Chapter 28 The Undying Drama Chapter 28: Negotiation Two stump-like logs coupled with a long wooden plank, supported by a couple of stakes driven into the ground
บทที่ 28 The Undying Drama บทที่ 28: Negotiation มีตอไม้สองใบคล้ายกับไม้กระดานยาวซึ่งได้รับการสนับสนุนจากคู่เดิมพันที่ขับเคลื่อนด้วยพื้นดิน
This was the negotiation room set up in the middle of the wilderness
นี่คือห้องเจรจาต่อรองที่ตั้งอยู่กลางทะเลทราย
Atop one of the stumps, sat Breman with his legs slightly ajar, and his hands straightened out on his thighs in a serious pose
อยู่บนยอดหนึ่งของตอไม้นั่ง Breman กับขาของเขาเล็กน้อยแง้มและมือของเขายืดออกบนต้นขาของเขาในท่าร้ายแรง
Opposite him was Hilda Carlyle, sitting in a reserved fashion with both her legs closed together, and her hands clasped on top of each other as they laid on her thighs
ตรงข้ามกับเขาคือฮิลดาคาร์ไลล์นั่งอยู่ในแฟชั่นที่สงวนไว้ด้วยทั้งสองขาของเธอปิดด้วยกันและมือของเธอก้ำกึกอยู่ด้านบนของแต่ละอื่น ๆ ขณะที่พวกเขาวางบนต้นขาของเธอ
Everyone else was slowly backing up in order to prevent any possibility of eavesdropping without any wish ability aiding them
คนอื่น ๆ ได้รับการสนับสนุนอย่างช้าๆเพื่อป้องกันความเป็นไปได้ที่จะถูกดักฟังโดยปราศจากความปรารถนาที่จะช่วยเหลือพวกเขา
By now, they were several tens of meters away from the pair
ตอนนี้พวกเขาห่างกันหลายหมื่นเมตร
Even so, both of them maintained their silence for a long while
แม้กระนั้นก็ตามทั้งสองคนยังรักษาความเงียบของพวกเขาไว้เป็นเวลานาน
Both of them knew that their ensuing conversation was one that required the highest of confidentiality
ทั้งสองคนรู้ว่าการสนทนาต่อเนื่องของพวกเขาเป็นเรื่องที่ต้องใช้ความลับสูงสุด
Breman:
Breman:
Inquisitor Hilda Carlyle
สอบสวนฮิลดาคาร์ไลล์
The first to speak was Breman who had already prepared his key talking points beforehand
คนแรกที่พูดคือ Breman ซึ่งได้เตรียมประเด็นสำคัญ ๆ ไว้ล่วงหน้า
Breman: Is our initial agreement still in effect? Hilda Carlyle: Naturally, the Divine Hall will not interfere in any governmental affairs nor will we take part in any one country’s exploratory mission
Breman: ข้อตกลงเบื้องต้นของเรายังมีผลอยู่หรือไม่?
Hilda Carlyle: This investigation team will not interfere in any way with your country’s exploration efforts
Hilda Carlyle: ทีมสืบสวนฉบับนี้จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการสำรวจของประเทศของคุณ
Breman: Well, isn’t that strange then? Hilda Carlyle
Breman: ไม่แปลกเลยล่ะ?
Breman: This area lies on the path where the expedition must pass through, and prior to setting off, all relevant information including this was already made known to you
Breman: บริเวณนี้อยู่บนเส้นทางที่การเดินทางต้องผ่านและก่อนที่จะมีการปิดข้อมูลทั้งหมดที่เกี่ยวข้องซึ่งรวมถึงข้อมูลนี้ได้ถูกแจ้งให้คุณทราบแล้ว
Breman: So what are you doing in a place where you shouldn’t be in? Hilda Carlyle: …… Hilda Carlyle: We’re just passing through
Breman: แล้วคุณทำอะไรอยู่ในที่ที่คุณไม่ควรเข้า?
Breman: Passing through? *cough*
Breman: ผ่าน?
Breman: The route the investigation team took when they left the city of Honor was a completely different direction than the one the expedition took
Breman: เส้นทางที่ทีมสืบสวนพาไปเมื่อพวกเขาออกจากเมือง Honor เป็นเส้นทางที่แตกต่างไปจากที่เคยเดินทางมา
So exactly how did we end up meeting? Hilda Carlyle: If you suspect me of lying, please allow me to explain myself
ดังนั้นวิธีที่เราไม่สิ้นสุดการประชุม?
Breman: …… Breman: Please go ahead
Breman: ...... Breman: โปรดไปข้างหน้า
Hilda Carlyle: In the southwestern frontier of Honor, there lies an unnamed frontier village
Hilda Carlyle: ในชายแดนทางตะวันตกเฉียงใต้ของ Honor มีหมู่บ้านชายแดนที่ไม่มีชื่ออยู่
Hilda Carlyle: It was built because the surrounding soil was suitable to grow Theat
Hilda Carlyle: ถูกสร้างขึ้นเนื่องจากดินโดยรอบเหมาะสำหรับปลูกพืช Theat
It’s a village consisting mostly of squarish houses with courtyards and roads demarcated by stones
เป็นหมู่บ้านที่ประกอบด้วยบ้านเรียงรายที่มีลานและถนนที่แบ่งเขตแดนเป็นหิน
Hilda Carlyle: I take it that you know of this village? Breman: Naturally
ฮิลด้าคาร์ไลล์: ฉันเข้าใจว่าคุณรู้จักหมู่บ้านแห่งนี้?
It’s one of the fruits of the expedition ten years ago
เป็นหนึ่งในผลงานของการเดินทางเมื่อสิบปีก่อน
Hilda Carlyle: You were really young then, in fact, you probably didn’t even expect to be a part of the expedition yourself
Hilda Carlyle: คุณอายุน้อยจริงๆแล้วในความเป็นจริงคุณอาจไม่ได้คาดหวังว่าจะเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางด้วยตัวคุณเอง
Breman: -----please get straight to the point
Breman: ----- โปรดตรงไปยังจุด
Hilda Carlyle:
Hilda Carlyle:
alright
ไม่เป็นไร
Hilda Carlyle: We found a lake there
Hilda Carlyle: เราพบทะเลสาบที่นั่น
For an open-air source of water, it was a pretty big lake
สำหรับแหล่งน้ำที่เปิดโล่งเป็นทะเลสาบขนาดใหญ่
Hilda Carlyle: To me, it was a lake full of mysteries
Hilda Carlyle: ฉันเป็นทะเลสาบที่เต็มไปด้วยความลึกลับ
Breman: Mysteries? Hilda Carlyle: That’s right
Breman: ความลึกลับ?
Even with the relevant wish ability, we were barely able to detect the resonance that lake had with Westrealm
แม้จะมีความต้องการที่ต้องการเราแทบจะไม่สามารถตรวจจับเสียงสะท้อนที่ทะเลสาบมีกับ Westrealm ได้
Hilda Carlyle: It was like
Hilda Carlyle: มันก็เหมือนกัน
the claw of a bestial wrath that had just broken through the surface
กรงเล็บของความโกรธเกรี้ยวที่เพิ่งผ่านพื้นผิว
Hilda Carlyle: Without digging further, one would not be able to see the entirety of the creature
Hilda Carlyle: โดยไม่ต้องขุดอีกต่อไปหนึ่งจะไม่สามารถที่จะเห็นสิ่งทั้งปวงของสิ่งมีชีวิต
Breman: What does this “resonance” mean? Hilda Carlyle: …
Breman: "เสียงสะท้อน" นี้หมายถึงอะไร?
Hilda Carlyle: …… Breman: You aren’t allowed to talk about it? Hilda Carlyle: No, I’m just evaluating if Officer Breman is able to handle the truth, and whether he can keep the secret for us
Hilda Carlyle: ...... Breman: คุณไม่ได้รับอนุญาตให้พูดถึงเรื่องนี้?
Breman: Your actions have already intruded on an official, legal and publicly known military operation
Breman: การกระทำของคุณได้บุกรุกการปฏิบัติการทางทหารที่เป็นทางการและถูกต้องตามกฎหมายแล้ว
You still wish to cover this up?? Hilda Carlyle: There’s no need to get so riled up
คุณยังต้องการที่จะครอบคลุมขึ้นนี้หรือไม่?
I’ll tell you what it’s about
ฉันจะบอกคุณว่ามันเกี่ยวกับอะไร
Hilda Carlyle: There were traces of a large amount of wish points having congregated there at one in point
Hilda Carlyle: มีร่องรอยของจุดประสงค์ที่มีอยู่มากมายที่ชุมนุมกันอยู่ที่จุดหนึ่ง
Breman:
Breman:
Breman:
Breman:
As those words left her mouth, time seemed to stand still in this breezeless lake
เมื่อคำพูดเหล่านั้นออกจากปากของเธอเวลาก็ดูเหมือนจะยืนนิ่งอยู่ในทะเลสาบที่ไม่มีใครช่วยเหลือนี้
Hilda Carlyle: Initially, it was merely news of “a resonance being discovered in a faraway place” let out by the inner ring of the Divine Hall
Hilda Carlyle: ตอนแรกมันเป็นเพียงข่าว "เสียงสะท้อนที่ถูกค้นพบในที่ห่างไกล" ปล่อยออกมาจากวงแหวนด้านในของ Divine Hall
This sparked an investigation mission
สิ่งนี้ทำให้เกิดภารกิจการสืบสวน
Hilda Carlyle: It was an ordinary chain of events
Hilda Carlyle: เป็นเหตุการณ์ปกติที่เกิดขึ้น
After all, anything related to God required our immediate and undivided attention
หลังจากที่ทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับพระเจ้าต้องการความสนใจทันทีและไม่มีการแบ่งแยกของเรา
Hilda Carlyle: However, it seemed we were too late
Hilda Carlyle: แต่ดูเหมือนว่าเราสายเกินไป
We didn’t discover any life form which possessed a large amount of wish points
เราไม่ได้ค้นพบรูปแบบชีวิตใด ๆ ที่มีจุดประสงค์มากมาย
Hilda Carlyle: Perhaps it escaped, or it had simply hidden itself
Hilda Carlyle: บางทีมันอาจหลบหนีไปหรือมันซ่อนตัวอยู่
Either way, there were no clues
ทั้งสองวิธีไม่มีเบาะแส
Hilda Carlyle: Of course, we couldn’t just simply return to the Divine Hall because of that, so we decided to investigate the lake
Hilda Carlyle: แน่นอนเราไม่สามารถกลับไปที่ Divine Hall ได้ง่ายๆเพราะฉะนั้นเราจึงตัดสินใจที่จะสำรวจทะเลสาบ
Breman: The lake? Hilda Carlyle: Beneath that lake was a vast underwater world
Breman: ทะเลสาบหรือไม่?
We stumbled around for a while before finally finding a path that led somewhere
เราสะดุดไปรอบ ๆ ครู่หนึ่งก่อนที่จะหาเส้นทางที่นำไปที่ไหนสักแห่ง
Hilda Carlyle: We spent an unknown amount of time in that dayless world, searching about with our wish abilities until finally, about an hour ago, we barely managed to find a way back to the surface
Hilda Carlyle: เราใช้เวลาที่ไม่รู้จักในโลกที่ไม่มีวันหยุดนี้ค้นหาความต้องการของเราจนในที่สุดประมาณหนึ่งชั่วโมงที่ผ่านมาเราแทบจะไม่สามารถหาทางกลับไปยังพื้นผิวได้
Hilda Carlyle: This is the exit point we found
Hilda Carlyle: นี่คือจุดทางออกที่เราพบ
Breman:
Breman:
Breman swept his gaze over the lake, the suspicion in his eyes not lessening one bit
Breman กวาดตามองไปที่ทะเลสาบความสงสัยในดวงตาของเขาไม่น้อยลงสักที
Breman: Alright then
Breman: เอาล่ะแล้ว
Even though our country isn’t one of the Divine Hall’s neighboring countries, we still don’t want to have any conflicts with any inquisitors of the Divine Hall
แม้ว่าประเทศของเราไม่ได้เป็นประเทศเพื่อนบ้านของ Divine Hall เราก็ยังไม่ต้องการมีข้อขัดแย้งใด ๆ กับนักวิปัสสนาของ Divine Hall
Breman: The matter regarding investigating the wish points will be left to your team
Breman: เรื่องที่เกี่ยวกับการตรวจสอบคะแนนที่ต้องการจะเหลือให้กับทีมของคุณ
Hilda Carlyle: It’s great that you understand
Hilda Carlyle: เป็นเรื่องที่ดีที่คุณเข้าใจ
Breman:----so in celebration of finally reaching the surface, you killed that worm and so happened to save my two contracted laborers? Hilda Carlyle: Mhm, huh? Why do you assume that we’re the ones who killed it? Breman: There’s no way that ordinary unarmed laborers are able to kill that worm
Breman: ---- ดังนั้นในการเฉลิมฉลองในที่สุดถึงพื้นผิวที่คุณฆ่าหนอนที่และเพื่อให้เกิดขึ้นเพื่อช่วยสองคนงานที่ทำสัญญาของฉัน?
Besides, there are traces of an inquisitor having used their abilities
นอกจากนี้ยังมีร่องรอยของวิทยานิพนธ์ที่ใช้ความสามารถของตน
Hilda Carlyle: …… Hilda Carlyle: Well it doesn’t matter if you think so, either way it’s not an important matter
Hilda Carlyle: ...... Hilda Carlyle: ไม่สำคัญหรอกถ้าคุณคิดอย่างนั้นไม่ว่าจะเป็นเรื่องใดก็ตามไม่ใช่เรื่องสำคัญ
The fact that that worm got killed won’t change as a result
ความจริงที่ว่าหนอนนั้นถูกฆ่าจะไม่เปลี่ยนแปลงไป
Hilda Carlyle: However… “ordinary laborers”? Aren’t you a little bad at lying? Breman: ---what do you mean? Hilda Carlyle: Putting aside those laborers for now, Officer Breman, as an officer and a soldier, aren’t you being a little on edge about these matters? Hilda Carlyle: I don’t think we’ve done anything to offend the expedition
Hilda Carlyle: อย่างไรก็ตาม ... "คนงานธรรมดา"?
Hilda Carlyle: What are you so anxious about? Are you afraid that this situation will devolve into some kind of bad outcome? Breman: …… Hilda Carlyle: I am an inquisitor, an apostle of God, a person any faithful believer would trust
Hilda Carlyle: คุณห่วงใยอะไร
Hilda Carlyle: If you are a faithful follower of God, who basks in the gifts of our Lord, you shouldn’t have any problem with explaining this to me
Hilda Carlyle: ถ้าคุณเป็นสาวกที่สัตย์ซื่อของพระเจ้าผู้ที่ได้รับของขวัญจากพระเจ้าของเราคุณไม่ควรมีปัญหาใด ๆ กับการอธิบายเรื่องนี้ให้ฉัน
Hilda Carlyle: Even if I can’t help you, it’s a lot better than bottling it up isn’t it? Breman: Hilda Carlyle, your words have already impinged on another nation’s military secrets
Hilda Carlyle: ถึงแม้ว่าฉันจะไม่สามารถช่วยเหลือคุณได้ดีกว่าการบรรจุขวดด้วยไม่ใช่หรือ?
Are you sure you haven’t broken the regulations of Divine Hall? Hilda Carlyle: Secrets and all that
คุณแน่ใจหรือว่าคุณไม่ได้หักกฏเกณฑ์ของ Divine Hall?
is nothing before me
ไม่มีอะไรก่อนฉัน
Breman:
Breman:
!? Hilda Carlyle: You, Breman, you’re a secret yourself
!?
Breman: …
Breman: ...
Hilda’s gaze had left the boundaries of her hood and scanned Breman’s entire body
สายตาของฮิลดาได้ออกจากขอบเขตของกระโปรงหน้าผากของเธอและสแกนร่างทั้งหมดของ Breman
Hilda Carlyle: Aren’t you worried? Carrying such a secret wherever you go
Hilda Carlyle: คุณไม่เป็นห่วงหรือ?
Hilda Carlyle: Don’t forget about the wish ability flowing through your blood
Hilda Carlyle: อย่าลืมเกี่ยวกับความปรารถนาที่จะไหลผ่านเลือดของคุณ
Breman:
Breman:
Breman’s lips trembled at her words as if he was reluctant to say something, but ended up saying it anyway
ริมฝีปากของ Breman สั่นสะเทือนที่คำพูดของเธอราวกับว่าเขาไม่เต็มใจที่จะพูดอะไร แต่ก็จบลงด้วยการพูดต่อไป
Breman:
Breman:
yes, I’m worried
ใช่ฉันเป็นห่วง
He couldn’t resist it after all
เขาไม่สามารถต่อต้านมันได้
While he was able to avoid such a situation up to now, in the face of such direct questioning, he was no longer able to resist the effects of his wish ability
ในขณะที่เขาสามารถหลีกเลี่ยงสถานการณ์ดังกล่าวได้จนถึงตอนนี้ในการเผชิญหน้ากับการตั้งคำถามโดยตรงนี้เขาไม่สามารถต้านทานผลกระทบจากความต้องการของเขาได้
He had intended to gather some useful information by interrogating her, but had instead gotten his weakness revealed
เขาตั้งใจที่จะรวบรวมข้อมูลที่มีประโยชน์บางอย่างโดยการสอบปากคำของเธอ แต่แทนที่จะได้รับความอ่อนแอของเขาเปิดเผย
That’s right, if she’s an inquisitor, she should be able to notice that secret as well
ถูกต้องถ้าเธอเป็นคนสอบสวนเธอก็ควรจะสามารถสังเกตความลับได้เช่นกัน
Wasn’t this the situation he wanted to avoid by asking Ethan to handle the investigation team? To think he actually forgot about this
นี่ไม่ใช่สถานการณ์ที่เขาต้องการหลีกเลี่ยงหรือไม่โดยขอให้อีธานจัดการทีมสืบสวนสอบสวน?
was it because of anxiety? Either way, the wish ability left behind by Breman’s ancestor, the previous king, left him unable to resist the requests of Hilda
เป็นเพราะความกังวล?
This was the price of “Faith”
นี่คือราคาของ "ศรัทธา"
Breman:
Breman:
the expedition ten years ago was abruptly terminated
การเดินทางเมื่อสิบปีก่อนก็ถูกยกเลิกทันที
Breman: Back then, the expedition encountered an accident along the same path as this expedition
Breman: ย้อนกลับไปแล้วการเดินทางพบอุบัติเหตุบนเส้นทางเดียวกับการเดินทางครั้งนี้
A small army was wiped out… Breman: The first batch of scouts never made it back; their last transmission was
กองทัพเล็ก ๆ ถูกเช็ดออก ... Breman: ชุดแรกของลูกเสือไม่เคยทำให้มันกลับมา;
their wish points and wish abilities were all gone
จุดปรารถนาของพวกเขาและความปรารถนาที่ต้องการได้หายไปทั้งหมด
Breman: Furthermore, once they attempted to make a wish, the stars which represented their wish points would fall out of the sky like an asteroid and disappear
Breman: นอกจากนี้เมื่อพวกเขาพยายามที่จะทำให้ความปรารถนาดาวที่เป็นตัวแทนของพวกเขาต้องการคะแนนจะตกออกมาจากท้องฟ้าเช่นดาวเคราะห์น้อยและหายไป
Breman: The commander then, decided to dispatch a few more exploration teams
Breman: ผู้บัญชาการตัดสินใจที่จะส่งทีมสำรวจอีกสองสามแห่ง
While he had taken precautions to ensure that there wouldn’t be any casualties, the members ended up losing their wish points
ในขณะที่เขาได้ใช้ความระมัดระวังเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีการสูญเสียสมาชิกจบลงด้วยการสูญเสียจุดประสงค์ของพวกเขา
Breman: That place which consumed the gifts from God
Breman: สถานที่แห่งนี้ได้บริโภคของประทานจากพระเจ้า
it was labelled in the records of the expedition as “Starfall”
มันถูกระบุว่าเป็นบันทึกของการเดินทางในฐานะ "Starfall"
Breman: The commanding officer then, ended up getting executed as a punishment, and all large scale expeditions were halted for 10 years
Breman: ผู้บังคับบัญชาถูกจับได้ว่าถูกลงโทษและการเดินทางขนาดใหญ่ทั้งหมดก็หยุดลงเป็นเวลา 10 ปี
Breman: To outsiders, it merely looked like we were consolidating the gains of our pioneering; building up Honor city… Breman:
Breman: กับบุคคลภายนอกดูเหมือนว่าเรากำลังรวบรวมผลประโยชน์จากการบุกเบิกของเรา
only the people who went through that expedition would know that we were simply too afraid to continue
เฉพาะคนที่ผ่านการสำรวจเท่านั้นที่รู้ว่าเรากลัวที่จะดำเนินการต่อไป
Breman: However, all this changed when the king suddenly decided to embark on another large scale expedition, even though there has been no progress in the investigation of Starfall
Breman: อย่างไรก็ตามสิ่งนี้เปลี่ยนไปเมื่อกษัตริย์ตัดสินใจเข้าร่วมการเดินทางขนาดใหญ่อีกครั้งแม้ว่าจะไม่มีความคืบหน้าในการสืบสวนเรื่อง Starfall
Breman: It was at this time that the Divine Hall sent out an investigation team that arrived in Honor city… Breman: Why don’t you tell me why I shouldn’t be worried about this matter? Why I shouldn’t overreact? Hilda Carlyle:
Breman: ในเวลานี้ที่ Divine Hall ส่งทีมสืบสวนที่เข้ามาในเมือง Honor ... Breman: ทำไมคุณไม่บอกฉันว่าทำไมฉันถึงไม่ต้องห่วงเรื่องนี้?
Breman: Wishes that interfere with another person’s wish abilities are strictly prohibited by the Divine Hall, and so only the members of the Divine Hall would have any knowledge of such a matter
Breman: ความปรารถนาที่จะแทรกแซงความปรารถนาอันแรงปรารถนาของผู้อื่นโดยเด็ดขาดจาก Divine Hall และเฉพาะสมาชิกของ Divine Hall เท่านั้นที่จะมีความรู้เรื่องดังกล่าว
Breman: If you were in my position, do you think you would be stupid enough to not think that this was a trap of some kind? Breman: Why did the king suddenly decide to dispatch an expedition, why did your investigation team suddenly decide to take action at the same time
Breman: ถ้าคุณอยู่ในตำแหน่งของฉันคุณคิดว่าคุณจะโง่พอที่จะไม่คิดว่านี่เป็นกับดักบางอย่าง?
No matter how you look at it, these two matters must have some connection! Breman: For all we know, the king and the Divine Hall already know about the truth behind this matter and have decided to use this expedition as bait, as fodder for a trap!! Breman: That’s all I have to say
ไม่ว่าคุณจะมองเรื่องนี้สองเรื่องนี้ต้องเชื่อมต่อกันบ้าง!
it’s time for you to tell me what you know
ถึงเวลาที่คุณจะบอกฉันว่าคุณรู้อะไร
LADY IN-QUI-SI-TOR
เลดี้อิน -qui-si-tor
Hilda Carlyle: … Hilda Carlyle: I understand your concern
Hilda Carlyle: ... Hilda Carlyle: ฉันเข้าใจถึงความห่วงใยของคุณ
But… Hilda Carlyle: According to what I know, this was merely a coincidence
แต่ ... Hilda Carlyle: ตามที่ฉันรู้นี่เป็นเพียงเรื่องบังเอิญ
Breman: ----it’s not a coincidence
Breman: ---- ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
Breman: My wish ability tells me that this is not a coincidence
Breman: ความปรารถนาของฉันบอกฉันว่านี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
This is the reminder given to me by God
นี่คือการเตือนสติให้ฉันโดยพระเจ้า
Hilda Carlyle: Officer Breman, I’m not aware of any matter regarding the Divine Hall and your king, but as for Starfall, I do know something that could help you
Hilda Carlyle: เจ้าหน้าที่ Breman ฉันไม่ทราบเรื่อง Divine Hall และ King ของคุณ แต่สำหรับ Starfall ฉันรู้อะไรบางอย่างที่จะช่วยคุณได้
Hilda Carlyle: As long as you investigate this matter yourself, you would know whether this is a trap or not
Hilda Carlyle: ตราบใดที่คุณตรวจสอบเรื่องนี้ด้วยตัวคุณเองคุณจะรู้ว่านี่เป็นกับดักหรือไม่
Breman: …? Hilda Carlyle: While it had only been a short while since we’ve emerged from the underwater world, we managed to discover two interesting facts
Breman: ... ?
Hilda Carlyle: One, regarding that worm, while its wish points had already been returned to God, I managed to catch a “glimpse” of that moment
Hilda Carlyle: หนึ่งเกี่ยวกับหนอนนั้นขณะที่จุดประสงค์ของมันได้รับการตอบแทนพระเจ้าแล้วฉันสามารถจับภาพ "เหลือบ" ในขณะนั้นได้
Hilda Carlyle: In life, its wish points was about 3,000
Hilda Carlyle: ในชีวิตจุดประสงค์ของมันคือประมาณ 3,000
Breman: Three…thousand?? Hilda Carlyle: Aren’t you happy that it’s not intelligent enough to use them? Hilda Carlyle: But then, compared to the traces of that anomaly we found a few days back, 3,000 wish points isn’t that strange after all
Breman: สามพัน?
Hilda Carlyle: The fact that this place has given birth to such fantastic life forms might just be a sign of things to come
Hilda Carlyle: ความจริงที่ว่าสถานที่แห่งนี้ได้ให้กำเนิดรูปแบบชีวิตอันน่าอัศจรรย์เช่นนี้อาจเป็นเพียงสัญญาณของสิ่งต่างๆที่จะมาถึง
Hilda Carlyle: Two, please look over there
Hilda Carlyle: สองคนโปรดมองไปที่นั่น
Hilda Carlyle pointed at the area on the opposite side of the lake
Hilda Carlyle ชี้ไปที่บริเวณด้านตรงข้ามของทะเลสาบ
It was a dense forest with nothing but a smooth cliff face after that
มันเป็นป่าทึบที่ไม่มีอะไร แต่หน้าผาเรียบหลังจากนั้น
Hilda Carlyle: There’s a cave in that cliff wall
Hilda Carlyle: มีถ้ำอยู่ในกำแพงหน้าผานั้น
Breman: Cave? Hilda Carlyle: It’s not a very tall cave, but the width is about as wide as this ravine
Breman: ถ้ำ?
Breman: …?? Hilda Carlyle: Whether it’s the cave or the Grand Ravine, it seems like both of them weren’t formed by natural means
Breman: ... ??
Hilda Carlyle: Being well-versed in geography, you should’ve known about this as well
Hilda Carlyle: การมีภูมิศาสตร์ที่ดีควรรู้เรื่องนี้ด้วย
Hilda Carlyle: The direction of that cave seems to lead towards this “Starfall” you guys are headed to, is it not? Breman:
Hilda Carlyle: ทิศทางของถ้ำที่ดูเหมือนจะนำไปสู่ "Starfall" พวกคุณกำลังมุ่งหน้าไปด้วยใช่มั้ย?
Breman:
Breman:
Hilda Carlyle: This should be enough, right? Hilda Carlyle: I’ve provided useful intelligence to the expedition, and you’ve forgiven our transgressions
Hilda Carlyle: นี่น่าจะใช่มั้ย?
And so, this matter is settled
ดังนั้นเรื่องนี้จึงถูกตัดสิน
What do you say about that? Hilda Carlyle: As for matters regarding your king, I can’t help you with that
คุณพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้?
However, I can investigate the matters regarding the Divine Hall
อย่างไรก็ตามฉันสามารถตรวจสอบเรื่องเกี่ยวกับ Divine Hall ได้
Hilda Carlyle: From the look on your face, it seems like you agree with me? Breman:
Hilda Carlyle: จากรูปลักษณ์ของคุณดูเหมือนว่าคุณเห็นด้วยกับฉัน
Hilda Carlyle: If that’s the case, it’s time for us inquisitors to leave
Hilda Carlyle: ถ้าเป็นเช่นนั้นถึงเวลาที่เราจะไปสอบสวน
Hilda Carlyle: While this place is beautiful, I’m not exactly a tourist either, I have work that needs finishing
Hilda Carlyle: ในขณะที่สถานที่แห่งนี้สวยงามฉันไม่ได้เป็นนักท่องเที่ยวอย่างใดอย่างหนึ่งฉันมีงานที่ต้องการการตกแต่ง
Hilda Carlyle: I’m sure you’re the same as well, Officer Breman
Hilda Carlyle: ฉันแน่ใจว่าคุณเหมือนกันเจ้าหน้าที่ Breman
Hilda Carlyle: In that case
Hilda Carlyle: ในกรณีนี้
farewell
การอำลา
Breman: … Breman: …… As she gracefully left her seat, Breman continued staring at the ground; silent
Breman: ... Breman: ...... ขณะที่เธอเดินออกจากที่นั่งอย่างสง่างาม Breman ยังคงจ้องมองที่พื้น
While he wasn’t a rookie at negotiating, it was obvious that today’s negotiation had ended in his defeat
ในขณะที่เขาไม่ได้เป็นมือใหม่ในการเจรจาต่อรองเห็นได้ชัดว่าการเจรจาในวันนี้สิ้นสุดลงด้วยความพ่ายแพ้
He lost due to his age and insufficient experience
เขาสูญเสียไปเนื่องจากอายุและประสบการณ์ไม่เพียงพอ
He didn’t manage to get the outcome he wanted, but at least the magnanimous inquisitor was kind enough to leave him some clues
เขาไม่ได้จัดการเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่เขาต้องการ แต่อย่างน้อยการสอบสวนมีน้ำใจเป็นคนใจดีพอที่จะปล่อยให้เขามีเงื่อนงำบางอย่าง
He took out a map and placed it on the makeshift table in front of him
เขาหยิบแผนที่มาวางไว้บนโต๊ะชั่วคราวข้างหน้าเขา
It contained all the geographic information gathered by the expedition up until today
มีข้อมูลทางภูมิศาสตร์ทั้งหมดที่รวบรวมโดยการเดินทางมาจนถึงวันนี้
He took out a pen and added a few lines onto the map
เขาหยิบปากกาขึ้นและเพิ่มเส้นสองสามเส้นลงบนแผนที่
At the same time, a new plan took shape in his mind
ในเวลาเดียวกันแผนการใหม่ก็เกิดขึ้นในใจของเขา