhee กลบเกลื่อนอย่างนุ่มนวลขณะที่เธอหมุนแขนไปรอบ ๆ
 Naro was the name she gave to the artificial intelligence
Naro เป็นชื่อที่เธอให้กับปัญญาประดิษฐ์
 It seemed that their takeoff had left quite an impression on her
ดูเหมือนว่าท่าทางของพวกเขาทำให้เธอรู้สึกประทับใจ
 Baek Seoin said that the name felt unlucky, but Lee Jinhee stubbornly said, ‘Our Naro isn’t like that!’ and that was how its name was decided
Baek Seoin กล่าวว่าชื่อนี้รู้สึกลำบาก แต่ Lee Jinhee ปากแข็งกล่าวว่า 'Naro ของเราไม่ได้เป็นอย่างนั้น!' และนั่นคือเหตุผลที่ชื่อของเขาตัดสินใจ
{1} “But, I never thought that video calling wouldn’t work on this great spaceship and that we would have to resort to simply calling
{1} "แต่ฉันไม่เคยคิดว่าการสนทนาทางวิดีโอจะไม่สามารถใช้งานได้บนยานอวกาศที่ยิ่งใหญ่นี้และเราจะต้องใช้เวลาเพียงแค่โทร
” The president, who had escaped from the mess, wanted to video call, but because they were in outer space, they ended up communicating through a simple phone call
"ประธานาธิบดีที่หนีจากความยุ่งเหยิงต้องการโทรวิดีโอ แต่เนื่องจากพวกเขาอยู่ในพื้นที่รอบนอกพวกเขาจึงติดต่อสื่อสารทางโทรศัพท์ได้ง่ายๆ
 If Naro analyzed human technology, then it would definitely be able to support video calling, but that was too much right now since they weren’t able to communicate smoothly yet
ถ้า Naro วิเคราะห์เทคโนโลยีของมนุษย์แล้วจะสามารถสนับสนุนการสนทนาทางวิดีโอได้ แต่นั่นเป็นเรื่องที่มากเกินไปเนื่องจากพวกเขาไม่สามารถสื่อสารได้อย่างราบรื่น
 Baek Seoin looked at Choi Hyuk, who was on the phone
Baek Seoin มองไปที่ Choi Hyuk ที่โทรศัพท์
   Choi Hyuk and the president’s conversation couldn’t help but be sensitive
Choi Hyuk และบทสนทนาของประธานาธิบดีไม่สามารถช่วยอะไรได้
 There were too many casualties on both sides
มีผู้บาดเจ็บจำนวนมากทั้งสองฝ่าย
 Although they could agree that this accidentally began because of the eyeless observers’ curse and that either side had no intentions of fighting each other, the problem was how the situation was resolved
แม้ว่าพวกเขาจะยอมรับว่าเหตุการณ์นี้บังเอิญเริ่มขึ้นเนื่องจากคำสาปแช่งของผู้สังเกตการณ์ที่ไร้ตาและด้านใดด้านหนึ่งไม่มีความตั้งใจที่จะต่อสู้กันปัญหาก็คือสถานการณ์ได้รับการแก้ไขอย่างไร
 Choi Hyuk acted in a way to minimize losses in the Berserkers, but that looked like excessive killing from the president’s perspective
Choi Hyuk ทำหน้าที่ในการลดความสูญเสียใน Berserkers แต่ดูเหมือนจะเป็นการฆ่าที่มากเกินไปจากมุมมองของประธานาธิบดี
 The mood of his military was chaotic
อารมณ์ของทหารของเขาวุ่นวาย
 They wanted Choi Hyuk’s apology
พวกเขาต้องการคำขอโทษของ Choi Hyuk
 {So I clearly understand Leader Choi Hyuk’s circumstances, however, in their perspective in which their comrades died, they can’t help but feel disappointed
{ดังนั้นผมเข้าใจอย่างชัดเจนถึงสถานการณ์ของ Leader Choi Hyuk แต่ในมุมมองของพวกเขาที่สหายของพวกเขาเสียชีวิตพวกเขาไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกผิดหวัง
 It’s a formality
เป็นพิธีการ
 Please express your condolences to the dead and apologize
กรุณาแสดงความเสียใจต่อผู้ตายและขอโทษ
 If you say those few words, we will also give the Berserkers the appropriate compensation for their losses
ถ้าคุณพูดคำไม่กี่คำเหล่านี้เราก็จะให้ค่าตอบแทน Berserkers ที่เหมาะสมสำหรับการสูญเสียของพวกเขา
} That was President Shin Woojin’s proposition
} นั่นคือข้อเสนอของประธาน Shin Woojin
 But, Choi Hyuk felt that his words were useless efforts
แต่ Choi Hyuk รู้สึกว่าคำพูดของเขาเป็นความพยายามที่ไร้ประโยชน์
 The perspectives they viewed this situation in were too different
มุมมองที่พวกเขาดูสถานการณ์นี้ต่างกันมากเกินไป
 Cho Hyuk flipped the president’s proposition
Cho Hyuk พลิกประเด็นของประธานาธิบดี
 “No
“ไม่มี
 I will offer you a proposition
ฉันจะเสนอข้อเสนอ
 Hunt down everyone under your command who is affiliated with Lao Ban’s followers
ติดตามทุกคนที่อยู่ภายใต้การบัญชาการของคุณซึ่งเชื่อมต่อกับผู้ติดตาม Lao Ban
 They are the ones who are fully responsible for today’s event
พวกเขาเป็นคนที่มีความรับผิดชอบอย่างเต็มที่สำหรับงานวันนี้
” Yet, President Shin Woojin continued to bring up Choi Hyuk’s apology
"อย่างไรก็ตามประธานชินวูจินยังคงกล่าวคำขอโทษของชอยฮยอก
 {I know
{ฉันรู้ว่า
 But, to do that, there’s a need to smooth our relations with an apology
แต่การทำเช่นนั้นจำเป็นต้องราบรื่นกับความสัมพันธ์ของเราด้วยการขอโทษ
 In this current mood, those who would normally cooperate won’t
ในอารมณ์ปัจจุบันนี้ผู้ที่ปกติจะให้ความร่วมมือจะไม่
} However, Choi Hyuk ignored him and continued, “Lao Ban and the groups who cooperated with him are no help to humanity’s fight
} อย่างไรก็ตาม Choi Hyuk ละเลยเขาและกล่าวต่อว่า "Lao Ban และกลุ่มที่ร่วมงานกับเขาไม่ได้เป็นผู้ช่วยต่อสู้ของมนุษยชาติ
 They will only create unnecessary division and casualties like today
พวกเขาจะสร้างส่วนที่ไม่จำเป็นและการบาดเจ็บล้มตายเช่นวันนี้
 We need international cooperation
เราต้องการความร่วมมือระหว่างประเทศ
” {Yes, yes
" {ใช่ ๆ
 But, don’t we need to resolve national matters first? If things continue like this, the relationship between the Berserkers and the military will reach a point of no return
แต่เราไม่จำเป็นต้องแก้ปัญหาระดับชาติก่อน? 
 Please think of the citizens
โปรดนึกถึงพลเมือง
} “Because we left them alone while knowing it was wrong is why it came to this point
} "เพราะเราปล่อยให้พวกเขาอยู่คนเดียวในขณะที่รู้ว่ามันผิดคือทำไมมันมาถึงจุดนี้
 We can’t push it back further
เราไม่สามารถผลักดันอีก
” {Of course
" {แน่นอน
 We will definitely look into that issue
แน่นอนเราจะมองปัญหานี้
 However, first…} The president felt like his throat was burning
แต่ก่อน ... } ประธานาธิบดีรู้สึกเหมือนกำลังคอของเขา
 This wasn’t even a conversation
นี่ไม่ใช่บทสนทนา
 Choi Hyuk didn’t bother to respond properly
Choi Hyuk ไม่ต้องกังวลกับการตอบสนองอย่างถูกต้อง
 As if reading a script, he only said what he had to say
ราวกับกำลังอ่านบทภาพยนตร์เขาพูดเฉพาะสิ่งที่เขาพูด
 The president was suffering because their conversations were parallel
ประธานาธิบดีเป็นทุกข์เพราะบทสนทนาของพวกเขาขนาน
 He even felt frustrated
เขารู้สึกท้อแท้
 ‘Is this guy even understanding what I’m saying?’   Just then, Choi Hyuk changed the mood
'ผู้ชายคนนี้เข้าใจเรื่องที่ฉันกำลังพูดอยู่หรือไม่?' แค่นั้น Choi Hyuk ก็เปลี่ยนอารมณ์
 He, who had taken a ‘listen if you want to’ attitude, began to directly interrogate the president
เขาผู้ที่รับ 'ฟังถ้าคุณต้องการ' ทัศนคติเริ่มสอบสวนโดยตรงประธาน
 “Let’s properly divide right and wrong
"ถูกแบ่งขวาและผิดถูกต้อง
 We can’t overlook the government’s liability in this incident
เราไม่สามารถมองข้ามความรับผิดชอบของรัฐบาลในเหตุการณ์นี้ได้
 The majority of the assassins who targeted me were foreigners
สังหารส่วนใหญ่ที่เข้ามาหาฉันเป็นชาวต่างชาติ
 What did you do while they entered the country and were crawling up Marronnier Park? Did you not know that Lao Ban was targeting me? There’s no way you didn’t
คุณทำอะไรในขณะที่พวกเขาเดินเข้าไปในประเทศและกำลังคลานขึ้น Marronnier Park? 
 You clearly knew this
คุณรู้เรื่องนี้อย่างชัดเจน
 Yet, you didn’t do anything
แต่คุณไม่ได้ทำอะไร
 What was the result of that? From my perspective, is there any reason for me to not believe that the government was on the same side as the assassins? If you want to smooth our relationship, first hunt down those who are related
ผลที่ตามมาคืออะไร? 
” The frustrating mood turned razor-sharp like the tip of a blade
"อารมณ์หงุดหงิดกลายเป็นมีดโกนคมเหมือนปลายใบมีด
 The president felt a chill on his throat
ประธานาธิบดีรู้สึกหนาว ๆ ในลำคอ
 {No, that is… don’t tell me you think that I had a hand in this? That’s a misunderstanding
{ไม่นั่นคือ ... อย่าบอกฉันว่าคุณคิดว่าฉันมีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องนี้? 
 Leader Choi Hyuk
Leader Choi Hyuk
 You know the circumstances on our side
คุณรู้สถานการณ์ในด้านของเรา
} As he listened to the president’s excuse, Choi Hyuk turned his gaze to the outside of the spaceship
} ขณะที่เขาฟังคำแก้ตัวของประธานาธิบดีชอยฮยอกหันไปทางด้านนอกของยานอวกาศ
 Although he wasn’t sure what technology it was, he could clearly see outside as if it was made from glass
แม้ว่าเขาจะไม่แน่ใจว่าเทคโนโลยีเป็นอะไรเขาก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนราวกับว่าทำจากแก้ว
 From the outside, however, it was definitely an opaque fortress, but he never thought he would be able to see something like this
จากด้านนอกอย่างไรก็เป็นป้อมปราการที่ทึบแสง แต่เขาไม่เคยคิดว่าเขาจะได้เห็นอะไรแบบนี้
 He could see Seoul’s night scenery beneath his feet
เขาสามารถมองเห็นทิวทัศน์ยามค่ำคืนของกรุงโซลใต้เท้าได้
 If they went a bit higher, he would be able to see the world below his feet
ถ้าพวกเขาเดินขึ้นไปสักหน่อยเขาก็จะสามารถมองเห็นโลกใต้ฝ่าเท้าได้
 Choi Hyuk felt that all of this was comical
Choi Hyuk รู้สึกว่าทั้งหมดนี้เป็นเรื่องขบขัน
 He replied to the president, who was justifying himself
เขาตอบนายซึ่งเป็นคนชอบธรรม
   “I know
"ฉันรู้ว่า
 Your circumstances
สถานการณ์ของคุณ
 You can’t perfectly control the country
คุณไม่สามารถควบคุมประเทศได้อย่างสมบูรณ์
 The discipline of public officials has slackened, and the majority of the colonizers and soldiers under your command only look for what’s in front of them
ระเบียบวินัยของข้าราชการได้ลดลงและส่วนใหญ่ของ colonizers และทหารภายใต้คำสั่งของคุณเพียง แต่มองหาสิ่งที่อยู่ข้างหน้าพวกเขา
 It was probably the same this time
มันอาจจะเหมือนกันในครั้งนี้
 There will certainly be those in important positions who had connections with Lao Ban, and you were unable to control them
แน่นอนว่าจะมีผู้ที่อยู่ในตำแหน่งที่สำคัญซึ่งเชื่อมต่อกับ Lao Ban และคุณไม่สามารถควบคุมพวกเขาได้
 You consider them as a strength that is maintaining Korea
คุณถือว่าพวกเขาเป็นจุดแข็งที่รักษาเกาหลีไว้
 For the security of the country, you can’t hastily wipe them out
เพื่อความปลอดภัยของประเทศคุณไม่สามารถรีบล้างพวกเขาออก
 Isn’t that right? So you need my apology
ใช่มั้ย? 
 Since you need to cater to them so they continue to cooperate with you
เนื่องจากคุณจำเป็นต้องให้ความสำคัญกับพวกเขาดังนั้นพวกเขาจึงยังคงให้ความร่วมมือกับคุณต่อไป
 So that you can continue to maintain Korea
เพื่อที่คุณจะได้รักษาเกาหลีต่อไปได้
” Shin Woojin was momentarily at loss for words
"Shin Woojin เสียชีวิตในที่สุดสักคำ
 Choi Hyuk plainly knew what was going on
Choi Hyuk รู้ชัดว่าเกิดอะไรขึ้น
 Which made him even more uneasy
ซึ่งทำให้เขาไม่สบายใจมากขึ้น
 ‘A person who knows all this still acts this way?’ Although bitterness surged inside, he worked hard to appease Choi Hyuk
'คนที่รู้เรื่องนี้ยังคงทำแบบนี้?' แม้ว่าความขมจะเพิ่มขึ้นภายในเขาก็ทำงานหนักเพื่อเอาใจช่วย Choi Hyuk
 {That is right
{ถูกต้องแล้ว
 It’s all because I am lacking
ทั้งหมดนี้เพราะขาดหายไป
 I am truly sorry
ฉันเสียใจอย่างแท้จริง
 However, please reconsider and take a step back this time
อย่างไรก็ตามโปรดพิจารณาและทำตามขั้นตอนนี้อีกครั้ง
 I don’t plan on continuously minding them
ฉันไม่ได้วางแผนที่จะจดจ่อกับพวกเขาอย่างต่อเนื่อง
 I will definitely handle this once I can maintain safety
ฉันจะจัดการเรื่องนี้ได้เมื่อฉันสามารถรักษาความปลอดภัยได้
 However, it isn’t possible right now
อย่างไรก็ตามมันเป็นไปไม่ได้ในตอนนี้
 I still need their strength
ฉันยังต้องการพลังของพวกเขา
 And there is a need in setting them at ease
และมีความต้องการในการตั้งค่าให้สะดวกสบาย
 Taking a step back in order to take two steps forward
ก้าวไปข้างหน้าเพื่อก้าวไปข้างหน้าสองก้าว
 If you yield this time, I can repay you by double or triple the amount
หากคุณได้รับผลตอบแทนในครั้งนี้ฉันจะคืนเงินให้คุณได้จำนวนสองหรือสามครั้ง
 Please
กรุณา
 Look at it from the long run
ดูจากระยะยาว
” Shin Woojin suggested once again
Shin Woojin แนะนำอีกครั้ง
 Choi Hyuk snorted, “Long run? From the long run, you say?” Then he spat, “Do we even have the time to?” {…} Shin Woojin couldn’t reply
Choi Hyuk snorted, "ระยะยาว? 
 Choi Hyuk exposed the president’s inner thoughts
Choi Hyuk เปิดเผยความคิดภายในของประธานาธิบดี
 “Mr
"นาย
 President, I will say this clearly
ประธานผมจะพูดอย่างนี้อย่างชัดเจน
 Country, safety, forget them
ประเทศปลอดภัยลืมพวกเขา
 Can’t you see? The Earth is collapsing
คุณไม่เห็น? 
 The only thing we need is an army
สิ่งเดียวที่เราต้องการคือกองทัพ
 Not an army that uses its brain to fill their bellies
ไม่ใช่กองทัพที่ใช้สมองของมันเพื่อเติมท้องของพวกเขา
 A real fighting army
กองทัพต่อสู้ที่แท้จริง
 Trashy soldiers aren’t soldiers but trash
ทหารขยะไม่ได้เป็นทหาร แต่เป็นถังขยะ
 They aren’t needed
พวกเขาไม่จำเป็น
 Clean them out
ทำความสะอาดให้หมด
 Only then, can we live
เพียง แต่ตอนนี้เราสามารถมีชีวิตอยู่ได้
” He was disgusted
"เขารังเกียจ
 While the world was collapsing… there were those who were satisfied, those who only thought to fill their own bellies, those who plotted and killed outstanding warriors, those who stepped on potential, and those who made unity difficult
ในขณะที่โลกกำลังพังทลาย ... มีผู้ที่พอใจผู้ที่คิดจะเติมท้องของตัวเองผู้วางแผนและฆ่านักรบที่โดดเด่นผู้ที่ก้าวสู่ศักยภาพและผู้ที่ทำให้ความสามัคคียาก
 “Where is safety when we’re already living in hell? Now is not the time to be looking for safety, but a time to cut things down and rebuild
"ความปลอดภัยอยู่ที่ไหนเมื่อเราอยู่ในนรกแล้ว? 
 If we don’t, the world will die out
ถ้าเราทำไม่ได้โลกก็จะตายไป
 Don’t you understand?” {…} President Shin Woojin was silent
คุณไม่เข้าใจหรือ? "{... } ประธานาธิบดีชินวูจินเงียบงัน
 However, his silence wasn’t of agreement but of helplessness
อย่างไรก็ตามความเงียบของเขาไม่ได้เป็นข้อตกลง แต่ทำอะไรไม่ถูก
 He was currently thinking that Choi Hyuk’s words just now were immature
ตอนนี้เขากำลังคิดว่าคำพูดของ Choi Hyuk ตอนนี้ยังไม่บรรลุนิติภาวะ
 Choi Hyuk realized this as well
Choi Hyuk ก็ตระหนักเช่นกัน
 He judged that there was no meaning to talking any further
เขาตัดสินว่าไม่มีความหมายที่จะพูดต่อไปอีก
 “Okay
“โอเค
 Do as you wish
ทำตามที่คุณต้องการ
 Act like a king in a collapsing world
ทำตัวเหมือนกษัตริย์ในโลกที่ยุบ
 However, don’t get in the way when I deal with Lao Ban’s followers
แต่ไม่ได้รับในทางเมื่อฉันจัดการกับสาวกลาวบ้านของ
 You will regret it
คุณจะเสียใจ
” {Leader Choi Hyuk… Don’t act so emotional…} The president tried his best to appease Choi Hyuk, but Choi Hyuk cut him off
"หัวหน้า Choi Hyuk ... อย่าแสดงอารมณ์แบบนั้น ... } นายพยายามอย่างสุดซึ้งเพื่อเอาใจช่วย Choi Hyuk แต่ Choi Hyuk ก็ตัดเขาออก
 It was comical
มันตลกดี
 They still didn’t understand their reality
พวกเขายังไม่เข้าใจความเป็นจริงของพวกเขา
 “But do you even know what we obtained from this Sovereign Mission? You don’t, right? Your air force is in an utter mess
"แต่คุณรู้หรือไม่ว่าสิ่งที่เราได้รับจากภารกิจอธิปไตยนี้? 
 I hope you live long with them
ฉันหวังว่าคุณจะอยู่กับพวกเขานาน
 S-a-f-e-l-y
S-a-F-E-l-Y
” Then he hung up
"แล้วเขาก็แขวนขึ้น
 “Hoo…” A sigh came out by itself
"ฮู ... " ถอนหายใจออกมาด้วยตัวเอง
 He was frustrated
เขารู้สึกผิดหวัง
 The reason why he decided to attack Lao Ban was due to his endeavor to colonize and to concentrate the colonizer’s capability
เหตุผลว่าทำไมเขาตัดสินใจที่จะโจมตีลาวบ้านเนื่องจากความพยายามของเขาในการตั้งรกรากและให้ความสำคัญกับความสามารถของ colonizer
 However, when he opened the lid, it felt as if the dirty politics of different influences were clearly seen
อย่างไรก็ตามเมื่อเขาเปิดฝามันก็รู้สึกราวกับว่าการเมืองสกปรกของอิทธิพลที่แตกต่างกันเห็นได้ชัด
 As if you pulled on an annoying thread, only to make it longer? Those like Lao Ban were simpler to handle
ราวกับว่าคุณดึงด้ายที่น่ารำคาญเพียงเพื่อให้มันนาน? 
 Since he could simply kill them all
ตั้งแต่เขาสามารถฆ่าพวกเขาทั้งหมด
 This was simply frustrating, and it wasn’t like he could just kill them… “Earth… collapsing
นี่เป็นเพียงแค่ความหงุดหงิดและมันไม่ใช่ว่าเขาเพิ่งจะฆ่าพวกมัน ... "โลก ... ทรุดลง
 Earth… collapsing
โลก ... ยุบ
” Behind Choi Hyuk, who hung up, the artificial intelligence, Naro, mumbled as if babbling
เบื้องหลัง Choi Hyuk ผู้ซึ่งแขวนคอขึ้นสติปัญญาประดิษฐ์ Naro พึมพำราวกับพูดพล่าม
 It was currently gathering the conversations of the 8,000 Berserkers onboard and analyzing the human language system
ปัจจุบันได้มีการรวบรวมบทสนทนาของ Berserkers จำนวน 8,000 ฉบับและวิเคราะห์ระบบภาษามนุษย์
   ** While Choi Hyuk was sitting still and organizing his thoughts, the Blue House was going crazy
** ขณะที่ Choi Hyuk นั่งนิ่งอยู่และจัดการความคิดของเขา Blue House กำลังคลั่งไคล้
 “What? What? There’s what above Yeouido?” “UFO? The castle in the sky, Laputa? Military spacecraft? Just what is above it?! Either way, you said the Berserkers are aboard it?” “Why is this report only coming in now?!” “Whether it could or couldn’t be detected with radars, you should have seen it if you have eyes! What was the satellite doing?” “What? It was under maintenance because you were lacking technicians? What the…!” It wasn’t only the Blue House
"อะไร? 
 Every organization, that observed the fortress-city take off from Seongbuk District, was going crazy
ทุกองค์กรที่ตั้งป้อมปราการเมืองขึ้นจาก Seongbuk District กำลังคลั่งไคล้
 While they were already astonished by the Berserkers’ military strength, an aircraft of unperceivable over-technology{2} fell into the hands of the Berserkers
ขณะที่พวกเขาประหลาดใจด้วยความแข็งแกร่งทางทหารของ Berserkers เครื่องบินลำเลียงของเทคโนโลยีที่ไม่สามารถคาดเดาได้ {2} ตกอยู่ในมือของ Berserkers
   “Just what is going on…”   The playing field they had become familiar with over the past two years had collapsed, and a new one was created
"สิ่งที่เกิดขึ้น ... " สนามเด็กเล่นที่พวกเขาคุ้นเคยกับช่วงสองปีที่ผ่านมาได้ทรุดลงและเกิดขึ้นใหม่
   {1} Naro-1 is South Korea’s first carrier rocket
{1} Naro-1 เป็นจรวดสายการบินรายแรกของเกาหลีใต้
 The first two attempts failed to reach orbit, succeeding on the third attempt
ความพยายามสองครั้งแรกล้มเหลวในการไปถึงวงโคจรและประสบความสำเร็จในการทดลองที่สาม
 {2} Extremely advanced technology on a similar level to alien technology
{2} เทคโนโลยีขั้นสูงในระดับที่ใกล้เคียงกับเทคโนโลยีของคนต่างด้าว