Chapter 103 Episode 6: Mafia Game / Chapter 103: Someone (3) TL: emptycube / ED: Obelisk A group of people carefully jumped over the roof of a building
บทที่ 103 ตอนที่ 6: เกมส์มาเฟีย / บทที่ 103: คน (3) TL: emptycube / ED: Obelisk กลุ่มคนกระโดดข้ามหลังคาอาคาร
Although they were in a group, they all kept a wide distance from each other
แม้ว่าพวกเขาอยู่ในกลุ่มพวกเขาทั้งหมดเก็บห่างจากกันและกัน
They were using their karma-reinforced sight to stalk their target from afar
พวกเขาใช้สายตาที่ได้รับการสนับสนุนจากการ์มาช่วยกักขังเป้าหมายจากระยะไกล
However, when their target entered an alley, she disappeared without a trace
อย่างไรก็ตามเมื่อเป้าหมายของพวกเขาเข้าสู่ซอยเธอหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
“…!” Although they were taken aback, they didn’t let out a sound
"... !" แม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกหดหู่ใจ แต่ก็ไม่ยอมปล่อยเสียงออกมา
The leader gave a hand signal to his team members and ordered them to look for their target again
ผู้นำส่งสัญญาณมือให้สมาชิกในทีมของเขาและสั่งให้พวกเขามองหาเป้าหมายของพวกเขาอีกครั้ง
“What are you doing?” The voice of their target, Lee Jinhee, was heard behind him
"คุณกำลังทำอะไร?" เสียงของเป้าหมายของพวกเขาลีจินนี่ได้ยินอยู่ข้างหลังเขา
Flinch! Before the leader could even turn around, he heard her voice right next to his ear
สะดุ้ง!
“Well, not that I need to ask
"ไม่ว่าฉันจะต้องถาม
” Crack! It was instantaneous
"แตก!
The building and sky reversed in an instant
อาคารและท้องฟ้ากลับเข้ามาในทันที
He only felt a pain from his leg afterwards
เขารู้สึกเจ็บปวดจากขาหลังเท่านั้น
A cute, pretty face abruptly appeared before his face, which had been smashed into the floor
หน้าตาน่ารักสวย ๆ จู่ ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นหน้าเขาซึ่งถูกทุบลงไปในพื้น
She was their VIP target, Lee Jinhee
เธอเป็นเป้าหมาย VIP ของพวกเขาลีจางเก้
“Who sent you?” “…” “You’re not going to tell me?” “Why… Why are you doing this?” “What do you mean why? You guys stalked me
"ใครเป็นคนส่งถึงคุณ?" "... " "คุณจะไม่บอกฉันหรอ?" "ทำไม ... ทำไมคุณถึงทำอย่างนี้?" "คุณหมายถึงทำไม?
” “Pardon?” The man sneakily acted like that wasn’t the case
"" อภัยโทษ? "ชายคนนั้นลอบดำเนินการอย่างนั้นไม่ได้
Lee Jinhee let out a sigh
Lee Jinhee ถอนหายใจ
“Haa
“Haa
Fine
ละเอียด
Naro! Find out where they are from
Naro!
” {Yes
"{ใช่
I’ll check all the CCTVs registered on the computer network… Here is the result
ฉันจะตรวจสอบกล้องวงจรปิดทั้งหมดที่ลงทะเบียนบนเครือข่ายคอมพิวเตอร์ ... นี่คือผล
They are executives of the Lee Jungmin Clan
พวกเขาเป็นผู้บริหารของ Lee Jungmin Clan
His name is Min Chunsu
ชื่อของเขาคือมินชุนซู
} “So this time it’s the Lee Jungmin Clan…? Haa… Do you guys want to die? Why are you constantly stalking me?” Min Chunsu showed no signs of being flustered when he heard Naro’s voice
} "คราวนี้มันเป็นกลุ่มของลีจองมิน ... ?
However, his expression turned resolute as he ground his teeth
อย่างไรก็ตามท่าทางของเขากลับมาเด็ดเดี่ยวขณะที่กรีดฟัน
“What do you mean stalking you? It’s just a justified surveillance
"คุณหมายถึงอะไรที่สะกดรอยตามคุณ?
” “Ah, really? Is it justified even though you’re stalking me? Well, I mean it’s not like it’s a DUI when you drink, right?” Slap! Lee Jinhee slapped Min Chunsu’s cheek
"" อ่าจริงเหรอ?
Even though his body was reinforced with karma, the impact was enough to shake his teeth
ถึงแม้ร่างกายของเขาจะเสริมด้วยกรรมผลกระทบก็เพียงพอที่จะเขย่าฟันของเขา
Yet, Min Chunsu glared at her fiercely
แต่ Min Chunsu มองเธออย่างรุนแรง
Instead of becoming downhearted, he stated his justifications for stalking her more vigorously
แทนที่จะให้ความรู้สึกแย่ ๆ เขาก็อ้างเหตุผลในการสะกดรอยตามเธออย่างจริงจัง
“Are you acting like this because you really don’t know? Isn’t it the Berserkers who are ransacking everything, saying that a doppelganger queen has invaded us? You said there was around a month remaining
"คุณทำตัวแบบนี้เพราะคุณไม่รู้จริงๆหรือ?
Yet, it’s already become a mess within 3 days of investigations
แต่ก็มีอยู่แล้วกลายเป็นระเบียบภายใน 3 วันของการสืบสวน
Subordinate clans like us are even showing their underwear to you guys! But what about the Berserkers themselves? Aren’t the Berserkers supposed to conduct an internal investigation as well? But are you doing that properly? Even when it’s risking the fate of Earth?! Aren’t you guys busy covering for your own family? Even when the situation is like this, aren’t you just helping yourselves?” “… What are you talking about? Although I don’t know where you heard these rumors, but of course we conducted an internal investigation before we investigated you
ชนเผ่าที่อยู่ใต้บังคับบัญชาเช่นเรากำลังแสดงชุดชั้นในให้กับพวกคุณด้วย!
” “Ah, so the answer to this problem is that we simply retreat just because you said you investigated internally? In the presence of the Berserkers, every damn one of us has to disarm their karma barrier and let you look around our every nook and cranny with your karma
"" อ้าดังนั้นคำตอบสำหรับปัญหานี้คือเราเพียงแค่ถอยหลังเพราะคุณบอกว่าคุณสอบสวนภายใน?
However, how do we know you guys are investigating each other? Honestly, since Overseer Choi Hyuk was the one who fought the monster of night, isn’t there a likely chance that one of the Berserkers was infected by the doppelganger queen? Can you say with 100% certainty that none of the Berserkers conducting investigations right now are doppelgangers?” “Hey
อย่างไรก็ตามเราทราบว่าพวกคุณกำลังสืบสวนกันอย่างไร?
What are you saying? We told you the doppelganger queen isn’t like that
คุณกำลังพูดอะไร?
Since it’s still immature and in a spirit form, it’s difficult to see and doesn’t have the power to make doppelganger larvae
เนื่องจากยังไม่บรรลุนิติภาวะและอยู่ในรูปของจิตวิญญาณจึงเป็นเรื่องยากที่จะมองเห็นและไม่มีพลังที่จะทำให้ตัวอ่อนของ doppelganger
And we are the ones carrying the doppelganger identification devices, yet you think we’d be the doppelgangers? You sound like the Berserkers are already being controlled by the doppelgangers
และเราเป็นคนที่พกพาอุปกรณ์ระบุตัวตนของ Doppelganger แต่คุณคิดว่าเราน่าจะเป็นคนที่ติดคุกเข่าหรือไม่?
Huh? Do you think I’m a doppelganger too?” “Hmmp! Do all Berserkers carry around an identification device? When we don’t even know the whereabouts of Director Chu Youngjin!” “Hey! He has his own circumstances!” “Circumstances? Have you even considered our circumstances? This is what’s not transparent
ฮะ?
If you find this unfair, why don’t you have an open investigation! If you guys are doppelgangers, then we’re the ones who die, yet you’re telling us to suck our thumbs and just blindly trust you?” Lee Jinhee was at loss of words at Min Chunsu’s constant counterarguments
หากคุณพบว่าไม่เป็นธรรมนี้ทำไมคุณถึงไม่สอบสวน!
The most fearful thing about doppelgangers was that they planted suspicion amongst the people
สิ่งที่น่ากลัวที่สุดเกี่ยวกับโรคเอดส์คือการที่พวกเขาตั้งข้อสงสัยในหมู่ประชาชน
All kinds of groundless rumors were running rampant, and those who had been traumatized by suspecting and killing their comrades couldn’t take those groundless rumors as simply rumors
ข่าวลือที่ไม่มีมูลความจริงทุกชนิดกำลังวิ่งลุกลามและบรรดาผู้ที่ได้รับบาดเจ็บโดยการสงสัยและฆ่าเพื่อนฝูงของพวกเขาไม่อาจนำข่าวลือที่ไร้เหตุผลดังกล่าวเป็นข่าวลือได้
They would turn into ‘likely possibilities’ as they spread among them
พวกเขาจะกลายเป็น 'โอกาสเป็นไปได้' ขณะที่พวกเขากระจายในหมู่พวกเขา
Within this mess, the attempts of trying to keep the Berserkers, who wielded absolute power, in check never ceased
ภายในระเบียบนี้พยายามที่จะเก็บ Berserkers ที่ใช้อำนาจสัมบูรณ์ในการตรวจสอบไม่เคยหยุด
Of the major groundless rumors, one was about the victory reward
จากข่าวลือที่ไม่มีมูลอันสำคัญประการหนึ่งเกี่ยวกับรางวัลแห่งชัยชนะ
An enormous amount of Mission Points was given to Choi Hyuk as a reward, and he possessed the sole authority of distributing the reward
จำนวนมหาศาลของ Mission Points ได้รับรางวัล Choi Hyuk เป็นรางวัลและเขามีอำนาจอย่างเดียวในการแจกรางวัล
After a lot of consideration, Choi Hyuk decided to distribute it depending on their contributions, yet there was a groundless rumor that the Berserkers received a much higher reward
หลังจากที่ได้รับการพิจารณาเป็นอย่างดี Choi Hyuk ก็ตัดสินใจที่จะแจกจ่ายโดยขึ้นอยู่กับความช่วยเหลือของพวกเขา แต่ก็มีข่าวลือที่ไม่มีมูลความจริงว่า Berserkers ได้รับรางวัลที่สูงขึ้น
Dissatisfaction surged, asking how he could do this when they all risked their lives together
ความไม่พอใจเพิ่มขึ้นถามว่าเขาจะทำอย่างไรเมื่อพวกเขาทั้งหมดเสี่ยงชีวิตร่วมกัน
Lee Jinhee grabbed Min Chunsu by his collar
Lee Jinhee คว้า Min Chunsu ด้วยปลอกคอของเขา
“Is that all? If you want proof, then I’ll show you proof
"นั่นหมดแล้วหรือ?
All executive-level Berserkers are going to partake in an open investigation soon
ผู้บริหารระดับสูงทั้งหมด Berserkers จะเข้าร่วมการสืบสวนเปิดในไม่ช้านี้
I suggested it and the leader approved it
ฉันแนะนำมันและผู้นำได้รับการอนุมัติ
We even announced it
เราได้ประกาศว่า
But are you truly so nervous that you’re continuously acting this way? Or is this your trick in trying to find the Berserkers’ weakness and increase your influence?” Lee Jinhee harshly interrogated him
แต่คุณเป็นคนกังวลอย่างมากที่คุณกำลังแสดงอย่างต่อเนื่องหรือไม่?
Yet, Min Chunsu became even more vigorous
แต่ว่า Min Chunsu ก็แข็งแรงขึ้นเรื่อย ๆ
He was acting too righteously for someone who had been caught stalking
เขาทำตัวอย่างถูกต้องสำหรับคนที่ถูกจับได้
“What do you mean influence! This isn’t a problem of influence but of whether humanity survives or not! All of us have to unite under Overseer Choi Hyuk’s command! All procedures must be conducted with transparency! In a situation like this, aren’t the Berserkers the ones who are clinging to their vested interests? Aren’t you fulfilling your selfish interests and desires by using Overseer Choi Hyuk’s favor and covering his eyes and ears?!” Lee Jinhee became startled
"สิ่งที่คุณหมายถึงอิทธิพล!
She didn’t expect him to express his loyalty for Choi Hyuk
เธอไม่ได้คาดหวังให้เขาแสดงความจงรักภักดีต่อ Choi Hyuk
It was like this
มันเป็นเช่นนี้
This was all nothing more than a mess
นี่ไม่ใช่แค่เรื่องยุ่งเหยิงเท่านั้น
The content and aspect of these groundless rumors were too extensive and various
เนื้อหาและแง่มุมของข่าวลือไร้เหตุผลเหล่านี้มีมากมายและกว้างขวาง
Using the power struggle was clever
การใช้พลังต่อสู้เป็นเรื่องที่ฉลาด
The power and authority Choi Hyuk possessed were already stable
อำนาจและอำนาจที่ Choi Hyuk มีอยู่แล้วมั่นคง
Sensible people didn’t go against Choi Hyuk
คนที่มีเหตุผลไม่ได้ไปกับ Choi Hyuk
They thoroughly proclaimed themselves as ‘Pro-Choi Hyuk’
พวกเขาบอกว่าตัวเองเป็น "Pro-Choi Hyuk"
Instead, their enemy was Choi Hyuk’s followers, the Berserkers
แต่ศัตรูของพวกเขาคือผู้ติดตามของ Choi Hyuk, Berserkers
They competed for loyalty and targeted those who had traditionally been near Choi Hyuk
พวกเขาแข่งขันกันเพื่อความจงรักภักดีและมุ่งเป้าไปที่กลุ่มเป้าหมายที่อยู่ใกล้ Choi Hyuk
After highlighting the Berserkers’ weakness, they would shout, ‘How can you advise Choi Hyuk like that?! Screw off! We’ll do it!’ Although this attitude hadn’t been explicitly expressed, practical people were progressing with this thought in secret
หลังจากไฮไลต์จุดอ่อนของ Berserkers แล้วพวกเขาก็จะตะโกนว่า "คุณช่วยแนะนำ Choi Hyuk แบบนั้นได้อย่างไร?!
They would gather information about the Berserkers and distinguish who to cooperate with and who to push aside before picking an objective, finding their weakness, and building a public opinion… They were very hard-working
พวกเขาจะรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับ Berserkers และแยกแยะใครที่จะให้ความร่วมมือและใครจะผลักดันกันก่อนที่จะหยิบวัตถุประสงค์ค้นหาจุดอ่อนของพวกเขาและสร้างความคิดเห็นของประชาชน ... พวกเขาทำงานหนักมาก
They used plausible words to package their motives
พวกเขาใช้คำที่สมเหตุสมผลเพื่อบรรจุแรงจูงใจของพวกเขา
Since their words made sense, there were many who simply agreed with their cause
ตั้งแต่คำพูดของพวกเขาทำให้รู้สึกมีหลายคนที่เพียงแค่เห็นด้วยกับสาเหตุของพวกเขา
Also, Lee Jinhee was a simple person
นอกจากนี้ Lee Jinhee ก็เป็นคนง่ายๆ
She was someone who believed in the goodwill of people
เธอเป็นคนที่เชื่อในความปรารถนาดีของคน
She was someone who would listen and think about the words of others even if only 1 person was truly innocent and the remaining 99 were bastards
เธอเป็นคนที่ฟังและคิดถึงคำพูดของผู้อื่นแม้ว่าจะมีเพียง 1 คนเท่านั้นที่บริสุทธิ์จริงๆและ 99 คนที่เหลือเป็นคนที่ไม่ชอบ
It was the trait of a hero
เป็นลักษณะของพระเอก
However, if she didn’t have the compassion to match it, then she would simply be a ‘pushover’
อย่างไรก็ตามถ้าเธอไม่ได้มีเมตตาที่จะจับคู่มันแล้วเธอก็จะเป็น 'ผลักดัน'
Although Lee Jinhee felt repelled by his words, she couldn’t reject them
แม้ว่า Lee Jinhee รู้สึกไม่พอใจกับคำพูดของเขา แต่เธอก็ไม่สามารถปฏิเสธได้
She simply flinched and expressed her dissatisfaction
เธอเพียงแค่ flinched และแสดงความไม่พอใจของเธอ
“Do you think the leader will be happy if you guys act this way?” “An authority without checks or balances will rot
"คุณคิดว่าผู้นำจะมีความสุขหรือไม่ถ้าพวกคุณทำแบบนี้?" "อำนาจที่ไม่มีเช็คหรือยอดคงเหลือจะเน่าเปื่อย
Director Lee Jinhee, although I deeply respect your valor and contributions, don’t think that you are always right
ผู้กำกับ Lee Jinhee ถึงแม้ว่าฉันจะเคารพในความกล้าหาญและความช่วยเหลือของคุณอย่างลึกซึ้ง แต่อย่าคิดว่าคุณมีความถูกต้องเสมอไป
If you truly care for Earth and Choi Hyuk, then do not think about simply pushing us small and middle-sized clans aside, and instead think about coexisting with us! Do not fear being kept in check!” “Heu…” Lee Jinhee simply clicked her tongue
ถ้าคุณห่วงใย Earth และ Choi Hyuk อย่างจริงจังอย่าคิดว่าเราจะผลักดันให้เรามีขนาดเล็กและขนาดกลางเข้าด้วยกันและแทนที่จะคิดถึงการอยู่ร่วมกับเรา!
She had thought this Min Chunsu specialized in stalking, but it turned out that he specialized in using his silver tongue
เธอคิดว่า Min Chunsu นี้เชี่ยวชาญในการสะกดรอยตาม แต่มันกลับกลายเป็นว่าเขาเชี่ยวชาญในการใช้ลิ้นเงินของเขา
Although she didn’t like it, he made her think about it again
ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ชอบมัน แต่ก็ทำให้เธอคิดถึงเรื่องนี้อีกครั้ง
So Lee Jinhee’s decision was her fist
การตัดสินใจของ Lee Jinhee คือการกำปั้นของเธอ
Punch! “Keuk!” Lee Jinhee’s fist collided with Min Chunsu’s stomach
หมัด!
Min Chunsu felt a pain that even sent shivers down his spine
Min Chunsu รู้สึกเจ็บปวดที่ส่งตัวสั่นลงกระดูกสันหลังของเขา
He couldn’t breathe
เขาหายใจไม่ออก
He was crushed by the aggressive karma in Lee Jinhee’s fist, and the karma in his body shrank
เขาถูกบดขยี้โดยความก้าวร้าวในกำปั้นของ Lee Jinhee และกรรมที่อยู่ในร่างกายของเขาหดตัวลง
Lee Jinhee shook her hands and got up
Lee Jinhee จับมือเธอและลุกขึ้น
“I’ve never seen an honest person amongst those with a silver tongue
"ฉันไม่เคยเห็นคนที่ซื่อสัตย์ในหมู่คนที่มีเงินลิ้น
If you really do care for the leader, then don’t do this and polish your fighting skills
ถ้าคุณสนใจจริงๆสำหรับผู้นำแล้วไม่ทำเช่นนี้และขัดทักษะการต่อสู้ของคุณ
” Although she felt unpleasant, she had no reason to kill him
แม้ว่าเธอจะรู้สึกไม่ดี แต่ก็ไม่มีเหตุผลที่จะฆ่าเขา
Although Min Chunsu himself disgusted her, there were a few points she agreed with him on
แม้ว่า Min Chunsu เองก็รังเกียจเธอ แต่ก็มีประเด็นที่เธอเห็นด้วยกับเขา
If it was some other Berserker, they might have killed Min Chunsu without reason, simply because they felt irritated
ถ้าเป็น Berserker คนอื่นพวกเขาอาจจะฆ่า Min Chunsu โดยไม่มีเหตุผลเพราะพวกเขารู้สึกหงุดหงิด
However, Lee Jinhee thought differently
อย่างไรก็ตาม Lee Jinhee คิดแตกต่างกัน
‘Those idiots…It’s because of them they are trying to keep us in check
'โง่ทั้งหลาย ... เพราะพวกเขากำลังพยายามทำให้เราอยู่ในเช็ค
’ Although she held affection for those Berserkers, who risked their lives and fought alongside her, to be honest, it was difficult for her to cover up their violent acts and nonsensical killings
แม้ว่าเธอจะให้ความรักกับเหล่า Berserkers ที่เสี่ยงชีวิตและต่อสู้เคียงข้างเธอ แต่ก็เป็นการยากที่เธอจะปกปิดการกระทำที่รุนแรงและการสังหารที่ไร้สาระ
‘Yeah
'ใช่
To make a bigger, stronger force, won’t Berserkers also need to reflect on themselves? Ah… I don’t know
เพื่อให้แรงใหญ่ขึ้นแรงขึ้น Berserkers จะไม่ต้องสะท้อนตัวเองด้วย?
’ While thinking this, Lee Jinhee said, “Go
ขณะที่คิดอย่างนี้ลีจางเก้กล่าวว่า "ไป
And don’t try to stalk me again
และอย่าพยายามล่อให้ฉันอีกครั้ง
If you try it again, it won’t end with just a punch to your stomach
ถ้าคุณลองอีกครั้งก็จะไม่จบลงด้วยเพียงแค่ชกมวยในกระเพาะอาหารของคุณ
” “Gue… Guak…” Lee Jinhee raised another fist at Min Chunsu, who couldn’t get up
"" Gue ... Guak ... "Lee Jinhee ยกกำปั้นอีกครั้งที่ Min Chunsu ที่ไม่สามารถลุกขึ้นได้
“You’re not going to leave? You want another hit?” “Hiek! Hiiek!” Pale-faced, Min Chunsu immediately got up and forced himself to jump over the building and run
"คุณจะไม่ไป?
Due to his shrunken karma, his running figure looked unstable
เนื่องจากกรรมที่หดหายของเขารูปวิ่งของเขาดูเหมือนไม่เสถียร
Staring at his figure, Lee Jinhee let out a sigh and continued on her way
Lee Jinhee จ้องมองที่ร่างของเขาและถอนหายใจและเดินต่อไป
She was on her way to meet Chu Youngjin
เธอกำลังจะพบกับชูยองจิน
** ‘Just what is that?’ Chu Youngjin was stuck repeatedly thinking about this
** "แค่ว่าเป็นอย่างไร?" ชูยองจินกำลังคิดถึงเรื่องนี้อยู่เรื่อย ๆ
The ‘thing’ that started following him one day
สิ่งที่เริ่มติดตามเขาในวันหนึ่ง
At first, it was hazy, but now, it had become more and more distinct
ตอนแรกมันเป็นหมอก แต่ตอนนี้ก็มีมากขึ้นและแตกต่างกันมากขึ้น
It was as if Lee Hyejin had returned alive
มันเหมือนกับว่าลีฮเยจินกลับมามีชีวิตอยู่
Although it seemed like others still couldn’t see her, to Chu Youngjin, it was identical to when Lee Hyejin was still alive
ถึงแม้จะดูเหมือนคนอื่นไม่สามารถมองเห็นเธอได้ แต่สำหรับชูยองจินก็เหมือนกับตอนที่ลีฮเยจินยังมีชีวิตอยู่
Even its expression and trivial gestures were identical
แม้ท่าทางการแสดงออกและท่าทางเล็กน้อยก็เหมือนกัน
The ‘thing’, that was quietly following him, suddenly became surprised and took off, examining its shoes
"สิ่งที่" ซึ่งกำลังตามเขาอย่างเงียบ ๆ ก็เริ่มแปลกใจและถอดรองเท้าออก
Chu Youngjin was almost about to cry
ชูยองจินเกือบจะร้องไห้
Lee Hyejin did the same thing
Lee Hyejin ทำแบบเดียวกัน
She couldn’t handle a single drop of blood and had an abnormal aversion to killing things
เธอไม่สามารถรับมือกับเลือดหยดเดียวและมีความเกลียดชังผิดปกติในการฆ่าสิ่งต่างๆ
Like its current actions, she would carefully check her shoes in case she stepped on an ant
เช่นเดียวกับการกระทำในปัจจุบันเธอจะตรวจสอบรองเท้าของเธอในกรณีที่เธอก้าวเข้าสู่มด
Although others would call Lee Hyejin’s actions foolish, Chu Youngjin loved her every action
แม้ว่าคนอื่นจะเรียกการกระทำของ Lee Hyejin โง่เขลา Chu Youngjin รักเธอทุกการกระทำ
No, he was crazy about her
ไม่เขาบ้าเกี่ยวกับเธอ
He even had the heart to put the ant on a piece of A4 paper and move it somewhere else if she was worried she might step on it
เขายังมีหัวใจที่จะเอามดไว้บนกระดาษ A4 และย้ายไปที่อื่นถ้าเธอกังวลว่าเธอจะก้าวเข้าสู่มัน
Although Chu Youngjin’s personality was unhesitant and aggressive, in front of her, he was a fool
ถึงแม้ว่าบุคลิกของชูยองจินก็ไม่ลังเลและก้าวร้าวอยู่ตรงหน้าเธอเขาก็เป็นคนโง่
Chu Youngjin and Lee Hyejin were completely different
ชูยองจินและลีฮเยจินแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
That was why there were many people who had directly asked, ‘Do you like her that much? Why? Do you have some sort of reason?’ To Chu Youngjin, there was no question more foolish than that
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมมีหลายคนที่ถามคำถามโดยตรงว่า "คุณชอบเธอมากขนาดนี้หรือเปล่า?
A reason? There was no way there was one
เหตุผล?
Lee Hyejin was in every moment of his memories
Lee Hyejin อยู่ในช่วงเวลาแห่งความทรงจำของเขา
She was his childhood friend
เธอเป็นเพื่อนในวัยเด็กของเขา
It wasn’t a normal relationship either
มันไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบปกติอย่างใดอย่างหนึ่ง
They would always spend time together and rely on each other
พวกเขามักจะใช้เวลาร่วมกันและพึ่งพาซึ่งกันและกัน
Who was the person who had saved him when he was about to die after he had fallen in water? Surprisingly, it was Lee Hyejin
ใครเป็นคนช่วยชีวิตเขาได้เมื่อเขากำลังจะตายหลังจากที่เขาล้มลงในน้ำ?
The cowardly Lee Hyejin had been so courageous at that moment
ในขณะนั้น Lee Hyejin ขี้ขลาดมีความกล้าหาญมาก
Who was the person who had saved Lee Hyejin who was being fiercely chased by a dog? That was Chu Youngjin
ใครเป็นคนช่วย Lee Hyejin ที่กำลังไล่ล่าหมาอย่างรุนแรง?
And who was the one who called for an adult when Chu Youngjin was, in turn, chased by the dog? Lee Hyejin
และใครเป็นคนหนึ่งที่เรียกร้องให้ผู้ใหญ่เมื่อชูยองจินถูกไล่ล่าโดยสุนัข?
The person who cried along with him when he was in pain was Lee Hyejin
คนที่ร้องไห้พร้อมกับเขาตอนที่เขาเจ็บปวดคือลีฮเยจิน
The person who stopped crying and joked for the crying Lee Hyejin was Chu Youngjin, and the person who stopped crying and laughed with him was Lee Hyejin
คนที่หยุดร้องไห้และร้องไห้เพราะร้องไห้ลีฮเยจินคือชูยองจินและคนที่หยุดร้องไห้และหัวเราะกับเขาก็คือลีฮเยจิน
The moment Lee Hyejin died, Chu Youngjin had lost most of his life
ตอนที่ลีฮเยจินเสียชีวิตชูยองจินก็เสียชีวิตไปเกือบหมดแล้ว
That was why Chu Youngjin couldn’t take his eyes of ‘that’, which looked identical to Lee Hyejin
นั่นคือเหตุผลที่ชูยองจินไม่สามารถมองเห็น 'ที่' ซึ่งดูคล้ายกับลีฮเยจิน
‘Am I seeing illusions after going crazy? Is this what people called schizophrenia?’ ‘No, is that really an illusion? Maybe it’s the doppelganger queen people have been talking about recently?’ ‘No
'ฉันเห็นภาพลวงตาหลังจากคลั่งหรือไม่?
Doppelgangers kill living people and imitate them
Doppelgangers ฆ่าคนที่อาศัยอยู่และเลียนแบบพวกเขา
Hyejin died without even leaving a corpse… Fuck…’ ‘No… But it’s not simply a doppelganger, but a queen
Hyejin ตายโดยไม่ทิ้งศพ ... Fuck ... '' ไม่ใช่ ... แต่ไม่ใช่แค่หมอดู แต่เป็นราชินี
They said that, unlike normal doppelgangers, the queen is currently in a spirit form
พวกเขากล่าวว่าแตกต่างจากแม่มดแบบปกติราชินีอยู่ในรูปของจิตวิญญาณ
Since the monster of night could read people’s pasts, it could know of Hyejin’s appearance
ตั้งแต่มอนสเตอร์แห่งยุคกลางคืนสามารถอ่านช่วงเวลาของคนได้มันอาจจะรู้ถึงการปรากฏตัวของ Hyejin
It may be because it’s the queen that it can imitate Hyejin’s appearance with just information
อาจเป็นเพราะพระราชินีนั้นสามารถเลียนแบบการปรากฏตัวของ Hyejin ด้วยข้อมูลเพียงอย่างเดียว
’ ‘No
"ไม่ใช่
No… There’s no way a measly doppelganger can perfectly imitate Hyejin
ไม่ใช่ ... ไม่มีทางใดที่หมอดูตัวเมียที่ไร้เดียงสาสามารถเลียนแบบ Hyejin ได้อย่างสมบูรณ์แบบ
’ ‘I might just be crazy
"ฉันอาจจะบ้า
’ While Chu Youngjin’s gaze was fixed on ‘that’, he was thinking all sorts of conflicting thoughts and was fighting in his head
ขณะที่จู้จี้จุกจิกของชูยองจินได้รับการแก้ไขในเรื่องนั้นเขากำลังคิดถึงความคิดที่ขัดแย้งกันอยู่ทุกอย่างและกำลังต่อสู้อยู่ในหัวของเขา
Then he eventually pushed those thoughts aside
จากนั้นเขาก็ผลักดันความคิดเหล่านั้นออกไปด้วยกัน
‘Whatever it is, it’s fine
ไม่ว่ามันจะดีแค่ไหน
Just a little… Just a little bit more…’ Swish
นิดหน่อย ... แค่นิด ๆ หน่อย ๆ ... 'Swish
Just then, the ‘thing’, that had been walking a few steps away from him, suddenly became surprised, and came close to Chu Youngjin, hiding behind him
ทันใดนั้นสิ่งที่เดินออกไปจากเขาไม่กี่ก้าวก็เริ่มแปลกใจและเข้ามาใกล้ชูยองจินซ่อนตัวอยู่ข้างหลังเขา
It clung onto Chu Youngjin’s arm
มันยึดเข้ากับแขนของชูยองจิน
His body trembled
ร่างกายของเขาสั่น
Even its surprised and scared reactions were identical to Lee Hyejin’s
แม้กระทั่งปฏิกิริยาที่ประหลาดใจและกลัวเหมือนกันกับลีฮเยจิน
“What the? Why are you spacing out?” Chu Youngjin became surprised at the sudden voice
"อะไรเหรอ?
“Ah… Ah! Jinhee nuna?” He didn’t know when she came next to him, but Lee Jinhee was standing there with a frown on her face
"อา ... อา!
Chu Youngjin glanced at the ‘thing’ hiding behind him
Chu Youngjin เหลือบมองสิ่งที่ซ่อนอยู่ข้างหลังเขา
He hid her behind him and asked, “Why are you here?” “What do you mean why am I here? I came because I was worried
เขาซ่อนเธออยู่ข้างหลังเขาและถามว่า "ทำไมคุณมาที่นี่?" "คุณหมายถึงทำไมฉันถึงอยู่ที่นี่?
” Lee Jinhee stepped towards Chu Youngjin and placed her hand on his forehead
Lee Jinhee ก้าวไปสู่ Chu Youngjin และวางมือบนหน้าผากของเขา
Her hand was small and soft, however, Chu Youngjin only stood there blankly
มือของเธอมีขนาดเล็กและอ่อนนุ่ม แต่ชูยองจินยืนอยู่ที่นั่นโดยไม่เต็มใจ
“No fever
"ไม่มีไข้
You’re completely absent-minded
คุณขาดความสนใจอย่างสิ้นเชิง
Haa… You’re having a hard time, right? As expected… Did you think of her?” Lee Jinhee thought Chu Youngjin was having a hard time because of the doppelganger clean-up operation
Haa ... คุณกำลังมีเวลาลำบากใช่ไหม?
There were colonizers who had thrown their lives away to protect their then doppelganger lovers
มี colonizers ที่ได้โยนชีวิตของพวกเขาออกไปเพื่อปกป้องคนรักของพวกเขาแล้ว doppelganger
She assumed that Chu Youngjin had recalled his past lover and was suffering after seeing them like that
เธอคิดว่าชูยองจินเคยนึกถึงอดีตคนรักของเขาและรู้สึกทรมานหลังจากได้เห็นพวกเขาแบบนั้น
Her assumption was only half-correct
สมมติฐานของเธอถูกต้องเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น
“I’m fine
"ฉันสบายดี
” Chu Youngjin avoided her gaze and replied half-heartedly
"ชูยองจินหลีกเลี่ยงการจ้องมองและตอบกลับด้วยความเต็มใจ
Lee Jinhee simply made an expression showing she felt bad for him
Lee Jinhee เพียงแค่แสดงออกว่ารู้สึกไม่ดีกับเขา
“I already told the leader
"ฉันได้บอกผู้นำแล้ว
Since you’re going to continue not participating in missions like now, don’t worry and rest
เนื่องจากคุณจะยังคงไม่เข้าร่วมในภารกิจเช่นนี้ไม่ต้องกังวลและพักผ่อน
Still, there will be an open investigation of the Berserkers a week from now, so even if it’s hard, come out for that
ยังคงมีการสอบสวนเปิด Berserkers สัปดาห์ต่อจากนี้ดังนั้นแม้ว่าจะยากออกมาสำหรับที่
” “… Yes
"" ... ใช่
” Ironically, the only reason why Chu Youngjin could avoid being investigated was because of Lee Jinhee’s consideration for him
"แดกดันเหตุผลเดียวที่ทำให้ชูยองจินสามารถหลีกเลี่ยงการสอบสวนได้เนื่องจากการที่ Lee Jinhee ให้ความสำคัญกับเขา
All the Berserkers had participated in the doppelganger queen search at least once, and because of this, they were naturally able to know that they hadn’t been infected by the doppelganger queen
ทั้งหมด Berserkers ได้เข้าร่วมในการค้นหา queen doppelganger อย่างน้อยหนึ่งครั้งและด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงสามารถรู้ได้โดยธรรมชาติว่าพวกเขาไม่ได้รับการติดเชื้อจาก queen doppelganger
However, Lee Jinhee, who noticed peculiar symptoms from Chu Youngjin right after returning to Earth, gave him a break, unintentionally allowing Chu Youngjin to avoid the first round of inspections
อย่างไรก็ตาม Lee Jinhee ผู้สังเกตเห็นอาการแปลก ๆ จาก Chu Youngjin หลังจากที่กลับมาสู่โลกแล้วเขาก็หยุดพักโดยบังเอิญให้ Chu Youngjin หลีกเลี่ยงการตรวจสอบรอบแรก
The majority weren’t aware of this hole
ส่วนใหญ่ไม่ทราบหลุมนี้
However, Chu Youngjin himself was well aware of this, yet, he didn’t come forward and point it out
อย่างไรก็ตามชูยองจินตระหนักดีถึงเรื่องนี้ แต่เขาไม่ได้ออกมาชี้แจง
Which was how he was able to come up with this last excuse
ซึ่งเป็นวิธีการที่เขาสามารถที่จะมากับข้ออ้างครั้งล่าสุดนี้
‘The inspection… is in a week…? Yeah, if it a week, then nothing will happen
'การตรวจสอบ ... อยู่ในหนึ่งสัปดาห์ ... ?
Everything will be clear then… Yeah
ทุกอย่างจะชัดเจนแล้ว ... ใช่
Until then
จนกระทั่ง
’ He didn’t want to think about this anymore
"เขาไม่อยากคิดเรื่องนี้อีกต่อไป
His rationality had become paralyzed due to the fact that the person he wanted to see the most was right in front of him
เหตุผลของเขาได้กลายเป็นอัมพาตเพราะความจริงที่ว่าคนที่เขาต้องการเห็นมากที่สุดคือตรงหน้าเขา
‘Even if… she was a doppelganger
'ถึงแม้ว่า ... เธอเป็นคนพาล
’ Even though his heart was terrified of that thought, Chu Youngjin tried his best to suppress it
'ถึงแม้ว่าหัวใจเขาก็กลัวเรื่องนี้ Chu Youngjin พยายามอย่างสุดความสามารถในการปราบปรามเขา
Even if he were to rage then… Chu Youngjin only wanted to see her for a while longer
แม้ว่าเขาจะโกรธแล้วก็ตาม ... ชูยองจินแค่อยากเจอเธออีกสักพัก
Lee Jinhee let out a sigh as she looked at the spaced-out Chu Youngjin
Lee Jinhee ถอนหายใจขณะที่เธอมองไปที่ Chu Youngjin ที่ห่างออกไป
“Haa… Chu Youngjin
"Haa ... ชูยองจิน
Even still, keep yourself together
แม้ยังคงรักษาตัวเองอยู่ด้วยกัน
Look at your appearance
ดูรูปลักษณ์ของคุณ
Even though you picked ‘Explosive Heart’ instead of ‘Mind’s Eye’ for your second trait, how does it make sense that you didn’t know I was right next to you?” Like how Choi Hyuk chose Mind’s Eye at the 3-star level, Identical Mind at the 4-star level, and Explosive Blood at the 5-star level, they could pick another trait every time they increased a level after reaching the 3-star level
แม้ว่าคุณจะเลือก 'Explosive Heart' แทน 'Mind's Eye' สำหรับลักษณะที่สองของคุณคุณรู้สึกยังไงบ้างที่คุณไม่รู้ว่าฉันเป็นคนที่ใช่หรือไม่? "เช่นเดียวกับที่ Choi Hyuk เลือก Mind's Eye ที่ระดับ 3 ดาว
At the 4-star level, Lee Jinhee chose ‘Mind’s Eye’ to expand her control and strengthen her detection abilities, while Chu Youngjin chose ‘Explosive Heart’, which was an advanced version of ‘Explosive Blood’
ในระดับ 4 ดาว Lee Jinhee เลือก 'Mind's Eye' เพื่อขยายการควบคุมและเสริมสร้างความสามารถในการตรวจจับของเธอขณะที่ Chu Youngjin เลือก 'Explosive Heart' ซึ่งเป็นเวอร์ชั่นขั้นสูงของ 'Explosive Blood'
“There were people stalking me today
"มีคนเดินตามฉันอยู่ในวันนี้
If you’re like this, you might not be able to detect whether you’re being stalked or not
หากเป็นเช่นนี้คุณอาจไม่สามารถตรวจสอบได้ว่ากำลังถูกไล่ตามหรือไม่
Hmm?” Lee Jinhee, who had placed her hand on his shoulder as she spoke, suddenly frowned
หงุดหงิดหรือ? "ลีจองจิผู้วางมือลงบนไหล่ขณะที่เธอพูดก็ค่อยๆขุ่นเคือง
It seemed something had been detected with her Mind’s Eye
ดูเหมือนว่าบางอย่างได้รับการตรวจจับด้วยตาจิตใจของเธอ
“Huh? Just now, something…” As if finding it weird, she looked around Chu Youngjin
"ฮะ?
At the same time, Chu Youngjin felt ‘that’ as it pressed closer to him
ในเวลาเดียวกันชูยองจินก็รู้สึกว่ามันใกล้ชิดกับเขา
‘It’ burrowed into Chu Youngjin’s karma and hid its existence
มันถูกขุดเข้าไปในกรรมของชูยองจินและปกปิดการดำรงอยู่ของมันไว้
‘Ah…’ An ominous premonition ran down his spine
'อ่า ... ' คำวิงวอนที่เป็นลางไม่ดีวิ่งลงกระดูกสันหลังของเขา
Just what was this premonition? A premonition that ‘it’ might be a doppelganger? No, the uneasiness that he might not be able to see her any longer? He couldn’t figure out which one it was
นี่เป็นคำวิงวอนอะไร?
Although his heart tightened at the uneasiness, he turned his back on it once again
แม้ว่าหัวใจของเขารัดกุมด้วยความไม่สบายใจเขาหันหลังให้กับมันอีกครั้ง
‘Yeah
'ใช่
A little longer
อีกหน่อย
Either way, it’s only a week
ไม่ว่าจะเป็นเพียงสัปดาห์เดียว
’ Chu Youngjin smiled awkwardly
ชูยองจินหัวเราะอย่างงุ่มง่าม
“Yes
"ใช่
I’ll be careful
ฉันจะระมัดระวัง
” Lee Jinhee, who ended up not finding anything through her search, looked at Chu Youngjin
Lee Jinhee ผู้ซึ่งไม่ได้หาอะไรจากการค้นหาของเธอมอง Chu Youngjin
His face was haggard
ใบหน้าของเขาหงุดหงิด
She felt sorry for him, but she eventually let out a sigh and withdrew
เธอรู้สึกเสียใจกับเขา แต่ในที่สุดเธอก็ได้ถอนหายใจและถอนตัว
“Yeah
"ใช่
Then let’s see each other in a week
จากนั้นเรามาดูกันได้ภายในหนึ่งสัปดาห์
Pull yourself together by then
ดึงตัวเองเข้าด้วยกันได้แล้ว
” When Lee Jinhee left, that ‘thing’ came out and motionlessly stood next to him
"เมื่อ Lee Jinhee ออกจากห้องสิ่งนั้น 'ออกมาและยืนอยู่ข้างๆเขาอย่างไม่หยุดนิ่ง
Chu Youngjin looked at ‘it’
ชูยองจินมองไปที่ "มัน"
‘It’ lightly stretched and sat down next to a wall
'มันยืดเบา ๆ และนั่งลงติดกับผนัง
Then it exercised its knees by squatting up and down
จากนั้นก็ใช้หัวเข่าของมันโดย squatting ขึ้นและลง
Even though it had been scared just a moment ago, it acted bravely as if it wasn’t scared
ถึงแม้ว่ามันจะกลัวเพียงไม่กี่นาทีที่ผ่านมา แต่ก็ทำหน้าที่อย่างกล้าหาญราวกับว่ามันไม่ได้หวาดกลัว
… No matter how he looked at it, it was Lee Hyejin
... ไม่ว่าเขาจะมองดูมันก็คือลีฮเยจิน
Chu Youngjin’s cold, tense heart relaxed
หัวใจที่เย็นและกระปรี้กระเปร่าของ Chu Youngjin ผ่อนคลาย
‘A week…’ Chu Youngjin mumbled again as he turned around and headed home
'หนึ่งอาทิตย์ ... ' ชูยองจินพลางพึมพำอีกครั้งในขณะที่เขาหันกลับไปและมุ่งหน้ากลับบ้าน