Chapter 110 SoJ Episode 7 Chapter 110 Episode 7: Tidal Wave of Monsters / Chapter 110: Pre-emptive Attack (1) TL: emptycube / ED: Hungry_Panda900   Zero asked, “Should we kill him?” Richard replied, “Since he’s someone who frequents the red-light district… Handle it as though he got in a fight and died
บทที่ 110 ตอน Soj ตอนที่ 7 บทที่ 110 ตอนที่ 7: Tidal Wave of Monsters / บทที่ 110: การโจมตี Pre-emptive (1) TL: emptycube / ED: Hungry_Panda900 Zero ถามว่า "เราควรจะฆ่าเขาหรือไม่?" ริชาร์ดตอบ "ตั้งแต่เขาเป็นใคร 
 As quickly as possible
เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
” ‘As quickly as possible’, this meant to handle it within 3 days
"เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้" นี่หมายถึงการจัดการกับมันภายใน 3 วัน
 “Understood
“เข้าใจ
” Zero answered immediately and wrote, ‘Died in a fight, 2 Days,’ on the headshot on top of the table
"Zero ตอบทันทีและเขียนว่า 'เสียชีวิตในการต่อสู้, 2 วัน', บน headshot ที่ด้านบนของตาราง
 Then he put the picture away in his pocket
จากนั้นเขาก็วางภาพไว้ในกระเป๋าเสื้อ
 When his hand came out from his pocket, it was holding another headshot
เมื่อมือของเขาออกมาจากกระเป๋าถือก็ถืออีก headshot
 Richard momentarily became lost in thought as he looked at the new headshot on the table
ริชาร์ดก็หายตัวไปในขณะที่เขามองไปที่หัวพาดหัวใหม่บนโต๊ะ
 The report he received from Zero beforehand crossed his mind
รายงานที่เขาได้รับจาก Zero ล่วงหน้าได้
   Hans
ฮันส์
 He was a good man
เขาเป็นคนดี
 He was someone on the side of justice who couldn’t overlook injustice
เขาเป็นคนที่อยู่ด้านความยุติธรรมที่ไม่สามารถมองข้ามความอยุติธรรมได้
 There were many cases where the personalities of colonizers, who were experienced in fights, would severely crumble, but he wasn’t one of them
มีหลายกรณีที่บุคคลของ colonizers ที่มีประสบการณ์ในการต่อสู้จะสลายอย่างรุนแรง แต่เขาไม่ได้เป็นหนึ่งในพวกเขา
 He organized a neighborhood-watch-like organization that surveilled and restrained colonizers who habitually assaulted and killed others
เขาจัดระเบียบองค์กรที่มีลักษณะใกล้เคียงกับการเฝ้าระวังซึ่งเฝ้าระวังและยับยั้งอาณานิคมที่เคยทำร้ายและฆ่าคนอื่น
 Hans
ฮันส์
 He had a famous catchphrase in his territory
เขามีบทกลอนที่มีชื่อเสียงในดินแดนของเขา
 “Screw off, bastards!” When he shouted wholeheartedly and chased the colonizers causing a fuss by kicking them in the butt, the inexperienced or non-combat-oriented colonizers would friendlily express their thanks with a “Boss Hans! Thanks for today as well!” after receiving his help
"สกรอลล์!" เมื่อเขาตะโกนด้วยความสุดใจและไล่ล่าอาณานิคมที่ก่อให้เกิดความสับสนวุ่นวายโดยการเตะมันลงไปในก้นรัง colonizers ที่ไม่มีประสบการณ์หรือไม่ใช่แนวร่วมที่มุ่งเน้นจะแสดงความขอบคุณด้วย "Boss Hans! 
 Richard looked favorably upon his actions and had met him in person a few times and helped him out
ริชาร์ดมองการกระทำของเขาได้ดีและได้พบกับเขาในตัวสองสามครั้งและช่วยให้เขาออกไป
 He was a ‘person to keep alive’ then
เขายังเป็น 'คนที่ยังมีชีวิตอยู่ต่อไป'
 “But, it’s changed…” Richard’s hand hurriedly tapped the table
"แต่มันเปลี่ยนไป ... " มือของริชาร์ดรีบเคาะโต๊ะ
 “Should we kill him?” Zero asked once again when he saw Richard taking a while to think about it
"เราควรจะฆ่าเขาเหรอ?" Zero ถามอีกครั้งเมื่อเขาเห็นริชาร์ดสักครู่เพื่อคิดถึงเรื่องนี้
 It might look like he was urging Richard, but this sort of urging was also one of Zero’s duties
ดูเหมือนว่าเขาจะกระตุ้นให้ริชาร์ด แต่การเรียกร้องดังกล่าวเป็นหน้าที่ของ Zero
 ‘There may be times when my heart grows soft and I might not be able to kill those who I need to, so urge me with the suggestion of killing them if you can
อาจมีบางครั้งที่หัวใจของฉันงอนุ่มนวลและฉันอาจจะไม่สามารถฆ่าผู้ที่ฉันต้องการได้ดังนั้นขอให้ฉันด้วยคำแนะนำในการฆ่าพวกเขาหากคุณสามารถทำได้
’ This was the order Richard gave him the first day he was appointed
นี่เป็นคำสั่งริชาร์ดให้เขาในวันแรกที่เขาได้รับการแต่งตั้ง
 As he was someone who had resolved himself to this degree, he would reply soon once asked like this
ในขณะที่เขาเป็นคนที่ได้รับการแก้ไขตัวเองในระดับนี้เขาจะตอบกลับทันทีที่ได้รับคำถามเช่นนี้
 Unaffected by emotion, he would coldly tell him to kill
เขารู้สึกหวาดกลัวที่จะฆ่าเขา
 However, Richard’s thoughts this time dragged on
อย่างไรก็ตามความคิดของริชาร์ดที่ลากมา
 “Take out all of today’s subjects
"นำออกทุกเรื่องในปัจจุบัน
” “Understood
เข้าใจแล้ว
” Zero took headshots out from his pocket and spread them out
"Zero เอาภาพโป๊ออกจากกระเป๋าเสื้อแล้วกางออก
 While examining each picture closely, Richard remained deep in thought
ขณะที่ตรวจสอบภาพแต่ละภาพอย่างใกล้ชิดริชาร์ดยังคงคิดลึก ๆ
 “No matter how much I look at it, it’s a ridiculous list
"ไม่ว่าฉันจะมองดูแค่ไหน แต่ก็เป็นรายการที่น่าขัน
” Shaking his head, Richard ordered Zero once again, “Take out all the remaining ones
"สั่นศีรษะริชาร์ดสั่งให้ Zero อีกครั้ง" เอาของที่เหลือทั้งหมดออก
” “I’ll spread them here
"ฉันจะกระจายพวกเขาที่นี่
” Zero took out a bundle of pictures and spread them out on the table to the left of Richard
"Zero ดึงภาพออกมาและกางออกบนโต๊ะด้านซ้ายของริชาร์ด
 Looking at them, Richard pondered once again
ริชาร์ดครุ่นคิดอีกครั้ง
 “This one is someone I need to keep alive, huh
"คนนี้เป็นคนที่ฉันต้องการจะมีชีวิตอยู่
” Richard picked up a photo
ริชาร์ดหยิบขึ้นมาถ่ายรูป
   His name was Joseph
ชื่อของเขาคือโยเซฟ
 He was currently walking around in the streets at night
เขากำลังเดินอยู่ตามถนนในเวลากลางคืน
 With a blank expression, as if he was someone with nowhere to go
ด้วยการแสดงออกที่ว่างเปล่าราวกับว่าเขาเป็นคนที่ไม่มีที่ไหนเลยที่จะไป
 Then his gaze suddenly fixed on someone
จากนั้นจ้องมองของเขาก็ติดอยู่กับใครบางคน
 “Let’s have a drink!” “I’m not in the mood
"มาดื่มกันเถอะ!" "ฉันไม่อยู่ในอารมณ์
” “Don’t be like that, let’s have one drink!” As if he had just come back from a space mission, the youth, his entire body stained with blood and dust, pestered his colleague, who had the same appearance as him
"อย่าเป็นแบบนั้นจงดื่มสักหน่อยเถอะ" ราวกับว่าเขาเพิ่งกลับมาจากภารกิจอวกาศเยาวชนที่ร่างกายของเขาเต็มเปื้อนด้วยเลือดและฝุ่นละเลยเพื่อนร่วมงานของเขาที่มีลักษณะเช่นเดียวกับเขา
 Even though everyone else had faces of exhaustion and futility, the youth was especially bright
แม้ว่าทุกคนจะมีใบหน้าอ่อนเพลียและไร้ประโยชน์ แต่เยาวชนก็สดใสเป็นพิเศษ
 His smiling face gave off a friendly impression
ใบหน้ายิ้มแย้มของเขาทำให้รู้สึกประทับใจเป็นกันเอง
 “You came back from that hell, but you don’t want to drink? Hey, hey, let’s have a drink
"คุณกลับมาจากนรกนั้น แต่คุณไม่ต้องการที่จะดื่ม? 
 I’m telling you, even if it feels like hell right now, you’ll feel great if you sleep after having a drink
ฉันบอกคุณแม้ว่าจะรู้สึกเหมือนนรกตอนนี้คุณจะรู้สึกดีมากถ้าคุณนอนหลับหลังจากดื่ม
” “You crazy… Why drink when you can’t get drunk due to karma? Unless you’re going to do drugs
"" คุณบ้า ... ดื่มทำไมเมื่อคุณไม่สามารถได้รับการเมาเนื่องจากกรรม? 
” “Ehh, you don’t drink to get drunk
"" อ่าคุณไม่ดื่มจะเมา
 You drink to act drunk
คุณดื่มเพื่อทำหน้าที่เมา
” The other exhausted warriors simply grinned as they saw him smiling friendlily while he made misleading statements
"บรรดานักรบที่เหน็ดเหนื่อยอื่น ๆ ก็ยิ้มแย้ม ๆ เช่นที่พวกเขาเห็นเขายิ้มอย่างเป็นมิตรในขณะที่เขาทำผิดพลาด
 “Let’s go, let’s go, yeah? We have to live so well that those guys come back from the dead due to envy!” Although his extreme yet hopelessly optimistic character could make one feel uncomfortable, perhaps it was either because he had been like this for a while or because they knew his sincerity, but his colleagues, who had initially declined, gave in and followed him in the end
"ไปเถอะไปเถอะใช่ไหม? 
 They all left with their arms around each other’s shoulders
พวกเขาทั้งหมดทิ้งแขนไว้รอบไหล่ของกันและกัน
 Looking at them, Joseph revealed a strange smile
เมื่อมองไปที่พวกเขาโจเซฟเผยรอยยิ้มแปลก ๆ
 His face distorted, becoming impossible to distinguish whether he was angry or happy
ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวกลายเป็นไปไม่ได้ที่จะแยกแยะว่าเขาโกรธหรือมีความสุข
 He slowly followed after the youth and his colleagues
เขาค่อยๆติดตามเยาวชนและเพื่อนร่วมงานของเขาอย่างช้าๆ
   Richard held his forehead
ริชาร์ดจับหน้าผาก
 “Just what is about to happen for things to be like this?” The reason why Joseph caught the attention of Richard’s intelligence organization, ‘Der Schatten{1}’, was because he was a serial killer who had murdered hundreds of people
เหตุผลที่โจเซฟได้รับความสนใจจากหน่วยสืบราชการลับของ Richard คือ 'Der Schatten {1}' เป็นเพราะเขาเป็นฆาตกรต่อเนื่องที่ฆ่าคนหลายร้อยคน
 He was a lunatic who didn’t care whether his victim was a beginner, moderately experienced, male, female, as he would sexually assault and torture them before killing them in a cruel manner
เขาเป็นคนบ้าที่ไม่สนใจว่าเหยื่อของเขาเป็นคนเริ่มต้นมีประสบการณ์ปานกลางชายหญิงในขณะที่เขาทำร้ายร่างกายและทรมานพวกเขาก่อนที่จะฆ่าพวกเขาอย่างโหดร้าย
 A criminal psychologist read emotions of ‘malice’, ‘rage’, and ‘superiority’ from the corpses of his victims
นักจิตวิทยาอาชญากรได้อ่านอารมณ์ความรู้สึกของ "ความชั่วร้าย" ความโกรธและความเหนือกว่าจากซากศพของเหยื่อของเขา
 His intelligence organization, ‘Der Schatten’, chased the clues and figured out he was the culprit behind the murders faster than anyone else
หน่วยข่าวกรองของเขา 'Der Schatten' ไล่ตามปมและคิดว่าเขาเป็นผู้ร้ายที่อยู่เบื้องหลังการฆาตกรรมเร็วกว่าคนอื่น
 Then, like always, they would ask Richard for his verdict
จากนั้นก็เช่นเคยพวกเขาก็จะขอคำตัดสินจากริชาร์ด
 The investigative agency had yet to identify the serial killer
หน่วยงานสืบสวนยังไม่ได้ระบุตัวฆาตกรต่อเนื่อง
 ‘Der Schatten’ wasn’t an official organization that maintained public order but Richard’s secret organization
'Der Schatten' ไม่ใช่องค์กรอย่างเป็นทางการที่ดูแลรักษาความสงบเรียบร้อย แต่องค์กรลับของริชาร์ด
 The fate of the real criminal no one knew entirely depended on Richard’s words
ชะตากรรมของคนร้ายที่แท้จริงไม่มีใครรู้ทั้งหมดขึ้นอยู่กับคำพูดของริชาร์ด
 Richard had seen him with his own eyes and had notified Zero
ริชาร์ดได้เห็นเขาด้วยสายตาของตัวเองและได้แจ้งให้ศูนย์
 An additional investigation was conducted and it was now time to make a decision
มีการสอบสวนเพิ่มเติมแล้วและถึงเวลาแล้วที่จะต้องตัดสินใจ
 Richard tightly closed his eyes before saying, “… Keep him alive
ริชาร์ดปิดตาก่อนที่จะพูดว่า "... ทำให้เขามีชีวิตอยู่
” “Understood
เข้าใจแล้ว
” Zero’s hand paused momentarily before replying calmly and drawing a blue circle around Joseph’s head as if nothing happened
"มือ Zero หยุดชั่วคราวก่อนที่จะตอบอย่างสงบและวาดวงกลมสีน้ำเงินรอบ ๆ ศีรษะของโยเซฟราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
 Richard quickly added, “Take protective measures
ริชาร์ดรีบเพิ่ม "ใช้มาตรการป้องกัน
” “Understood
เข้าใจแล้ว
 Subject number 11
หมายเลขหัวข้อ 11
 Protective measures
มาตรการป้องกัน
” As soon as Zero spoke into a tiny intercom installed on his clothes, he received a reply
"ทันทีที่ Zero พูดเข้าอินเตอร์คอมเล็ก ๆ ที่ติดตั้งบนเสื้อผ้าของเขาเขาได้รับการตอบกลับ
 “Copy
"สำเนา
” From that moment, ‘Der Schatten’ would follow Joseph and guard him at all times
"จากช่วงเวลานั้น 'Der Schatten' จะติดตามโยเซฟและคอยเฝ้าพระองค์อยู่ตลอดเวลา
 Just in case he, who killed people habitually, might suffer a counterattack and run into danger
ในกรณีที่ผู้ที่ฆ่าคนโดยปกติอาจประสบกับการตีโต้และเสี่ยงอันตราย
 Keeping his eyes closed, Richard gestured to the faces on top of the table to his left and said, “Keep all of them over there alive
ปิดตาของเขาปิดริชาร์ด gestured กับใบหน้าที่ด้านบนของตารางด้านซ้ายของเขาและกล่าวว่า "Keep ทั้งหมดของพวกเขามีชีวิตอยู่.
” “Understood
เข้าใจแล้ว
” Zero put the photos spread out on the table into his pocket once again
"Zero วางรูปถ่ายที่ยื่นออกมาบนโต๊ะเข้าไปในกระเป๋าอีกครั้ง
 They had one similarity
พวกเขามีความคล้ายคลึงกัน
 They were all as wicked as Joseph and were similarly adept at fighting
พวกเขาทั้งหมดเป็นคนชั่วร้ายเป็นโจเซฟและมีความชำนาญในทำนองเดียวกันในการต่อสู้
   Richard opened his eyes and looked at the photos on the table in front of him
ริชาร์ดเปิดตาและมองไปที่รูปถ่ายบนโต๊ะข้างหน้าเขา
 They were people he needed to kill
พวกเขาเป็นคนที่เขาต้องการจะฆ่า
 There were a few he had his eye on already among them
มีบางอย่างที่เขามีตาของเขาอยู่แล้วในหมู่พวกเขา
 They were those who stabbed people’s backs using the ‘order’ Richard set up as their shield
พวกเขาเป็นผู้ที่แทงหลังของผู้คนโดยใช้ 'ลำดับ' ริชาร์ดที่ตั้งขึ้นเป็นโล่ของพวกเขา
 They hid among those who stood for justice, hiding their weaknesses while posing as the victim as they profited
พวกเขาซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางคนที่ยืนหยัดเพื่อความยุติธรรมซ่อนจุดอ่อนของตนไว้ในขณะที่ตั้งหน้าตั้งตาตกเป็นเหยื่อตามที่พวกเขาได้รับ
 They were a shameless bunch who didn’t follow the rules as they showed no mercy to their victims while they hoped to be protected themselves, insisting on rules and mercy when questioned
พวกเขาเป็นกลุ่มที่ไร้ยางอายที่ไม่ปฏิบัติตามกฎที่พวกเขาไม่แสดงความเมตตาต่อผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของพวกเขาขณะที่พวกเขาหวังว่าจะได้รับการปกป้องตัวเองยืนกรานในหลักเกณฑ์และความเมตตาเมื่อถูกสอบสวน
 He had pushed killing them back, waiting for the right opportunity and method
เขาได้ผลักดันให้พวกเขาฆ่าพวกเขากลับรอโอกาสที่เหมาะสมและวิธีการ
 However, they weren’t everyone
อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ใช่ทุกคน
 Many photos of those whom he had secretly protected and looked favorably upon were in the lineup along with them
ภาพถ่ายจำนวนมากของผู้ที่เขาแอบปกป้องและดูดีอยู่ในแถวพร้อมกับพวกเขา
 They were truly righteous, good people
พวกเขาเป็นคนดีจริงๆคนดี
 They were all people who were classified as ‘people to keep alive’
พวกเขาเป็นทุกคนที่ถูกจัดว่าเป็น 'คนให้มีชีวิตอยู่'
 However, they were now ‘people to kill’
อย่างไรก็ตามตอนนี้พวกเขาเป็น 'คนที่จะฆ่า'
 “Why?” Richard racked his brains
"ทำไม?" ริชาร์ดขึงขังสมองของเขา
   The ‘Eyes of the Judge’ Richard possessed clearly distinguished between those who he should kill and those who he should keep alive to achieve the goal he set, ‘the survival and prosperity of humanity’
"ดวงตาของผู้พิพากษา" ริชาร์ดเด่นชัดอย่างชัดเจนระหว่างคนที่เขาควรจะฆ่าและคนที่เขาควรจะมีชีวิตอยู่เพื่อให้บรรลุเป้าหมายที่เขาตั้งไว้ "ความอยู่รอดและความรุ่งเรืองของมนุษยชาติ"
 Although it was restrictive, it was an amazing ability linked to foreseeing the future
แม้ว่าจะเป็นข้อ จำกัด แต่ก็เป็นความสามารถที่น่าอัศจรรย์ที่เชื่อมโยงกับการมองอนาคต
 Yet, there was a limit to this ability
อย่างไรก็ตามมีขีดจำกัดความสามารถนี้
 The Eyes of the Judge did not see one’s past contributions or sins
ตาของผู้พิพากษาไม่ได้เห็นการมีส่วนร่วมในอดีตหรือความบาป
 It also didn’t show one’s merits and flaws
นอกจากนี้ยังไม่ได้แสดงข้อดีและข้อบกพร่องของตัวเอง
 It simply determined whether someone was currently beneficial or not to ‘the survival and prosperity of humanity’ in a clear-cut manner
เพียงแค่พิจารณาว่าปัจจุบันมีคนที่มีประโยชน์หรือไม่ "การอยู่รอดและความมั่งคั่งของมนุษยชาติ" อย่างชัดเจน
 That was why Richard was always in thought
นั่นเป็นเหตุผลที่ริชาร์ดคิดเสมอ
 With the ‘present’ as its reference point, the Eyes of the Judge would always judge the ‘entire future’, therefore, saving someone might be a loss when thinking 50 years into the future, but they could be beneficial for the next 10 years
"ปัจจุบัน" เป็นจุดอ้างอิงดวงตาของผู้พิพากษามักจะตัดสินว่า 'ตลอดอนาคต' ดังนั้นการช่วยคนอาจจะสูญเสียเมื่อคิด 50 ปีในอนาคต แต่พวกเขาอาจจะเป็นประโยชน์สำหรับ 10 ปีถัดไป
 This was why Richard didn’t only rely on his ‘Eyes of the Judge’ to determine whether someone should die or be kept alive
นี่เป็นเหตุผลที่ริชาร์ดไม่เพียงแค่พึ่งพา 'Eyes of the Judge' เพื่อตัดสินว่าใครควรจะตายหรือยังคงมีชีวิตอยู่
 He would collect intelligence and make his own decision
เขาจะเก็บรวบรวมข่าวกรองและตัดสินใจของเขาเอง
 There were even cases where he left those classified as ‘someone to kill’ alive
มีแม้กระทั่งกรณีที่เขาทิ้งคนที่ถูกจัดว่าเป็น 'คนที่จะฆ่า' ชีวิต
 At what time and with what method would killing them be the most beneficial? He would also carefully consider whether this would result in a political liability for him
เวลาไหนและด้วยวิธีใดที่จะฆ่าพวกเขาจะเป็นประโยชน์มากที่สุด? 
   Currently, those who had been considered ‘people to keep alive’ just a while ago were now ‘people to kill’
ปัจจุบันผู้ที่ได้รับการพิจารณาให้เป็น 'คนที่ยังมีชีวิตอยู่' ในขณะนี้คือตอนนี้ 'คนที่จะฆ่า'
 The meaning behind this was clear
ความหมายเบื้องหลังนี้ชัดเจน
 While keeping them alive had been beneficial to humanity until now, from this moment on, there would be a bigger loss than benefit by keeping them alive
ขณะที่การรักษาชีวิตของพวกเขาเป็นประโยชน์ต่อมวลมนุษยชาติจนถึงขณะนี้นับ แต่นี้เป็นต้นไปจะมีความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่กว่าผลประโยชน์โดยทำให้พวกเขามีชีวิตอยู่
 “Just why?” Why did it determine that these righteous, good people weren’t helpful for humanity? Why was there such a sudden change? Why did it have to be them of all people when there were many righteous and good people besides them? Deep in thought, Richard soon found a common trait among these people
"ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น?" ทำไมถึงได้กำหนดว่าคนชอบธรรมคนดีเหล่านี้ไม่เป็นประโยชน์สำหรับมนุษยชาติ? 
 “… They are interested in the survival of beginner colonizers…” They were heroes who wanted to protect the weak
"... พวกเขามีความสนใจในการอยู่รอดของ colonizers เริ่มต้น ... " พวกเขาเป็นวีรบุรุษที่ต้องการปกป้องคนอ่อนแอ
 They were existences who would protect the lives of the weak even if they themselves were to take a loss
พวกเขามีชีวิตอยู่เพื่อปกป้องชีวิตผู้ที่อ่อนแอแม้ว่าตัวเองจะสูญเสียก็ตาม
 On the other hand, people who deserve death like Joseph were classified as ‘those to keep alive’
ในทางตรงกันข้ามคนที่สมควรได้รับความตายเช่นโจเซฟถูกจัดว่าเป็น 'ผู้ที่รักษาชีวิต'
 Their common trait was that, even if their personalities had broken down, their combat abilities shined
ลักษณะทั่วไปของพวกเขาคือแม้ว่าบุคลิกของพวกเขาได้สลายลงความสามารถในการสู้รบของพวกเขา shined
   In the end, Richard could only come to one conclusion
ในท้ายที่สุดริชาร์ดจะมาสรุปได้เพียงข้อเดียว
 “War
"สงคราม
” Muttering this, Richard suddenly raised his head
ริชาร์ดก็พลิกศีรษะขึ้น
 “Zero
"ศูนย์
 A war will break out soon
สงครามจะเกิดขึ้นเร็ว ๆ นี้
 It might be a war involving not just us but humanity as a whole
อาจเป็นสงครามที่เกี่ยวข้องกับเราไม่ใช่มนุษย์เท่านั้น
 It might have a similar impact as the advancement evaluation
อาจมีผลกระทบเช่นเดียวกับการประเมินความก้าวหน้า
 Operate ‘Der Schatten’ at its maximum capacity
ใช้ 'Der Schatten' ที่ความจุสูงสุด
 Try to make an excuse for the 7 overseers, 9 great sovereigns, and the 4 remaining sovereigns, as well as their key aides, to gather right now
พยายามทำให้เป็นข้ออ้างสำหรับ 7 ผู้คุมขุนนางใหญ่ 9 คนและอธิปไตยที่เหลืออีก 4 คนรวมทั้งผู้ช่วยที่สำคัญของพวกเขาเพื่อรวมตัวกันในตอนนี้
 It doesn’t matter if I have to make a state visit or not
ไม่สำคัญว่าจะต้องไปเยี่ยมเยือนหรือไม่
 Just set up a meeting somehow
เพียงแค่ตั้งค่าการประชุมอย่างใด
” “Understood!” Zero, who had always acted in a calm manner, replied in a nervous voice
"" เข้าใจผิด! "Zero ที่เคยทำในลักษณะที่สงบตอบด้วยน้ำเสียงประสาท
 The meaning behind setting up a meeting was that Richard had to ‘personally see’ them
ความหมายที่อยู่เบื้องหลังการตั้งค่าการประชุมคือริชาร์ดต้อง "เห็นตัวเอง" กับพวกเขา
 He was talking about the most influential leaders in the world as well as their aides
เขากำลังพูดถึงผู้นำที่มีอิทธิพลมากที่สุดในโลกรวมถึงผู้ช่วยของพวกเขา
 Who were ‘people to kill’ and ‘people to keep alive’ among them, and what information had changed in this time? This order showed Richard’s will in wanting to be actively involved after judging that this information was the foundation of the fate humanity would face in the future
ใครคือ 'คนที่จะฆ่า' และ 'คนให้มีชีวิตอยู่' ในหมู่พวกเขาและข้อมูลอะไรที่มีการเปลี่ยนแปลงในเวลานี้? 
 There was no way he wouldn’t be nervous
ไม่มีทางที่เขาจะไม่รู้สึกกระวนกระวายใจ
   Richard, who had at some point stood up, glanced down at the photos of ‘those to kill’ on the table in front of him and said, “There is no other choice
ริชาร์ดผู้ซึ่งเมื่อถึงจุดหนึ่งลุกขึ้นยืนมองภาพของ "คนที่จะฆ่า" ลงบนโต๊ะหน้าเขาและพูดว่า "ไม่มีทางเลือกอื่น
 Since there’s no way we can tell how much time we have and what it will be… Deal with them all
เนื่องจากไม่มีทางที่เราจะบอกได้ว่าเรามีเวลาเท่าไรและจะทำอะไร ... จัดการกับพวกเขาทั้งหมด
 Within a week
ภายในหนึ่งสัปดาห์
” Then, without looking, he split the photos into two sections
"จากนั้นไม่ได้มองเขาแยกภาพถ่ายออกเป็นสองส่วน
 One side was a group Richard had planned on killing beforehand, while the other was a group comprised of people Richard valued
ด้านหนึ่งเป็นกลุ่มที่ริชาร์ดเคยวางแผนฆ่าก่อนในขณะที่อีกกลุ่มหนึ่งเป็นกลุ่มคนริชาร์ดที่มีค่า
 “Organize a clash between the two forces
"จัดระเบียบการปะทะกันระหว่างกองกำลังทั้งสองฝ่าย
” “Understood
เข้าใจแล้ว
” Zero replied and began to move quickly
Zero ตอบและเริ่มเคลื่อนไหวเร็ว
 Richard added, “However, don’t let the ones on this side die… If my prediction is right, then there’s no need to kill them
ริชาร์ดกล่าวว่า "อย่างไรก็ตามอย่าปล่อยให้คนที่อยู่ด้านนี้ตาย ... ถ้าคำทำนายของฉันถูกต้องคุณก็ไม่จำเป็นต้องฆ่าพวกเขา
 Only, make them unable to take part in politics for around a month
เท่านั้นทำให้พวกเขาไม่สามารถมีส่วนร่วมในการเมืองประมาณเดือน
 Whether you wound them, make them busy by dealing a blow to their organization, or kidnap them
ไม่ว่าคุณจะแผลพวกเขาทำให้พวกเขายุ่งโดยการจัดการระเบิดให้กับองค์กรของพวกเขาหรือลักพาตัวพวกเขา
” “… Understood
"" เข้าใจ ...
” The group Richard said not to kill was the one that worried about the weak
กลุ่มริชาร์ดบอกว่าจะไม่ฆ่าคือคนที่กังวลเรื่องคนที่อ่อนแอ
 Done with his work, Richard planned on leaving the office and calling for Leah
ริชาร์ดวางแผนที่จะลาออกจากที่ทำงานและโทรหาลีอาห์
 However, an unfamiliar voice cut in
อย่างไรก็ตามเสียงที่ไม่คุ้นเคยตัดเข้า
   “Amazing
“ที่น่าตื่นตาตื่นใจ
” Clang! Zero unsheathed his sword
"เสียงดัง! 
 A man, whose presence was unknown until he spoke, stood against the wall
ชายคนหนึ่งที่ไม่มีใครรู้จักจนกระทั่งเขาพูดยืนอยู่ตรงผนัง
 Recognizing the man, Richard restrained Zero, who was prepared to attack
ริชาร์ดระแวดระวัง Zero ซึ่งกำลังเตรียมพร้อมที่จะถูกโจมตี
 “… Choi Hyuk?” “Sorry I came by so suddenly
"... ชอยฮยอก?" "ขอโทษฉันเข้ามาอย่างฉับพลัน
 I came quietly to ask for advice, but I ended up becoming an eavesdropper
ฉันมาเงียบ ๆ เพื่อขอคำแนะนำ แต่ฉันก็กลายเป็นผู้ลอบฟังเพลง
” Richard shook his head at Choi Hyuk’s apology
ริชาร์ดส่ายหัวด้วยคำขอโทษของ Choi Hyuk
 Richard had no way of knowing what methods Choi Hyuk used to infiltrate his office without a sound
ริชาร์ดไม่มีทางรู้ว่า Choi Hyuk ใช้วิธีใดในการแทรกซึมเข้าไปในสำนักงานของเขาโดยไม่มีเสียง
 However, he coolly accepted that he possessed the ability to do just that
อย่างไรก็ตามเขายอมรับว่าเขามีความสามารถในการทำอย่างนั้น
 Above all, Richard wasn’t wary of Choi Hyuk
ริชาร์ดไม่ระวังเรื่อง Choi Hyuk
 Instead, he believed that Choi Hyuk was the only sovereign he could show his true self to
แต่เขาเชื่อว่า Choi Hyuk เป็นอธิปไตยเพียงอย่างเดียวที่เขาสามารถแสดงตัวตนที่แท้จริงของเขาได้
 As they currently didn’t have time to waste, Richard cut to the chase and asked, “Why are you here?” Choi Hyuk simply replied, “You’re right, there will be a war
ขณะที่พวกเขาไม่ได้มีเวลาเหลือเกินริชาร์ดก็จะไล่ตามและถามว่า "ทำไมถึงมาที่นี่?" Choi Hyuk ตอบว่า "คุณพูดถูกแล้วว่าจะมีสงคราม
” Richard’s face stiffened
ใบหน้าริชาร์ดแข็งตัว
 Choi Hyuk requested Naro to display a holographic map of Dragonic
Choi Hyuk ร้องขอให้ Naro แสดงแผนที่แบบ holographic ของ Dragonic
 The hologram showed the area where all colonized lands earthlings inhabited were located and the Kahur Kabkuns on the other side
โฮโลแกรมแสดงพื้นที่ซึ่งเป็นที่ตั้งของดินแดนที่ตั้งรกรากอยู่ทั้งหมดและ Kahur Kabkuns อยู่อีกด้านหนึ่ง
 “We discovered 10 Kahur Kabkuns
"เราค้นพบ Kahur Kabkuns จำนวน 10 เครื่อง
 The monsters will enact a large-scale attack
มอนสเตอร์จะมีการโจมตีขนาดใหญ่
 As an incredible number of monsters will pour in simultaneously… The Berserkers won’t be able to cover for everyone no matter how hard they fight
เป็นจำนวนเหลือเชื่อของมอนสเตอร์จะเทพร้อมกัน ... Berserkers จะไม่สามารถครอบคลุมสำหรับทุกคนไม่ว่าพวกเขาต่อสู้ยาก
 Everyone will need to work together so I came to ask what we should do
ทุกคนจะต้องทำงานร่วมกันดังนั้นฉันจึงมาถามว่าเราควรจะทำอย่างไร
” Choi Hyuk explained calmly
"Choi Hyuk อธิบายอย่างใจเย็น
 Richard’s mind raced
จิตใจริชาร์ดวิ่ง
 The people to kill and the people to keep alive determined by his ‘Eyes of the Judge’, which was connected to the future, the prediction of the political landscape based on the intelligence ‘Der Schatten’ collected, as well as the news about the 10 Kahur Kabkuns
คนที่จะฆ่าและคนให้มีชีวิตอยู่โดยพิจารณาจาก "สายตาของผู้พิพากษา" ซึ่งเกี่ยวข้องกับอนาคตการทำนายภูมิทัศน์ทางการเมืองขึ้นอยู่กับหน่วยสืบราชการลับ 'Der Schatten' ที่รวบรวมไว้รวมทั้งข่าวเกี่ยวกับ 
 Once he put all this information together, he deduced the best strategy they should take currently
เมื่อเขาใส่ข้อมูลทั้งหมดนี้เข้าด้วยกันเขาได้ใช้กลยุทธ์ที่ดีที่สุดที่พวกเขาควรจะได้รับในปัจจุบัน
   Richard went straight to the point as he told him the strategy he had come up with
ริชาร์ดเดินตรงไปยังจุดที่เขาบอกกับเขาถึงกลยุทธ์ที่เขาคิดขึ้น
 “Pre-emptive attack
"การโจมตีก่อนจอง
 Rather than defending a strongpoint, we should first gather our elites and attack the Kahur Kabkuns
แทนที่จะปกป้องจุดแข็งก่อนอื่นเราควรรวบรวมชนชั้นสูงของเราและโจมตี Kahur Kabkuns
” An offensive strategy that disregarded losses
"กลยุทธ์ที่น่ารังเกียจที่ไม่ได้คำนึงถึงความสูญเสีย
 Choi Hyuk’s lips curled slightly upwards
ริมฝีปากของ Choi Hyuk ขดตัวขึ้นเล็กน้อย
 “… You thought the same thing as me
"... คุณคิดเช่นเดียวกับฉัน
 But do you think it’s possible? The Berserkers aside, I don’t know if the other sovereigns and the smaller clans will accept it
แต่คุณคิดว่าเป็นไปได้หรือไม่? 
” Richard gave a short reply to Choi Hyuk’s question
ริชาร์ดให้คำตอบสั้น ๆ กับคำถามของ Choi Hyuk
 “Don’t worry
อย่ากังวล
 I’ll make it happen
ฉันจะทำให้มันเกิดขึ้น
”   {1} German for The Shadow
"{1} ภาษาเยอรมันสำหรับเงา