Chapter 140 Episode 8: Recruit Training / Chapter 140: Species Bloom and Wilt (6) TL: emptycube / ED: Obelisk   ‘I will win
บทที่ 140 ตอนที่ 8: รับสมัครฝึกอบรม / บทที่ 140: บานและบานสะพรั่ง (6) TL: emptycube / ED: Obelisk 'ฉันจะชนะ
’ Choi Hyuk resolved himself just once
Choi Hyuk แก้ไขตัวเองเพียงครั้งเดียว
 He could sense the Punisher’s movements
เขารู้สึกได้ถึงการเคลื่อนไหวของ Punisher
 He could sense its large two hands swaying in the air, its pupils examining him, its horns and its body odor
เขาสามารถรู้สึกถึงมือทั้งสองข้างที่แกว่งไปมาในอากาศนักเรียนของเขากำลังตรวจสอบเขาแตรและกลิ่นตัว
 Choi Hyuk could sense all of it
Choi Hyuk อาจรู้สึกได้ทั้งหมด
 “Now really…” As if it found this entertaining, the monster, who was observing Choi Hyuk, rolled its black eyes
"ตอนนี้จริงๆแล้ว ... " ราวกับว่ามันทำให้ความบันเทิงนี้มอนสเตอร์ผู้สังเกต Choi Hyuk กลิ้งดวงตาสีดำของมันไว้
 Their surroundings became silent
สภาพแวดล้อมของพวกเขาก็เงียบลง
 The silence between Choi Hyuk and the Punisher was so thick that they could almost hear the stifled judgments of the warriors watching
ความเงียบระหว่าง Choi Hyuk กับ Punisher นั้นหนามากจนแทบจะได้ยินคำตัดสินของนักรบที่เฝ้าดู
 ‘It’s a monster whose level is between the high and highest rank
'มันเป็นมอนสเตอร์ที่มีระดับอยู่ระหว่างตำแหน่งที่สูงและสูงสุด
 There’s no way Choi Hyuk, who has only recently become a high-ranked warrior, can win!’ ‘If it’s our leader, he’ll win
ไม่มีทางใดที่ Choi Hyuk ซึ่งเพิ่งจะกลายเป็นนักรบที่ได้รับการจัดอันดับให้เป็นหัวหน้าสามารถเอาชนะได้! "ถ้าเป็นผู้นำของเราเขาจะชนะ
 We only need to focus on our own fight
เราต้องเน้นการต่อสู้ของเราเองเท่านั้น
’ ‘Will the monster attack first? Or Leader Choi Hyuk?’ The moment right before a fight, when all possibilities were up in the air
มอนสเตอร์โจมตีครั้งแรก? 
 Choi Hyuk deeply liked this moment
ชอยฮยอกชอบช่วงนี้มาก
 It was the starting point where the unknown would turn into a victory
มันเป็นจุดเริ่มต้นที่ไม่รู้จักจะกลายเป็นชัยชนะ
 In this moment, which was like taking his final breath before diving deep into the water, the Punisher suddenly said, “That sword looks quite tough?” It clenched its fist
ในขณะนี้ซึ่งเป็นเหมือนการหายใจครั้งสุดท้ายของเขาก่อนที่จะดำน้ำลึกลงไปในน้ำ, Punisher ก็กล่าวว่า "ดาบที่ดูยากมาก?" มัน clenched กำปั้นของ
 Whoosh
เสียงหวือ
 Choi Hyuk felt as though a mountain was pressing down on his body
Choi Hyuk รู้สึกราวกับว่าภูเขากำลังกดลงบนร่างของเขา
 The monster’s eyes rolled
ดวงตาของมอนสเตอร์หมุนไป
 As expected, it wanted to break ‘Choi Hyuk’s Imprint’
ตามที่คาดหวังเอาไว้ว่า 'Imprint' ของ Choi Hyuk
 Choi Hyuk watched its eyes roll around
ชอยฮยอกมองดูดวงตากลิ้งไปมา
 Baang!! He couldn’t see it
Baang !! 
 Its attack was too fast
การโจมตีของมันเร็วเกินไป
 However, Choi Hyuk, in that moment, noticed its motive through its eyes and blocked it with his sword
อย่างไรก็ตาม Choi Hyuk ในขณะนั้นได้สังเกตเห็นแรงจูงใจของเขาผ่านสายตาและปิดกั้นด้วยดาบของเขา
 Receiving its attack, Choi Hyuk’s shoulder groaned
ไหล่ของ Choi Hyuk คร่ำครวญได้รับการโจมตี
 An electrifying pain ran through his body
ความเจ็บปวดที่ไหลออกมาจากร่างกายของเขา
 “Doesn’t even bend?” Unlike Manta and Hashishi’s weapons, Choi Hyuk’s sword didn’t bend nor did it make a cracking sound
"ไม่โค้งงอ" เหมือนอาวุธของ Manta และ Hashishi ดาบของ Choi Hyuk ไม่โค้งงอหรือทำให้เสียงแตก
 Displeasure was evident in the monster’s voice
ความไม่พอใจปรากฏชัดในเสียงของมอนสเตอร์
 {Imprinted with his will, it will not break or dull
{พิมพ์ด้วยน้ำพระทัยของพระองค์จะไม่ทำให้ทื่อหรือหมองคล้ำ
} That was precisely what was said in the description of the Sword of Vow
} นั่นคือสิ่งที่ถูกกล่าวในคำอธิบายของ Sword of Vow
 It was born as a Sword of Vow the moment the ‘Vow’ inside it was acknowledged by the great universe
มันเกิดเป็นดาบแห่งการสาบานในขณะที่ 'คำมั่น' ภายในมันได้รับการยอมรับจากจักรวาลที่ยิ่งใหญ่
 This was the reason why the Sword of Vow could be so special
นี่เป็นเหตุผลที่ดาบแห่งการปฏิญาณอาจจะพิเศษได้
 Even if it was the Punisher, who was armed with a new weapon, it couldn’t break the Sword of Vow
แม้ว่าจะเป็น Punisher ที่ติดอาวุธใหม่ แต่ก็ไม่สามารถทำลาย Sword of Vow ได้
 However, it seemed the monster didn’t want to admit it
อย่างไรก็ตามดูเหมือนมอนสเตอร์ไม่ต้องการที่จะยอมรับมัน
 The monster attempted to grab ‘Choi Hyuk’s Imprint’ with its outstretched hand
มอนสเตอร์พยายามที่จะคว้า 'Imprint ของ Choi Hyuk' ด้วยมือที่ยื่นออกมา
 Under extreme concentration, Choi Hyuk noticed its motive, turned his blade upwards and pulled it back
ภายใต้สมาธิที่รุนแรง Choi Hyuk สังเกตเห็นแรงจูงใจของมันหันใบพัดของเขาขึ้นและดึงมันกลับมา
 He even added the principles of ‘Instant Void Annihilation’, which could even cut the air, into this move
เขายังได้เพิ่มหลักการของ 'Instant Void Annihilation' ซึ่งอาจทำให้อากาศขยับเข้าไปได้
 The monster’s hand, which attempted to grab ‘Choi Hyuk’s Imprint’, was struck by his blade
มือของมอนสเตอร์ที่พยายามคว้า 'Imprint ของ Choi Hyuk' ไว้ได้โดยใช้ใบมีดของเขา
 Slice! A sharp metallic sound rang out
Slice! 
 This time, it was Choi Hyuk’s turn to be surprised
คราวนี้ชอยฮยอกหันไปแปลกใจ
 “Not even a scratch?” The monster rolled its black eyes
"ไม่ได้เป็นรอยขีดข่วนหรือ?" มอนสเตอร์ม้วนดวงตาสีดำ
 It giggled
มันหัวเราะคิกคัก
 “Why would it scratch?” It mercilessly swung its fist down
"ทำไมมันถึงขีดข่วน?" มันเหี้ยมโหดเหวี่ยงกำปั้นลง
 Every time its fist swung down, thunder rang throughout the sky
ทุกครั้งที่กำปั้นของมันพรวดขึ้นฟ้าร้องก็ดังขึ้นทั่วท้องฟ้า
 The heavy ground of the Kundle Planet shook as though it was met with a storm
พื้นดินที่หนักหน่วงของ Kundle Planet สั่นสะเทือนราวกับถูกพบกับพายุ
   “Euaaah… We’re all going to die…” “What if we went to sleep now? Then we might wake up on a cool day?” The appearance of the Punisher greatly shook the mentality of the Kundle Tribe members, who had been fighting diligently
"Euaaah ... เราทุกคนจะตาย ... " "จะทำอย่างไรถ้าเราไปนอนตอนนี้? 
 ‘We are gradually getting stronger
"เราค่อยๆคลี่คลายลงแล้ว
 We can beat those monsters which we originally felt despair towards
เราสามารถเอาชนะมอนสเตอร์เหล่านั้นที่เราเริ่มต้นรู้สึกสิ้นหวังได้
’ The hope they maintained was wiped out the moment the Punisher appeared
'ความหวังที่พวกเขาเก็บไว้ถูกลบออกไปในขณะที่ Punisher ปรากฏตัว
 The Punisher felt like a monster on a completely different level, something they couldn’t beat even if they trained for all of eternity
Punisher รู้สึกเหมือนเป็นมอนสเตอร์ในระดับที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงบางสิ่งบางอย่างที่พวกเขาไม่สามารถเอาชนะได้แม้ว่าจะได้รับการฝึกฝนมาตลอดกาล
 Wasn’t even the leader of the Berserkers, Choi Hyuk, being powerlessly pushed back? Their hearts were wavering
แม้กระทั่งผู้นำของ Berserkers, Choi Hyuk, ถูกผลักดันอย่างไม่มีที่สิ้นสุด? 
 However, the seeds of resolve the Berserkers had worked hard to implant weren’t weak
อย่างไรก็ตามเมล็ดของการแก้ปัญหา Berserkers ได้ทำงานอย่างหนักเพื่อปลูกฝังไม่อ่อนแอ
 “Did you already forget?! If we need saving, I will become salvation itself! If we die, I will be the first to die!” A Kundle Tribe member shouted as if struggling
"คุณลืมไปแล้วเหรอ?! 
 He dug out his flesh and spread it everywhere
เขาขุดเนื้อของเขาและกระจายไปทั่วทุกแห่ง
 It was the ‘Berserker Gene’
มันเป็น 'Berserker Gene'
 Spreading his flesh, the Kundle Tribe member’s eyes reddened
การแพร่กระจายเนื้อของเขาดวงตาของสมาชิก Kundle Tribe แดงขึ้น
 All the distracting thoughts that complicated his heart began to burn away
ความคิดที่ทำให้ไขว้เขวทำให้หัวใจของเขาเริ่มขยี้
 Only resolve remained in his heart
มีเพียงความคิดที่ยังคงอยู่ในหัวใจของเขา
 ‘Advance, advance, kill, kill!’ The hearts of the Kundle Tribe members around him, who were covered in the Berserker Gene, were influenced as well
'ล่วงหน้าฆ่าฆ่า!' หัวใจของสมาชิกเผ่า Kundle รอบ ๆ ตัวเขาที่ถูกปกคลุมด้วยยีน Berserker ได้รับอิทธิพลเช่นกัน
 “What’s the point of sleeping? Will the monsters retreat on their own? Instead, use the Berserker Gene! Isn’t that losing our minds anyways?!{1} Let’s fight as though we’re going to die! When we come to our senses… A refreshing sky might be waiting for us!” Grrrk! Grrrr… The surrounding Kundle Tribe members erupted in heavy breathing
"จุดนอนคืออะไร? 
 The Kundle Tribe members, after manifesting the Berserker Gene, rushed towards the monsters without the slightest hesitation
สมาชิกของเผ่า Kundle หลังจากเปิดเผยเรื่อง Berserker Gene แล้วรีบวิ่งไปหาสัตว์ประหลาดโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย
   “We’re screwed… Fuck… That fucking Choi Hyuk bastard… He went completely insane on Earth and now here… Bastard…” Around the time the Kundle Tribe members had pulled themselves together and began fighting again, there were existences who had fallen into a deeper state of despair
"เรากำลังเมา ... Fuck ... ที่ไอ้ Choi Hyuk ไอ้บ้า ... เขาเป็นบ้าอย่างบ้าคลั่งบนโลกและตอนนี้ที่นี่ ... Bastard ... " ช่วงเวลาที่สมาชิกเผ่า Kundle ได้ดึงตัวเองเข้าด้วยกันและเริ่มต่อสู้อีกครั้งมีอยู่ที่ได้ตกลงไป 
 They were the earthlings
พวกเขาเป็นชาวโลก
 The earthlings who were employed by Manta to mine
มนุษย์ดินที่ถูกว่าจ้างโดย Manta ไปยังเหมือง
 Their current situation was actually impending
สถานการณ์ปัจจุบันของพวกเขากำลังจะเกิดขึ้นจริง
 “Take us with you! Take us! You fucking bastards!” While the military gate system was down, the only way they could escape the Kundle Planet was on the Sur and Jangkok Troops’ spaceships
"พาเราไปกับคุณ! 
 However, they were left behind
อย่างไรก็ตามพวกเขาถูกทิ้งไว้ข้างหลัง
 After narrowly escaping death, Manta and Hashishi hurriedly boarded their spaceships and attempted to evacuate
หลังจากหนีตายอย่างหวุดหวิด Manta และ Hashishi รีบเดินขึ้นยานอวกาศของพวกเขาและพยายามที่จะอพยพ
 ‘We don’t know when Choi Hyuk will lose!’ The moment their karma weapons were broken, their resolve to fight was completely crushed as well
'เราไม่รู้ว่าชอยฮยอกจะสูญเสียไป!' ขณะที่อาวุธกรรมของพวกเขาเสียไปการต่อสู้เพื่อต่อสู้ของพวกเขาก็ถูกบดบังอย่างสิ้นเชิงเช่นกัน
 Suppressing the curses and screams that attempted to surge out their mouths, they urgently evacuated
ปราบปรามคำสาปแช่งและเสียงกรีดร้องซึ่งพยายามจะกระชากปากออกไปพวกเขาจึงรีบอพยพ
 “Let’s leave immediately!” “But leader! There are still a lot of members who haven’t boarded!” “Why aren’t you quickly teleporting them in?!” “Due to the waves emitted by the monsters, it is taking time to track all our members’ signals!” “Ah, damn… Ack! Damn it! I don’t know anymore! Evacuate first! Let’s search for survivors when support from the alliance arrives!” Shouted Hashishi eventually
"ปล่อยให้ไปทันที!" "แต่ผู้นำ! 
 “…! But…!” Hashishi completely lost his temper at his adjutant, who kept questioning him
“... ! 
 Bang! He grabbed the adjutant’s throat and shoved his face forward
ปัง 
 “You amoeba-looking motherfucker! Do you want to die? Shouldn’t those, who can live, live? Or, if you’re still caught up about them, do you want me to throw you on that planet as well?” The Sur Troops’ situation wasn’t much different either
"คุณเป็นแม่บ้านที่มองไม่เห็นอะมีบา! 
 After surviving, Manta first objectively calculated his gains and losses
หลังจากรอดชีวิตมานตาแรกคำนวณคำนวณผลกำไรและขาดทุนของเขา
 ‘I was able to survive thanks to Choi Hyuk somehow
'ฉันสามารถที่จะอยู่รอดได้ด้วย Choi Hyuk อย่างใด
 Hashishi and I, rather than the two of us dying, it’s better for the alliance if Choi Hyuk alone dies
Hashishi และฉันมากกว่าที่เราสองคนกำลังจะตายดีกว่าสำหรับพันธมิตรถ้า Choi Hyuk ตายด้วยตัวเอง
 For Choi Hyuk’s death to not go to waste, we need to preserve our key forces and let the alliance know as soon as possible
สำหรับการเสียชีวิตของ Choi Hyuk เพื่อไม่ให้เสียเราต้องรักษากองกำลังหลักของเราไว้และให้พันธมิตรทราบโดยเร็วที่สุด
 We don’t have time
เราไม่มีเวลา
 Throw away what we can… Also, I should reduce the compensation I was going to charge the Berserkers
ทิ้งสิ่งที่เราทำได้ ... นอกจากนี้ฉันควรลดค่าชดเชยที่ฉันจะเรียกเก็บ Berserkers
 Even though Choi Hyuk was the one who brought this shit along, a debt’s a debt
ถึงแม้ Choi Hyuk จะเป็นคนที่นำอึนี้ไป
’   {The Sur and Jangkok Troops are urgently evacuating
'กองทหาร Sur และ Jangkok กำลังอพยพอย่างเร่งด่วน
 Troop members left behind are to wait for support
สมาชิก Troop ที่รออยู่จะรอการสนับสนุน
}   “Left behind?! What ‘left behind’?! You didn’t have any plans on taking us with you from the beginning!!!” The earthlings shouted
}   "ทิ้งไว้ข้างหลัง?! 
 The warriors who were left behind despite being official members of the Sur and Jangkok Troops stood beside them with bitter expressions
นักรบที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลังแม้จะเป็นสมาชิกอย่างเป็นทางการของกองทหาร Sur และ Jangkok พวกเขายืนเคียงข้างพวกเขาด้วยการแสดงออกอันขมขื่น
 Just how did things come to this… Leader Luy of the ‘Luy Troops’, an independent troop from Dragonic, felt like he would die from rage
มีอะไรเกิดขึ้นมาบ้าง ... Leader Luy จาก 'Luy Troops' ซึ่งเป็นกลุ่มอิสระจาก Dragonic รู้สึกว่าเขาจะตายจากความโกรธ
 Was it wrong to have been charmed by the Sur Troops’ mission, which paid more than the regional troops’ missions? It was true that the missions which the independent troops took on were riskier than the alliance’s official missions, which had a solid backing… ‘No, this is all that bastard Choi Hyuk’s fault
การปฏิบัติภารกิจ Sur Troops 'ซึ่งได้รับค่าตอบแทนมากกว่าภารกิจของกองทัพในภูมิภาคมีความผิดหรือไม่? 
’ No matter how much he thought about it, Luy wasn’t at fault
ไม่ว่าเขาจะนึกถึงเรื่องนี้มากขนาดไหน Luy ก็ไม่ผิด
 He had looked into it the best he could
เขามองเข้าไปในสิ่งที่ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
 As he had established independent troops later than other large clans, he had fiercely looked for work that they could do to catch up, and during this time, Manta approached him
ในขณะที่เขาได้จัดตั้งกองกำลังอิสระขึ้นภายหลังจากตระกูลใหญ่คนอื่น ๆ เขามองอย่างหนักเพื่อหางานทำเพื่อให้สามารถจับตัวได้และในช่วงเวลานี้มานตาเดินเข้ามาหาเขา
 Although he felt pressure in having to walk a different path from Choi Hyuk’s Berserkers and the labor price had, without a doubt, been slashed to much lower than the market price, but as independent troops without any experience, they even had to be thankful for that
แม้ว่าเขาจะรู้สึกกดดันในการเดินไปตามเส้นทางที่แตกต่างจาก Berserkers ของ Choi Hyuk และราคาแรงงานได้ถูกลดราคาต่ำกว่าราคาตลาด แต่เป็นกองกำลังอิสระที่ไม่มีประสบการณ์พวกเขาต้องขอบคุณ 
 On top of that, this mission regarding recruit training was rumored to be safe
ภารกิจนี้เกี่ยวกับการรับสมัครฝึกอบรมมีข่าวลือว่าปลอดภัย
 However, what was their state now? He was about to collapse due to his hatred for Choi Hyuk
อย่างไรก็ตามรัฐของพวกเขาตอนนี้คืออะไร? 
 “Leader! If it’s like this, will we have to fight alongside the Berserkers as well?” A member of the Luy Troops shouted
"ผู้นำ! 
 Clan Leader Luy frowned
หัวหน้าตระกูล Luy ขมวดคิ้ว
 “What do you mean fight?! Don’t you see Choi Hyuk being pushed back powerlessly over there? We retreat as far back as we can and hide! We’ll somehow survive until support from the alliance arrives!” It was as he said
"คุณหมายถึงการต่อสู้อะไร?! 
 Choi Hyuk, who was fighting against the Punisher in the sky, looked shaky as though he would fall at any moment
Choi Hyuk ผู้ต่อสู้กับ Punisher บนท้องฟ้าดูสั่นคลอนราวกับว่าเขาจะตกอยู่ในช่วงเวลาใด
   The Punisher’s attacks were heavy and tenacious
การโจมตีของ Punisher มีความหนักและเหนียว
 Bang! Baang! Choi Hyuk didn’t want to clash his sword against its fists if possible, but the monster stubbornly smashed down onto ‘Choi Hyuk’s Imprint’
ปัง 
 It was to the point where Choi Hyuk wondered if it was more focused on breaking ‘Choi Hyuk’s Imprint’ than striking him
ถึงจุดที่ Choi Hyuk สงสัยว่าจะเน้นเรื่อง 'Imprint' ของ Choi Hyuk มากกว่าที่จะโดดเด่นกว่าเขา
 Thanks to this, the burden of his injuries lessened
ด้วยเหตุนี้ภาระของการบาดเจ็บของเขาจึงลดลง
 Even in the worst of situations, the only thing he could do was raise his sword and block
แม้ในสถานการณ์เลวร้ายที่สุดสิ่งเดียวที่เขาจะทำได้คือยกดาบและขวางกั้น
 He didn’t allow a single strike to land on him
เขาไม่อนุญาตให้มีการนัดหยุดงานครั้งเดียวเพื่อลงจอดกับเขา
 He didn’t even have to worry about his weapon breaking like Manta and Hashishi did
เขาไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องการทำลายอาวุธเช่น Manta และ Hashishi
 ‘Choi Hyuk’s Imprint’ had no problems enduring its punches
'Imprint ของ Choi Hyuk' ไม่มีปัญหาในการเจาะ
 However… ‘My sword isn’t the problem, my body is…’ Ironically, while ‘Choi Hyuk’s Imprint’ could easily endure its terrifying attacks, he couldn’t
อย่างไรก็ตาม ... 'ดาบของฉันไม่ใช่ปัญหาร่างกายของฉันคือ ... ' แดกดันในขณะที่ 'Imprint ของ Choi Hyuk' สามารถทนต่อการโจมตีที่น่าสยดสยองได้เขาไม่สามารถ
 Every time his sword and its fist clashed, the karma in his entire body jolted as though it was convulsing
ทุกครั้งที่ดาบและกำปั้นของเขาปะติดปะต่อกรรมที่ร่างกายของเขางุนงงราวกับกำลังชัก
 His back, shoulders, and calves, there wasn’t a single place on his body not affected by it
หลังไหล่และน่องไม่มีสถานที่ใดแห่งหนึ่งบนร่างกายของเขาไม่ได้รับผลกระทบ
 ‘Instant Void Annihilation’, which could cut through the air, didn’t work, and even ‘Flaming Wing Dance’, which burned everything and rapidly improved his physical abilities, was useless
'Instant Void Annihilation' ซึ่งสามารถตัดผ่านอากาศไม่ได้ผลและแม้กระทั่ง Flaming Wing Dance ซึ่งเผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่างและเพิ่มความสามารถทางกายภาพของเขาได้อย่างไร้ประโยชน์
 Whoosh! Every time it clenched its fists, Choi Hyuk’s flames shook dangerously
หวือ! 
 Bang! When it punched out, it became difficult to move, almost as if he had fallen into a swamp
ปัง 
 Space itself was crumbling and shattering towards the monster at the center
พื้นที่ตัวเองกำลังบ่นและสลายไปทางมอนสเตอร์ตรงกลาง
 Like a star caught in a black hole, Choi Hyuk couldn’t get away from it
เหมือนดาวที่ติดอยู่ในหลุมดำ Choi Hyuk ไม่สามารถหลบหนีไปได้
 All he could do was raise his sword and endure
ทั้งหมดที่เขาสามารถทำได้คือยกดาบและอดทน
 Thump! Bang! “Endure a bit longer
กระหน่ำ! 
 It’ll be hilarious if you broke faster than your sword, won’t it?” The monster mocked
เฮฮาถ้าคุณพังเร็วกว่าดาบของคุณใช่มั้ย? "มอนสเตอร์หัวเราะเยาะ
 Every time he heard those words, Choi Hyuk’s heart growled fiercely
ทุกครั้งที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้นหัวใจของ Choi Hyuk ก็โกรธอย่างรุนแรง
 ‘Am I simply going to listen to those words?’ ‘Will it be able to take that? Will it be able to mock me after taking that?’ Flames surged in his belly
"ฉันแค่อยากจะฟังคำพูดเหล่านั้นหรือ?" "มันจะสามารถทำได้หรือไม่? 
 Choi Hyuk had never lost in his entire life and possessed a particular destructiveness since birth
Choi Hyuk ไม่เคยเสียชีวิตไปตลอดชีวิตและมีการทำลายล้างอย่างรุนแรงตั้งแต่เกิด
 Choi Hyuk swallowed it back
Choi Hyuk กลืนมันกลับมา
 The flames in his heart died down and returned to a cool calm
เปลวไฟในหัวใจของเขาตายลงและกลับสู่ความสงบเย็น
 Bang! When its fist and his sword clashed once more, blood spurted inside him
ปัง 
 Unable to endure the pressure, blood dripped from his eyes and ears
ไม่สามารถทนต่อความกดดันนี้เลือดไหลออกจากดวงตาและหูของเขา
 “Yeah, keep enduring like that
"ใช่ให้คงทนเช่นนั้น
 Won’t those insects below be able to live for a second more if you do?” The Punisher continued to ramble on like a madman
แมลงเหล่านี้จะไม่สามารถอยู่ได้อีกเป็นครั้งที่สองถ้าคุณทำเช่นนั้น? "ผู้ลงโทษยังคงเดินตามอย่างคนบ้า
 His eyes contained an obsession
ดวงตาของเขามีความหลงใหล
 An obsession that he would shatter his Sword of Vow no matter what
ความหลงใหลที่เขาจะสลายดาบแห่งการปฏิญาณไว้ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร
 Rage surged inside Choi Hyuk
Rage ทะยานขึ้นภายใน Choi Hyuk
 The will created by a single lifeform
จะสร้างขึ้นโดยชีวิตคนเดียว
 Karma weapons were the crystallization of these wills
อาวุธกรรมมีการตกผลึกของพินัยกรรมเหล่านี้
 The monsters wanted to utterly shatter them
มอนสเตอร์ต้องการจะทำลายพวกเขาอย่างสิ้นเชิง
 The monsters were always like this
มอนสเตอร์อยู่เสมอเช่นนี้
 ‘The strong will trample on the weak
คนที่แข็งแรงจะเหยียบย่ำคนอ่อนแอ
’ This was always the case in nature
"นี่เป็นเรื่องปกติในธรรมชาติ
 However, the principles behind the monsters’ actions weren’t so
อย่างไรก็ตามหลักการที่อยู่เบื้องหลังการกระทำของมอนสเตอร์นั้นไม่เป็นเช่นนั้น
 They just wanted to make lifeforms despair
พวกเขาเพียงแค่ต้องการทำให้วิถีชีวิตสิ้นหวัง
 Shattering what lifeforms desperately accumulated was their happiness
ความแตกต่างของชีวิตที่สะสมไว้หมดคือความสุขของพวกเขา
 Perhaps… this was why the alliance’s recruit training was like this as well
บางที ... นี่คือเหตุผลที่การฝึกอบรมรับสมัครของพันธมิตรเป็นเช่นนี้เช่นกัน
 The method of training warriors who could polish their swords despite having everything they considered precious and representative of ‘themselves’ smashed apart
วิธีการฝึกอบรมนักรบที่สามารถดาบของพวกเขาแม้ว่าจะมีทุกอย่างที่พวกเขาคิดว่ามีค่าและเป็นตัวแทนของ 'ตัวเอง' ได้ถูกทุบออกจากกัน
 Did they, perhaps, think that they couldn’t face the monsters, which pressed down on them with their power, without such determination? And, ironically, one of the greatest warriors created from this brutal method was Choi Hyuk
บางทีพวกเขาอาจคิดว่าพวกมันไม่สามารถเผชิญหน้ากับมอนสเตอร์ซึ่งกดดันพวกมันด้วยพลังของพวกเขาโดยปราศจากความมุ่งมั่นเช่นนี้? 
 Weak ones
คนที่อ่อนแอ
 Poor humans
คนแย่ ๆ
 Although Choi Hyuk looked like he was indifferent to everything besides revenge, he was also someone who knew what they had lost better than anyone else
แม้ว่า Choi Hyuk ดูเหมือนว่าเขาไม่แยแสกับทุกสิ่งทุกอย่างนอกเหนือจากการแก้แค้นเขาก็เป็นคนที่รู้ว่าสิ่งที่สูญเสียไปดีกว่าคนอื่น
 Choi Hyuk’s mother had wanted to create a peaceful, healthy family despite being a single mother, and Choi Hyuk, influenced by her, also wanted to create his own peaceful family one day
แม่ของ Choi Hyuk ต้องการที่จะสร้างครอบครัวที่เงียบสงบและมีสุขภาพดีแม้ว่าจะเป็นแม่คนเดียวและ Choi Hyuk ก็ได้รับอิทธิพลจากเธอและอยากจะสร้างครอบครัวที่สงบสุขของเขาในวันหนึ่ง
 The rule he upheld even if he was beaten up like an idiot
กฎที่เขายึดถือแม้ว่าเขาจะถูกทำร้ายเหมือนคนงี่เง่า
 ‘Do not kill other people
อย่าฆ่าคนอื่น
’ Why? Because people were precious
ทำไม? 
 Humans were existences who dreamed
มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ฝัน
 This was why those who lived their shitty school lives and those who lived their shitty work lives endured and endured
นี่คือเหตุผลที่บรรดาผู้ที่อาศัยอยู่ในโรงเรียนที่หวงห้ามของพวกเขาชีวิตและผู้ที่อาศัยอยู่ในงานอึของพวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานและทน
 It was for the small peace and sanctuary they might someday grasp in their hands, hoping to step forth on the shadow of paradise called a ‘dream’
มันเป็นความสงบสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ และสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่พวกเขาสักครู่อาจจับอยู่ในมือของพวกเขาหวังที่จะก้าวออกไปในเงาของสวรรค์ที่เรียกว่า 'ความฝัน'
 However, where did that all go? Where did those children who shut themselves in study rooms and cram schools to get good results on their midterms, those examinees who intended to pass their exams this time, and those business owners who opened their stores with fluttering hearts go? Where did they all go? They all died
แต่ที่ไม่ได้ว่าทั้งหมดไป? 
 Their dreams? Became trash
ความฝันของพวกเขา? 
 Their dreams, which they had dedicated their entire lives to, had turned into nothing
ความฝันของพวกเขาซึ่งพวกเขาอุทิศชีวิตทั้งชีวิตของพวกเขาให้กลายเป็นอะไร
 Because they were abominably weak
เพราะพวกเขาอ่อนแอน่ารังเกียจ
 Because those abominably strong monsters wanted to end them
เพราะสัตว์ประหลาดที่น่ารังเกียจเหล่านี้อยากจะจบพวกมัน
   When he recalled his wonderful past, Choi Hyuk’s happiness turned into rage and this rage turned into sorrow, and this sorrow then turned into hopelessness, and if he drew his karma out like this, a brilliant flame exploded from Choi Hyuk’s body
เมื่อความฝันของชอยฮยอกกลายเป็นความโกรธความโศกเศร้ากลายเป็นความโศกเศร้าและความเศร้าโศกนี้ก็กลายเป็นความสิ้นหวังและถ้าเขาดึงกรรมของเขาออกมาเช่นนี้เปลวไฟที่สุกใสก็ระเบิดขึ้นจากร่างของ Choi Hyuk
 A true flame that even Flame-Rain would admire
เปลวไฟที่แท้จริงที่แม้แต่ Flame-Rain จะชื่นชม
 A flame belonging only to Choi Hyuk
เปลวไฟของ Choi Hyuk
 Blaaze
เบลาซ
 On top of this flame, the flame of dragons, which Commander Mack had passed down to him, blazed
เปลวเพลิงของมังกรซึ่งผู้บัญชาการแม็คได้ส่งผ่านไปยังเขาแล้วก็ลุกเป็นไฟ
 The dragons who had raised their heads up high even when facing the Flame Wing Alliance
มังกรที่ยกศีรษะขึ้นสูงแม้จะเผชิญกับ Flame Wing Alliance
 Their pride burned alongside their flames
ความภาคภูมิใจของพวกเขาก็ถูกเผาทั้งข้างเปลวเพลิง
 Choi Hyuk’s ferocious heart whispered, ‘How is it? Don’t you think it’ll be possible with this new flame? If it’s a flame that combines yours and the dragons’, won’t it be taken aback? Don’t you want to see its face?’ However- Gulp
หัวใจที่โหดร้ายของ Choi Hyuk กระซิบว่า "เป็นไงบ้าง? 
 Choi Hyuk swallowed his flame down this time as well
ชอยฮยอกกลืนเปลวไฟของเขาลงด้วยเช่นกัน
 Choi Hyuk didn’t explode forth with anything
Choi Hyuk ไม่ได้ระเบิดอะไร
 He scrunched his body up and endured the downpour of attacks
เขากลัดกลุ้มร่างกายของเขาขึ้นและทนฝนห้อมล้อมของการโจมตี
 Endurance
ความอดทน
 This was the inheritance his mother had passed down to him
นี่เป็นมรดกที่แม่ของเขาเคยผ่านไปมา
 Also, Choi Hyuk’s innate talent was ‘achieving victory in fights’
นอกจากนี้พรสวรรค์โดยธรรมชาติของ Choi Hyuk ก็คือ "การบรรลุชัยชนะในการต่อสู้"
 The moment Choi Hyuk blocked its fist, he instinctively knew
ช่วงเวลาที่ Choi Hyuk กำบังกำปั้นเขารู้สัญชาตญาณ
 ‘I can’t beat it with a normal capacity for victory
'ฉันไม่สามารถชนะมันมีความสามารถปกติสำหรับชัยชนะ
’ Looking at stats, the monster was above him in all aspects
เมื่อมองไปที่สถิติมอนสเตอร์อยู่เหนือเขาในทุกด้าน
 Skills could only be used once one had a basic foundation
ทักษะสามารถใช้ได้เฉพาะเมื่อมีพื้นฐาน
 If Choi Hyuk fought while hastily revealing his power in this current situation, then he would be the first to fall
ถ้าชอยฮยอกสู้กับการแสดงพลังของเขาในสถานการณ์ปัจจุบันนี้เขาจะเป็นคนแรกที่ตกลงไป
 The new flame would undoubtedly be able to surprise it
เปลวไฟใหม่จะสงสัยจะสามารถทำให้มันประหลาดใจ
 However, he wasn’t confident that he could take its life
อย่างไรก็ตามเขาไม่มั่นใจว่าจะสามารถใช้ชีวิตได้
 In the end, Choi Hyuk only had one method
ในท้ายที่สุด Choi Hyuk มีเพียงวิธีเดียวเท่านั้น
 It was the single strike he had used to deal a fatal blow to the highest-ranked monster Narci
มันเป็นการโจมตีครั้งเดียวที่เขาใช้เพื่อจัดการกับความชั่วร้ายของมอนสเตอร์ Narci ที่ติดอันดับสูงสุด
 The transcendent strike where he poured all his strength into his Sword of Vow
การตีที่ยอดเยี่ยมที่เขาเทพลังทั้งหมดลงในดาบแห่งการปฏิญาณ
 That was why he had to wait and wait
นั่นเป็นเหตุผลที่เขาต้องรอและรอ
 For the moment it revealed an opening
สำหรับช่วงเวลาที่เปิดโปง
 For the moment he could hold its life in his hands
สำหรับช่วงเวลาที่เขาสามารถถือชีวิตในมือของเขา
 Choi Hyuk calmly waited
Choi Hyuk ใจเย็นรอ
   There was a time limit to the Kundle Tribe’s ‘Berserker Gene’
มีเวลา จำกัด สำหรับเผ่า Berserker Gene ของ Kundle Tribe
 Even if they fought crazily, once time was up, they would return to their senses
แม้ว่าพวกเขาจะต่อสู้กันอย่างบ้าคลั่ง แต่เมื่อถึงเวลาแล้วพวกเขาก็จะกลับไปสู่ความรู้สึกของพวกเขา
 When they regained their senses, they looked up at the sky
เมื่อพวกเขาฟื้นความรู้สึกพวกเขามองขึ้นไปบนฟ้า
 They looked at Choi Hyuk who was still being beaten up in the sky
พวกเขามองไปที่ Choi Hyuk ที่ยังคงถูกตีขึ้นไปบนฟ้า
 At first, the Kundle Tribe members were depressed
ตอนแรกสมาชิกเผ่า Kundle ตกต่ำ
 ‘When I regain my senses next time… Will I be able to see the world?’ To forget this depressing premonition, they quickly fell back into the Berserker state
'เมื่อฉันฟื้นความรู้สึกของฉันในครั้งต่อไป ... ฉันจะสามารถมองเห็นโลกได้หรือไม่?' เพื่อจะลืมคำวิงวอนที่ตกต่ำนี้พวกเขาก็รีบถอยกลับเข้าสู่รัฐเบเกอร์สเกอร์
 However, they were still alive the next time they reached the time limit
อย่างไรก็ตามพวกเขายังมีชีวิตอยู่ในครั้งต่อไปที่พวกเขาถึงเวลาที่กำหนด
 When they looked up at the sky, Choi Hyuk was still being beaten up
เมื่อพวกเขามองขึ้นไปบนท้องฟ้า Choi Hyuk ก็ยังคงถูกทำร้ายอยู่
 It was the same the next and the next
มันเหมือนกันต่อไปและต่อไป
 ‘He’s still taking hits?’ They returned to the Berserker state, thinking that it would be the last time, but they always opened their eyes again under the sky
"เขายังคงจับกลุ่มอยู่?" พวกเขากลับไปยังรัฐเบอร์เซอร์เกอร์คิดว่านี่คงเป็นครั้งสุดท้าย แต่พวกเขาก็เปิดตาอีกครั้งภายใต้ท้องฟ้า
 Their advances were slowly but steadily progressing, and Choi Hyuk, even though he looked like he would die at any moment, was always there in the sky
ความคืบหน้าของพวกเขาค่อยๆก้าวหน้าไปเรื่อย ๆ และ Choi Hyuk แม้ว่าเขาจะดูเหมือนจะตายในช่วงเวลาใดก็ตามก็ตามก็อยู่ที่นั่นเสมอไป
 In front of them, the Berserkers, Valkyries, and Extremers were foaming at their mouths as they slashed at the monsters
ด้านหน้าของพวกเขา Berserkers, Valkyries, และ Extremers ได้ฟองที่ปากของพวกเขาขณะที่พวกเขาเฉือนที่มอนสเตอร์
 Thump
กระหน่ำ
 Something surged within their hearts
บางสิ่งบางอย่างเพิ่มขึ้นภายในใจของพวกเขา
   Even if we aren’t victorious, We won’t break
แม้ว่าเราจะไม่ชนะเราจะไม่ทำลาย
 We won’t lose so easily
เราจะไม่สูญเสียไปอย่างง่ายดาย
   This unyielding will wrapped around their hearts
ความไม่เอื้ออำนวยนี้จะห่อหุ้มหัวใจของพวกเขา
   Although the monsters’ vigor felt like a storm, they endured and endured like deep-rooted trees
ถึงแม้ว่าความแข็งแรงของมอนสเตอร์จะมีความรู้สึกเหมือนพายุพวกเขาก็อดทนและอดทนเหมือนต้นไม้ที่หยั่งรากลึก
 Also
ด้วย
 Gulp
อึก
 Choi Hyuk swallowed down the flames surging in his heart once more
Choi Hyuk กลืนน้ำตาที่พลุ่งพล่านขึ้นอีกครั้ง
 He swallowed down the audacity of wanting to explode forth with his entire strength and wipe the sky and the earth away
เขากลืนความกล้าที่จะระเบิดออกมาด้วยความแรงทั้งหมดของเขาและเช็ดท้องฟ้าและดินออกไป
 The flames he swallowed again and again condensed deep within his Karma Heart
เปลวไฟที่เขากลืนลงไปอีกและหดตัวอีกครั้งภายในใจของเขา
 Like the singularity before the Big Bang, although it was nothing but a single dot right now, he was waiting for it to become the light that would establish a new universe when the time came
เหมือนจุดเด่นก่อนบิ๊กแบงแม้ว่าจะไม่มีอะไร แต่เป็นจุดเดียวตอนนี้เขากำลังรอให้มันกลายเป็นแสงที่จะสร้างจักรวาลใหม่ขึ้นมาเมื่อถึงเวลาแล้ว
 He was waiting to open his eyes
เขารอเปิดตา
   {1} Double meaning: You ‘lose consciousness’ when you sleep
{1} ความหมายที่สอง: คุณรู้สึก 'เมื่อรู้สึกหมดสติเมื่อนอนหลับ
 They also lose their minds when they use the Berserker Gene
พวกเขาเสียสติด้วยเมื่อใช้ยีน Berserker Gene