Chapter 114 SoJ Episode 7 Chapter 114 Episode 7: Tidal Wave of Monsters / Chapter 114: Pre-emptive Attack (5) TL: emptycube / ED: Obelisk   Choi Hyuk stopped, standing in the horde of monsters
บทที่ 114 ตอน Soj ตอนที่ 7 บทที่ 114 ตอนที่ 7: Tidal Wave of Monsters / บทที่ 114: การโจมตี Pre-emptive (5) TL: emptycube / ED: Obelisk Choi Hyuk หยุดยืนอยู่ในกลุ่มของมอนสเตอร์
 He had received a call from Commander Mack
เขาได้รับโทรศัพท์จากผู้บัญชาการแม็ค
   {Sorry
{ขออภัย
 It’s an evacuation order
เป็นคำสั่งอพยพ
 I have no choice
ฉันไม่มีทางเลือก
} Commander Mack had a grave expression
} ผู้บัญชาการแม็คมีนิสัยร้ายแรง
 “… Is this the same as the doppelganger incident?” Even while he plucked the heads off the monsters rushing towards him, his expression remained calm
"... นี่เป็นเหตุการณ์เดียวกันหรือยัง?" แม้ในขณะที่เขาดึงศีรษะออกจากมอนสเตอร์ที่วิ่งเข้าหาเขาแสดงออกของเขายังคงสงบ
 He nonchalantly asked whether this was a plot targeting earthlings set up by someone above
เขาถามอย่างไม่หยุดหย่อนว่านี่เป็นพล็อตเป้าหมายที่มนุษย์สร้างขึ้นโดยคนข้างต้น
 Mack shook her head
Mack ส่ายหัว
 {No, it’s not like that this time
ไม่ได้ไม่ใช่ว่าตอนนี้
 Although it sounds silly if I put it this way… It’s a justified order
แม้ว่าจะฟังดูโง่เง่าถ้าฉันพูดแบบนี้ ... มันเป็นคำสั่งที่ชอบธรรม
 Currently, the monsters are beginning to launch attacks throughout the universe
ขณะนี้มอนสเตอร์กำลังเริ่มทำการโจมตีทั่วทั้งจักรวาล
 In fact, even the capital of the Laniakea Supercluster, Dark City, is under attack
ในความเป็นจริงแม้แต่เมืองหลวงของ Laniakea Supercluster เมือง Dark City ก็อยู่ภายใต้การโจมตี
 Although I am sorry, regulation-wise, defending Dark City takes priority
แม้ว่าฉันจะขอโทษ แต่กฎระเบียบก็คือการปกป้องเมืองเข้มให้มีความสำคัญ
} Well, in the alliance’s perspective, the value of Dark City was incomparable to Dragonic
} ในมุมมองของพันธมิตรค่าของ Dark City ก็หาได้ยากมากสำหรับ Dragonic
 To them, this was an obvious measure
สำหรับพวกเขานี่เป็นมาตรการที่ชัดเจน
 Unsheathing his sword and cutting down a line of monsters, Choi Hyuk candidly nodded his head
เอาแต่ดาบของเขาและตัดสายของมอนสเตอร์ Choi Hyuk อย่างตรงไปตรงมาพยักหน้า
 He even nonchalantly asked, “But commander, you look a bit angry?” {… I’m sorry
เขายังถามว่า "แต่ผู้บัญชาการคุณดูโกรธน่ะ?" {... ฉันขอโทษ
 While Dark City is an important base for the alliance… To you earthlings, there currently isn’t anything more precious than Dragonic right now
ในขณะที่ Dark City เป็นฐานที่สำคัญสำหรับการเป็นพันธมิตรกับเหล่าบรรดานักรบ, ปัจจุบันนี้ไม่มีอะไรที่มีค่ามากไปกว่า Dragonic ในขณะนี้
 Although the alliance outwardly talks about the equality of its members, in moments like this… Damn it
แม้ว่าพันธมิตรจะกล่าวถึงความเท่าเทียมกันของสมาชิกในต่างประเทศในช่วงเวลาเช่นนี้ ... ประณามมัน
 I too… Haa
ฉันด้วย ... Haa
 I’m sorry
ฉันขอโทษ
} Rather than Choi Hyuk, it was Commander Mack who had a more difficult time controlling her emotions
} แทนที่จะเป็น Choi Hyuk มันเป็น Commander Mack ที่มีช่วงเวลาที่ยากลำบากมากในการควบคุมอารมณ์ของเธอ
 She tightly closed and then reopened her eyes
เธอปิดสนิทแล้วเปิดตาอีกครั้ง
 {Either way, my duty is to protect Dark City
{ทั้งสองวิธีหน้าที่ของฉันคือการปกป้องเมืองมืด
 I am sorry we left so irresponsibly
ฉันเสียใจที่เราทิ้งเพื่อให้ขาดความรับผิดชอบ
 I pray for your success in this war
ฉันภาวนาให้คุณประสบความสำเร็จในสงครามครั้งนี้
} The call ended
การโทรสิ้นสุดลง
 Choi Hyuk still had a calm expression
Choi Hyuk ยังคงแสดงออกอย่างสงบ
 His lips had curled up into a gentle smile
ริมฝีปากของเขางอขึ้นมาเป็นรอยยิ้มอ่อนโยน
 He exhaled a short breath and shot forward, slashing a monster’s face with his sword
เขาหายใจออกด้วยลมหายใจสั้น ๆ และยิงไปข้างหน้าฉีกหน้าของมอนสเตอร์ด้วยดาบของเขา
 A molar the size of a forearm broke and a fist-sized eyeball popped out
กรามขนาดของปลายแขนแตกและลูกตาขนาดใหญ่กำปั้นออกมา
 As he looked at the scene- Twitch
ขณะที่เขามองไปที่ฉาก - Twitch
 His gentle smile convulsed
รอยยิ้มอ่อนโยนของเขากระปรี้กระเปร่า
 His calm eyes flared
ดวงตาอันเงียบสงบของเขาวูบวาบ
 The veins on his arms bulged
เส้นเลือดที่แขนของเขาพองขึ้น
 “Those bastards…” Choi Hyuk’s feet moved while he broke out in swears
"ไอ้เหล่านั้น ... " เท้าของ Choi Hyuk เดินขณะที่เขาโผล่ขึ้นมาสาบาน
 The calmness he disguised himself in until now split open, and indescribable emotions surged forward
ความสงบที่เขาปกปิดตัวเองจนบัดนี้แบ่งอารมณ์ที่เปิดโล่งและคลี่คลายออกไปได้
 Despair became rage, and rage became hatred… “Flaming Wing Dance
ความสิ้นหวังกลายเป็นความโกรธความโกรธกลายเป็นความเกลียดชัง ... "Flaming Wing Dance
” Wings of scarlet flames erupted from his back
"ปีกของเปลวเพลิงแดงลุกขึ้นมาจากหลัง
 “Haha
“ฮ่า ๆ
 Bastards
ไอ้
” Even these flames were the alliance’s
"แม้เปลวไฟเหล่านี้เป็นพันธมิตร
 The flames burned on his relentless hatred and fluttered like feathers
เปลวเพลิงไหม้ด้วยความเกลียดชังอย่างไม่หยุดยั้งและกระพือปีกเหมือนขนนก
 “Kiiieeeee!!” The monsters screamed as their bodies were burned by the flames and crumbled
"Kiiieeeee !!" มอนสเตอร์กรีดร้องขณะที่ร่างกายของพวกเขาถูกไฟลุกลามและพลุ่งพล่าน
 A cruel smile hung on Choi Hyuk’s lips
รอยยิ้มโหดร้ายแขวนอยู่บนริมฝีปากของ Choi Hyuk
 Joy sprouted from his hatred
ความกริ้วโผล่ขึ้นมาจากความเกลียดชังของเขา
 “Yeah
"ใช่
 I’ll kill you all!” Kwaaaaaaah! Choi Hyuk’s flames began to devour the Kahur Kabkun
ฉันจะฆ่าคุณทั้งหมด! "Kwaaaaaaah! 
   ** “Bilu and Tangka’s troops evacuated?” The overseers who also figured out the situation fell into a state of chaos
** กองกำลัง Bilu และ Tangka ได้อพยพออก? ผู้คุมที่คิดสถานการณ์นี้ตกอยู่ในสภาพวุ่นวาย
 “Do you know how many troops were dispatched over there?! We have to order them to retreat before they all die!” The Queen of England Diana was the first to bring up retreating
"คุณรู้ไหมว่ามีคนส่งกองกำลังไปที่นั่นบ้างไหม?! 
 “We can’t!” Just then, Baek Seoin, who had been close by, cut in
"เราไม่สามารถทำได้!" แค่นั้น Baek Seoin ที่อยู่ใกล้ชิดก็ตัดเข้ามา
 “Berserkers have been dispatched there as well
"Berserkers ถูกส่งไปที่นั่นเช่นกัน
 Chu Youngjin’s troop was sent to Tangka’s troops, and Ryu Hyunsung, Handke, and Bae Jinman’s troops were dispatched to Bilu’s
กลุ่มของ Chu Youngjin ถูกส่งไปยังกองกำลังของ Tangka และ Ryu Hyunsung, Handke และกองกำลังของ Bae Jinman ถูกส่งไปยัง Bilu's
” “So?” “Berserkers don’t retreat
"" งั้นเหรอ? "" เบอเกอร์เกอร์ไม่ถอย
” Baek Seoin banged his sword on his shield
"Baek Seoin คว้าดาบไว้บนโล่ของเขา
 As if threatening them, he said viciously, “If you pull your troops out now, I will take it as leaving the Berserkers to die
ราวกับข่มขู่พวกเขาเขาพูดอย่างชั่วร้าย "ถ้าคุณดึงทหารของคุณออกตอนนี้ฉันจะเอามันเป็นออกจาก Berserkers จะตาย
” “You’re crazy! Then you want them all to die together?” “No
" "คุณบ้า! 
 They’ll die when they die, but they need to destroy the Kahur Kabkun before they do
พวกเขาจะตายเมื่อพวกเขาตาย แต่พวกเขาต้องทำลาย Kahur Kabkun ก่อนที่พวกเขาจะทำ
” Unlike Diana, who looked as though she would burst with anger, Baek Seoin was cool-headed
"เหมือนไดอาน่าที่มองราวกับว่าเธอจะโกรธมาก Baek Seoin ก็ดูเจ๋ง ๆ
 “Although our original goal was to destroy 6 Kahur Kabkuns, we need to at least destroy the three we are attacking now
"ถึงแม้ว่าเป้าหมายเดิมของเราคือการทำลาย 6 Kahur Kabkuns เราจำเป็นต้องทำลายอย่างน้อยสามคนที่เราโจมตีอยู่ในขณะนี้
 If we don’t, we have no way to defend against the outpour of monsters
ถ้าเราทำไม่ได้เราไม่มีทางที่จะป้องกันไม่ให้ฝูงชนของมอนสเตอร์
 We won’t have Tangka or Bilu’s troops to assist us from now on
เราจะไม่มีกองกำลังของ Tangka หรือ Bilu เพื่อช่วยเหลือเรานับจากนี้เป็นต้นไป
 We need to, at the very least, take this opportunity to destroy the 3 Kahur Kabkuns, which were selected as the strongest
เราจำเป็นต้องใช้โอกาสนี้อย่างน้อยที่สุดในการทำลาย 3 Kahur Kabkuns ซึ่งได้รับการคัดเลือกให้เป็นที่แข็งแกร่งที่สุด
 It’ll be harder next time
มันจะยากขึ้นในครั้งต่อไป
” Baek Seoin’s attitude was unyielding, yet his words also contained reason
ทัศนคติของ Baek Seoin ก็ไม่ยอมแพ้ แต่คำพูดของเขายังมีเหตุผล
 To be honest, one would have to fight to know the outcome
ความซื่อสัตย์หนึ่งจะต้องต่อสู้เพื่อทราบผล
 They couldn’t be certain whether destroying the three Kahur Kabkuns or retreating and preserving their troops would be beneficial
พวกเขาไม่แน่ใจว่าการทำลายสาม Kahur Kabkuns หรือถอยทัพและรักษาทหารของพวกเขาจะเป็นประโยชน์
 Although a best action did exist, unless they had come from the future, they couldn’t say what the answer was with certainty
แม้ว่าการกระทำที่ดีที่สุดจะเกิดขึ้นเว้นเสียแต่ว่าพวกเขามาจากอนาคตพวกเขาไม่สามารถตอบว่าคำตอบคือความมั่นใจ
 However, Baek Seoin’s attitude was too resolute
อย่างไรก็ตามทัศนคติของ Baek Seoin มีความเฉลียวฉลาดมากเกินไป
 Diana flinched and was pushed back by his spirit before making a desperate expression
ไดอาน่ารุกและถูกผลักดันด้วยจิตวิญญาณของเขาก่อนที่จะแสดงออก
 Looking at Diana’s expression, Baek Seoin added in a serious manner, “My Intuition says so
เมื่อมองจากการแสดงออกของไดอาน่า Baek Seoin ได้กล่าวอย่างจริงจังว่า "My Intuition กล่าวอย่างนั้น
” The power of the innate skill ‘Intuition’, which Baek Seoin possessed, had already spread far and wide
"พลังของความสามารถโดยธรรมชาติ 'Intuition' ซึ่ง Baek Seoin ครอบครองได้แผ่ขยายไปไกลและกว้าง
 When he even said that, she was hard-pressed for words
เมื่อเขาพูดแบบนั้นเธอก็กดดันคำพูด
 As her attitude softened, she asked, “… Really?” “Yes
เมื่อทัศนคติของเธอเบาบางลงเธอก็ถามว่า "... จริงเหรอ?" "ใช่
 If we pull out all our troops, everyone will die
ถ้าเราดึงทหารออกทุกคนทุกคนจะตาย
” To be honest, Baek Seoin’s Intuition only noticed things that would affect his own safety
"ความซื่อสัตย์สุจริตบังเอิญของ Baek Seoin สังเกตเฉพาะสิ่งที่อาจส่งผลต่อความปลอดภัยของตัวเองเท่านั้น
 He didn’t know whether pulling all the troops out right now would put himself in danger or if they would really all die
เขาไม่ทราบว่าการดึงกองกำลังทั้งหมดออกไปในขณะนี้จะทำให้ตัวเองตกอยู่ในอันตรายหรือไม่ถ้าพวกเขาจะตายจริงๆ
 However, Baek Seoin decided to simply put it this way
อย่างไรก็ตาม Baek Seoin ตัดสินใจที่จะใช้วิธีนี้อย่างง่ายๆ
 His empty bluff worked
หน้าผาว่างเปล่าของเขาทำงาน
 “I’m Overseer Diana
"ฉันเป็นเจ้าหญิงไดอาน่า
 I’m sorry
ฉันขอโทษ
 I do not permit you to use the military gate system
ฉันไม่อนุญาตให้คุณใช้ระบบประตูทหาร
 We will go assist you once we have finished up here
เราจะไปช่วยเหลือคุณเมื่อเราจบที่นี่แล้ว
 Endure for a bit longer
ทนต่อไปอีกหน่อย
” “Yeah, it’s me
"" ใช่แล้วฉัน
 We’ll go there soon so endure for a bit longer
เราจะไปที่นั่นเร็ว ๆ นี้เพื่อทนอีกหน่อย
” “This is an order
"นี่เป็นคำสั่ง
 Even if you are on your own, destroy the Kahur Kabkun
แม้ว่าคุณจะอยู่ด้วยตัวคุณเองให้ทำลาย Kahur Kabkun
 If that’s too difficult, then defend your current position
ถ้าเป็นการยากเกินไปให้ปกป้องตำแหน่งปัจจุบันของคุณ
 We’ll be there soon
เราจะไปที่นั่นเร็ว ๆ นี้
” “Defend with your lives on the line!” Following Diana, Jessie, Camilla, and Yohan all ordered their troops
"ปกป้องชีวิตคุณด้วยสาย!" ต่อไปไดอาน่า, เจสซี, คามิลล่าและโยฮานก็สั่งให้กองกำลังของพวกเขา
 {Then… You have to come soon! The situation here isn’t good!} Although there wasn’t anyone who disobeyed or became angry, there were some who ardently begged for help
{แล้ว ... คุณต้องมาเร็ว ๆ นี้! 
   Blaze!   Looking at the scarlet flames that had surged just now, Sovereign Jessie replied, “Don’t worry
ลุกโชน! 
 I don’t think we will take long
ฉันไม่คิดว่าเราจะใช้เวลานาน
”   ** “I thought the other guys would retreat, but they aren’t?” After Warrior Leader Tangka left, Kim Honghyun, Kim Saehyun, and Chu Youngjin’s troop filled his void
"**" ฉันคิดว่าคนอื่น ๆ จะถอยไป แต่ก็ไม่ได้? "หลังจากผู้นำนักรบ Tangka ทิ้งคิมฮยองอึนคิมซาฮยอนและกองกำลังของชูยองจินทำให้เขาเป็นโมฆะ
 Besides them, the other troops looked to have become chaotic at first, but it seemed they received orders from their respective overseers as they soon assembled behind Chu Youngjin’s troop
แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาได้รับคำสั่งจากบรรดาผู้คุมคนอื่น ๆ ในไม่ช้าหลังจากที่กลุ่มของชูยองจินเข้ามารวมตัวกัน
 They could feel their desperation
พวกเขารู้สึกถึงความสิ้นหวังของพวกเขา
 Because of this, the Berserkers had a reliable backup
ด้วยเหตุนี้ Berserkers จึงมีการสำรองข้อมูลที่เชื่อถือได้
 “Kahur Kabkun
Kahur Kabkun
 If we don’t break it down, the monsters will continuously pour out
ถ้าเราไม่ทำลายมันลงมอนสเตอร์จะหลั่งออกมาอย่างต่อเนื่อง
 Let’s go smash it apart quickly!” At Kim Honghyun’s shout, the Berserkers simultaneously took off
ลองไปฉีกมันออกจากกันได้อย่างรวดเร็ว! "เมื่อเสียงตะโกนของคิมฮยอนฮุน Berserkers พร้อมกัน
   {Keeluaaaah!} A changed dragon spewed its fatal breath from the air
{Keeluaaaah!} มังกรที่เปลี่ยนไปได้พ่นลมหายใจที่ร้ายแรงออกไปจากอากาศ
 Flash! On the surface, a jaksam, which had rushed in, breaking their ranks, was running amok
แฟลช! 
 Psssscht! Shadow teeths stealthily approached the warriors while holding vassal starving ghosts and ambushed them
Psssscht! 
 Large numbers of monsters they had fought in the past made their appearances
จำนวนมากของมอนสเตอร์ที่พวกเขาได้ต่อสู้ในอดีตทำให้การปรากฏตัวของพวกเขา
 Although they were all difficult to fight, they could still deal with them
แม้ว่าพวกเขาจะต่อสู้ได้ยาก แต่ก็ยังสามารถจัดการกับพวกเขาได้
 “Cleeear!” Kim Honghyun jumped high into the air using the Shoes of Hermes and swung his gigantic axe
"Cleeear!" คิมฮยองฮุนกระโดดขึ้นไปในอากาศโดยใช้รองเท้าของ Hermes และกวาดขวานขนาดใหญ่ของเขา
 Crrraaassh! Accompanied by an incredible sound, the destructive beam shot by the changed dragon hit his axe and curved
Crrraaassh! 
 Rumble! The reflected destructive beam swept through the monsters instead of the humans
Rumble! 
 {Kahllleuk!} The changed dragon stretched its neck and roared in anger
{Kahllleuk!} มังกรที่เปลี่ยนไปขึงคอและโกรธเกรี้ยว
 Slice
ชิ้น
 Kim Saehyun sliced the changed dragon’s head off
คิมซาฮยอนหั่นหัวมังกรที่เปลี่ยนไป
 As expected of twins, the two new vice-directors had great teamwork
ตามที่คาดไว้ของฝาแฝดสองรองกรรมการใหม่มีการทำงานเป็นทีมที่ดี
 While Kim Honghyun gathered the monster’s attention, Kim Saehyun used his innate skill {Sharpness} to deal a powerful strike and behead their enemy
ขณะที่คิมฮยอนฮุนได้รวบรวมความสนใจของมอนสเตอร์นี้คิมซาฮยอนใช้ทักษะพิเศษ {Sharpness} เพื่อจัดการโจมตีที่มีประสิทธิภาพและลดทอนศัตรูของพวกเขา
 The changed dragon’s head fell accompanied by the terrifying sound of flesh and bone being cut
หัวมังกรที่เปลี่ยนไปลดลงพร้อมกับเสียงที่น่ากลัวของเนื้อและกระดูกที่ถูกตัดออก
 Its black blood dripped to the ground
เลือดสีดำหล่นลงกับพื้น
   The Berserkers fought as though they were possessed
Berserkers ต่อสู้ราวกับว่าพวกเขาถูกครอบงำ
 They didn’t care for ranged or close combat attacks and fought like slaughter machines
พวกเขาไม่สนใจการโจมตีในช่วงหรือใกล้กับการสู้รบและต่อสู้เช่นเดียวกับเครื่องฆาตกรรม
 Clank! Whenever they saw a shadow teeth stealthily approaching, they didn’t hesitate to raise their long rifles
โซ่! 
 They were karma guns made by combining both the El Tribe and Naro’s technologies
พวกเขาเป็นปืนกรรมที่ทำโดยการรวมทั้งเทคโนโลยี El Tribe และเทคโนโลยีของ Naro
 They were quite decent weapons for the lowest-ranked warriors below the 3-star level
อาวุธเหล่านี้เป็นอาวุธที่ดีสำหรับนักรบที่มีอันดับต่ำสุดที่อยู่ต่ำกว่าระดับ 3 ดาว
 Bang! The moment the karma was charged, they shot their rifles
ปัง 
 The shadow teeth’s upper body shot backwards
เงาด้านบนของฟันเงาถอยไปข้างหลัง
 As they could kill them without approaching them, they didn’t have to move out of the way as much
ขณะที่พวกเขาสามารถฆ่าพวกเขาได้โดยไม่ต้องเข้าใกล้พวกเขาพวกเขาไม่ต้องขยับออกไปให้พ้นทาง
 As soon as someone shot their gun, a Berserker would unsheathe his sword and stab the head of the approaching monster
ทันทีที่มีคนยิงปืน Berserker จะปลดปล่อยดาบของเขาและแทงหัวของมอนสเตอร์ที่กำลังเข้ามาใกล้
 At the same time, the shooter would rotate his gun and shoot a monster approximately ten steps away from him before running the opposite direction
ในเวลาเดียวกันนักกีฬาจะหมุนปืนและยิงมอนสเตอร์อยู่ห่างออกไปประมาณสิบก้าวก่อนที่จะวิ่งไปในทิศทางตรงกันข้าม
 They clearly held the momentum
พวกเขาเห็นได้ชัดว่าโมเมนตัม
 However, there was a monster the Berserkers were seeing for the first time as well
อย่างไรก็ตามมีมอนสเตอร์ที่ Berserkers ได้เห็นเป็นครั้งแรกเช่นกัน
 At first glance, it looked human, yet its skin was patchy and as black as mud
ได้อย่างรวดเร็วก่อนมันมองมนุษย์ แต่ผิวของมันเป็นหย่อมและเป็นสีดำเป็นโคลน
 Its arms were especially long, and its head was lowered, revealing dozens of eyes on the top of its head
แขนของมันยาวมากและศีรษะลดลงเผยให้เห็นดวงตาหลายสิบบนหัวของมัน
 A Berserker who sighted this monster shouted arrogantly as he charged
นายเบเรเซอร์เกอร์ผู้มองเห็นมอนสเตอร์ตัวนี้ตะโกนอย่างหยิ่งจองหอง
 “Did you come out? Then go back in!” Rumble! The specialty of Chu Youngjin’s troop, one hit one kill
"คุณออกมา? 
 His karma surged explosively, and using that strength, he struck out with power that exceeded his stats
กรรมของเขาพุ่งกระฉับกระเฉงและใช้พลังนั้นเขาลุกลามด้วยพลังที่มากกว่าสถิติของเขา
 He endured the pain that followed after with a shout and resoluteness
เขาอดทนต่อความเจ็บปวดที่ตามมาด้วยเสียงตะโกนและความแน่วแน่
 Swish! His strike shot out like lightning, yet his attack didn’t touch the monster
หวด! 
 The monster swung its arm, from which extended a long, sharp blade, at the Berserker
มอนสเตอร์เหวี่ยงแขนออกจากใบพัดที่แหลมคมยาวที่ Berserker
 The charging Berserker was sliced by its blade and fell into two pieces
เบอเซอเกอร์ถูกชาร์จด้วยใบพัดและตกลงไปในสองชิ้น
 Whhheeeze…
Whhheeeze ...
 His sliced body powerlessly emitted the sound of wind escaping his lungs
ร่างกายที่หั่นร่างของเขาได้เปล่งเสียงลมออกจากปอดของเขา
   The monster emotionlessly stared down at the Berserker’s corpse
มอนสเตอร์จ้องมองไปที่ศพของเบอเซอเกอร์
 Slop
ทำเลอะ
 It seemed like the monster’s skin was viscous as it would make a slopping sound every time it took a step
ดูเหมือนผิวของมอนสเตอร์มีความหนืดเนื่องจากมันจะทำให้เกิดเสียงที่หงุดหงิดขึ้นทุกครั้ง
 “… Wheeak
"... Wheeak
 Sho wheeak…” It said in an inarticulate voice
Sho wheeak ... "มันพูดด้วยเสียงแหบห้าว
 Although it sounded inarticulate, it was definitely speaking Korean
แม้ว่าจะฟังดูไม่ชัดเจน แต่ก็เป็นภาษาเกาหลีอย่างแน่นอน
 As if reacting to its voice, new monsters appeared, ripping open the blood vessels of the Kahur Kabkun, and rushing at the humans
ราวกับว่าทำปฏิกิริยากับเสียงของมัน, มอนสเตอร์ใหม่ ๆ ปรากฏตัว, ฉีกเปิดหลอดเลือดของ Kahur Kabkun และวิ่งที่มนุษย์
   “Keuk!” “Gaack!” They were all monsters they hadn’t seen before
"Keuk!" "Gaack!" พวกมันเป็นสัตว์ประหลาดที่พวกมันไม่เคยเห็นมาก่อน
 They all had their own unique appearances
พวกเขาทั้งหมดมีลักษณะที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง
 It was difficult to call them one name like {jaksam} or {shadow teeth}
มันยากที่จะเรียกพวกเขาชื่อหนึ่งเช่น {jaksam} หรือ {เงาฟัน}
 They were also strong
พวกเขายังแข็งแรง
 The Berserkers, who had been progressing smoothly, were being slaughtered
Berserkers ซึ่งกำลังดำเนินไปอย่างราบรื่นถูกฆ่า
 Originally, these would have been elite monsters Tangka’s troops would deal with
ในขั้นต้นเหล่านี้จะเป็นมอนสเตอร์ยอดเยี่ยมที่กองกำลังของ Tangka จะจัดการด้วย
 Without a middle-ranked warrior, the Berserkers would have a difficult time facing these powerful monsters
หากไม่มีนักรบระดับกลาง Berserkers จะมีเวลาที่ยากลำบากในการเผชิญหน้ากับมอนสเตอร์ที่มีพลังเหล่านี้
 Unfortunately, as Tangka’s troops were no longer around, the Berserkers had no choice but to face them
แต่น่าเสียดายที่กองกำลังของ Tangka ไม่ได้อยู่อีกต่อไป Berserkers ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเผชิญหน้ากับพวกเขา
 The Berserkers began to be clearly pushed back
Berserkers เริ่มผลักดันให้ชัดเจน
 Their relentless advance had quickly reversed
ล่วงหน้าอย่างไม่หยุดยั้งของพวกเขาได้อย่างรวดเร็วกลับ
   The El Tribe’s Great Warrior Lantz tried his best to somehow change the tides
นักรบที่ยิ่งใหญ่ของ El Tribe Lantz พยายามอย่างที่สุดที่จะเปลี่ยนแปลงกระแสน้ำ
 “Kill them! Support the Berserkers! Show them the pride of the El Tribe!” Following the Great Warrior Lantz’s shout, the El Tribe charged towards the elite monsters as they shot at them
"ฆ่าพวกเขา! 
 Their long rifles exploded karma endlessly
ปืนไรเฟิลยาวของพวกเขาระเบิดกรรมอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
 Pointed, condensed karma shot out
ชี้ไปที่กรรมที่กลั่นตัวออกมา
 Bang, bang, bang! The karma bullets fired by the El Tribe marksmen always found their marks
Bang, bang, bang! 
 An elite monster whose entire body was covered in a tough carapace was hit by dozens of bullets in an instant
มอนสเตอร์ชั้นยอดที่มีทั้งตัวถูกปกคลุมไปด้วยกระดองที่แข็งกระด้างกระสุนปืนกระสุนหลายสิบกระโหลกในทันที
 Its carapace was shattered, and the black mucus inside gushed out
กระดุมของมันแตกเป็นเสี่ยง ๆ และน้ำมูกดำลุกลามออกมา
 “Push them back!” Even Lantz unsheathed his sword and rushed forward
"ดันพวกเขากลับมา!" แม้ Lantz จะเอาดาบของเขาและรีบวิ่งไปข้างหน้า
 If the El Tribe marksmen wanted to safely shoot their firearms, someone had to stand in front and be their shield
ถ้านักแม่นปืน El Tribe ต้องการยิงปืนอย่างปลอดภัยมีใครบางคนยืนอยู่ข้างหน้าและเป็นโล่ของพวกเขา
 That role fell to Lantz and his bodyguards
บทบาทนั้นลดลงไปถึง Lantz และบอดี้การ์ดของเขา
   “Hey! Mr
“เฮ้! 
 Great Warrior! Let’s go hunt that guy over there!” Kim Honghyun friendlily waved his hand at Lantz, who came out to the front
นักรบ! 
 The monster he was pointing at was the disgusting monster with black skin and dozens of eyes on the top of its head
มอนสเตอร์ที่เขาชี้มานั้นเป็นมอนสเตอร์ที่น่ารังเกียจที่มีผิวสีดำและดวงตาหลายสิบดวงบนหัวของมัน
 The monster that had spoken inarticulate Korean
มอนสเตอร์ที่พูดภาษาเกาหลีไม่ถูกต้อง
 The eyes on the top of the monster’s head rolled around leisurely as it observed its surroundings
ดวงตาที่ด้านบนของหัวมอนสเตอร์หมุนรอบสบาย ๆ ตามที่สังเกตสภาพแวดล้อม
 Just by looking at its posture, Kim Honghyun was certain
คิมฮยอนฮุนมองจากท่าทางที่แน่นอน
 “That guy’s the leader!” Confident in his Endurance, Kim Honghyun charged towards it without hesitation
"ผู้ชายคนนั้นเป็นผู้นำ!" มั่นใจในความอดทนของเขาคิมฮองฮยอนได้ข้อหาโดยไม่ลังเลใจ
 That moment, the dozens of eyes on the top of the monster’s head observed Kim Honghyun at the same time
ขณะนั้นดวงตาที่ด้านบนของหัวของมอนสเตอร์เห็น Kim Honghyun ในเวลาเดียวกัน
 Slice! When the monster swung its long arm, there was a flash
Slice! 
 Blood gushed from Kim Honghyun’s chest
เลือดไหลออกจากทรวงอกของคิมฮยอนฮุน
 Kim Honghyun’s axe had been sliced in two and fell to the ground
ขวานของ Kim Honghyun หั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ และตกลงไปที่พื้น
 “Huh?” He hadn’t expected it to possess this much power
"ฮิฮิ?" เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะมีอำนาจมากนี้
 Kim Honghyun’s Endurance had been powerlessly sliced through like his axe
ความอดทนของคิมฮยองฮุนได้รับการหั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ เช่นขวานของเขา
 Even though Chu Youngjin hadn’t been able to slash him with one strike? “Brother, dodge!” Kim Saehyun shouted in surprise, and the Great Warrior Lantz rushed to save Kim Honghyun
แม้ว่าชูยองจินไม่สามารถทำร้ายเขาได้ด้วยการนัดหยุดงานเพียงครั้งเดียว? 
 “Blessing of the inverted tree!” Rumble! Large tree branches extended from Lantz’s necklace
"ความสุขของต้นไม้กลับ!" ดัง! 
 The branches, which grew like a tidal wave, wrapped around Kim Honghyun and pulled him back
กิ่งก้านที่เติบโตขึ้นเช่นคลื่นยักษ์ห่อหุ้มคิมฮยอนฮุนและดึงเขากลับมา
 The monster swung its sharp arms as it charged forward to prevent Kim Honghyun from escaping
มอนสเตอร์แกว่งแขนคมขณะที่พุ่งไปข้างหน้าเพื่อป้องกันไม่ให้คิมฮยอนฮุนหลบหนี
 Branches were cut as soon as they grew, but its attack narrowly missed Kim Honghyun
สาขาถูกตัดทันทีที่พวกมันโตขึ้น แต่การโจมตีของคิมฮยอนฮุนก็แคบลง
 “Wow… Damn, just what is that guy?” “Sharpness!” When he heard Kim Honghyun and had become relieved, Kim Saehyun, who arrived late, launched a sharp attack towards the monster that was slicing the branches apart
"เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาได้ยินคิมฮยอนฮุนและรู้สึกโล่งใจคิมซาฮยอนซึ่งมาถึงช่วงปลายเดือนนั้นได้เปิดฉากการโจมตีอย่างรุนแรงต่อมอนสเตอร์ที่กำลังตัดกิ่งไม้ออกจากกัน
 Although it was too late as an attempt to save Kim Honghyun, as a sudden attack, its timing was amazing
แม้ว่ามันจะสายเกินไปที่จะพยายามช่วยให้คิมฮยอนฮุนเป็นผู้โจมตีอย่างฉับพลัน
 However, the monster reacted to even this sudden attack
อย่างไรก็ตามมอนสเตอร์นี้ทำปฏิกิริยากับการโจมตีอย่างกะทันหันนี้
 Slice! “Huh?” Two arms simultaneously flew into the air
Slice! 
 One was a monster arm, the other was Kim Saehyun’s
หนึ่งคือแขนมอนสเตอร์อีกตัวหนึ่งคือคิมซาฮยอน
 The monster and Kim Saehyun’s eyes fixated on the two arms soaring in the air at the same time
ดวงตาของมอนสเตอร์และคิมซาฮยอนยึดติดกับแขนทั้งสองข้างที่ลอยอยู่ในอากาศในเวลาเดียวกัน
 There was a slight confusion, but the monster was the first to move
มีความสับสนเล็กน้อย แต่มอนสเตอร์เป็นคนแรกที่ย้าย
 Thud! “Keeuk!” The monster swung its remaining right arm and grabbed Kim Saehyun’s throat
thud! 
 Having lost both his sword and his right arm, Kim Saehyun couldn’t resist as he was grabbed by the monster’s hand, and his body dangled as it was raised up
หลังจากสูญเสียทั้งดาบและแขนขวาของเขาคิมซาฮยอนไม่สามารถต้านทานได้ขณะที่เขาถูกคว้าด้วยมือของมอนสเตอร์และร่างกายของเขาห้อยลงขณะที่มันถูกยกขึ้น
 The dozens of eyes on the top of its head thoroughly examined Kim Saehyun’s body
ดวงตาหลายสิบบนด้านบนของศีรษะได้ตรวจสอบเนื้อตัวของคิมซาฮยอนอย่างละเอียด
 “Pretty shtrong?” The monster said in inarticulate Korean
"Pretty shtrong?" มอนสเตอร์กล่าวในภาษาญี่ปุ่นไม่ชัดเจน
 Kim Saehyun became surprised
คิมซาฮยอนรู้สึกประหลาดใจ
 He was so surprised that, despite his throat being strangled, he asked, “Gack! You can talk?” “Ki, ki
เขาประหลาดใจมากที่แม้จะถูกคอเขาคอเขาถาม "โก๊ก! 
” Yet the monster didn’t reply as its lips spread wide into a smile
"แต่สัตว์ประหลาดไม่ตอบว่าริมฝีปากแผ่กว้างออกเป็นรอยยิ้ม
 The monster slammed Kim Saehyun’s face onto the ground
มอนสเตอร์กระแทกใบหน้าของคิมซาฮยอนลงบนพื้น
 Bang! “Kuack!” Bang! Bang! Once, twice, every time it slammed his face on the ground, Kim Saehyun’s nose was crushed and his teeth flew into the air
ปัง 
 Looking at this, Kim Honghyun became enraged
เมื่อมองไปที่เรื่องนี้คิมฮยองอึนก็โกรธ
 “You bastard!” He once again charged recklessly
"นายงู!" เขาคิดอีกครั้งโดยประมาท
 The monster glanced at Kim Honghyun before throwing Kim Saehyun, who had turned into a mess
มอนสเตอร์มองไปที่คิมฮงฮยอนก่อนที่จะขว้างปาคิมซาฮยอนผู้ซึ่งกลายเป็นคนยุ่งเหยิง
 Kim Honghyun hurriedly caught Kim Saehyun and- Pssscht
คิมฮยอนฮุนรีบจับคิมซาฮยอนและ Pssscht
 The monster’s right arm pierced through Kim Saehyun’s chest
แขนข้างขวาของมอนสเตอร์แทงเข้าไปในอกของคิมซาฮยอน
 “Kehack!” It was an attack that even pierced Kim Honghyun’s chest as he held Kim Saehyun in his arms
"Kehack!" มันเป็นการโจมตีที่แทงเข้าไปในหน้าอกของคิมฮยองอึนขณะที่ชูคิมซาฮยอนไว้ในอ้อมแขนของเขา
 “Wheak?” The monster tilted its head and grinned
"Wheak?" มอนสเตอร์เอียงศีรษะและยิ้มกว้าง
   “Save the vice-directors!” Rumble! The team-leader-level Berserkers rushed forward
"บันทึกรองกรรมการ!" ดัง! 
 The monster didn’t take them on and retreated to the back
มอนสเตอร์ไม่ได้พาพวกเขาและถอยกลับไปด้านหลัง
 It looked like it didn’t want to take any chances
ดูเหมือนว่ามันไม่ได้ต้องการใช้โอกาสใด ๆ
 Considering how its left arm was cut off, compared to its overwhelming power, it seemed its defenses were quite weak
พิจารณาว่าแขนซ้ายถูกตัดออกเมื่อเทียบกับอำนาจที่ครอบงำของมันดูเหมือนว่าการป้องกันของมันค่อนข้างอ่อนแอ
 The Berserkers looked after Kim Honghyun and Kim Saehyun while the Great Warrior Lantz stood at the very front, guarding against the monster
Berserkers มองตาม Kim Honghyun และ Kim Saehyun ขณะที่ Great Lantz นักรบยืนอยู่ที่ด้านหน้าเพื่อปกป้องมอนสเตอร์
 “Their conditions?” Lantz asked with his eyes fixed on the monster
"เงื่อนไขของพวกเขา?" Lantz ถามด้วยสายตาของเขาติดกับมอนสเตอร์
 “Vice-Director Kim Honghyun will be able to recover soon!” A Berserker replied
"รองคิมฮยองอึนผู้อำนวยการจะสามารถกู้คืนได้เร็ว ๆ นี้!" แบ็คเกอร์เกอร์ตอบ
 “Saehyun!!!” Followed by Kim Honghyun’s screams
"Saehyun !!!" ตามด้วยเสียงกรีดร้องของคิมฮยอนฮยอน