Chapter 70 Episode 5: Citizenship / Chapter 70: Advancement Evaluation (4) TL: emptycube Editor: Obelisk Sponsors: Tyler and tom555j Someone said, “I’m not going
บทที่ 70 ตอนที่ 5: ความเป็นพลเมือง / บทที่ 70: การประเมินผลความก้าวหน้า (4) TL: emptycube แก้ไข: Obelisk ผู้สนับสนุน: Tyler และ tom555j มีคนพูดว่า "ฉันจะไม่ไป
Why would I go?” He had chosen the ‘Not going’ option before the 10 seconds were up and laid back down, covered in a blanket
ฉันจะไปทำไม? "เขาเลือกตัวเลือก 'ไม่ไป' ก่อน 10 วินาทีขึ้นและวางกลับลงปกคลุมด้วยผ้าห่ม
It was a lonely world anyways
มันเป็นโลกที่โดดเดี่ยว
What did it matter to him if 1/5 of the non-awakenees died or not? Another person said, “What can I do even if I go…” He was a non-awakenee
ถ้า 1/5 ของ non-awakenees ตายไปหรือไม่?
He trembled as the 10 seconds passed
เขาสั่นขณะที่ผ่านไป 10 วินาที
It was better this way
เป็นวิธีที่ดีกว่านี้
Since he had never fought before in his life, wasn’t it obvious he wouldn’t be of help even if he did go and would die a dog’s death? “People better than me probably went
ตั้งแต่ที่เขาไม่เคยต่อสู้ก่อนในชีวิตของเขาไม่ได้เป็นที่ชัดเจนว่าเขาจะไม่ช่วยแม้ว่าเขาจะไปและจะตายตายของสุนัข?
It’ll be okay…” Even if they did fail, it was only a 1/5 probability
ไม่เป็นไร ... "ถึงแม้จะล้มเหลว แต่ก็เป็นเพียงความน่าจะเป็น 1/5 เท่านั้น
“It’s fine
"ทุกอย่างปกติดี
It’ll be fine
ไม่เป็นไร
” The hole he could self-justify himself inside was large and wide
"หลุมที่เขาสามารถปรับตัวให้เข้าข้างตัวเองได้กว้างและกว้าง
Another was like this
อีกอย่างก็เช่นนี้
“Huh? Huh? What? What should I do?” He troubled over the decision until 10 seconds had passed
"ฮะ?
10 seconds was too short of a time to think about it
10 วินาทีก็สั้นเกินไปที่จะคิดถึงเรื่องนี้
Like whether one would jump in before a child was hit by a car, they only had enough time to choose with their deeply-imbedded instincts, without thinking
เหมือนว่าใครจะกระโดดเข้ามาก่อนที่เด็กจะถูกรถชนพวกเขามีเวลาเพียงพอที่จะเลือกด้วยสัญชาตญาณที่ฝังตัวอยู่ลึก ๆ โดยไม่ต้องคิดมาก
It was very difficult to choose ‘to go’
มันเป็นเรื่องยากมากที่จะเลือก 'ไป'
The moment the message appeared, Choi Hyuk felt his vision and the surrounding noises fade away
ขณะที่ข้อความปรากฏขึ้น Choi Hyuk รู้สึกว่าสายตาของเขาและเสียงรอบข้างจางหายไป
Similar to how it felt when one stared into their white phone screen in the dark, the message window stood out in front of him, and his surroundings became dark
คล้ายกับว่ารู้สึกอย่างไรเมื่อจ้องมองหน้าจอโทรศัพท์สีขาวของพวกเขาในที่มืดหน้าต่างข้อความก็ยืนอยู่ตรงหน้าเขาและสภาพแวดล้อมของเขาก็มืดลง
It meant that they were unable to discuss it with others, and people wouldn’t know what decision others made
นั่นหมายความว่าพวกเขาไม่สามารถพูดคุยกับคนอื่นได้และคนอื่น ๆ จะไม่ทราบว่าคนอื่นตัดสินใจอะไร
The decision to go or not solely rested on each individual
การตัดสินใจที่จะไปหรือไม่เพียง แต่ rested ในแต่ละบุคคล
The ‘Dilemma’ had already started
'Dilemma' ได้เริ่มต้นแล้ว
They could choose to go out of goodwill
พวกเขาสามารถเลือกที่จะออกไปจากความปรารถนาดี
However, if the majority of people selfishly chose to ‘not go’, their goodwill would only lead to a dog’s death
อย่างไรก็ตามถ้าคนส่วนใหญ่เลือกที่จะ "ไม่ไป" ความนิยมของพวกเขาจะนำไปสู่ความตายของสุนัขเท่านั้น
It didn’t only depend on their own intentions
มันไม่เพียงขึ้นอยู่กับความตั้งใจของตัวเอง
It was a problem whether they could trust others
เป็นปัญหาที่พวกเขาสามารถไว้วางใจคนอื่นได้
10 seconds was short, and the decision was difficult
10 วินาทีสั้นและการตัดสินใจทำได้ยาก
But, those, who evaluated without taking others into consideration, could easily decide
แต่คนเหล่านั้นที่ได้รับการประเมินโดยไม่คำนึงถึงคนอื่น ๆ สามารถตัดสินใจได้ง่าย
“I’ll go
"ฉันจะไป
” Choi Hyuk immediately answered when he read the announcement
"Choi Hyuk ตอบทันทีเมื่ออ่านข้อความนี้
What did he care whether others came or not? If he went, he could get stronger
เขาสนใจว่าคนอื่นมาด้วยหรือไม่?
He could obtain the opportunity for revenge
เขาสามารถหาโอกาสแก้แค้นได้
But, if he didn’t go, he wouldn’t be able to get stronger and would forever remain as a Consumable, unable to dream of revenge
แต่ถ้าเขาไม่ไปเขาก็จะไม่สามารถที่จะแข็งแรงขึ้นและคงอยู่ตลอดไปในฐานะ Consumable ไม่สามารถฝันแก้แค้นได้
To him, it was a choice he didn’t need to think about
เขาเป็นทางเลือกที่เขาไม่ต้องนึกถึง
Even if he was by himself, he had to go and smash them apart
แม้ว่าเขาจะอยู่กับตัวเองก็ตามเขาก็ต้องแยกพวกเขาออกจากกัน
The moment he decided, the dimensional teleportation began
ขณะที่เขาตัดสินใจเริ่มเคลื่อนย้ายมิติ
Space inverted and swallowed him
อวกาศคว่ำและกลืนเขา
Crunch
กระทืบ
“Hmm…” He felt his stomach being inverted
"อืม ... " เขารู้สึกว่าท้องของเขาถูกคว่ำ
Choi Hyuk swallowed down the acid coming up
Choi Hyuk กลืนกรดขึ้นมา
No matter how many times he experienced dimensional teleportation, it didn’t get any more comfortable
ไม่ว่ากี่ครั้งที่เขาได้รับประสบการณ์ teleportation มิติก็ไม่ได้รับความสะดวกสบายมากขึ้น
When his vision returned, he was inside a white room
เมื่อวิสัยทัศน์ของเขากลับมาเขาก็อยู่ในห้องสีขาว
It was the size of a classroom, and the walls were smooth and cold like metal
มันเป็นขนาดของห้องเรียนและผนังก็เรียบและเย็นเหมือนโลหะ
The wall rippled and a message was engraved
ผนังสลัวและข้อความถูกแกะสลัก
______ {Dimensional Wasps’ Nest} The most commonly used relay base between dimensions by monsters
______ {Nest มิติ 'Nest} ฐานการถ่ายทอดที่ใช้บ่อยที่สุดระหว่างมิติโดยมอนสเตอร์
Using the unusual secretion of the dimensional wasp queen, they are able to exchange information with other nests far away
ใช้การหลั่งที่ผิดปกติของสมเด็จพระราชินีเทพธิดาขนาดนั้นพวกเขาสามารถแลกเปลี่ยนข้อมูลกับรังอื่น ๆ ได้ไกล
The speed of information transmission is slow, but it is hard to target
ความเร็วของการรับส่งข้อมูลช้า แต่ยากที่จะกำหนดเป้าหมาย
Dimensional wasp hives replicate and multiply within the dimension
โคนเกลียวขนาดจำลองและคูณภายในมิติข้อมูล
Because of an endless line of identical looking rooms, it is difficult for invaders to locate the path to the queen’s room
เนื่องจากไม่มีที่สิ้นสุดของห้องมองหาเหมือนกันเป็นเรื่องยากสำหรับผู้รุกรานเพื่อหาเส้นทางไปยังห้องของพระราชินี
The wasps, that guard the queen, replicate and multiply in each room
ตัวต่อที่ปกป้องราชินีทำซ้ำและคูณในแต่ละห้อง
Every time you take them out and clear a room, the growing nest collapses and slowly becomes smaller, revealing a path to the queen’s room
ทุกครั้งที่คุณพาพวกเขาออกไปและล้างห้องรังที่กำลังเติบโตจะยุบลงและค่อยๆเปลี่ยนเป็นขนาดเล็กเผยให้เห็นเส้นทางไปยังห้องของพระราชินี
On the other hand, the guardian wasps become stronger and more numerous
ในทางกลับกันตัวต่อของผู้ปกครองจะแข็งแกร่งขึ้นและมีจำนวนมากขึ้น
This place is a ‘dimensional wedge’ created by the alliance to find the path to the queen’s room and to protect and support their allies
สถานที่นี้เป็น 'ลิ่มมิติ' ที่สร้างขึ้นโดยพันธมิตรเพื่อหาเส้นทางไปยังห้องของพระราชินีและเพื่อปกป้องและสนับสนุนพันธมิตรของพวกเขา
In this place, allies can take a break or receive support, and they are also transported to the next path they will enter
ในสถานที่นี้พันธมิตรสามารถหยุดพักหรือรับการสนับสนุนและพวกเขาจะถูกส่งไปยังเส้นทางถัดไปที่พวกเขาจะเข้า
Take out the queen within 10 hours
หยิบราชินีภายใน 10 ชั่วโมง
In order to deteriorate the growth of the dimensional wasp hive and search for the path that leads to the queen’s room, each member will enter different rooms
เพื่อที่จะลดการเจริญเติบโตของรังตัวต่อของมิติและค้นหาเส้นทางที่นำไปสู่ห้องของพระราชินีสมาชิกแต่ละคนจะเข้าห้องต่างๆ
You are able to return to the dimensional wedge once you are done clearing your assigned room of dimensional wasps
คุณสามารถกลับไปที่ลิ่มมิติเมื่อเสร็จสิ้นการล้างห้องที่กำหนดให้กับตัวต่อขนาด
Warriors, who have weak karma and are able to disguise themselves, are given a camouflage incense pouch and an awl
นักรบที่มีกรรมที่อ่อนแอและสามารถปลอมตัวตัวเองได้จะได้รับกระเป๋าใส่ธูปและอำพราง
_______ There were eight people inside the room
_______ มีแปดคนอยู่ภายในห้อง
There was no way only 8 people came from Earth, so he could simply tell that there were countless dimensional wedges
ไม่มีทางที่มีเพียง 8 คนมาจากโลกเท่านั้นดังนั้นเขาจึงสามารถบอกได้ว่ามีเวดจ์ขนาดต่างๆมากมาย
On a whole, the mood of the eight people was stiff
โดยรวมแล้วอารมณ์ของคนแปดคนแข็งกระด้าง
There were five who were trembling
มีห้าคนที่กำลังสั่น
He could tell they were non-awakenees with a single glance
เขาสามารถบอกได้ว่าไม่ใช่ awakenees เพียงอย่างเดียว
The mission this time was given to all earthlings
ภารกิจครั้งนี้ถูกมอบให้กับมนุษย์ทุกคน
Since awakenees made up less than 10% of the total population, probability-wise, it was normal for there to be more non-awakenees than awakenees
เนื่องจาก awakenees สร้างขึ้นน้อยกว่า 10% ของจำนวนประชากรทั้งหมดความน่าจะเป็นที่ชาญฉลาดเป็นเรื่องปกติที่จะมีมากกว่า awakenees กว่า awakenees
They raised the ‘camouflage incense pouch’ and the ‘wasp-hunting awl’ which appeared in mid-air
พวกเขายกกระเป๋าใส่ผ้าลวงตาและ 'แตนล่าสัตว์' ซึ่งปรากฏอยู่กลางอากาศ
They held the two items in their hands and broke out into a cold sweat
พวกเขาถือสองรายการในมือของพวกเขาและยากจนออกเป็นเหงื่อเย็น
They each had their own reasons for courageously choosing ‘Go’, but now that they were about to fight, they were unable to steady their nerves
พวกเขาแต่ละคนมีเหตุผลของตัวเองสำหรับการเลือก 'Go' อย่างกล้าหาญ แต่ตอนนี้พวกเขากำลังจะสู้กันพวกเขาไม่สามารถควบคุมความเครียดได้
Besides them, the other three, including Choi Hyuk, had their own weapons
นอกจากนี้สามคนอื่น ๆ เช่น Choi Hyuk มีอาวุธด้วย
Since it was common sense for colonizers to sleep with their weapons next to their heads, they had all brought their weapons even though it was unexpected
เนื่องจากเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับ colonizers นอนกับอาวุธของพวกเขาที่อยู่ติดกับหัวของพวกเขาพวกเขาทั้งหมดได้นำอาวุธของพวกเขาแม้ว่าจะไม่คาดคิด
However, the only person who had also brought their defensive gear was a South American woman with large eyes
อย่างไรก็ตามมีเพียงคนเดียวที่นำอุปกรณ์ป้องกันของพวกเขามาด้วยคือหญิงชาวอเมริกาใต้ที่มีดวงตาขนาดใหญ่
“Wow… Still, it’s nice to see people gathered here for a good cause
"ว้าว ... ยังคงดีที่ได้เห็นคนชุมนุมที่นี่เพื่อเหตุผลที่ดี
” She said so refreshingly and comfortably as she blinked her large eyes
"เธอพูดอย่างรีบร้อนและสบายใจขณะที่เธอกระพริบตาขนาดใหญ่ของเธอ
Seeing as he could easily understand her even though she was South American, she possessed a ‘Language Resonance Device’
เห็นว่าเขาสามารถเข้าใจเธอได้แม้ว่าเธอจะเป็นชาวอเมริกาใต้ แต่เธอก็มี "อุปกรณ์การตอบสนองทางภาษา"
The defensive equipment she wore was decent… Unlike her innocent face, she was an expert
อุปกรณ์ป้องกันที่เธอใส่มันดูดี ... เหมือนใบหน้าไร้เดียงสาของเธอเธอเป็นผู้เชี่ยวชาญ
“Really… I feel a strange sense of hope seeing the people gathered here
"จริงๆแล้วฉันรู้สึกแปลก ๆ ที่ได้เห็นผู้คนมาชุมนุมกันที่นี่
Haha
ฮ่าฮ่า
” A youth chimed in
เด็กหนุ่มคนหนึ่งเข้ามา
The South American woman looked in each person’s eyes as she greeted them, starting with that youth
ผู้หญิงอเมริกาใต้มองในสายตาของแต่ละคนขณะที่เธอทักทายพวกเขาโดยเริ่มจากเยาวชนคนนั้น
It seemed she was trying to make them relax
ดูเหมือนว่าเธอพยายามทำให้พวกเขาผ่อนคลาย
She looked like she was trying to make the novice fighters relax by telling them some things they should be aware of
เธอดูเหมือนจะพยายามทำให้นักสู้สามเณรผ่อนคลายด้วยการบอกบางสิ่งบางอย่างที่ควรระวัง
She was unbelievably kind
เธอเป็นคนที่ไม่น่าเชื่อ
“What is your name? I’m Penelope
"คุณชื่ออะไร?
” Eventually, she attempted to introduce herself to Choi Hyuk
"ในที่สุดเธอก็พยายามที่จะแนะนำตัวเองกับ Choi Hyuk
However, Choi Hyuk didn’t give her the slightest attention
อย่างไรก็ตาม Choi Hyuk ไม่ให้ความสนใจน้อยที่สุด
He simply approached the wall and shouted, “We enter
เขาเดินเข้าไปใกล้กำแพงและตะโกนว่า "เราเข้าไป
” Then, the metallic wall ripped and turned into a transparent membrane
"จากนั้นกำแพงโลหะฉีกเป็นแผ่นโปร่งใส
Choi Hyuk entered inside without hesitation
Choi Hyuk เข้ามาภายในโดยไม่ลังเล
“Hehe…” Penelope awkwardly laughed behind him
"เฮ้ ... " เพเนโลพีหัวเราะอย่างงุ่มง่ามหัวเราะอยู่ข้างหลังเขา
** The dimensional wasp’s room was a throbbing purple
** ห้องเล็ก ๆ ของห้องเล็ก ๆ เป็นสีม่วง
It pulsed as if it was alive
มันกระเพื่อมราวกับว่ามันยังมีชีวิตอยู่
Psshhh
Psshhh
The dimensional wasp was sort of…
ตัวต่อขนาดคืออะไร ...
It was more like a skeleton angel or devil than a wasp
มันเหมือนเทวดาโครงกระดูกหรือปีศาจกว่าตัวต่อ
Tough, black exoskeleton and pulsating muscular fibers
ยากลำบากและเส้นใยกล้ามเนื้อเร้าใจ
A sharp stinger hung at the end of its tail
มีหางแฝงที่หางปลายหาง
The reason why it gave off an angelic impression despite these features was due to its wings that distorted their surroundings into a haze
เหตุผลที่ทำให้ความประทับใจอันน่าอัศจรรย์แม้ว่าคุณลักษณะเหล่านี้เกิดจากปีกที่บิดเบี้ยวบริเวณโดยรอบในหมอกควัน
Its wings weren’t made of film but energy
ปีกของมันไม่ได้ทำจากฟิล์ม แต่ใช้พลังงาน
Its wings spread out splendidly in the room
ปีกของมันกระจายออกไปอย่างสวยงามในห้อง
Psssh
Psssh
Though, unlike its cool exoskeleton, its wings let out a vibrating sound which got on his nerves
แม้ว่าจะไม่เหมือนโครงกระดูกที่เย็นของมันปีกของมันจะทำให้เสียงสั่นสะเทือนจากเส้นประสาทของเขา
The wasp shook its wings once and the space around it agitated as it flew towards Choi Hyuk
ตัวต่อสั่นปีกของมันขึ้นหนึ่งครั้งและพื้นที่รอบ ๆ มันก็ตื่นเต้นเมื่อมันบินตรงไปยัง Choi Hyuk
Its head, which seemed to be a bundle of bones, opened to reveal rows of blades as it tried to bite Choi Hyuk’s head
หัวของมันซึ่งดูเหมือนเป็นกลุ่มกระดูกเปิดเพื่อเผยให้เห็นแถวของใบมีดเนื่องจากพยายามกัดหัวของ Choi Hyuk
Crunch! Then Choi Hyuk used his fist to shatter the wasp’s head
กระทืบ!
It didn’t matter whether it was its blades or exoskeleton, it was completely smashed
มันไม่สำคัญว่ามันเป็นใบมีดหรือ exkskeleton ของมันก็ถูกทุบสมบูรณ์
“… Weak
"... อ่อนแอ
” Dimensional wasps could multiply at incredible speeds, alongside their nests, inside a parallel dimension
"ตัวต่อขนาดสามารถคูณด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อควบคู่ไปกับรังภายในมิติขนาน
However, every time they multiplied, their individual power would drop greatly
อย่างไรก็ตามทุกครั้งที่พวกเขาคูณอำนาจของแต่ละคนจะลดลงอย่างมาก
It was the same as how beer could be fermented with very small bubbles, where the density of each bubble would be small
มันเหมือนกับว่าเบียร์สามารถหมักได้ด้วยฟองอากาศขนาดเล็กมากซึ่งความหนาแน่นของฟองอากาศแต่ละอันจะมีขนาดเล็ก
The wasp in front of him wasn’t as tough as it looked
ตัวต่อต่อหน้าเขาไม่ยากเท่าที่ดู
If he considered its strength, it was on the lower end amongst 1-star monsters
ถ้าเขาคิดว่าความแรงของมันอยู่ที่ปลายล่างของมอนสเตอร์ 1 ดาว
It wasn’t even as strong as the crook, which was the first monster he saw
มันไม่แข็งแรงพอ ๆ กับข้อพับซึ่งเป็นสัตว์ประหลาดตัวแรกที่เขาเห็น
It was an insignificant opponent for Choi Hyuk
เป็นคู่ต่อสู้ที่ไม่สำคัญสำหรับ Choi Hyuk
As the wasp died, the purple room rippled and turned black
เมื่อห้องตัวต่อตายห้องสีม่วงก็กระพือและเปลี่ยนเป็นสีดำ
The black wall split on one side, and the door to the white metallic room, the dimensional wedge, opened
กำแพงสีดำแยกออกจากด้านใดด้านหนึ่งและประตูห้องเมทัลลิคสีขาวมีลิ่มมิติเปิดขึ้น
Choi Hyuk returned to the dimensional wedge in less than 10 seconds
Choi Hyuk กลับมาที่ลิ่มมิติภายในเวลาไม่ถึง 10 วินาที
In the white metallic room, the colonizers, who had yet to start, awkwardly stared at Choi Hyuk
ในห้องสีขาวคน colonizers ที่ยังไม่เริ่มงุ่มง่ามจ้องที่ Choi Hyuk
Perhaps it was to be expected since he returned in less than 10 seconds
บางทีมันอาจจะเป็นที่คาดหวังตั้งแต่เขากลับมาในเวลาไม่ถึง 10 วินาที
Looking at their figures, it looked like they were surrounding Penelope and were in the middle of learning fighting tricks
มองไปที่ตัวเลขของพวกเขาดูเหมือนว่าพวกเขากำลังล้อมรอบ Penelope และอยู่ในช่วงกลางของการเรียนรู้เทคนิคการต่อสู้
Choi Hyuk indifferently passed them and shouted at the wall
Choi Hyuk เดินผ่านพวกเขาอย่างไม่แยแสและตะโกนใส่กำแพง
“Next!” As Choi Hyuk shouted, the wall swayed and a new notice appeared
"ต่อไป!" เมื่อชอยฮยอกตะโกนกำแพงก็ผุดขึ้นมาและมีการแจ้งให้ทราบอีกครั้ง
______ {Dimensional Wasps’ Nest 1st Stage Boundary Region} Attack progression rate: 0
______ (วงแหวนรอบที่ 1 ของขอบเขต) อัตราการโจมตี: 0
000001% -> No idea where the queen’s room is
000001% -> ไม่มีความคิดที่ห้องของราชินีคือ
Return (Locked) Food Supply (Attack) Continue to attack _______ From the start, there was only one choice he could choose
กลับ (ถูกล็อค) Supply อาหาร (Attack) โจมตีต่อไป _______ ตั้งแต่เริ่มต้นมีทางเลือกเดียวที่เขาสามารถเลือกได้
“Continue to attack
"โจมตีต่อไป
” The door opened again
"ประตูเปิดอีกครั้ง
Afterwards, it was simple repetition
หลังจากนั้นก็เป็นการทำซ้ำง่ายๆ
The wasps were still weak, and Choi Hyuk returned to the dimensional wedge every 5 seconds
ตัวต่อตัวนี้ยังคงอ่อนแออยู่และ Choi Hyuk กลับมาที่ลิ่มมิติทุกๆ 5 วินาที
Every time he returned, he saw the beginner warriors listening to what Penelope was saying
ทุกครั้งที่เขากลับมาเขาเห็นนักรบผู้เริ่มต้นฟังสิ่งที่เพเนโลพีพูด
When he returned for the fifth time, there finally was no one in the dimensional wedge
เมื่อเขากลับมาเป็นครั้งที่ห้าในที่สุดไม่มีใครอยู่ในลิ่มมิติ
On his seventh, he saw Penelope who had returned from a wasp room
เมื่อวันที่เจ็ดเขาเห็นเพเนโลเป้ที่กลับจากห้องตัวต่อ
With her ever innocent face, she greeted him friendlily with round eyes
ด้วยใบหน้าที่ไร้เดียงสาของเธอเธอทักทายเขาอย่างร่าเริงด้วยดวงตากลม
Choi Hyuk passed by and re-entered the wasp room
Choi Hyuk เดินผ่านเข้าไปในห้องตัวต่อ
Returned after slicing through the weak wasp inside
กลับมาหลังจากที่ตัดผ่านตัวอ่อนที่อ่อนแอภายใน
He repeated these actions twenty times
เขาทำซ้ำการกระทำเหล่านี้ยี่สิบครั้ง
“How boring…” This was one of the reasons why it was difficult to attack the dimensional wasps’ nest
"น่าเบื่อ ... " นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่มันเป็นการยากที่จะโจมตีรังของตัวต่อขนาด
The hive, which multiplied like bubbles, wasn’t something he could instantly smash apart simply because he was strong
รังซึ่งคูณอย่างฟองสบู่ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถแตกได้โดยง่ายเพียงเพราะเขาแข็งแรง
Even if a strong warrior invaded, he would be unable to make any progress within the endlessly multiplying wasp rooms
แม้ว่าจะเป็นนักรบที่แข็งแกร่งก็ตามเขาก็จะไม่สามารถสร้างความคืบหน้าภายในห้องพักของตัวต่อที่ไม่รู้จบ
Even if he killed and killed, it was difficult to clear the multiplying rooms
แม้ว่าเขาจะฆ่าและฆ่ามันก็ยากที่จะล้างห้องคูณ
Because of this, they needed an absolutely large number of warriors to attack the wasps’ nest
ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงต้องการนักรบจำนวนมากเพื่อโจมตีรังนก
They needed to attack the wasp hive together and deteriorate its multiplication
พวกเขาต้องการที่จะโจมตีกลุ่มตัวต่อด้วยกันและทวีความรุนแรงขึ้น
Just then, when he finished his twenty-seventh repetitive attack and returned, there was a change
เมื่อเสร็จสิ้นการโจมตีแบบซ้ำ ๆ ครั้งที่ยี่สิบเจ็ดและกลับมามีการเปลี่ยนแปลง
A new announcement had appeared on the wall
มีประกาศใหม่ปรากฏขึ้นบนผนัง
{Waiting for the 1st Stage Boundary Region Attack to complete…} The announcement flickered
{กำลังรอการโจมตีเขตแดนขั้นที่ 1 เสร็จสมบูรณ์ ... } ประกาศกระพริบ
It was impossible to attack anymore
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะถูกโจมตีอีกต่อไป
Choi Hyuk stood inside the room and waited
Choi Hyuk ยืนอยู่ภายในห้องและรอ
Soon, other warriors, who had finished their attack, returned
ในไม่ช้านักรบคนอื่น ๆ ผู้ซึ่งจบการโจมตีได้กลับมา
As they returned one by one, a total of seven people gathered, including Choi Hyuk
ขณะที่พวกเขากลับมาทีละคนรวม 7 คนเข้าด้วยกันซึ่ง ได้แก่ Choi Hyuk
The last remaining person didn’t return
คนสุดท้ายที่ยังเหลือไม่ได้กลับมา
During the waiting time, the six, excluding Choi Hyuk, whispered to each other
ในช่วงเวลาที่รอหกคนไม่รวม Choi Hyuk กระซิบกับแต่ละอื่น ๆ
“How was it?” It was Penelope’s gentle voice
"มันเป็นยังไงบ้าง?" มันเป็นเสียงอ่อนโยนของเพเนโลพี
It was lively and filled with concern
มันมีชีวิตชีวาและเต็มไปด้วยความกังวล
“Yes… Maybe it was because of the camouflage incense pouch, but they thought I was a larva and didn’t attack… When I waited and precisely stabbed its neck with the awl, it squirmed then died… However, there was an incident where I was almost cut apart by its teeth as it squirmed…” The left arm of the man who was speaking was mutilated as blood flowed out
"ใช่แล้ว ... อาจจะเป็นเพราะกระเป๋าใส่ผ้าลวงตา แต่พวกเขาคิดว่าฉันเป็นตัวอ่อนและไม่ได้ทำร้าย ... เมื่อฉันรอและแทงคอของมันด้วยดาบก็กระพือปีกแล้วตาย ... อย่างไรก็ตามมีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
His face distorted in pain when he glanced at his arm
ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดเมื่อเขาเหลือบแขนของเขา
Penelope quickly covered his face, taking his eyes off his wound, and comforted him
Penelope รีบปิดหน้าตาของเขาเอาตาของเขาออกจากบาดแผลของเขาและปลอบโยนเขา
“Shh… Calm down
"อึ ... สงบลง
Don’t look at your wound
อย่ามองไปที่แผลของคุณ
That sort of wound will heal by itself if you rest
แผลดังกล่าวจะหายเองหากคุณพักผ่อน
Because we are awakenees
เพราะเราตื่นขึ้น
” Choi Hyuk began to slowly find her interesting
"Choi Hyuk เริ่มค่อยๆสนใจเธอ
‘Are those actions truly out of sincerity?’ Choi Hyuk, who had spent his time amongst Berserkers, found it hard to believe that a colonizer could be so kind
'การกระทำเหล่านี้เกิดจากความจริงใจจริงหรือ?' Choi Hyuk ผู้ซึ่งใช้เวลาอยู่กับ Berserkers พบว่ามันยากที่จะเชื่อได้ว่า colonizer สามารถเป็นคนที่ใจดีได้
After passing time like this, the announcement changed
หลังจากผ่านไปเช่นนี้การประกาศก็เปลี่ยนไป
{1st Stage Boundary Region Attack complete
{เขตแดนที่ 1 เสร็จสิ้นการโจมตีเขตแดน
The dimensional wasps’ nest is deteriorating
รังนกขนาดรัง 'กำลังทวีความรุนแรงขึ้น
} “Ah… Mr
} "อ่า ... นาย
Kimura…” The moment the announcement popped up, Penelope let out a sad sigh
คิมูระ ... "ทันใดนั้นการประกาศก็โผล่ขึ้นมาเพเนโลเป้ถอนหายใจเศร้า
There were eight people gathered at the start
มีคนแปดคนมาชุมนุมกันตั้งแต่แรก
There were now seven
ตอนนี้มีอยู่เจ็ด
It seemed that the one known as Kimura had died
ดูเหมือนว่าคิมูระตายไป
Although they were very easy opponents for Choi Hyuk, if he considered that the five were beginners who didn’t even possess 1-star stats but no-star, many more had survived than Choi Hyuk expected
แม้ว่าพวกเขาจะเป็นคู่ต่อสู้ที่ง่ายมากสำหรับ Choi Hyuk ถ้าเขาคิดว่าทั้ง 5 คนเป็นผู้เริ่มต้นที่ไม่มีแม้แต่สถิติ 1 ดาว แต่ไม่มีดาราอื่น ๆ อีกมากมายที่รอดชีวิตกว่าที่ Choi Hyuk คาดไว้
Perhaps it was because of Penelope
บางทีอาจเป็นเพราะ Penelope
The announcement continued
ประกาศต่อไป
______ {Dimensional Wasps’ Nest 2nd Stage Outer Region} Attack progression rate: 0% -> Started to barely estimate the location of the queen’s room
______ (อัตราการเกิดความวุ่นวายของสถา ณ ที่ 2 เวทีด้านนอก} อัตราความก้าวหน้าในการโจมตี: 0% -> เริ่มประเมินสถานที่ห้องราชินี
Return to Earth Food Supply Continue to attack *Warning
กลับสู่โลก Supply อาหารยังคงโจมตี * คำเตือน
If you choose to return, someone in another dimensional wedge will have to face your opponents in your place
ถ้าคุณเลือกที่จะคืนคนในลิ่มมิติอื่นจะต้องเผชิญกับฝ่ายตรงข้ามของคุณในสถานที่ของคุณ
_______ The attack progression rate had changed from 1st stage to 2nd stage
_______ อัตราความก้าวหน้าการโจมตีได้เปลี่ยนจากขั้นตอนที่ 1 ถึงขั้นที่ 2 แล้ว
They had skimmed off the bubbles of the boundary region created through multiplying and had taken a step forward
พวกเขาได้ลดน้อยลงฟองของเขตแดนที่สร้างขึ้นโดยการคูณและได้ก้าวไปข้างหน้า
Then the possible options they could choose in the dimensional wedge were unlocked
จากนั้นตัวเลือกที่เป็นไปได้ที่พวกเขาสามารถเลือกได้ในลิ่มมิติถูกปลดล็อก
As expected, the most eye-catching option was ‘Return to Earth’
ตามที่คาดไว้ตัวเลือกที่สะดุดตาที่สุดคือ 'Return to Earth'
Then the warning below it
จากนั้นจะมีคำเตือนด้านล่าง
That was the problem
นั่นคือปัญหา
“… If I choose to return, someone else would have to fight my opponents as well? … Then, in reverse, doesn’t it mean I might have to face double the opponents?” It was the man who Penelope had sincerely taken care of just now
"... ถ้าฉันเลือกที่จะกลับมาคนอื่นจะต้องต่อสู้กับฝ่ายตรงข้ามของฉันด้วยหรือไม่?
He said it in a completely exhausted voice
เขาบอกด้วยเสียงที่เหน็ดเหนื่อย
He glanced at his arm which was now barely starting to stanch
เขาเหลือบแขนของเขาซึ่งบัดนี้แทบจะไม่เริ่มห้อย
“… I can’t
"... ฉันไม่สามารถ
I suffered from just one, I’ll die for sure against two
ฉันได้รับความเดือดร้อนจากเพียงหนึ่งเดียวฉันจะตายอย่างแน่นอนกับสอง
” His voice seemed like he had come to a decision
"เสียงของเขาดูเหมือนว่าเขาได้ตัดสินใจ
Penelope hurriedly grabbed him
Penelope รีบคว้าเขา
“You can’t
"คุณไม่สามารถ
Mr
นาย
Alberto
อัลแบร์โต
If you give up here, someone else will face even more danger!” Alberto’s eyes trembled
ถ้าคุณยอมแพ้ที่นี่คนอื่นจะต้องเผชิญกับอันตรายมากยิ่งขึ้น! "ตาของ Alberto สั่น
He looked at Penelope with a tearful face
เขามองที่ Penelope ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา
“But… Reversely, the other side might give up
"แต่ ... กลับกันอีกด้านหนึ่งอาจจะยอมแพ้
” He was stricken with fear
"เขากลัวด้วยความกลัว
“Don’t… Don’t criticize me
"ไม่ ... ไม่วิพากษ์วิจารณ์ฉัน
There… There are people who haven’t even come here
ที่นั่น ... มีคนที่ไม่ได้มาที่นี่
Why… Why do I…” He avoided Penelope’s eyes and said, “Sorry… Return!” Crunch! The special effect of dimensional teleportation… Space erased his body as if swallowing him
ทำไม ... ทำไมฉัน ... "เขาหลีกเลี่ยงตาของเพเนโลพีและพูดว่า" ขอโทษ ... กลับมา! "ขบเคี้ยว!
“Ah…” Penelope sighed in regret and the remaining beginners murmured
"อ่า ... " เพเนโลพีถอนหายใจด้วยความเสียใจและผู้เริ่มต้นที่เหลือก็บ่น
Like how Alberto had given up, others would have given up as well
เช่นเดียวกับที่อัลแบร์โตยอมแพ้คนอื่น ๆ ก็จะยอมแพ้เช่นกัน
They may possibly face double the opponents in this fight
พวกเขาอาจจะต้องเผชิญกับฝ่ายตรงข้ามสองครั้งในการต่อสู้ครั้งนี้
To them, who had only now awakened, this was too cruel
สำหรับคนที่ตื่นขึ้นมาตอนนี้ก็โหดร้ายเกินไป
“Sorry… Return!”: Another shouted his return
"Sorry ... Return!": อีกคนหนึ่งตะโกนกลับมา
Although the rest didn’t shout to return… their eyes were wavering
แม้ว่าคนอื่น ๆ ไม่ตะโกนให้กลับมา ... ดวงตาของพวกเขาลังเล
They may have possibly held good intentions
พวกเขาอาจมีเจตนาดี
They chose to fight a battle they could have avoided without hesitation
พวกเขาเลือกที่จะสู้ศึกที่พวกเขาสามารถหลีกเลี่ยงโดยไม่ลังเล
However, the problem now wasn’t their intentions but others’
อย่างไรก็ตามปัญหานี้ไม่ได้เป็นความตั้งใจของพวกเขา แต่คนอื่น '
‘Just because I don’t betray them doesn’t mean that the other side, who I’ve never seen before, can’t betray me
'เพียงเพราะฉันไม่ได้ทรยศพวกเขาไม่ได้หมายความว่าด้านอื่น ๆ ที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนไม่สามารถทรยศฉัน
Why is it that I need to be this scared, and why is that I need to die like this?’ A cruel test
ทำไมฉันต้องกลัวนี่ทำไมฉันต้องตายแบบนี้? 'การทดสอบที่โหดร้าย
The second dilemma, the game was about to begin
ขึ้นเขียงสองเกมกำลังจะเริ่มขึ้น