Chapter 106 Episode 6: Mafia Game / Chapter 106: A New Start TL: emptycube / ED: Obelisk TL/N: This chapter is more graphic than usual
บทที่ 106 ตอนที่ 6: เกมมาเฟีย / บทที่ 106: เริ่มต้นใหม่ TL: emptycube / ED: Obelisk TL / N: บทนี้มีสีสันสดใสกว่าปกติ
“What about the Berserkers? Are they still not here yet?” “No
"แล้วเรื่อง Berserkers ล่ะ?
They said that they aren’t coming to back us up at all!” “What?” Clan Leader Lee Jungmin ended up shouting
พวกเขากล่าวว่าพวกเขาไม่ได้กลับมาหาเราเลย! "" อะไรล่ะ? "หัวหน้าวงศ์ลีจองมินตะโกน
“What are they thinking by not sending backup? Are they just going to watch Chu Youngjin cross over to Dragonic?” “That is… It seems they are at least planning on stopping him from going to Dragonic
"สิ่งที่พวกเขาคิดโดยไม่ได้ส่งสำรอง?
That’s why the Berserkers, who were on their way here as back up, changed directions and returned to lock down the portal
นั่นเป็นเหตุผลที่ Berserkers ซึ่งเดินทางกลับมาที่นี่ได้เปลี่ยนเส้นทางและกลับมาล็อกพอร์ทัล
” “Ha!” Lee Jungmin ground his teeth
"Ha!" ลีจองมินกรีดฟัน
“So they don’t care if we live or die?” It felt like his insides were surging with flames
"พวกเขาไม่สนใจหรอกว่าเราจะมีชีวิตอยู่หรือตาย?" มันเหมือนกับว่าเขากำลังพลุ่งพล่านอยู่
Yet he had no choice
แต่เขาไม่มีทางเลือก
The situation was progressing completely differently from their expectations
สถานการณ์กำลังก้าวหน้าไปอย่างสิ้นเชิงจากความคาดหวังของพวกเขา
The reason was simple
เหตุผลก็ง่าย
Chu Youngjin was just too strong
ชูยองจินแข็งแรงมากเกินไป
“Guaack!” Lee Jungmin saw a warrior flying away with a smashed arm
"Guaack!" ลีจองมินเห็นนักรบบินหนีไปพร้อมกับทุบแขน
He was an expert who had come over from Macau
เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญที่มาจากมาเก๊า
He was a famous figure known for his powerful strength
เขาเป็นคนที่มีชื่อเสียงที่รู้จักกันในความแข็งแรงของเขา
He wasn’t someone who should have flown away like that
เขาไม่ใช่คนที่ควรจะบินหนีไปเช่นนั้น
There wasn’t an expert who could endure a single strike from Chu Youngjin
ไม่มีผู้เชี่ยวชาญคนใดที่สามารถทนต่อการประท้วงครั้งเดียวจากชูยองจิน
They couldn’t block his attack even if they could see it either
พวกเขาไม่สามารถปิดกั้นการโจมตีได้แม้ว่าพวกเขาจะได้เห็นมันก็ตาม
Rumble! Whenever they heard a thunderous roar, there would always be a casualty or someone who had been fatally wounded
Rumble!
It was impossible to use a hit-and-run tactic
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะใช้กลยุทธ์ตีและวิ่ง
The moment they ‘hit’ would be the moment they died
ขณะที่พวกเขา "ตี" จะเป็นช่วงเวลาที่พวกเขาเสียชีวิต
“Block him! He’s only one guy! There’s a limit to his stamina!” The clan leaders tried to encourage them, but their clan members were busy hastily backing away
"บล็อกเขา!
They were gradually becoming more and more passive
พวกเขาค่อยๆเรื่อย ๆ เรื่อย ๆ
They couldn’t help it
พวกเขาไม่สามารถช่วยได้
Chu Youngjin was simply trying to get to Dragonic
ชูยองจินเพิ่งจะพยายามหา Dragonic
As long as they didn’t attack him first or block his path, he wouldn’t attack them
ตราบเท่าที่พวกเขาไม่ได้โจมตีเขาก่อนหรือบล็อกเส้นทางของเขาเขาจะไม่โจมตีพวกเขา
The clan members grumbled, “The Berserkers are locking down the gate… Then why do we have to act?” There wasn’t much benefit relative to the risk
สมาชิกในตระกูลบ่นว่า "The Berserkers กำลังล็อกประตู ... แล้วทำไมเราต้องทำอะไร?" ไม่มีประโยชน์อะไรมากเมื่อเทียบกับความเสี่ยง
Their clan leaders’ aspirations were insufficient in persuading them
แรงบันดาลใจของผู้นำตระกูลของพวกเขาไม่เพียงพอในการชักชวนพวกเขา
Chu Youngjin charged forward like a lion while the clans dispersed like lambs
ชูยองจินเข้าหาตัวเหมือนสิงห์ในขณะที่บรรดาเผ่ากระจัดกระจายไปเช่นลูกแกะ
Then, at some point, the situation reversed completely
จากนั้นเมื่อถึงจุดหนึ่งสถานการณ์กลับเข้าสู่ภาวะปกติ
While Chu Youngjin was running down the street in front of the National Assembly building, the clan experts slowly retreated, and eventually, turned their backs and fled
ขณะที่ชูยองจินกำลังวิ่งไปตามถนนหน้าอาคารสมัชชาแห่งชาติผู้เชี่ยวชาญของตระกูลได้ถอยห่างออกไปอย่างช้าๆและในที่สุดก็หันหลังหนีและหนีไป
Whoosh
เสียงหวือ
Hundreds of people ran
หลายร้อยคนวิ่ง
They fled as fast as they could
พวกเขาหนีไปเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
Some stepped on building walls and jumped onto the roof, while more urgent people shattered windows and hid inside
บางคนก้าวลงบนกำแพงอาคารและกระโดดขึ้นไปบนหลังคาขณะที่คนเร่งด่วนแตกหน้าต่างและซ่อนตัวอยู่ข้างใน
The somewhat slower individuals didn’t even think to retreat into the side streets and instead continued to run straight down the street as fast as possible
บุคคลค่อนข้างช้าไม่ได้คิดที่จะหนีเข้าไปในถนนด้านข้างและแทนที่จะวิ่งตรงไปตามถนนให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
Chu Youngjin followed the empty street and headed towards Yeouido Park
ชูยองจินเดินตามถนนที่ว่างเปล่าและมุ่งหน้าไปยังสวนยออีโด
He was now a short distance away from the portal
ตอนนี้เขาอยู่ไกลจากพอร์ทัล
He saw the tense expressions of the Berserkers blocking the portal
เขาเห็นการแสดงออกของ Berserkers ที่ปิดกั้นพอร์ทัล
“Hu… Hu… Huhuhu
"Hu ... Hu ... Huhuhu
” The clan leaders couldn’t help but laugh at this absurd scene
"หัวหน้าเผ่าไม่สามารถช่วยหัวเราะในฉากที่ไร้เหตุผลได้
This wasn’t their original plan
นี่ไม่ใช่แผนเดิม
They were going to secure Chu Youngjin’s whereabouts, and after having forcefully investigated him, they planned on using him to get an apology from the Berserkers
พวกเขากำลังจะรักษาที่อยู่ของชูยองจินและหลังจากได้สอบสวนเขาอย่างถี่ถ้วนแล้วพวกเขาก็วางแผนที่จะใช้เขาเพื่อรับคำขอโทษจากพรรค Berserkers
They hoped to get their capability acknowledged through this
พวกเขาหวังว่าจะได้รับความสามารถของพวกเขาได้รับการยอมรับจากเรื่องนี้
However, everything went awry
อย่างไรก็ตามทุกอย่างก็เบี้ยว
The main character was presently not the minor clans but Chu Youngjin
ตัวละครหลักในปัจจุบันไม่ใช่กลุ่มชนกลุ่มน้อย แต่ชูยองจิน
He was dazzling
เขาพราว
Currently, in this moment, the guilty Chu Youngjin was shining brightly, while the minor clans looked like unsightly villains
ในขณะนี้ในขณะนี้ Chu Youngjin กำลังส่องแสงอย่างสดใสในขณะที่กลุ่มผู้เยาว์ดูเหมือนว่าคนร้ายไม่น่าดู
Then, suddenly, the main character changed
จากนั้นจู่ ๆ ตัวละครหลักก็เปลี่ยนไป
Baaang! Something fell from the dark sky and slammed on the ground
Baaang!
Dust clouds reached the top of the surrounding buildings, and shattered asphalt collided and smashed into the walls of the surrounding buildings
เมฆฝุ่นทะลุยอดตึกรอบ ๆ และยางมะตอยที่แตกตัวก็ชนเข้ากับผนังของอาคารโดยรอบ
There were even minor clan experts who were in pain after unluckily being hit by a stray flying piece of asphalt on their heads or legs
แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญของตระกูลเล็ก ๆ ผู้ซึ่งตกอยู่ในความเจ็บปวดหลังจากโดนชิ้นส่วนยางมะตอยที่เหยียบย่ำบนศีรษะหรือขาของพวกเขา
Even Chu Youngjin, who had completely lost all sense of reasoning, flinched in surprise at the force and stopped in his tracks
แม้ชูยองจินผู้ซึ่งสูญเสียความรู้สึกของเหตุผลไปหมดอย่างสิ้นเชิงเขาก็ประหลาดใจที่กำลังและหยุดยั้งในการติดตามของเขา
Choi Hyuk walked out, making his way through the dust cloud
Choi Hyuk เดินออกไปเดินผ่านเมฆฝุ่น
He laughed when he saw Chu Youngjin
เขาหัวเราะเมื่อเห็นชูยองจิน
“Chu hyung, why do you look like that?” Chu Youngjin’s clothes were ripped, and his entire body was caked in blood
"ชูฮยองทำไมคุณถึงมองแบบนั้นล่ะ?" เสื้อผ้าของชูยองจินถูกฉีกขาดและร่างกายของเขาก็เต็มไปด้วยเลือด
His eyes went beyond being red and formed blood tears
ดวงตาของเขาดูไม่แดงและเป็นน้ำตาไหล
Chu Youngjin raised ‘Chu Youngjin’s Protection’
ชูยองจินยก 'ชูยองนุ้ย'
He was completely different from before when he charged forward recklessly
เขาแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
A tension that could cut one’s flesh hung in the air
ความตึงเครียดที่อาจตัดเนื้อของตัวเองที่แขวนอยู่ในอากาศ
Choi Hyuk opened his mouth wide
Choi Hyuk เปิดปากของเขากว้าง
It had been a long time since his heart pounded like this before a fight
มันเป็นเวลานานแล้วที่หัวใจของเขาโขลกอย่างนี้ก่อนการสู้รบ
The Chu Youngjin in front of him didn’t look trivial
ชูยองจินอยู่ตรงหน้าเขาดูไม่ค่อยได้
He also wasn’t so weak as to quickly die in a fight
นอกจากนี้เขายังไม่อ่อนแอที่จะตายอย่างรวดเร็วในการต่อสู้
Choi Hyuk didn’t unsheathe his sword
Choi Hyuk ไม่ได้เอาดาบออก
Fist clenched, he placed a lot of strength into his right shoulder
กำปั้นยึดแน่นเขาวางความแข็งแรงจำนวนมากไว้ในไหล่ขวาของเขา
“This will bring you to your senses
"นี่จะนำคุณไปสู่ความรู้สึกของคุณ
” Bang! No one knew who moved first as they shot towards each other
"บาง!
Rumble! With a thunderous sound, Chu Youngjin’s figure became blurred like an oncoming storm
Rumble!
However- Bang! The terrifying sound smacked the hearts of the masses
อย่างไรก็ตาม - บาง!
“Keu… Kuuu…” They heard Chu Youngjin wheezing as air escaped him
"Keu ... Kuuu ... " พวกเขาได้ยินเสียงโหยหวนของชูยองจินเมื่ออากาศหลบหนีออกมา
Chu Youngjin’s sword didn’t reach Choi Hyuk
ดาบของชูยองจินไม่ถึง Choi Hyuk
Chu Youngjin’s gut took the full impact of Choi Hyuk’s short jab
ลำไส้ของชูยองจิ้นได้รับผลกระทบอย่างเต็มที่จากการกระทุ้งสั้นของ Choi Hyuk
As Choi Hyuk cut his attack short, Chu Youngjin wasn’t blasted away
ขณะที่ชอยฮยอกตัดการโจมตีสั้นชูยองจินไม่ได้ถูกทำลาย
Only, his insides were in a mess
เฉพาะ insides ของเขาอยู่ในระเบียบ
Baaang! Before the lingering aftereffect of his first strike could disappear, Choi Hyuk displayed his explosive strength
Baaang!
His fists relentlessly rained down on Chu Youngjin
กำปั้นของเขาร่วงลงไปบนชูยองจินอย่างไม่ลดละ
They weren’t piercing punches but ones that gradually piled on
พวกเขาไม่เจาะเจาะ แต่คนที่ค่อยๆซ้อนบน
Crack
ร้าว
Bang! Riip! Chu Youngjin’s Endurance, which was at the 4-star level, was useless
ปัง
His ribs broke and stabbed his lungs, his eyeball popped and dribbled down, and he received a concussion
กระดูกซี่โครงของเขาหักและแทงปอดของเขาลูกตาของเขาลุกขึ้นและหยดลงและเขาได้รับการกระทบกระแทก
Even his insides burst at the sudden pressure
แม้ insides ของเขาระเบิดที่แรงดันอย่างฉับพลัน
Yet, Chu Youngjin didn’t stop
แต่ชูยองจินก็ไม่หยุด
Even though he was hit countless times, his karma heart continued to beat explosively
แม้ว่าหัวใจของเขาจะโดนนับไม่ถ้วน
His sword continuously targeted Choi Hyuk
ดาบของเขามุ่งเป้าไปที่ Choi Hyuk อย่างต่อเนื่อง
Rumble! Boom! Every time a thunderous roar sounded out, a nearby building would explode
Rumble!
The karma blade that extended from Chu Youngjin’s sword sliced through the ground like tofu
ใบหยอดที่ยื่นออกมาจากดาบของชูยองจินแล่นผ่านพื้นดินเช่นเต้าหู้
The more Chu Youngjin raged, the higher his karma surged
ยิ่งชูยองจินโผล่ขึ้นมากรรมของเขาก็ยิ่งเพิ่มขึ้นเท่านั้น
His karma surged to the point where his Recovery stat was close to reaching the 5-star level
กรรมของเขาพุ่งขึ้นไปถึงจุดที่สถิติการกู้คืนของเขาอยู่ใกล้ระดับระดับ 5 ดาว
The moment his eyeball exploded, a new eyeball would regenerate, and when his shinbone broke, it would immediately snap back into place and adhere together
ขณะที่ลูกตาของเขาระเบิดขึ้นลูกตาตัวใหม่จะงอกขึ้นใหม่และเมื่อกระดูกแข้งของเขาหักออกก็จะรีบกลับเข้าที่และติดกัน
When he spat his mushed insides out, new ones would regenerate within his body
เมื่อเขาพ่นยาของเขาไว้ข้างนอกตัวใหม่จะงอกใหม่ภายในร่างกายของเขา
It looked like he was invulnerable
ดูเหมือนว่าเขาคงไม่สามารถหนีรอดได้
Did Chu Youngjin recognize Choi Hyuk in his unconscious state? Or, did he instinctively know that he couldn’t head towards Dragonic without beating Choi Hyuk? Chu Youngjin didn’t back down at all
ชูยองจินรู้จัก Choi Hyuk ในสภาวะหมดสติหรือไม่?
Boooom! Lightning struck
Boooom!
Seemingly in correspondence to their intense fight, rain began to fall from the sky
ดูเหมือนจะสอดคล้องกับการต่อสู้ที่รุนแรงของพวกเขาฝนเริ่มตกจากฟากฟ้า
The escaping experts and even the Berserkers, who were locking down the portal, blankly watched their fight
ผู้เชี่ยวชาญด้านการหลบหนีและแม้กระทั่ง Berserkers ผู้ซึ่งล็อกพอร์ทัลได้
The drizzling rain soaked their clothes
ฝนตกชุ่มฉ่ำฝนตก
A shivering cold lingered in the air as they got goosebumps
ความหนาวระทึกระทึกอยู่ในอากาศขณะที่พวกเขามีอาการขนลุก
Bang! Baang! Every time Choi Hyuk punched, raindrops drew lines in the air
ปัง
Choi Hyuk continuously punched Chu Youngjin as if he were trying to nail him into the sky
ชอยฮยอกชักชวน Chu Youngjin อย่างต่อเนื่องราวกับว่าเขาพยายามจะตอกเขาไว้บนท้องฟ้า
“Keeuck!” Chu Youngjin desperately shouted
Chu Youngjin ตะโกนหมดท่า
“Kuaaaah!” And a resounding roar following after
"Kuaaaah!" และเสียงคำรามดังก้องตามหลัง
Baang! Blood splattered
Baang!
Blood surged against the flow of raindrops
เลือดพุ่งสูงขึ้นต่อการไหลของน้ำฝน
Blood began to gradually dye the building windows red
เลือดเริ่มค่อยๆย้อมสีแดงหน้าต่างอาคาร
Choi Hyuk’s left shoulder was inflicted with a deep cut, dying it red
ไหล่ซ้ายของ Choi Hyuk ถูกตัดด้วยความลึกสีแดง
It was the first effective attack by Chu Youngjin
นี่เป็นการโจมตีครั้งแรกของชูยองจิน
On top of that, it was quite deep
ด้านบนมันลึกมาก
However, Choi Hyuk smiled more furiously
อย่างไรก็ตาม Choi Hyuk ยิ้มให้คึกคักมากขึ้น
He ignored his wound and smashed Chu Youngjin’s face with his right first
เขาละเลยแผลของเขาและทุบใบหน้าของชูยองจินด้วยสิทธิ์ของเขาก่อน
A cloud of blood burst from his face as his teeth flew away
มีเมฆเลือดไหลออกมาจากใบหน้าเมื่อฟันของเขาบินออกไป
Like slow motion, Chu Youngjin’s body slowly tilted backwards before flying backwards, as if he had fallen from a tall cliff, and was nailed into the building behind him
เช่นเดียวกับการเคลื่อนไหวช้าร่างกายของ Chu Youngjin ค่อยๆเอียงไปข้างหลังก่อนที่จะบินไปข้างหลังราวกับว่าเขาตกลงมาจากหน้าผาสูงและถูกตอกเข้าไปในตึกหลังเขา
“Kuaah… Haah…” Legs trembling, Chu Youngjin walked out from the pile of concrete rubble
"Kuaah ... Haah ... " ขาที่สั่นเทา Chu Youngjin เดินออกจากกองเศษหินหรืออิฐ
He spat a broken tooth out
เขาพ่นฟันแตกออก
A new tooth grew out from his mouth, foaming with blood
ฟันใหม่งอกออกมาจากปากของเขาฟูมด้วยเลือด
Chu Youngjin’s blood-caked face smiled
ใบหน้าที่เต็มไปด้วยเลือดของชูยองจินยิ้ม
However- Thud
อย่างไรก็ตาม - Thud
The tooth that was growing fell out as well
ฟันที่งอกขึ้นเช่นกัน
Thud, thud
ทุบตี
It happened again
มันเกิดขึ้นอีกครั้ง
It seemed like it would stop this time, but it fell out a third time with a thud
ดูเหมือนว่ามันจะหยุดในครั้งนี้ แต่มันก็หล่นลงมาเป็นครั้งที่สามด้วยเสียงแหบ
It only stopped at the fourth time
มันหยุดเพียงครั้งที่สี่เท่านั้น
This was because Choi Hyuk’s karma, which had invaded his body, had obstructed his recovery
นี่เป็นเพราะกรรมของ Choi Hyuk ซึ่งบุกเข้าไปในร่างกายของเขาได้ขัดขวางการฟื้นตัวของเขา
It was also because Chu Youngjin’s recovery was slowly weakening due to him having exhausted his karma to the extreme
นอกจากนี้ยังเป็นเพราะการฟื้นตัวของชูยองจินช้าลงเพราะเขาต้องเหนื่อยกับการทำงานของเขาไปมาก
“It’s finally kicking in
"ในที่สุดก็เตะเข้า
” Choi Hyuk said as he rotated his arm
"Choi Hyuk กล่าวขณะที่เขาหมุนแขน
His attitude showed he was still at ease
ทัศนคติของเขาแสดงให้เห็นว่าเขายังสบายใจอยู่
However, his wound hadn’t yet closed
อย่างไรก็ตามบาดแผลของเขายังไม่ปิด
A lot of blood was still dripping from his deeply wounded shoulder
เลือดไหลออกจากไหล่ที่บาดเจ็บมาก
This was because Choi Hyuk’s Recovery was a chronic weakness of his and he had consumed a lot of stamina
นี่เป็นเพราะการฟื้นตัวของ Choi Hyuk เป็นจุดอ่อนที่เรื้อรังของเขาและเขาก็ใช้ความแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก
It was also a large wound
มันเป็นแผลขนาดใหญ่
Choi Hyuk had almost never been inflicted with a wound of this magnitude
Choi Hyuk แทบไม่เคยโดนบาดแผลขนาดนี้
If he had instead tried to kill Chu Youngjin, then it might have been easy
ถ้าเขาพยายามฆ่าชูยองจินแทนที่จะเป็นเรื่องง่าย
Choi Hyuk’s Weapon of Vow was a deadly sword, and as it was rare for even middle-ranked warriors, who have reached the 5-star level, to block its close-ranged attack, there was no way Chu Youngjin, who was only a low-ranked warrior, to block it
อาวุธของ Choi Hyuk's Vow เป็นดาบร้ายแรงและเป็นเรื่องยากสำหรับนักรบที่ติดอันดับกลางแม้จะอยู่ในระดับดาวระดับ 5 ดาวเพื่อสกัดกั้นการโจมตีในระยะใกล้ แต่ก็ไม่มีทางที่ Chu Youngjin ผู้ซึ่งเป็นเพียง
However, this act of beating him up so that he couldn’t fight anymore wasn’t easy for Choi Hyuk
อย่างไรก็ตามการกระทำนี้ทำให้เขาไม่สามารถสู้กับเขาได้อีกแล้ว Choi Hyuk ไม่ใช่เรื่องง่าย
Choi Hyuk’s Endurance (100 – 3 ★) and Recovery (371 – 3★) were very low, and each of Chu Youngjin’s attacks had been reinforced, matching middle-ranked warriors
ความอดทนของ Choi Hyuk (100 - 3 ★) และ Recovery (371 - 3 ★) ต่ำมากและการโจมตีของชูยองจินได้รับการเสริมกำลังให้เข้ากับนักรบระดับกลาง
To avoid each of his attacks while pummelling an explosive Chu Youngjin into dough required incredible concentration and stamina
เพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีของเขาในขณะที่พัมเบอร์ชูยองจินเข้าสู่สภาวะที่ต้องการความเข้มข้นและความแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ
So… Choi Hyuk enjoyed this fight
ดังนั้น ... ชอยฮยอกชอบการต่อสู้ครั้งนี้
“Chu hyung, I’m coming!” With a swish, the distance between Choi Hyuk and Chu Youngjin became non-existent
ระยะทางระหว่าง Choi Hyuk กับ Chu Youngjin ก็ไม่มีอยู่จริง
The rain that had been falling within that distance was swept up and scattered in every direction
ฝนที่ตกลงมาในระยะนั้นก็กวาดขึ้นและกระจัดกระจายไปทุกทิศทุกทาง
Chu Youngjin raised his sword and blocked Choi Hyuk’s punch
ชูยองจินยกดาบขึ้นและชกต่อยชอยฮยอก
Gong! ‘Chu Youngjin’s Protection’ quivered
ฆ้อง!
Below his blade, Chu Youngjin’s eyes were noticeably less red
ด้านล่างของใบมีดตาของชูยองจินมีสีแดงไม่ชัด
“Are you back to your senses?” Choi Hyuk asked
"คุณกลับไปยังความรู้สึกของคุณหรือไม่" Choi Hyuk ถาม
At the same time, Choi Hyuk’s left foot struck at Chu Youngjin’s right thigh
ในเวลาเดียวกันเท้าซ้ายของ Choi Hyuk พุ่งเข้าหาต้นขาขวาของชูยองจิน
“Keuk!” An extreme pain gripped his entire body
"Keuk!" ความเจ็บปวดสุดขีดจับตัวของเขาทั้งหมด
However, Chu Youngjin endured this pain and instead shot forward, pushing against Choi Hyuk
อย่างไรก็ตามชูยองจินทนทุกข์ทรมานกับอาการปวดเหล่านี้และแทนที่จะยิงไปข้างหน้าผลักดันให้ Choi Hyuk
Choi Hyuk used Chu Youngjin’s strength to throw him over his shoulders
Choi Hyuk ใช้ความสามารถของชูยองจินในการโยนเขาลงบนไหล่ของเขา
It was a clean throw, and by Choi Hyuk’s standards, it was clean starting from the head
มันเป็นความสะอาดและตามมาตรฐานของ Choi Hyuk มันเริ่มสะอาดจากศีรษะ
Chu Youngjin was slammed upside down onto the ground
ชูยองจินโดนกระแทกคว่ำลงบนพื้น
Choi Hyuk kicked Chu Youngjin’s back
Choi Hyuk เตะหลังของชูยองจิน
His spine looked like it would snap
กระดูกสันหลังของเขาดูเหมือนจะสแนป
It was the critical blow
มันเป็นระเบิดที่สำคัญ
Chu Youngjin’s body folded completely in half
ร่างของชูยองจินพับเก็บได้ครึ่งหนึ่ง
Then shot out and slammed into a building
จากนั้นก็ยิงออกไปและกระแทกเข้าไปในตึก
From then on, the situation proceeded one-sidedly
จากนั้นสถานการณ์ก็เดินหน้าไปทางเดียว
Choi Hyuk pummeled Chu Youngjin as he expressed his victory, while Chu Youngjin’s counterattacks became duller than before
Choi Hyuk ชักชวนชูยองจินขณะที่เขาแสดงชัยชนะของเขาขณะที่การตอบโต้ของชูยองจินกลายเป็นที่น่าเบื่อกว่าก่อน
It seemed the effects of Berserker and Explosive Blood were ending as Chu Youngjin’s combat strength was dropping
ดูเหมือนว่าผลของ Berserker และ Explosive Blood จะสิ้นสุดลงเมื่อความแรงของการต่อสู้ของ Chu Youngjin ลดลง
Thud
เสียงตกดังโครมหรือเปรี้ยง
It slowly took longer for Chu Youngjin to stand back up
มันช้าใช้เวลานานสำหรับชูยองจินที่จะยืนขึ้น
“Chu hyung
"ชูฮยอง
It’s still far from over
มันยังห่างไกลจากไป
” It looked like Chu Youngjin had finally regained his senses
"มันดูเหมือน Chu Youngjin ฟื้นคืนความรู้สึกของเขาในที่สุด
His red eyes had returned to normal, and his shattered and ripped wounds didn’t stanch easily
ดวงตาสีแดงของเขากลับคืนสู่สภาพปกติและแผลแตกและฉีกขาดไม่ได้ง่าย
Even in this situation, Chu Youngjin continued to stand up, albeit unsteadily
แม้แต่ในสถานการณ์เช่นนี้ชูยองจินยังคงลุกขึ้นยืนแม้ว่าจะไม่มั่นคง
He didn’t even utter a single excuse
เขาไม่ได้กล่าวโทษเพียงอย่างเดียว
Punch! Punch! Punch! From then on, instead of a fight, it was a one-sided beating
หมัด!
Choi Hyuk would hit him, and Chu Youngjin would silently take the hit
Choi Hyuk จะตีเขาและ Chu Youngjin จะเงียบ ๆ
Chu Youngjin resolutely stood back up, and Choi Hyuk resolutely beat him down
ชูยองจินยืนกรานยืนขึ้นและ Choi Hyuk เฉียบขาดที่จะเอาชนะเขาลง
Thud
เสียงตกดังโครมหรือเปรี้ยง
After falling, Chu Youngjin was no longer able to stand back up as he squirmed on the ground
หลังจากที่ร่วงลงชูยองจินไม่สามารถยืนขึ้นขณะที่เขากระวนกระวายอยู่บนพื้น
His face was embedded into the ground as his hands kept slipping from the rain
หน้าของเขาถูกฝังอยู่ในพื้นขณะที่มือของเขาเก็บหลุดจากฝน
He swallowed rainwater
เขากลืนน้ำฝน
Choi Hyuk motionlessly looked down at him before raising his hand
Choi Hyuk จ้องมองไปที่เขาก่อนที่จะยกมือขึ้น
Lee Jinhee, who had been watching this unfold with mixed emotions from afar, threw him an identification device
Lee Jinhee ผู้ซึ่งได้เฝ้าดูเรื่องนี้ด้วยอารมณ์แบบผสมผสานจากระยะไกลทำให้เขาเป็นอุปกรณ์ประจำตัว
A fist-sized sphere fell onto Choi Hyuk’s hand
ทรงกลมขนาดกำปั้นตกลงไปบนมือของ Choi Hyuk
Choi Hyuk placed the device next to Chu Youngjin’s head and activated it
Choi Hyuk วางอุปกรณ์ไว้ข้างหัวของ Chu Youngjin และเปิดใช้งาน
Zzzing
Zzzing
The light emitting from the device pushed its way through Chu Youngjin’s worn-out karma and searched every nook and cranny
แสงที่เปล่งประกายออกมาจากอุปกรณ์ผลักดันให้เกิดการชำรุดของ Chu Youngjin และค้นหาทุกซอกทุกมุม
Even before the results were out, Choi Hyuk was staring at something next to Chu Youngjin’s head
แม้กระทั่งก่อนที่ผลลัพธ์จะออกไป Choi Hyuk กำลังจ้องมองที่บางสิ่งบางอย่างอยู่ข้างศีรษะของชูยองจิน
Whoong! The light emitting from the device shook
Whoong!
It turned red and created a shape next to Chu Youngjin
มันกลายเป็นสีแดงและสร้างรูปร่างที่อยู่ถัดจาก Chu Youngjin
It was the doppelganger queen, who was crying next to Chu Youngjin, holding his body which couldn’t stand anymore
มันเป็นพระราชินีของคนพาลที่กำลังร้องไห้อยู่ข้างๆชูยองจินถือร่างกายของเขาซึ่งไม่สามารถยืนได้อีกต่อไป
“Ah… As expected…” “That’s the doppelganger queen…” “It looks like a real person? Makes sense to be fooled by it
"อา ... ตามที่คาดไว้ ... " "นั่นคือพระราชินีของคนพาล ... " "ดูเหมือนคนจริง?
” Although they had guessed it, the feeling they felt after finally confirming it was different
"แม้ว่าพวกเขาจะคาดเดาได้แล้วก็ตามความรู้สึกที่พวกเขารู้สึกหลังจากยืนยันว่ามันต่างออกไป
Chu Youngjin’s sins were fully displayed to the entire world
บาปของ Chu Youngjin ได้รับการเปิดเผยอย่างเต็มที่ทั่วโลก
Chu Youngjin, who had gotten up after falling multiple times, gave up at this moment
ชูยองจินผู้ซึ่งลุกขึ้นหลายครั้งแล้วก็ยอมแพ้ในเวลานี้
He vacantly looked at the doppelganger queen that looked like Lee Hyejin
เขามองไปที่ราชินีแห่งขุนเขาที่ดูคล้ายกับลีฮเยจิน
As if he couldn’t hear the murmurs of the people around him or see Choi Hyuk approaching, he passionately gazed at the queen
ราวกับว่าเขาไม่ได้ยินเสียงพึมพำของคนรอบ ๆ ตัวเขาหรือเห็น Choi Hyuk ใกล้เขาจ้องมองไปที่พระราชินี
However, Choi Hyuk said with indifference, “You know it, right? That it’s only a monster
อย่างไรก็ตาม Choi Hyuk กล่าวด้วยความไม่แยแส "คุณรู้ใช่มั้ย?
” Blaze
"ลุกโชน
Soon, the flames that bloomed in his hand wrapped around the doppelganger queen
เร็ว ๆ นี้เปลวไฟที่บานอยู่ในมือของเขาห่อรอบราชินี doppelganger
The doppelganger queen, who had yet to awaken, was still kind as ever
พระราชินีผู้ล่วงลับที่ยังไม่ตื่นขึ้นมาก็ยังคงใจดีอยู่เสมอ
As it looked at the flames wrapping around it, it smiled brightly, seemingly thinking that this was for the best
เมื่อมองไปที่เปลวไฟที่ห่อหุ้มอยู่รอบ ๆ มันก็ยิ้มให้สดใสดูเหมือนจะคิดว่านี่เป็นสิ่งที่ดีที่สุด
As it gazed into Chu Youngjin’s eyes, it smiled, trying to put him at ease
เมื่อจ้องมองเข้าไปในดวงตาของชูยองจินก็ยิ้มให้พยายามทำให้เขาสบายใจ
It smiled- “Aaaaah!” Then screamed
มันยิ้ม "Aaaaah!" จากนั้นก็กรีดร้อง
Choi Hyuk’s scarlet flames could cause terrifying pain even to spirit forms
เปลวเพลิงแดงของ Choi Hyuk อาจทำให้เกิดความเจ็บปวดที่น่ากลัวแม้แต่กับรูปแบบจิตวิญญาณ
An intense heat spread everywhere as it evaporated the falling rain
ความร้อนที่แผ่กระจายออกไปทั่วทุกหนทุกแห่งเมื่อมันยุบฝนตก
Even the mist was burnt up by the flames and disappeared
แม้แต่หมอกก็ถูกไฟลุกลามและหายตัวไป
“Aaaaack!” The more disfigured Lee Hyejin’s appearance became, the more fiercely the doppelganger queen screamed
"Aaaaack!" รูปลักษณ์ของ Lee Hyejin ที่เล็ดลอดออกมามากยิ่งขึ้นยิ่งกว่านั้นราชินีแห่งดาวเหาะก็โกรธมากขึ้น
Just then, black energy surged out from within its body
เพียงแค่พลังงานสีดำลุกขึ้นมาจากภายในร่างกายของมัน
It was the queen’s core
เป็นแกนหลักของพระราชินี
The flames even spread to that core
เปลวไฟแพร่กระจายไปยังแกนนั้น
{Aaaack! Aaaaaah! I hate you! I haaate yooouuu!} After completely ridding itself of its imitation of Lee Hyejin, the queen let out a terrifying scream
{Aaaack!
Then it burnt up cleanly, not leaving a single speck of ash
จากนั้นก็เผาไหม้ขึ้นอย่างหมดจดไม่ทิ้งเฉพาะขี้เถ้า
The flames died down, and the rain fell once more
เปลวไฟตายลงและฝนก็ตกอีกครั้ง
Thud
เสียงตกดังโครมหรือเปรี้ยง
After having watched the entire scene, Chu Youngjin’s face dropped
หลังจากดูฉากทั้งหมดใบหน้าของชูยองจินก็ลดลง
His forehead fell into a puddle of water
หน้าผากของเขาตกลงไปในบ่อน้ำ
His face was completely soaked with rain
หน้าของเขาเต็มไปด้วยฝน
Choi Hyuk bitterly looked back at him before turning away
Choi Hyuk ขมขื่นมองกลับไปที่เขาก่อนที่จะหันหน้าหนีไป
He declared to the surrounding experts of the minor clans and Berserkers
เขาประกาศให้ผู้เชี่ยวชาญด้านสิ่งแวดล้อมของผู้เยาว์สมัครพรรคพวกและ Berserkers
“Effectively immediately, Director Chu Youngjin is stripped of his position
"อย่างมีประสิทธิภาพทันทีผู้อำนวยการชูยองจินก็ถูกปลดออกจากตำแหน่ง
He hid the doppelganger queen and committed an inerasable sin against humanity
พระองค์ทรงซ่อนพระราชินีของคนพาลและทำบาปอันร้ายกาจต่อมนุษยชาติ
While capital punishment is a suitable punishment for his sin, taking his contributions up until now into consideration, I will not kill him
ในขณะที่การลงโทษประหารเป็นการลงโทษที่เหมาะสมสำหรับบาปของเขาการมีส่วนร่วมของเขาจนถึงตอนนี้เข้าสู่การพิจารณาฉันจะไม่ฆ่าเขา
Instead, he will be forever exiled from Earth
เขาจะถูกเนรเทศออกจากโลกตลอดกาล
” Exiled from Earth
"ถูกเนรเทศออกจากโลก
Everyone murmured at the unexpected judgment
ทุกคนบ่นในการตัดสินใจที่ไม่คาดฝัน
“All his Mission Points gathered until now will be confiscated, and he will be sent to a war zone beyond the Laniakea Supercluster with no connection to Earth
"จุดนัดพบทั้งหมดของเขาที่รวบรวมมาจนถึงขณะนี้จะถูกริบและเขาจะถูกส่งไปยังเขตสงครามที่อยู่เหนือมหากาพย์ Laniakea ที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโลก
He will never again be able to step forth on Earth and will not be able to hear any news about Earth
เขาจะไม่สามารถออกไปจากโลกได้อีกและจะไม่สามารถรับข่าวเกี่ยวกับโลกได้
” Things would progress according to his declaration
"สิ่งที่จะก้าวหน้าตามการประกาศของเขา
No one could question it
ไม่มีใครสามารถถามได้
Then Choi Hyuk looked at the minor clan experts just standing there
แล้ว Choi Hyuk มองไปที่ผู้เชี่ยวชาญตระกูลเล็ก ๆ เพียงแค่ยืนอยู่ที่นั่น
He passed judgment to them as well
พระองค์ทรงให้คำตัดสินแก่พวกเขาเช่นกัน
“The clans under the Berserkers have contributed by noticing Chu Youngjin’s abnormality
"กลุ่มชนที่อยู่ภายใต้ Berserkers ได้มีส่วนร่วมโดยสังเกตเห็นความผิดปกติของ Chu Youngjin
However, they did wrong by not reporting his abnormality to the Berserkers and by trying to resolve it themselves
อย่างไรก็ตามพวกเขาทำผิดโดยไม่ได้รายงานความผิดปกติของเขากับ Berserkers และพยายามที่จะแก้ไขปัญหาด้วยตัวเอง
The price for which is the following
ซึ่งราคาดังกล่าวมีดังต่อไปนี้
” As he said this, Choi Hyuk grinned
"ในขณะที่เขาพูดแบบนี้ Choi Hyuk ยิ้มกว้าง
It was clearly a mocking smirk
เห็นได้ชัดว่าเป็นการยิ้มเยาะเย้ย
“The wounded or dead will be compensated from a moral standpoint
ผู้บาดเจ็บหรือตายจะได้รับการชดเชยจากจุดยืนทางศีลธรรม
Do not overstep your bounds and interfere with Berserker matters
อย่าเอาชนะขอบเขตและรบกวนเรื่อง Berserker
If you are confident in your skills, we will always welcome your application
หากคุณมั่นใจในทักษะของคุณเรายินดีรับใบสมัครของคุณเสมอ
” With that, Choi Hyuk turned his back
"กับที่ Choi Hyuk หันหลังให้กับเขา
Rain endless fell onto the heads of the experts standing there foolishly
ฝนตกสิ้นสุดลงบนศีรษะของผู้เชี่ยวชาญยืนอยู่อย่างโง่เขลา
** That was how the curtains fell on the doppelganger queen incident
** นั่นเป็นวิธีที่ผ้าม่านตกลงไปในเหตุการณ์ queen doppelganger
It wasn’t only an incident that revealed the external conflict between the Berserkers and the minor clans, but also one that revealed the problems with the internal communications between the Berserkers
ไม่ได้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่เปิดเผยความขัดแย้งภายนอกระหว่าง Berserkers และผู้เยาว์สมัครพรรคพวก แต่ยังเป็นปัญหาหนึ่งที่เปิดเผยปัญหาเกี่ยวกับการสื่อสารภายในระหว่าง Berserkers
Using this incident as an opportunity, Choi Hyuk changed the organization of the Berserkers
การใช้เหตุการณ์นี้เป็นโอกาส Choi Hyuk เปลี่ยนองค์กรของ Berserkers
He gave Baek Seoin the position of vice-overseer and gave him clear-cut authority
เขาให้ Baek Seoin ตำแหน่งรองผู้บังคับบัญชาและให้อำนาจหน้าที่ชัดเจนแก่เขา
For symbolic reasons, he left Baek Seoin to deal with Lee Jinhee, who didn’t report the exclusion of Chu Youngjin from the investigation teams
ด้วยเหตุผลที่เป็นสัญลักษณ์เขาได้ทิ้ง Baek Seoin เพื่อรับมือกับ Lee Jinhee ผู้ซึ่งไม่ได้รายงานเรื่องการยกเว้น Chu Youngjin จากทีมสืบสวน
Baek Seoin concluded by giving Lee Jinhee 3 months of active military service as punishment
Baek Seoin สรุปโดยให้ Lee Jinhee เป็นเวลา 3 เดือนในการรับราชการทหารที่ขันแข็งเป็นโทษ
Not only that, but the relationship between the Berserkers and its subordinate clans became clear
ไม่เพียงแค่นั้น แต่ความสัมพันธ์ระหว่าง Berserkers และกลุ่มผู้ใต้บังคับบัญชาของพวกเขากลายเป็นที่ชัดเจน
A public announcement declared, ‘The only military organization acknowledged within Overseer Choi Hyuk’s territories are the Berserkers
การประกาศต่อสาธารณะประกาศว่า "องค์กรทหารแห่งเดียวที่ได้รับการยอมรับภายในอาณาเขตของผู้คุม Choi Hyuk คือ Berserkers
’ Then they sought policies to absorb their subordinate clan experts into the Berserkers
จากนั้นพวกเขาก็พยายามหาทางที่จะดูดซับผู้เชี่ยวชาญของตระกูลผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาเข้าสู่ Berserkers
Chu Youngjin had to leave without witnessing these changes
Chu Youngjin ต้องออกไปโดยไม่ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้
Only Choi Hyuk, Baek Seoin, and Lee Jinhee saw him off when he rode the 1-person spaceship Naro prepared for him and left Earth
เฉพาะ Choi Hyuk, Baek Seoin และ Lee Jinhee ได้เห็นเขาเมื่อเขาขี่ยานอวกาศ Naro คนหนึ่งที่เตรียมตัวไว้สำหรับเขาและจากโลก
Unexpectedly, Chu Youngjin had a carefree expression
ไม่น่าแปลกใจ Chu Youngjin มีนิสัยปราศจากความห่วงใย
“Thank you
"ขอขอบคุณ
” Although it was a doppelganger queen, Chu Youngjin had seen Lee Hyejin die twice
"ถึงแม้ว่าจะเป็นราชินีของ Doppelganger แต่ชูยองจินเคยเห็น Lee Hyejin ตายสองครั้ง
He could no longer live on Earth, which made him recall his memories of her
เขาไม่สามารถอยู่บนโลกได้อีกต่อไปซึ่งทำให้เขาจำความทรงจำของเขาได้
“Be happier in your next life
"มีความสุขมากขึ้นในชีวิตหน้าของคุณ
” Choi Hyuk joked as Chu Youngjin was leaving
"Choi Hyuk ล้อเลียนขณะที่ชูยองจินกำลังจะจากไป
“Whatever you do is fine, just don’t die
"สิ่งที่คุณทำก็ดีแค่ไม่ตาย
We need to see each other again
เราต้องมาเจอกันอีกครั้ง
” At Choi Hyuk’s words, Chu Youngjin smiled bitterly and shook his head
"ด้วยคำพูดของ Choi Hyuk ชูยองจินยิ้มอย่างขมขื่นและส่ายหน้า
That was how he left Earth forever
นั่นคือวิธีที่เขาทิ้งโลกไว้ตลอดไป
Like ending one life, he left Earth
เหมือนจะจบชีวิตเดียวเขาก็จากโลก
For the first time, Choi Hyuk was able to send a human beyond the Laniakea Supercluster
เป็นครั้งแรก Choi Hyuk สามารถส่งมนุษย์ไปไกลเกินกว่า Supermasters Laniakea ได้
Whatever convention he used, he had sent one of the people he trusted the most to the heart of his enemy
เขาใช้คนใดคนหนึ่งที่เขาไว้ใจให้มากที่สุดเท่าที่หัวใจของศัตรูของเขา