Chapter 97 Episode 6: Mafia Game / Chapter 97: At the ruins (3) TL: emptycube / ED: Obelisk   {TL/N} ‘evil hand of night’ -> ‘monster of night’, author changed its name
บทที่ 97 ตอนที่ 6: เกมมาเฟีย / บทที่ 97: ที่ซากปรักหักพัง (3) TL: emptycube / ED: Obelisk {TL / N} 'มือชั่วร้ายแห่งกลางคืน' -> 'มอนสเตอร์แห่งกลางคืน' ผู้เขียนเปลี่ยนชื่อ
   “That bastard attacked me first!” Berserker Kim Minhee shouted in a dejected voice
"ลูกครึ่งคนนั้นโจมตีฉันเป็นครั้งแรก!" เบอเซอเกอร์คิมมิเอะยีตะโกนด้วยเสียงหงุดหงิด
 She was currently being investigated for murder
ปัจจุบันเธอกำลังสืบสวนคดีฆาตกรรม
 Lee Jinhee, who was investigating her, leaned on the back of her chair, displaying an indifferent expression
Lee Jinhee ผู้ซึ่งกำลังสืบสวนเธอเอนเอียงอยู่ที่ด้านหลังของเก้าอี้ซึ่งแสดงออกอย่างไม่แยแส
 “But, you see, there are many witnesses saying that you provoked him
"แต่คุณเห็นมีพยานหลายคนบอกว่าคุณกระตุ้นเขา
” “Provoke? I provoked him? That’s what those Kalin clan bastards are saying, right? Director, do you believe what they say?” “There’s no reason not to
"" กระตุ้น? 
 Either way, we’re all on the same side
ไม่ว่าจะเป็นแบบใดก็ตามเราทุกคนก็อยู่เคียงข้างกัน
” “Same side?! I don’t know about other clans but that Kalin clan isn’t! Those bastards fled when we were dealing with the sululacks! How can we be on the same side as those who only look after themselves!” “So you’re saying you’re innocent?” “Ah damn… Since I killed someone, I’ll take the punishment
"" ข้างเดียว?! 
” “What punishment?” “… I’ll take charge of setting up the washroom pits
"" อะไรคือการลงโทษ? "" ... ข้าจะรับผิดชอบในการตั้งห้องซักล้าง
” “Are you joking? Murder means a death penalty
" "คุณล้อเล่นรึเปล่า? 
 You know this
คุณรู้เรื่องนี้
” “I told you! It was self-defence!” She protested as if she truly felt this was unfair
" "ฉันบอกคุณ! 
 Her voice also became louder
เสียงของเธอก็ดังขึ้น
 “And I’m a Berserker! It’s really strange these days! Without listening to us properly about how things are unfair, you just say ‘death penalty’ like it’s nothing! We are like family! Aren’t you supposed to at least trust the words of your fellow Berserkers?! This is unfair! Unni! Are you really going to kill me? Unni, you know me! I don’t kill people for no reason!” As if she really found this unfair, Kim Minhee slammed the table as she stood up
"และฉันเป็น Berserker! 
 She was a Berserker who normally had a good and close relationship with Lee Jinhee
เธอเป็น Berserker ที่ปกติมีความสัมพันธ์ที่ดีและใกล้ชิดกับ Lee Jinhee
 This was exactly why Lee Jinhee was the one handling this incident
นี่คือเหตุผลที่ Lee Jinhee เป็นคนจัดการเหตุการณ์นี้
 Although she was busy investigating the various murders and brawls that would break out every day, she wanted to personally conduct the investigation of Kim Minhee and volunteered for it
แม้ว่าเธอจะยุ่งเกี่ยวกับการสืบสวนการฆาตกรรมและการทะเลาะวิวาทกันที่เกิดขึ้นทุกวัน แต่เธอต้องการที่จะดำเนินการสืบสวนของคิมมินนี่และอาสาให้มัน
 Lee Jinhee said in a low voice, “… Yeah
Lee Jinhee กล่าวด้วยเสียงต่ำ "ใช่แล้ว
 Berserkers
Berserkers
 We are like family… Minhee, when did you join the Berserkers?” Lee Jinhee asked as she picked up the file she left on the side
พวกเราเหมือนครอบครัว ... Minhee, เมื่อไหร่ที่คุณเข้าร่วม Berserkers? "ลีจองนิงถามขณะหยิบแฟ้มที่เธอทิ้งไว้
 Although she didn’t act like it, Lee Jinhee was very nervous right now
แม้ว่าเธอจะไม่ได้ทำแบบนั้น Lee Jinhee รู้สึกกระวนกระวายมาก
 ‘Please… Please…’ Lee Jinhee inwardly pleaded again and again
'กรุณา ... ได้โปรดเถอะ ... ' Lee Jinhee ขอร้องขอร้องในใจอีกครั้งและอีกครั้ง
 “Me? About… 2 years?… Maybe 1 year?” As if flustered by the sudden question, Kim Minhee’s answer was vague
"ผม? 
 ‘Ah…’ Lee Jinhee’s hand, which was flipping through the file, slipped
'อ่า ... ' มือของ Lee Jinhee ที่พลิกดูไฟล์นั้นลื่น
 Still, she continued to question her as if nothing was wrong
อย่างไรก็ตามเธอยังคงตั้งคำถามกับเธอราวกับว่าไม่มีอะไรผิดปกติ
 “Okay
“โอเค
 How did you awaken?” “Ah… Don’t ask me that
คุณตื่นขึ้นมาได้อย่างไร? "" อ่า ... อย่าถามฉันสิ
 It’s horrible
มันน่ากลัว
” Lee Jinhee frowned at her words
Lee Jinhee ขมวดคิ้วด้วยคำพูดของเธอ
 “… Okay
"... เอาล่ะ
” Thud
"ทัด
 Lee Jinhee placed the file down on the table with a thud
Lee Jinhee วางไฟล์ลงบนโต๊ะด้วยเสียงแหบ
 She unsheathed her new sword that had been smelted with semi-transparent metal, ‘Silent Ice’, and asked, “I get it
เธอปลดปล่อยดาบเล่มใหม่ของเธอที่ได้รับการหลอมด้วยโลหะกึ่งโปร่งใสว่า 'Silent Ice' และถามว่า "ฉันเข้าใจแล้ว
 Then let’s check one last thing
จากนั้นให้เราตรวจสอบสิ่งสุดท้าย
” Lee Jinhee placed Silent Ice’s sharp blade on her own forehead
Lee Jinhee วางใบมีดคมชัดของ Silent Ice ไว้ที่หน้าผากของตัวเอง
 “Haa… I really hate this
"ฮานะ ... ฉันเกลียดมากจริงๆ
” After letting out a sigh, she sliced her forehead
"หลังจากถอนหายใจแล้วเธอก็หั่นหน้าผากของเธอ
 Pik! Her flesh and frontal bone{1} were cut instantly
พิก! 
 As if she restrained it with karma, not a single drop of her blood spilled
ราวกับว่าเธอกักขังไว้กับกรรมไม่ใช่หยดเลือดไหล
 In that state, Lee Jinhee showed the inside of her forehead to Kim Minhee
ในรัฐนั้น Lee Jinhee แสดงให้เห็นด้านในหน้าผากของเธอกับคิมมินนี่
 She could see a light gray brain inside
เธอมองเห็นสมองสีเทาอ่อน
 “Di-director! What’s this!!” Kim Minhee shouted as if she were freaked out by Lee Jinhee’s sudden self-inflicted wound
“Di-อำนวย! 
 It seemed that Lee Jinhee found her noisy as she stretched her hand out to restrain her, and then took out two glass bottles containing a transparent liquid from her chest
ดูเหมือนว่าลีจางเก้พบว่าเธอมีเสียงดังขณะที่เธอเหยียดมือออกเพื่อกักขังเธอไว้แล้วหยิบขวดแก้วสองใบบรรจุของเหลวโปร่งใสจากหน้าอกของเธอ
 She opened one of the two bottles and poured it on her wound
เธอเปิดขวดสองใบแล้วเทลงบนแผลของเธอ
 The moment the transparent liquid made contact with her brain, it emitted a golden light as it protected her open forehead and began to seal her wound
ช่วงเวลาที่ของเหลวโปร่งใสได้สัมผัสกับสมองของเธอมันปล่อยแสงสีทองขณะที่มันป้องกันหน้าผากที่เปิดอยู่ของเธอและเริ่มที่จะปิดผนึกแผลของเธอ
 “This is a liquid made by Guardian Bae Jinman
"นี่เป็นของเหลวที่ทำโดย Guardian Bae Jinman
 It won’t leave a scar
มันจะไม่ทิ้งรอยแผลเป็นไว้
” Without showing any sign that it hurt, Lee Jinhee calmly conducted this terrifying process
"โดยที่ไม่ต้องแสดงอาการบาดเจ็บใด ๆ Lee Jinhee ได้ดำเนินการอย่างน่าอัศจรรย์นี้
 Then she tossed the remaining bottle and a sharp sword at Kim Minhee and said, “Now it’s your turn
จากนั้นเธอก็โยนขวดที่เหลือและดาบคมที่คิมมินนี่และพูดว่า "ตอนนี้ถึงคราวแล้ว
 Do what I did
ทำในสิ่งที่ฉันทำ
 That’s an order
นี่เป็นคำสั่งซื้อ
” Kim Minhee became dumbfounded
"คิมมินฮีกลายเป็นคนที่ตะลึง
   ** At the same time, Choi Hyuk was in the middle of a meeting with the important clan leaders
** ในเวลาเดียวกัน Choi Hyuk อยู่ระหว่างการพบปะกับหัวหน้าเผ่าที่สำคัญ
 “Do you know how many murders there have been? The monsters aren’t the problem! We’ll die by fighting amongst ourselves!” Resolutely remarked Lumin, a popular clan leader
"คุณรู้หรือไม่ว่ามีการฆาตกรรมกี่ครั้ง? 
 His words were also a direct attack on Choi Hyuk’s commanding abilities
คำพูดของเขาเป็นคำสั่งโจมตีของ Choi Hyuk โดยตรง
 It was a ‘dangerous’ remark
มันเป็นข้อสังเกตที่ "อันตราย"
 Yet, it wasn’t like his words were wrong
แต่ก็ไม่ได้เป็นเหมือนคำพูดของเขาผิด
 Choi Hyuk’s army was currently swept with severe distrust and conflict
กองทัพของ Choi Hyuk กำลังกวาดล้างด้วยความไม่ไว้วางใจและความขัดแย้งอย่างรุนแรง
 People killed each other
คนฆ่ากันและกัน
 This didn’t change even if they made the punishment more severe
เรื่องนี้ไม่ได้เปลี่ยนไปแม้ว่าจะทำให้การลงโทษรุนแรงขึ้น
 Every few hours, another brawl would break out and someone would die
ทุกๆสองชั่วโมงการทะเลาะกันอีกครั้งจะเกิดขึ้นและบางคนก็จะตาย
 Whether there was a punishment or not, murders and fights didn’t cease
ไม่ว่าจะมีการลงโทษหรือไม่การฆาตกรรมและการต่อสู้ก็ไม่จบลง
 They killed each without thinking of the consequences
พวกเขาฆ่าทุกคนโดยไม่ต้องคิดถึงผลที่ตามมา
 They hated those next to them more than the monsters
พวกเขาเกลียดคนที่อยู่ข้างๆพวกเขามากกว่าสัตว์ประหลาด
 Even still, Choi Hyuk couldn’t provide a clear countermeasure
แม้ Choi Hyuk จะไม่สามารถตอบโต้ได้อย่างชัดเจน
 It seemed he only wanted to quickly complete the mission as he only quickened his advance
ดูเหมือนเขาต้องการทำภารกิจให้เสร็จเร็ว ๆ นี้เท่านั้น
 However, the monsters didn’t directly clash with Choi Hyuk’s army
อย่างไรก็ตามมอนสเตอร์เหล่านี้ไม่ได้ปะทะกับกองทัพของ Choi Hyuk โดยตรง
 They simply avoided them and fled
พวกเขาหลีกเลี่ยงพวกเขาและหนีไป
 If they kept subjugating and pushing the monsters into a corner, then they might eventually be able to take them out… But it would take too long to reach that point
ถ้าพวกเขายังคงปราบปรามและผลักดันมอนสเตอร์เข้าไปในมุมหนึ่งแล้วพวกเขาก็อาจจะสามารถพาพวกมันออกไปได้ แต่จะใช้เวลานานเกินกว่าที่จะถึงจุดนั้น
 The conflicts between the colonizers and clans had inflated to the point where war could break out at any moment
ความขัดแย้งระหว่าง colonizers และสมัครพรรคพวกได้พองไปถึงจุดที่สงครามสามารถแตกออกได้ในขณะใด ๆ
 Yet, there was no solution
ยังไม่มีทางออก
 “… So what are we going to do?” Clan Leader Jiro asked in an annoyed tone
"... แล้วพวกเราจะทำยังไงล่ะ?" หัวหน้าเผ่าจิโร่ถามด้วยเสียงอันหงุดหงิด
 He glanced at Choi Hyuk and Baek Seoin and said, “Don’t you already know? We can’t return to Earth now
เขาเหลือบไปที่ Choi Hyuk และ Baek Seoin และพูดว่า "คุณไม่รู้หรือ? 
 It’s already been 3 days since we’ve been shut out of the ‘military gate system’
เป็นเวลา 3 วันแล้วนับตั้งแต่เราถูกปิดระบบประตูทหาร
 So what do you want to do?” That was so
ดังนั้นสิ่งที่คุณต้องการจะทำอย่างไร "นั่นคือดังนั้น
 At first, they couldn’t retreat because of Choi Hyuk’s opposition, but now, that wasn’t the case
ตอนแรกพวกเขาไม่สามารถถอยหลังเพราะฝ่ายค้านของ Choi Hyuk แต่ตอนนี้ไม่ใช่กรณี
 Everyone became aware of this fact with Richard’s message
ทุกคนตระหนักถึงความจริงเรื่องนี้กับข้อความของริชาร์ด
 The closure of the gate meant the closure of their escape route
การปิดประตูหมายถึงการปิดเส้นทางหลบหนีของพวกเขา
 To the clan leaders who desperately wished to retreat, this was like a bolt out of the blue
ผู้นำกลุ่มที่อยากจะหนีไปอย่างนี้เป็นเหมือนสายฟ้าที่ตกจากฟ้า
 “That’s why if we had already retreated…” Someone leaked the thought that everyone inwardly thought but couldn’t say
"นั่นเป็นเหตุผลที่ถ้าเราถอยกลับไปแล้ว ... " มีคนรั่วไหลคิดว่าทุกคนคิด แต่ในใจ แต่ไม่สามารถพูดได้
 At the same time, the mood in the meeting room chilled
ในเวลาเดียวกันอารมณ์ในห้องประชุมแช่เย็น
 At that word, everyone became so nervous their spines stiffened
ที่คำนั้นทุกคนก็ประสาทมากขึ้นเงี่ยงของพวกเขาแข็งตัว
 This was because everyone was afraid of Choi Hyuk
เพราะทุกคนกลัว Choi Hyuk
 However, Clan Leader Lumin didn’t read the mood and raised his voice, “Even if we let bygones be bygones, we can’t go on like this! Everyone will die! We can’t ignore the conflicts between the clans these days either
อย่างไรก็ตามหัวหน้าตระกูล Lumin ไม่ได้อ่านอารมณ์และยกเสียงของเขาว่า "ถึงแม้ว่าเราจะปล่อยให้ bygones เป็น bygones เราก็ไม่สามารถทำเช่นนี้ได้! 
 A civil war might break out!” “Ah, just stop it…” Even when the clan leaders next to him tried to stop him, Lumin didn’t listen
สงครามกลางเมืองอาจจะแตกออก! "" อา ... หยุดยั้ง ... "แม้กระทั่งเมื่อผู้นำของกลุ่มที่อยู่ข้างๆเขาพยายามที่จะหยุดยั้งเขา Lumin ไม่ได้ฟัง
 “No! I need to say what needs to be said! Overseer Choi Hyuk! I, Lumin, have never held dissatisfaction with the Berserkers’ actions! I always quietly cooperated! However, not this time
“ไม่! 
 Overseer!” When Lumin raised his voice, Clan Leader Jiro, who was very friendly towards Choi Hyuk, began to criticize Lumin, “What are you doing? Don’t you know your current actions are bringing about more disorder?” Another heated argument broke out in the meeting room
Overseer! "เมื่อ Lumin ยกเสียงหัวหน้าเผ่าจิโร่ผู้เป็นมิตรกับ Choi Hyuk เริ่มวิพากษ์วิจารณ์ Lumin" คุณทำอะไร? 
 Jiro simply criticized Lumin while Lumin, frustrated, said that they need to take note of the current situation and find a solution
Jiro วิพากษ์วิจารณ์ Lumin ในขณะที่ Lumin ผิดหวังกล่าวว่าพวกเขาต้องการทราบถึงสถานการณ์ปัจจุบันและหาแนวทางแก้ไข
 Some clan leaders joined in on the debate, but the majority of the clan leaders maintained an uncomfortable silence
บางส่วนผู้นำตระกูลเข้าร่วมในการอภิปราย แต่ส่วนใหญ่ของผู้นำตระกูลคงความเงียบอึดอัด
   Choi Hyuk raised his hand
Choi Hyuk ยกมือขึ้น
 Everyone became quiet
ทุกคนเริ่มเงียบ
 “Isn’t it weird?” Those were his first words
"มันไม่ใช่เรื่องแปลกหรอ?" นี่เป็นคำแรกของเขา
 “No matter how hotheaded colonizers’ tempers are… Isn’t the current situation too strange? Doesn’t it seem like we aren’t able to control the situation at all?” “Yes! That’s what I mean!” Lumin raised his voice
"ไม่ว่าอารมณ์แปรปรวนของผู้ล่าอาณานิคมที่มีความเกลื่อยหงส์เป็นอย่างไร ... สถานการณ์ปัจจุบันไม่แปลกหรอกหรือ? 
 “Be quiet and listen!” And Jiro scolded him
"เงียบและฟัง!" และจิโร่ก็ตะโกนใส่เขา
 However, Choi Hyuk still didn’t care
อย่างไรก็ตาม Choi Hyuk ยังไม่สนใจ
 “Let me tell you something interesting
"ให้ฉันบอกคุณบางอย่างที่น่าสนใจ
” He instead began to talk about a story out of context
"เขาก็เริ่มพูดเรื่องที่ไม่อยู่ในบริบท
 “It’s a story about the day of the first murder… So the day Richard told us it was impossible to return to Earth
"มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับวันที่เกิดการฆาตกรรมครั้งแรก ... ดังนั้นวันที่ริชาร์ดบอกกับเราว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะกลับสู่โลก
”   ** On the day they suffered heavy casualties with the sudden appearance of the sululacks and vassal starving ghosts and the sudden murders and brawls broke out, Choi Hyuk was contacted by Richard
"** ในวันที่พวกเขาประสบกับความสูญเสียอย่างมากจากการปรากฏตัวของซูลูและพวกขุนนางที่หิวโหยอย่างกะทันหันและเกิดการฆาตกรรมอย่างกะทันหันและการทะเลาะวิวาทชอยฮยอกได้รับการติดต่อจากริชาร์ด
 It just so happened to be during a meeting with the executives of the Berserkers
มันเกิดขึ้นได้ในระหว่างการประชุมกับผู้บริหารของ Berserkers
 A frustrating meeting with no conclusion
การประชุมที่น่าผิดหวังโดยไม่มีข้อสรุป
 “… Good timing
"... เวลาที่ดี
 10-minute break
พัก 10 นาที
 Everyone go out for a bit and come back
ทุกคนออกไปสักหน่อยและกลับมา
” Once everyone left at Choi Hyuk’s request, Richard immediately asked, “I do
"เมื่อทุกคนออกจากคำขอของ Choi Hyuk ริชาร์ดถามทันทีว่า" ฉันทำ
” With a bit of doubt, Choi Hyuk followed Richard’s words and took out the black cube from his bag
"ด้วยข้อสงสัยโชอิฮยอกก็ทำตามคำของริชาร์ดและเอาก้อนสีดำออกจากกระเป๋า
 It was the item he had suddenly received from Tangka of the Armored Soul tribe
เป็นรายการที่เขาได้รับจาก Tangka ของชนเผ่า Armored Soul โดยฉับพลัน
 “Huh?” Choi Hyuk was surprised
"ฮะ?" Choi Hyuk รู้สึกประหลาดใจ
 The black cube was no longer black
ก้อนสีดำไม่ดำอีกต่อไป
 It was tinged red as it pulsed
มันถูกแต่งแต้มด้วยสีแดงขณะที่ชีพจร
 After seeing that, Richard held his forehead
ริชาร์ดจับหน้าผาก
 “What? What is it?” “What? Why?” He never planned on retreating from the beginning
"อะไร? 
 However, there was a clear difference between ‘not retreating’ and ‘not being able to retreat’
อย่างไรก็ตามมีความแตกต่างระหว่าง 'not retreating' และ 'ไม่สามารถหนีได้'
 Even Choi Hyuk couldn’t help but become sensitive
แม้แต่ Choi Hyuk ก็ไม่สามารถช่วยได้
 “Then what is it?” “… What?” “…” Choi Hyuk recalled the placement evaluation which allowed him to receive the right to an independent troop
"แล้วอะไรล่ะ?" "... อะไรล่ะ?" "... " ชอยฮยอกเล่าถึงการประเมินผลตำแหน่งซึ่งทำให้เขาได้รับสิทธิ์ในกลุ่มที่เป็นอิสระ
 Then he recalled the doppelganger that imitated Chu Youngjin at the end
จากนั้นเขาก็นึกถึงตุ๊กตาการ์ดที่เลียนแบบ Chu Youngjin ในตอนท้าย
 If Choi Hyuk hadn’t noticed his killing intent through his Eyes of Distinction, Choi Hyuk might have been killed
ถ้า Choi Hyuk ไม่ได้สังเกตเห็นความตั้งใจในการฆ่าของเขาผ่านทางสายตาของเขา Choi Hyuk อาจถูกฆ่าตาย
 “… Didn’t they say we wouldn’t face them?” That time, the instructor definitely said, ‘You will rarely face doppelgangers
"... พวกเขาไม่ได้บอกว่าเราจะไม่เผชิญกับพวกเขาเหรอ?" คราวนั้นครูผู้สอนพูดอย่างแน่นอนว่า "คุณจะไม่ค่อยเผชิญหน้ากับโรคเอดส์
 Only, it is customary to put that monster in the placement evaluation
เฉพาะการใส่มอนสเตอร์ตัวนี้ในการประเมินตำแหน่งเท่านั้น
’ “… When will the doppelganger-handling group arrive?” “…” The morale of the troops was a mess because of the sululacks and the vassal starving ghosts
'"... เมื่อใดที่กลุ่มผู้จัดการ doppelganger จะมาถึง?" "... " กำลังใจในการทำงานของกองทหารเป็นเรื่องที่ยุ่งเหยิงเพราะมีซากุระและพวกเจ้าพ่อที่หิวโหยผี
 If doppelgangers imitated colonizers in this current situation? Choi Hyuk grabbed his forehead
หากนักเล่นแร่แปรธาตุเลียนแบบผู้ตั้งอาณานิคมในสถานการณ์ปัจจุบันนี้ 
 It was bleak
มันเยือกเย็น
 “How do we distinguish doppelgangers?” Although he possessed Eyes of Distinction, it was only semi-useful
"เราจะจำแนกความแตกต่างได้อย่างไร?" แม้ว่าเขาจะมีสายตาของความแตกต่าง แต่ก็เป็นเพียงแค่กึ่งประโยชน์เท่านั้น
 Choi Hyuk currently led millions of people
Choi Hyuk ปัจจุบันนำคนนับล้าน
 It was impossible to examine each and every one of them, and among them, there were countless people who would possess killing intent towards Choi Hyuk without being doppelgangers
เป็นไปไม่ได้ที่จะตรวจสอบทุกคนและในหมู่พวกเขามีคนนับไม่ถ้วนที่จะฆ่าเจตนาต่อ Choi Hyuk โดยไม่ได้รับการติดคุกเข่า
 It couldn’t be helped due to his violent subjugation of the clans
มันไม่สามารถช่วยได้เนื่องจากการปราบปรามอย่างรุนแรงของพวกเขาสมัครพรรคพวก
 It was difficult to distinguish whether someone was a doppelganger or not with his Eyes of Distinction
มันยากที่จะแยกแยะว่าใครบางคนเป็นคนพาลหรือไม่ด้วยสายตาของเขาจากความแตกต่าง
 However, the method Richard told him was even less accurate
อย่างไรก็ตามวิธีการที่ริชาร์ดบอกว่าเขายังไม่ถูกต้อง
 That inaccuracy made Choi Hyuk sigh
ความไม่ถูกต้องนั้นทำให้ชอยฮยอกถอนหายใจ
 As if he noticed Choi Hyuk’s gloominess, Richard quickly proposed a more accurate method
ราวกับว่าเขาสังเกตเห็นความอึมครึมของ Choi Hyuk ริชาร์ดเสนอวิธีการที่แม่นยำมากขึ้น
 But… they couldn’t use that method currently
แต่ ... พวกเขาไม่สามารถใช้วิธีการดังกล่าวได้ในขณะนี้
 “But?” It was a difficult problem all around
"แต่?" มันเป็นปัญหาที่ยากรอบ ๆ ตัว
 Yet, there still seemed to be a method
อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่ายังคงมีวิธีการ
 “Then we need to take out the monster of night
"แล้วเราจำเป็นต้องเอามอนสเตอร์แห่งราตรีออก
 Where is it?” Richard smiled at Choi Hyuk’s words
มันอยู่ที่ไหน? "ริชาร์ดยิ้มด้วยคำพูดของ Choi Hyuk
 An expression showing ‘I knew you’d say that
นิพจน์ที่แสดงว่า 'ฉันรู้ว่าคุณจะพูดแบบนั้น
’ In a quiet voice, he said, Choi Hyuk saw confidence in Richard’s eyes
"ด้วยเสียงที่เงียบสงบเขาพูดว่า Choi Hyuk เห็นความมั่นใจในสายตาของริชาร์ด
 A confidence that showed they could take out the monster of night and clear the doppelgangers if they followed his plan
ความเชื่อมั่นที่แสดงให้เห็นว่าพวกเขาสามารถพามอนสเตอร์แห่งราตรีออกไปและล้างพยานร้ายได้หากพวกเขาทำตามแผนของเขา
 Richard had come up with a plan in this chaotic situation
ริชาร์ดได้วางแผนขึ้นมาในสถานการณ์ที่วุ่นวายนี้
 ‘As expected…’ Choi Hyuk nodded in admiration
'ตามที่คาดไว้ ... ' Choi Hyuk พยักหน้าด้วยความชื่นชม
 ‘Ah, but?’ With his sudden thought, he cut Richard off
'อืม แต่?' ด้วยความคิดอย่างกะทันหันของเขาเขาตัดริชาร์ดออก
 “Wait
"รอ
 Wait, but… How about we split their heads?” “Doppelgangers
รอ แต่ ... แล้วเราแยกหัวออก? "" Doppelgangers
 You said their larvae eat brains
คุณบอกว่าตัวอ่อนกินสมอง
” “So if we split open their heads, can’t we see whether they are doppelgangers or not?” Richard froze at Choi Hyuk’s ignorant statement
"ถ้างั้นเราแยกหัวของมันออกไม่ได้เราดูไม่ว่าจะเป็นคนเลวหรือไม่?" ริชาร์ดแข็งที่คำพูดเหลวไหลของ Choi Hyuk
 Then he thought about it, contemplating whether it made sense or not
จากนั้นเขาก็คิดถึงเรื่องนี้และใคร่ครวญว่าจะมีเหตุผลหรือไม่
 Then the surprising result was that it actually made sense
แล้วผลที่น่าแปลกใจก็คือว่ามันทำให้รู้สึกจริง
 “Really? Then what happens if we pour a healer’s karma into a completely developed doppelganger? Will it receive a similar effect like healing?” <… I don’t think so
"จริงๆ? 
>     That was the conversation Choi Hyuk had with Richard that day
> นั่นคือบทสนทนาที่ Choi Hyuk เคยมีกับริชาร์ดในวันนั้น
   ** “So-so there are doppelgangers among us now? That’s why we are fighting more than necessary?” Clan Leader Jiro nervously gulped his saliva after listening to Choi Hyuk’s words
** "งั้นตอนนี้พวกเรามีปัญหาอะไรบ้าง? 
 His eyes became sharp as he looked around
ดวงตาของเขาจาง ๆ ขณะที่มองไปรอบ ๆ
 “Then I suspect Lumin
"แล้วฉันสงสัย Lumin
 Isn’t he the one interrupting meetings at every step and aggravating disorder?” “What are you talking about?! Am I a doppelganger just because you don’t like me?” The meeting room became rowdy once again
เขาไม่ใช่คนที่ขัดจังหวะการประชุมในทุกขั้นตอนและความผิดปกติทำความรุนแรง? "" คุณกำลังพูดถึงอะไร?! 
 Not only that, but there was an overabundance of killing intent
ไม่เพียงแค่นั้น แต่ยังมีความตั้งใจที่จะสังหารอีกด้วย
 When they thought that they didn’t simply have different opinions but that there were monsters pretending to be humans, it made their blood freeze
เมื่อพวกเขาคิดว่าพวกเขาไม่ได้มีความคิดเห็นที่แตกต่างกัน แต่มีมอนสเตอร์แกล้งทำเป็นมนุษย์ทำให้เลือดแข็งตัว
 The clan leaders were suspicious of each other and tried their best to prove they weren’t doppelgangers
ผู้นำตระกูลมีข้อสงสัยเกี่ยวกับกันและกันและพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อพิสูจน์ว่าไม่ได้รับความหายนะ
 Amidst all of this, Choi Hyuk displayed a dumbfounded expression
ท่ามกลางเหตุนี้ชอยฮยอกแสดงออกถึงความสับสนวุ่นวาย
 “Just what were you listening to?” As he said that, he unsheathed ‘Imprint’ and placed it on his forehead
"สิ่งที่คุณกำลังฟัง?" ขณะที่เขากล่าวว่าเขา unsheathed 'Imprint' และวางไว้บนหน้าผากของเขา
 Pik
pik
 His frontal bone was cut and they could see the gray internals inside
กระดูกหน้าผากของเขาถูกตัดและพวกเขาสามารถมองเห็น internals สีเทาภายใน
 Choi Hyuk poured the liquid containing Bae Jinman’s karma in it
Choi Hyuk เทของเหลวที่มีกรรม Bae Jinman ในนั้น
 Nothing happened
ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
 Only his wound was healed
เฉพาะบาดแผลของเขาก็หายเป็นปกติ
 While no one could take their eyes off that scene, the elites of the Berserkers moved
ในขณะที่ไม่มีใครสามารถเอาสายตาของพวกเขาออกจากฉากที่ชนชั้นนำของ Berserkers ย้าย
 Chu Youngjin, Ryu Hyunsung, Baek Seoin, Bae Jinman, Handke and the other directors, as well as team leaders like Alexei, jumped out and surrounded the meeting room, preventing anyone from leaving
ชูยองจิน, Ryu Hyunsung, Baek Seoin, Bae Jinman, Handke และกรรมการคนอื่น ๆ รวมทั้งหัวหน้าทีมเช่น Alexei กระโดดออกมาและล้อมรอบห้องประชุมเพื่อป้องกันไม่ให้ใครออกไป
   In that state, Choi Hyuk aimed ‘Imprint’ at the clan leaders
ในรัฐนั้น Choi Hyuk มุ่ง 'Imprint' ที่ผู้นำตระกูล
 “Now, stick your heads out
"ตอนนี้ติดหัวของคุณออก
”   {1} Frontal Bone/Frontal Cranial Bone – The part of your skull in the forehead region
"{1} กระดูกหน้าผาก / กระดูกหน้าผากด้านหน้า - ส่วนหนึ่งของกะโหลกศีรษะของคุณในบริเวณหน้าผาก