Chapter 23 The Undying Drama Chapter 23: Adventurers A true jungle; meandering; uneven; torturous and dense
บทที่ 23 The Undying Drama บทที่ 23: นักผจญภัยป่าที่แท้จริง
If it wasn’t for the advance party roughly hacking out a path, newcomers would get lost in the maze of trees
ถ้าไม่ใช่เพื่อให้พรรคก้าวหน้าลวกออกไปตามเส้นทางผู้มาใหม่จะพ่ายแพ้ในวงกตของต้นไม้
Our team of 6 men and 6 horses are making use of such a road
ทีมงานของเรามีชาย 6 คนและม้า 6 คนกำลังใช้เส้นทางดังกล่าว
Out of the 6 of us, only Alvin was experienced with this road and he naturally took the lead in this supply mission
จากพวกเราทั้ง 6 คนอัลวินมีประสบการณ์กับถนนสายนี้และเขาก็เป็นผู้นำในภารกิจจัดหานี้อย่างเป็นธรรมชาติ
As we traveled under his command and instruction, we began to get accustomed to him
ขณะที่เราเดินทางไปภายใต้คำสั่งและคำสั่งสอนของเขาเราเริ่มคุ้นเคยกับเขา
Soon, none of us held that day’s events against him
เร็ว ๆ นี้ไม่มีเราจัดกิจกรรมในวันนั้นกับเขา
Along the way, we would pass by other supply teams
ระหว่างทางเราจะผ่านทีมอุปทานอื่น ๆ
They had one or two members leading a whole herd of 20 horses
พวกเขามีสมาชิกหนึ่งหรือสองคนนำฝูงทั้งหมด 20 ตัว
I guess that’s what it means to be a veteran
ฉันเดาว่านั่นหมายถึงการเป็นทหารผ่านศึก
I wonder if we'll get to stage as well
ฉันสงสัยว่าเราจะเข้าสู่เวทีด้วยหรือไม่
Alvin: The distance to the next transit point is about half a day’s worth of travel back and forth
Alvin: ระยะทางไปยังจุดขนส่งต่อไปคือประมาณครึ่งวันของการเดินทางไปมา
So you can make a maximum of two trips back and forth per day
เพื่อให้คุณสามารถเดินทางได้สูงสุด 2 เที่ยวต่อวัน
Alvin: Make sure you watch your step, don’t be careless and end up falling down a slope
Alvin: อย่าลืมดูขั้นตอนของคุณอย่าประมาทและจบลงด้วยความลาดชัน
Halfmoon Leak’age: Errm, what were those returning teams carrying? Alvin: Trash
Halfmoon Leak'age: Errm ทีมแบ็คกราวน์เหล่านี้ทำอะไรอยู่
Lee Sole’shot: Er? Couldn’t you just burn or toss it away somewhere? Alvin: You wish to destroy the environment of this country’s future territory? One’day High: There’s been no signs of danger up till now
Lee Sole'shot: เออ?
Are you sure those “adventurers” are nearby? Di Qi Ju: …… The illegally armed robbers and bandits of the unexplored territories were otherwise known as adventurers
คุณแน่ใจหรือว่า "นักผจญภัย" เหล่านี้อยู่ใกล้ ๆ ?
I had heard about it from Breman during the testing phase but back then I would’ve never expected to be the potential target for such people
ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้จาก Breman ในระหว่างขั้นตอนการทดสอบ แต่แล้วฉันก็ไม่เคยคาดหวังว่าจะเป็นเป้าหมายที่มีศักยภาพสำหรับคนเหล่านี้
This is worrisome… Alvin: There was a report of a military supply convoy getting raided last night
นี่เป็นเรื่องน่าเป็นห่วง ... Alvin: มีรายงานว่าขบวนคุ้มกันทหารได้ถูกบุกเมื่อคืนนี้
Right now, they’ve added patrols along this route to stop these robbers
ตอนนี้พวกเขาได้เพิ่มลาดตระเวนตามเส้นทางนี้เพื่อหยุดโจรเหล่านี้
One’day High: Then there shouldn’t be anything to worry about
One'day High: แล้วก็ไม่ควรมีอะไรที่ต้องกังวล
Lee Sole’shot: Can we use our personal weapons to kill them? Upon hearing this, Alvin turned around to glare at Lee Sole’shot
Lee Sole'shot: เราสามารถใช้อาวุธส่วนตัวของเราเพื่อฆ่าพวกมันได้หรือไม่?
Alvin: As a laborer, why do you possess a weapon? Lee Sole’shot:
Alvin: ในฐานะกรรมกรทำไมคุณถึงมีอาวุธ?
I can’t? Halfmoon Leak’age: Isn’t it easy to fashion a weapon out of the materials around here? As he said this, he picked up a thin but sharp rock and waved it around like a dagger
ฉันไม่สามารถ?
Alvin: There’s no need for it, you should have more faith in the military
Alvin: ไม่จำเป็นต้องใช้มันคุณควรจะมีศรัทธามากขึ้นในการทหาร
Alvin: Also
อัลวิน:
don’t we have a really reliable looking non-human among us? At this, Mo Chuan who was at the back of the team, looked up at gave a piercing stare at Alvin
เราไม่มีความน่าเชื่อถือจริงๆมองไม่ใช่มนุษย์ในหมู่พวกเรา?
Mo Chuan: Move your hands away from that wine jug
Mo Chuan: เอามือออกจากเหยือกเหล้าองุ่นนั้น
Alvin:
อัลวิน:
*pei* Looks like he failed to fool Mo Chuan once more
* pei * ดูราวกับว่าเขาไม่สามารถหลอก Mo Chuan ได้อีก
This was the third time that this has happened
นี่เป็นครั้งที่สามที่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้
Lee Sole’shot: Oh hoh, looks like the relationship between you two hasn’t gotten any better
Lee Sole'shot: โอ้โอ๊ะดูเหมือนความสัมพันธ์ระหว่างคุณทั้งสองไม่ได้ดีเท่าไหร่
Lee Sole’shot: Is it something like “there only needs to be one burly character in this team!”
Lee Sole'shot: มีอะไรบางอย่างที่เหมือนกับว่า "มีเพียงความต้องการที่จะเป็นตัวละครที่แข็งแกร่งอย่างหนึ่งในทีมนี้!"
? Di Qi Ju:
?
If you wish for your life to take a turn for the better, you had better learn to shut up and stop causing trouble
ถ้าคุณต้องการให้ชีวิตของคุณเปลี่ยนไปได้ดีขึ้นคุณควรเรียนรู้ที่จะปิดและหยุดก่อให้เกิดปัญหา
This conversation continued for the following few hours as we made our way to the next transit point
การสนทนานี้ดำเนินต่อไปในอีกไม่กี่ชั่วโมงต่อไปนี้ขณะที่เราเดินไปยังจุดผ่านแดนถัดไป
By the time our useless banter ended, it was high noon and the sun was out in full force
เมื่อถึงเวลาที่ครูไร้ประโยชน์ของเราจบลงตอนเที่ยงและดวงอาทิตย์ก็เต็มแรง
Alvin: From this point on, there will be no more patrols
อัลวิน: จากจุดนี้จะไม่มีการลาดตระเวนอีก
Up ahead is the [Grand Ravine]
ขึ้นไปข้างหน้าคือ [Grand Ravine]
Di Qi Ju: What’s the Grand Ravine? Alvin: Do you remember that natural trench around the city of Honor? While it isn’t completely connected, the previous expeditions found out that this ravine was a part of that trench
Di Qi Ju: Grand Ravine คืออะไร?
Alvin: Furthermore
Alvin: นอกจากนี้
it’s a lot deeper than the trench at Honor
มันลึกกว่าร่องลึกที่ Honor
Alvin: There shouldn’t be any adventurers here
Alvin: ไม่ควรมีนักผจญภัยที่นี่
Just being able to reach here would be a miracle for them with all the dangers along the road
ความสามารถในการเข้าถึงที่นี่จะเป็นเรื่องมหัศจรรย์สำหรับพวกเขาด้วยอันตรายทั้งหมดบนถนน
Di Qi Ju: Then
Di Qi Ju: จากนั้น
how do we cross it? Alvin: Using the bridge of course
เราจะข้ามได้อย่างไร?
The terrain in front experienced a drastic change; the vegetation in that area had become significantly sparser
ภูมิประเทศด้านหน้ามีการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรง
By now, the edges of the cliff were visible to us
ตอนนี้ขอบของหน้าผาสามารถมองเห็นได้จากเรา
In the distance, a 200 meter wide ravine came into view
ในระยะทางมีลำห้วยกว้าง 200 เมตรเข้ามาเห็น
It split the earth in half like a giant scar running along its flesh
มันแบ่งแผ่นดินออกเป็นสองส่วนเหมือนแผลเป็นยักษ์ตามเนื้อของมัน
Joining the two halves was a narrow rickety rope bridge which looked like it would collapse with the slightest of breeze
การเข้าร่วมครึ่งล่างนี้เป็นสะพานเชือกที่บึกบึนซึ่งดูเหมือนจะยุบตัวลงเล็กน้อย
One’day High: Well I’ll be damned… Halfmoon Leak’age: This bridge
One'day High: ฉันจะสาปแช่ง ... Halfmoon Leak'age: สะพานนี้
it’s at most two meters wide right? Lee Sole’shot: How deep is that ravine… As we got closer to the ravine, we spotted a lush woodland below the smooth cliff wall
มันกว้างไม่เกิน 2 เมตรใช่ไหม?
As for the ground, it was nowhere in sight
สำหรับพื้นดินก็ไม่มีที่ไหนเลยในสายตา
This depth
ความลึกนี้
it should be as deep as its width
ควรกว้างที่สุดเท่าที่ความกว้าง
If someone fell from here, they would definitely die unless they sprouted a pair of wings
ถ้ามีคนหลุดจากที่นี่พวกเขาจะตายแน่ ๆ ถ้าพวกมันไม่ได้มีปีกคู่
Halfmoon Leak’age: There’s not even any railing on the sides
การรั่วไหลของ Halfmoon: ไม่มีทางเดินด้านข้าง
Alvin: This was built by a military personnel who had the relevant wish ability and can accommodate a full team of 24 loaded horses and their caretakers
อัลวิน: นี่ถูกสร้างขึ้นโดยบุคลากรทางทหารที่มีความต้องการที่ต้องการและสามารถรองรับทีมงานเต็มรูปแบบได้ถึง 24 ม้าที่บรรทุกและผู้ดูแลของพวกเขา
Weight isn’t an issue
น้ำหนักไม่เป็นปัญหา
Alvin: There’s no report of strong winds right now and there doesn’t seem to be anyone crossing from the other side
Alvin: ตอนนี้ไม่มีรายงานลมแรงและดูเหมือนจะไม่มีใครข้ามจากฝั่งอื่น
Right now is the perfect time to make the crossing
ตอนนี้เป็นเวลาที่เหมาะสำหรับการข้าม
Lee Sole’shot: Even so… Alvin: I’ve crossed this several times, don’t worry and just follow my lead
Lee Sole'shot: ถึงอย่างนั้น ... Alvin: ฉันได้ข้ามหลายครั้งนี้แล้วไม่ต้องกังวลและทำตามขั้นตอนของฉัน
Halfmoon Leak’age:
การรั่วไหลของ Halfmoon:
alright
ไม่เป็นไร
Looks like there was no way out of this
ดูเหมือนว่าไม่มีทางออกจากเรื่องนี้
I guess this is what it means to have a job: if it’s within the jobscope, you just gotta suck it up and do it
ฉันเดานี่คือสิ่งที่มันหมายถึงการมีงาน: ถ้ามันอยู่ใน jobscope คุณเพียงแค่ต้องดูดขึ้นและทำมัน
…
...
---------*badum* Di Qi Ju:
--------- * badum * Di Qi Ju:
Di Qi Ju:
Di Qi Ju:
This feeling
ความรู้สึกนี้
it’s like someone is knocking on my heart
เหมือนมีคนเคาะหัวใจของฉัน
Di Qi Ju:
Di Qi Ju:
Mo Chuan: Ju? Alvin: Di Qi Ju, why did you stop? Di Qi Ju: Err… Di Qi Ju: I’m not feeling well, can you give me a minute? Alvin: You have acrophobia? Di Qi Ju: No
โมชวน: จู?
one minute is all I need, just one minute… What’s
หนึ่งนาทีคือทั้งหมดที่ฉันต้องการแค่นาทีเดียว ... Whats
going on? Did my “ability that allows me to distance myself from fatal danger” activate? Exactly what kind of danger is waiting for us ahead? Alvin already said there shouldn’t be any adventurers here so… I looked at the rope bridge; nope, it didn’t seem to be shaking
กำลังเกิดขึ้น?
An attack from the air? I looked up and nothing could be seen for miles, not even a fly
การโจมตีจากอากาศ?
An attack from below? Perhaps some wild beast
การโจมตีจากด้านล่าง?
But with this depth, can anything even make it up here? Is it an earthquake?
แต่ด้วยความลึกนี้ทุกอย่างสามารถทำขึ้นได้ที่นี่?
But if it’s an earthquake, how do I predict when it will happen? Di Qi Ju:
แต่ถ้าเป็นแผ่นดินไหวฉันจะทำนายได้อย่างไรเมื่อมันเกิดขึ้น?
Alvin: Alright, let’s go
Alvin: เอาล่ะไปกันเถอะ
Alvin: If you can’t take it, just close your eyes and hold onto the horses, I’ll lead the way
Alvin: ถ้าคุณไม่สามารถเอามันได้เพียงแค่หลับตาลงและจับม้าไว้ผมจะนำทาง
Whether or not there are fencing won’t matter if you don’t slip
การฟันดาบไม่ว่าจะมีปัญหาหรือไม่ก็ตาม
Alvin: Just take it like a man
Alvin: เอามันเหมือนผู้ชาย
As both my feet stepped onto the narrow bridge, I knew that there was no going back
ขณะที่เท้าทั้งสองข้างของฉันก้าวเข้าสู่สะพานแคบฉันก็รู้ว่าไม่มีใครจะกลับมา
The bridge wasn’t shaking in the least and looking down didn’t cause the same kind of irrational fear one had from acrophobia
สะพานไม่ได้เขย่าอย่างน้อยที่สุดและมองลงมาไม่ได้ทำให้เกิดความกลัวที่ไม่ลงตัวเช่นเดียวกับที่เกิดจากการเป็นคนคั่งค้าง
But that pounding on my heart hasn’t given up one bit
แต่ว่าการเต้นของหัวใจฉันไม่ยอมแพ้สักที
Don’t tell me God has made a mistake? Exactly what kind of danger was waiting for us? Mo Chuan:
อย่าบอกฉันว่าพระเจ้าทรงทำผิดพลาดหรือไม่?
Ju? What’s the matter? Behind me was the last member of our convoy, Mo Chuan
จู?
He tossed me a worried look as he asked me
เขาโยนฉันดูเป็นห่วงเมื่อเขาถามฉัน
However, I didn’t know how to answer him
แต่ผมไม่ทราบวิธีตอบเขา
This feeling of being powerless and weak
ความรู้สึกอ่อนแอและอ่อนแอ
it’s something I hadn’t experienced in my school life
มันเป็นสิ่งที่ฉันไม่ได้มีประสบการณ์ในชีวิตในโรงเรียนของฉัน
Alvin: Err---! Alvin: This… Suddenly, the convoy stopped
Alvin: Err ---!
The leading horse suddenly knelt down on the ground
ม้านำก็คุกเข่าลงบนพื้น
Soon, the horses behind it did so as well
ในไม่ช้าม้าที่อยู่ข้างหลังก็ทำเช่นกัน
One’day High:
One'day High:
What’s going on? This kind of behavior
เกิดอะไรขึ้น?
they must’ve been trained to do so
พวกเขาต้องได้รับการฝึกฝนให้ทำเช่นนั้น
Without a person commanding them, they wouldn’t do so
ถ้าไม่มีใครเป็นผู้บังคับบัญชาพวกเขาก็จะไม่ทำเช่นนั้น
Halfmoon Leak’age: There’s a situation
Halfmoon Leak'age: มีสถานการณ์อยู่
As the horses knelt down, the situation ahead became clear--- Alvin was kneeling on the ground as well, his body swaying slightly as he desperately tried to maintain his balance
ขณะที่ม้าคุกเข่าลงสถานการณ์ข้างหน้าก็ชัดเจน --- อัลวินคุกเข่าลงบนพื้นเช่นกันร่างกายของเขาโยกเยกเล็กน้อยขณะที่เขาหมดท่าพยายามที่จะรักษาความสมดุลของเขา
However, he ended up collapsing to the ground
อย่างไรก็ตามเขาก็ยุบลงไปที่พื้น
One’day High: Ah----! Halfmoon Leak’age: …!! Lee Sole’shot: What is this? Mo Chuan:…… Di Qi Ju:
One'day High: อา ----!
?? The three in front of me simultaneously looked at the side of their feet
??
Curious, I did so as well
อยากรู้อยากเห็นฉันก็ทำได้เช่นกัน
What greeted me was the sight of a pair of human hands hanging onto the sides of the bridge
สิ่งที่ทักทายฉันคือสายตาของคู่ของมือมนุษย์ที่แขวนอยู่บนด้านข้างของสะพาน
Each pair had a dagger with an ominous looking sheen on it
แต่ละคู่มีกริชที่มีลักษณะเป็นลางๆ
Alvin: It’s a “cannabis tranquilizer”, once it enters your body, you’ll be paralyzed in seconds! ??: Thanks for your explanation, but you can shut up now
อัลวิน: มันเป็น "กัญชายากล่อมประสาท" เมื่อมันเข้าสู่ร่างกายของคุณคุณจะเป็นอัมพาตในไม่กี่วินาที!
Suddenly, four men leaped up from below the bridge
ทันใดนั้นชายสี่คนก็กระโดดขึ้นมาจากใต้สะพาน
They were dressed in typical guerilla fashion, and with just one look one could tell they were up to no good
พวกเขาสวมชุดรบแบบกองโจรโดยทั่วไปและมีเพียงรูปลักษณ์เดียวที่สามารถบอกได้ว่าไม่ดี
*bam bam bam* Lee Sole’shot, One’day High and Halfmoon Leak’age collapsed to the ground in succession
* bam bam bam * Lee Sole'shot, One'day High และ Halfmoon Leak'age พังทลายลงสู่พื้นอย่างต่อเนื่อง
At their feet, was a slight gash where the cannabis entered their body
ที่เท้าของพวกเขาเป็นรอยร้าวเล็กน้อยที่กัญชาเข้าสู่ร่างกายของพวกเขา
With a quick stomp of their feet, they knocked out everyone except for Alvin who managed to struggle a little
ด้วยการเหยียบเท้าของพวกเขาอย่างรวดเร็วพวกเขาเคาะออกทุกคนยกเว้นอัลวินที่มีการจัดการเพื่อต่อสู้เล็ก ๆ น้อย ๆ
They are adventurers! The rumored armed robbers of this world! Adventurer A: Damn it, such a perfect time for a robbery and yet it had to be a convoy with so many people and so little goods
พวกเขาเป็นนักผจญภัย!
Adventurer A: Based on this amount, it will barely cover the cost
นักผจญภัย A: ขึ้นอยู่กับจำนวนนี้มันแทบจะครอบคลุมค่าใช้จ่าย
Looks like we have to do one more job
ดูเหมือนว่าเราต้องทำงานอีกหนึ่งเรื่อง
Di Qi Ju:
Di Qi Ju:
The so-called life threatening danger was this? To think they would hide below the bridge and wait to ambush someone
สิ่งที่เรียกว่าอันตรายถึงแก่ชีวิตได้หรือไม่?
such a suicidal move… Adventurer A: The guy at the back, stop dawdling and knock them out
เช่นการย้ายฆ่าตัวตาย ... นักผจญภัย A: คนที่อยู่ข้างหลังหยุดยั้งและเคาะประตูออก
Di Qi Ju: -----!? I finally noticed the person facing off against Mo Chuan
Di Qi Ju: ----- !?
He was pointing his weapon at Mo Chuan while maintaining his distance, forcing the battle into a stalemate
เขากำลังชี้อาวุธของเขาที่ Mo Chuan ขณะที่รักษาระยะห่างของเขาบังคับให้การสู้รบเป็นทางตัน
As I looked down, I saw the gash on Mo Chuan’s left foot
ขณะที่ฉันมองลงมาฉันเห็นรอยเท้าบนเท้าซ้ายของ Mo Chuan
He seemed to have taken a hit as well
ดูเหมือนว่าเขาจะได้รับความนิยมเช่นกัน
I guess I’m the only who wasn’t attacked? It’s a 5 vs 6 so they probably assumed I would pose no threat to them
ฉันเดาว่าฉันเป็นคนเดียวที่ไม่ถูกทำร้าย?
Adventurer E: Boss
นักผจญภัย E: Boss
this guy’s a seasonal wolf! Adventurer A: What?! Why would there be a seasonal wolf among these laborers? Adventurer A: Get him! It’s fine if you cripple him! Adventurer E:
ผู้ชายคนนี้เป็นหมาป่าตามฤดูกาล!
Got it! He took out a short sword that was shorter than the knife they poisoned us with, and struck out at Mo Chuan in an overhead chop
เข้าใจแล้ว!
Mo Chuan: Hrggh---- Mo Chuan shifted his center of gravity onto his right foot and pivoted around in an unimaginable spin combined with a left hook
Mo Chuan: Hrggh ---- Mo Chuan เลื่อนจุดศูนย์ถ่วงลงบนเท้าขวาของเขาและหมุนไปรอบ ๆ ด้วยการหมุนที่ไม่สามารถทำได้รวมกับเบ็ดซ้าย
Before that short sword even descended, his fist had already crashed into adventurer’s abdomen
ก่อนที่จะมีดาบสั้นลงกรุกำปั้นของเขาก็พุ่งเข้าสู่ช่องท้องของนักผจญภัยแล้ว
Adventurer E: *cough*--!! After a violent bout of staggering, he collapsed to his knees
นักผจญภัย E: * ไอ * - !!
This kind of inhuman movement could only be done with a seasonal wolf’s superior body; a normal human would’ve never have been able to do so
การเคลื่อนไหวที่ไร้มนุษยธรรมแบบนี้ทำได้เฉพาะกับร่างกายที่เหนือกว่าของหมาป่าตามฤดูกาลเท่านั้น
I finally understood why the people around us were afraid of Mo Chuan
ในที่สุดฉันก็เข้าใจว่าทำไมคนรอบตัวเรากลัวโมชวน
Adventurer E : *cough* *cough*
นักผจญภัย E: * ไอ * * ไอ *
Adventurer E: I’ll----kill you!! He tried to get to his feet but Mo Chuan’s fist had caused more damage to his body than he had expected
นักผจญภัย E: ฉันจะฆ่าคุณ!
His body refused to listen to him as he tried to regain his posture
ร่างกายของเขาปฏิเสธที่จะฟังเขาในขณะที่เขาพยายามที่จะฟื้นท่าทางของเขา
Adventurer E:
นักผจญภัย E:
What?! It hadn’t occurred to him at all that as he staggered, he was slowly leaning off the side of the bridge
อะไร?!
Adventurer A: Hey! What are you doing!? Adventurer E: Eh Ahhhh---- Adventurer E: Ahh--------
นักผจญภัย A: Hey!
As he descended into the abyss, only his voice remained as it echoed within the cliff walls
ขณะที่เขาเดินลงไปในหุบเหว แต่เสียงของเขายังคงดังก้องอยู่ภายในกำแพงหน้าผา
Mo Chuan:
โมชวน:
Di Qi Ju:
Di Qi Ju:
No one present had expected his fists to be so effective
ไม่มีใครคาดหวังให้กำปั้นของเขามีประสิทธิภาพมากนัก
The recipient was now lying dead at the bottom of the valley
ผู้รับตอนนี้นอนตายที่ด้านล่างของหุบเขา
Death, that was something alien to me as I grew up, but having gone through that disaster, I no longer held this view
ความตายนั่นแหละคือสิ่งที่คนต่างด้าวให้ฉันเมื่อฉันโตขึ้น แต่เมื่อผ่านพ้นภัยพิบัติแล้วฉันก็ไม่ได้มองในแง่มุมนี้อีกต่อไป
Death could strike at any moment, whether it was from your surroundings or from above
ความตายอาจกระทบได้ตลอดเวลาไม่ว่าจะเป็นจากสภาพแวดล้อมหรือจากข้างบน
Adventurer A:
นักผจญภัย A:
Adventurer A: Ready your weapons! Flay that mutt alive! Adventurer B/C/D: Ahhh---!!! They completely ignored me as they stepped onto the backs of the horses and supply chests and leaped at Mo Chuan
นักผจญภัย A: พร้อมอาวุธของคุณ!
Those short swords all had a strange sheen on them that one did not usually find on cold weaponry
บรรดาดาบสั้นทั้งหมดมีเงาแปลก ๆ กับพวกเขาว่ามักจะไม่ค่อยพบกับอาวุธเย็น
If he ate those head on, he probably wouldn’t be standing for long
ถ้าเขากินหัวเหล่านั้นเขาอาจจะยืนไม่นาน
Flay
ถลกหนัง
such a terrifying method
วิธีการที่น่ากลัวเช่น
Strangely, I was pretty calm at this moment
แปลกตอนนี้ฉันสงบมาก
These people
คนเหล่านี้
weren’t a threat at all
ไม่ได้เป็นภัยคุกคามเลย
Compared to the bestial wrath, they were too weak
เมื่อเทียบกับความโกรธเกรี้ยวพวกเขาอ่อนแอเกินไป
If fear couldn’t force my body into action then only anger could
ถ้าความกลัวไม่สามารถบังคับให้ร่างกายของฉันเข้าสู่การทำงานได้เพียงความโกรธเท่านั้นที่สามารถทำได้
Di Qi Ju:
Di Qi Ju:
I quietly looked at the head adventurer charging in my direction; my gaze locked on his weapon
ฉันเงียบ ๆ มองไปที่หัวนักผจญภัยที่กำลังชาร์จอยู่ในทิศทางของฉัน;
He completely ignored me as well, as his hatred filled eyes locked onto Mo Chuan
เขาละเลยฉันด้วยเช่นกันเนื่องจากความเกลียดชังของเขาเต็มไปด้วยดวงตาถูกล็อคไว้บน Mo Chuan
As he passed by me, I stuck out my right arm
ขณะที่เขาเดินผ่านฉันฉันขยับแขนขวาของฉัน
*Kaching* Adventurer A:
* Kaching * นักผจญภัย A:
!?? Adventurer A: My
! ??
sword? His previously whole sword was now a pile of scrap metal, a portion of which was still in my hands
ดาบ?
As I looked at my hands, I saw several deep gashes on it
ขณะที่ฉันมองไปที่มือของฉันฉันเห็นรอยยิ้มลึก ๆ หลายอันในนั้น
Black blood flowed freely from those wounds, as my hand slowly turned black
เลือดดำไหลได้อย่างอิสระจากบาดแผลเหล่านั้นขณะที่มือของฉันค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีดำ
While it looked like I had been poisoned, I knew that this was just an illusion
ในขณะที่ดูเหมือนว่าฉันถูกวางยาพิษฉันรู้ว่านี่เป็นเพียงภาพลวงตาเท่านั้น
My hand hadn’t been pierced at all
มือของฉันไม่เคยถูกเจาะเลย
By now, I was familiar with this disguise ability that not only fooled others but myself as well
ตอนนี้ฉันคุ้นเคยกับความสามารถในการปลอมตัวซึ่งไม่เพียง แต่ทำให้คนอื่นหลงลืมตัวเองเท่านั้น
I coldly stared at the adventurer, my disdainful image clearly reflected within his eyes
ฉันมองไปที่นักผจญภัยอย่างเย็นชาภาพลักษณ์ที่น่ารังเกียจของฉันสะท้อนอยู่ในสายตาของเขา
Adventurer A: You little
นักผจญภัย A: คุณน้อย
brat!! The last thing I saw as I fell off the bridge was his outstretched leg
สารเลว !!
I had been kicked off! It was a kick that a pampered high school kid like me couldn’t react to
ฉันถูกเตะออก!
Behind me, the several hundred meter deep abyss welcomed me with wide open arms
เบื้องหลังฉันลึกหลายร้อยเมตรนรกได้ต้อนรับฉันด้วยแขนกว้าง
As I turned around, I saw the dense woodland below closing in on me like a giant mouth waiting to devour its prey
ขณะที่ฉันหันกลับไปฉันเห็นทุ่งหญ้าหนาทึบด้านล่างปิดปากฉันเหมือนปากยักษ์กำลังรอกินเหยื่อของมัน
Ah
อา
I finally get it
ฉันจนได้รับมัน
This was the so-called life threatening danger… As the forceful arms of gravity pulled me down, I was struck with the sensation of freefall
นี่คือสิ่งที่เรียกว่าอันตรายถึงชีวิตอันตราย ... ในขณะที่แขนของแรงโน้มถ่วงดึงฉันลงฉันหลงกับความรู้สึกของ freefall
That clear empty sky, devoid of any clouds or birds
ท้องฟ้าปลอดโปร่งปราศจากเมฆหรือนก
if it hadn’t been for the sun hanging above, it would’ve looked just like an ocean of blue… That towering and terrifying tsunami… I was reminded of that moment of despair as I plummeted downwards with a look of defeat on my face
ถ้ามันไม่ได้เป็นเพราะดวงอาทิตย์ที่แขวนอยู่ข้างบนมันจะได้มองเช่นเดียวกับมหาสมุทรสีฟ้า ... ที่สยองขวัญที่สูงตระหง่านและน่ากลัว ... ฉันได้รับการเตือนจากช่วงเวลาแห่งความสิ้นหวังที่ฉันลดลงลงด้วยรูปลักษณ์ของความพ่ายแพ้บนใบหน้าของฉัน
That moment where no help was in sight
ช่วงเวลาที่ไม่มีความช่วยเหลือในสายตา
I guess in the end, whether it was fear or anger, it was all the same… The same
ฉันเดาในท้ายที่สุดไม่ว่าจะเป็นความกลัวหรือความโกรธมันก็เหมือนกัน ... เหมือนกัน
unchangeable fate
ชะตากรรมที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้
Mo Chuan: ----Ju! The plummeting stopped as a strong hand grabbed onto my wrist I looked up, stunned
โมชวน: ---- จู!
I was greeted by the sight of a familiar burly arm and the familiar fanged face of Mo Chuan
ฉันได้รับการต้อนรับด้วยสายตาของแขนที่มีหนวดที่คุ้นเคยและหน้าปัดที่คุ้นเคยของ Mo Chuan
His arm grabbed me in the nick of time stopping my fall
แขนของเขาคว้าฉันไว้ในช่วงเวลาที่หยุดฤดูใบไม้ร่วงของฉัน
As for the other, it was tightly grasping onto the side of the bridge
สำหรับอีกด้านหนึ่งมันก็คว้าไว้ที่ด้านข้างของสะพานอย่างแน่นหนา
Mo Chuan: Don’t just give up! Di Qi Ju:
Mo Chuan: อย่าเพิ่งยอมแพ้!
Mo Chuan: I’m going to toss you up! Work with me! Adventurer A: “Toss”? What are you talking about? *slash* A barely noticeable red line was drawn on his arm which rapidly expanded as blood began to flow from the gash
โมชวน: ฉันจะโยนคุณ!
He had been cut! Adventurer A: Go accompany my friend in hell
เขาถูกตัดแล้ว!
Mo Chuan:
โมชวน:
The sensation of free falling filled me once more, but this time Mo Chuan felt it as well
ความรู้สึกของการตกฟรีเติมเต็มฉันอีกครั้ง แต่คราวนี้ Mo Chuan รู้สึกเช่นกัน
The bridge withdrew into the distance as it rapidly turned into a tiny line in the horizon
สะพานถอยออกไปในระยะไกลขณะที่มันกลายเป็นเส้นเล็ก ๆ ในขอบฟ้าอย่างรวดเร็ว
As the wind rushed past my ears, the world was silent except for the constant buzzing of the air
ขณะที่ลมพัดผ่านหูของฉันโลกก็เงียบยกเว้นการพึมพำของอากาศอย่างต่อเนื่อง
Hah
ฮะ
as expected
อย่างที่คาดไว้
In the end, you can’t change anything… ……
ในท้ายที่สุดคุณจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรก็ได้ ......