Chapter 27 The Undying Drama Chapter 27: Rescue Hilda Carlyle: Ahh, aren’t you Di Qi Ju? That laborer kid who I singled out… Di Qi Ju:
Chapter 27 The Undying Drama บทที่ 27: ช่วยเหลือ Hilda Carlyle: Ahh, คุณไม่ใช่ Di Qi Ju หรือ?
What are you doing here? Hilda Carlyle: I’m not too sure either
คุณมาทำอะไรที่นี่?
Half an hour ago, even the illuminating light of Westrealm was denied to us
ครึ่งชั่วโมงก่อนแสงไฟส่องสว่างของ Westrealm ถูกปฏิเสธเรา
Mo Chuan:…”Us”? Hilda Carlyle: Let’s put all these unnecessary matters aside for now, oh faithful followers of Westrealm
Mo Chuan: ... "เรา"?
Hilda reached out with both of her arms and clasped both me and Mo Chuan on the shoulder
ฮิลดาเอื้อมมือออกไปทั้งสองข้างด้วยแขนทั้งสองข้างของฉันและโมชวนบนไหล่
As she did so, there was a light suction throughout our bodies as the worm juices and dirt on us began to coagulate into a ball in her palms
ขณะที่เธอทำเช่นนั้นมีการดูดแสงทั่วร่างกายของเราเป็นน้ำหนอนและสิ่งสกปรกที่เราเริ่มจับตัวเป็นลูกในฝ่ามือของเธอ
A few seconds later, the suction feeling finally stopped and Hilda turned around with both balls in hand
ไม่กี่วินาทีต่อมาความรู้สึกดูดก็หยุดลงและฮิลดาก็หันไปรอบ ๆ ด้วยลูกทั้งสองข้างที่อยู่ในมือ
With a resounding splat, she slapped both of the balls onto the dead worm
เธอได้ตบลูกทั้งสองข้างลงบนหนอนที่ตายแล้ว
Di Qi Ju: Huh…this is? Hilda Carlyle: A blood toxin
Di Qi Ju: ฮ้า ... นี่คือ?
If even a single drop gets into your bloodstream, you would die within an hour later
ถ้าแม้แต่หยดเดียวเข้าสู่กระแสเลือดของคุณคุณจะตายภายในหนึ่งชั่วโมงต่อมา
Hilda Carlyle: But, it’s all settled now
Hilda Carlyle: แต่ตอนนี้ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว
Mo Chuan:
โมชวน:
Mo Chuan: Thank you Sir Inquisitor, praise be to Westrealm for it was his gift that saved us
Mo Chuan: ขอขอบคุณคุณ Inquisitor สรรเสริญให้ Westrealm เพราะมันเป็นของขวัญของเขาที่ช่วยเรา
Hilda Carlyle: We’re in the middle of nowhere right now
Hilda Carlyle: ตอนนี้เราอยู่ตรงกลางไม่มีที่ไหนเลย
There’s no need for such stuffy talk
ไม่จำเป็นต้องมีการพูดคุยเรื่องดังกล่าว
This isn’t the outer ring of the Divine Hall after all
นี่ไม่ใช่วงแหวนรอบนอกของห้องโถงของพระเจ้า
Hilda Carlyle: Which reminds me, that show you guys put on was really fascinating… Hilda Carlyle: Or should I say, “you”, Di Qi Ju
Hilda Carlyle: ซึ่งเตือนฉันว่าการแสดงให้พวกคุณได้สวมใส่เป็นเรื่องที่น่าสนใจจริงๆ ... Hilda Carlyle: หรือฉันควรจะพูดว่า "คุณ", Di Qi Ju
Di Qi Ju:
Di Qi Ju:
!? The contents of that conversation with Ethan on the day we set off, played back within my mind once more
!?
She’s able to read any memories regarding blood, weapons or drugs! Shit, does that include non-humans as well? Like that worm’s! Which means
เธอสามารถอ่านความทรงจำเกี่ยวกับเลือดอาวุธหรือยาเสพติด!
she knows exactly what happened just now?! Di Qi Ju:…… Mo Chuan: Ju, it’s alright, there’s nothing to be afraid of
เธอรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนี้?!
Hilda Carlyle: It’s not the toxin that scares him
Hilda Carlyle: ไม่ใช่สารพิษที่ทำให้เขากลัว
Hilda Carlyle: I wonder what could it be then
Hilda Carlyle: ฉันสงสัยว่ามันจะเป็นยังไง
let’s take a guess shall we… Hilda Carlyle: Are you afraid of
เดี๋ยวก่อนเราจะต้องเดากัน ... Hilda Carlyle: คุณกลัวไหม
your powerful ability being exposed to others? Di Qi Ju:
ความสามารถที่มีประสิทธิภาพของคุณถูกเปิดเผยต่อผู้อื่น?
Hilda Carlyle: Judging from that expression, I’m 62% on mark
Hilda Carlyle: ตัดสินจากการแสดงออกนั้นผมมีคะแนน 62%
Di Qi Ju: Exactly how did you get it so right… Hilda Carlyle: However--- She suddenly turned around and carefully inspected the dead worm
Di Qi Ju: คุณทำถูกต้องได้อย่างไร? ... Hilda Carlyle: อย่างไรก็ตาม --- เธอหันไปรอบ ๆ และตรวจสอบหนอนที่ตายแล้วอย่างระมัดระวัง
That horrific corpse didn’t seem to disturb her one bit as she scanned it, but that grave look on her face
ศพที่น่าสยดสยองนั้นดูเหมือนจะไม่รบกวนเธอสักเล็กน้อยขณะที่เธอสแกน แต่ดูร้ายแรงบนใบหน้าของเธอ
was she worried about something? Hilda Carlyle: While I don’t know why you aren’t willing to expose your strength; that seems contrary to the culture of the countries surrounding the Divine Hall--- Hilda Carlyle: ----but that isn’t the main issue here
เธอกังวลเรื่องอะไร?
The issue is that thing over there… Mo Chuan: What’s the matter with this worm? Hilda Carlyle: It can’t really be considered as an unknown creature
ปัญหาคือสิ่งนั้น ... Mo Chuan: มีเรื่องอะไรกับหนอนตัวนี้?
It just doesn’t have a designated name yet
ยังไม่มีชื่อที่กำหนด
Instead, creatures like it are merely collectively known as “Sorcerous Insects”
สัตว์ตัวนี้ชอบเรียกว่า "แมงกะพรุนแมลง"
Hilda Carlyle: When a large amount of poison insects are trapped together under a set of unlikely circumstances, they are forced to feed on each other in order to live until only one remains
Hilda Carlyle: เมื่อมีแมลงที่เป็นพิษจำนวนมากถูกขังอยู่ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่น่าเชื่อพวกเขาจะถูกบังคับให้เลี้ยงกันและกันเพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ได้จนกว่าจะมีเหลือเพียงคนเดียว
Hilda Carlyle: This remaining creature integrates the strength of all the toxins it absorbed from the other insects and becomes a unique “sorcerous insect”
Hilda Carlyle: สิ่งมีชีวิตที่เหลือรวมพลังของสารพิษทั้งหมดที่มันดูดซึมจากแมลงอื่น ๆ และกลายเป็น "แมลงตัวกลม"
Hilda Carlyle: To have created such a large sorcerous insect
Hilda Carlyle: การสร้างแมลงขนาดใหญ่เช่นนี้
looks like this place is pretty dangerous
ดูเหมือนสถานที่นี้อันตรายมาก
Di Qi Ju: Sorcerous insect… That name reminds me of something… Isn’t it that witchcraft called Gu from certain legends and novels on Earth
Di Qi Ju: แมลงเมามัว ... ชื่อนี้ทำให้ฉันนึกถึงบางสิ่งบางอย่าง ... ไม่ใช่ว่าคาถาที่เรียกว่า Gu จากตำนานและนวนิยายบางเล่มบนโลก
However, it seems to have no connection to this world’s sorcerous insect
อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าจะไม่มีความเกี่ยวพันกับแมลงตัวยงของโลกนี้
Hilda Carlyle: Hmm, after all that talking, I’m kinda tired, let’s find a place to rest
Hilda Carlyle: อืมม, หลังจากที่พูดทั้งหมด, ฉันเหนื่อย, หาที่พักผ่อน
Hilda Carlyle: I know a place we can head to that’s pretty nice, at the very least it’s cleaner than this place
Hilda Carlyle: ฉันรู้ว่าสถานที่ที่เราสามารถมุ่งหน้าไปที่สวยดีที่อย่างน้อยที่สุดก็ทำความสะอาดกว่าสถานที่แห่งนี้
Di Qi Ju: Oh, alright then
Di Qi Ju: โอ้ไม่เป็นไรแล้ว
With Mo Chuan supporting me, we followed her lead slowly into woods
กับ Mo Chuan สนับสนุนฉันเราตามนำของเธอช้าลงในป่า
After about a kilometer of walking, the dense foliage suddenly gave way to what looked like a clearing from where we were standing
หลังจากเดินประมาณ 1 กิโลเมตรใบไม้ที่หนาแน่นก็เปลี่ยนเส้นทางไปยังสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นเขตปลอดจากที่ที่เรายืนอยู่
As we followed the streams of light flowing in from the gradually thinning foliage, we came upon the refreshing sight of a lake as we broke through the final line of trees
ขณะที่เราเดินตามลำธารของแสงที่ไหลเข้ามาจากใบไม้ที่ผอมลงเรื่อย ๆ เราก็มาถึงสายตาที่สดชื่นของทะเลสาบขณะที่เราบุกผ่านเส้นสุดท้ายของต้นไม้
It was a picturesque small lake with a diameter of several tens of meters wide
เป็นทะเลสาบขนาดเล็กที่งดงามมีเส้นผ่านศูนย์กลางหลายสิบหลายเมตร
As it laid there in the middle of the dense woods, the serenity of the water surface reminded me of the flawless skin on those beautiful models you would see on Earth
ขณะวางกลางป่าที่หนาแน่นความเงียบสงบของผิวน้ำทำให้ผมนึกถึงผิวที่ไร้ที่ติในแบบจำลองที่สวยงามเหล่านี้ที่คุณจะได้เห็นบนโลก
It reminded me of the lake Miss Poppy brought me to, but of a smaller scale
มันทำให้ฉันนึกถึงทะเลสาบมิสป๊อปปี้พาฉันไป แต่มีขนาดเล็กลง
However it gave off that same sense of endearment you get when you look at your beautiful little sister
อย่างไรก็ตามความรู้สึกที่คุณได้รับเมื่อมองน้องสาวตัวน้อยของคุณ
At the side of the lake were three figures who were probably inquisitors as well, based on their similar dress code
ที่ด้านข้างของทะเลสาบเป็นตัวเลขสามตัวที่อาจจะเป็นนักสืบสวนสอบสวนด้วยตามลักษณะการแต่งกายที่คล้ายคลึงกัน
Upon seeing us, they immediately donned their hoods, covering up their identities
เมื่อได้เห็นพวกเราพวกเขาก็สวมหมวกกันน็อกทันทีรวมถึงตัวตนของพวกเขา
Hilda Carlyle: These are the inquisitors accompanying me on this mission
ฮิลดาคาร์ไลล์: เหล่านี้เป็นนักปฏิบัติสืบสวนที่มาพร้อมกับฉันในภารกิจนี้
Due to the Divine Hall’s regulations, they are only allowed to come into contact with approved personnel
เนื่องจากข้อบังคับของ Divine Hall พวกเขาได้รับอนุญาตให้ติดต่อกับบุคลากรที่ผ่านการรับรองเท่านั้น
So please forgive their rudeness
โปรดยกโทษความหยาบคายของพวกเขา
As she walked up to them, they exchanged a few handshakes and glances but kept their silence throughout
ขณะที่เธอเดินขึ้นไปยังพวกเขาพวกเขาแลกเปลี่ยนจับมือไม่กี่และสายตา แต่ยังคงความเงียบของพวกเขาตลอด
Perhaps they had their own way of communicating
บางทีพวกเขามีวิธีการสื่อสารของตัวเอง
After which, two members of the three left their team and entered the forest in the same direction we exited from
หลังจากนั้นสมาชิกสองในสามคนก็ออกจากทีมและเดินเข้าไปในป่าในทิศทางเดียวกับที่เราออกจาก
Di Qi Ju: They’re… Hilda Carlyle: Previously, I was sent out to check the source of the roars from earlier, since I was the safest choice
Di Qi Ju: พวกเขา ... Hilda Carlyle: ก่อนหน้านี้ฉันถูกส่งไปตรวจสอบแหล่งที่มาของเสียงคำรามจากก่อนหน้านี้ตั้งแต่ฉันเป็นทางเลือกที่ปลอดภัยที่สุด
Now that the danger is gone, more suitable people have been dispatched to inspect the sorcerous insect
ตอนนี้อันตรายหายไปแล้วคนที่เหมาะสมจะถูกส่งไปตรวจดูแมลงตัวยง
Inquisitor Hilda was the safest choice among all of them? Didn’t she already possess the ability to read memories and extract toxins
Inquisitor Hilda เป็นตัวเลือกที่ปลอดภัยที่สุดในหมู่พวกเขาทั้งหมดหรือไม่?
If she’s also the most adept among them
ถ้าเธอเป็นคนเก่งที่สุดในหมู่พวกเขา
exactly how many wish abilities did she have… Hilda Carlyle: This seems like a good spot to rest
ว่าเธอต้องการความสามารถมากแค่ไหน ... Hilda Carlyle: ดูเหมือนจะเป็นจุดที่ดีในการพักผ่อน
Di Qi Ju: Are you sure it’s safe? Mo Chuan: With more than one inquisitor here, that kind of concern is unnecessary, Ju
Di Qi Ju: คุณแน่ใจหรือไม่ว่าปลอดภัย
Mo Chuan gently lowered me onto the ground before sitting down himself
Mo Chuan ค่อยๆลดฉันลงบนพื้นก่อนที่จะนั่งลง
The other two inquisitors joined in as well
อีกสองคนเข้าร่วมด้วยเช่นกัน
As I looked at the picturesque lake, its beauty seemed to absorb all the fatigue from me as my mind suddenly felt refreshed
ขณะที่ฉันมองไปที่ทะเลสาบอันงดงามความงามของมันดูเหมือนจะดูดซับความเมื่อยล้าทั้งหมดจากฉันเนื่องจากจิตใจของฉันรู้สึกสดชื่น
If it wasn’t for that string of tragedies that brought me to this world, being able to sit here would have been a blessing in itself
ถ้าไม่ใช่เรื่องเศร้าโศกนาฏกรรมที่พาฉันไปสู่โลกใบนี้ความสามารถในการนั่งที่นี่จะเป็นพรในตัวเอง
As the tenseness from that heart pounding battle left me, my thoughts strayed to our companions on the bridge; I wonder if they are okay right now? Hilda Carlyle: Oh Westrealm, your faithful have prevailed once more in the battle against ignorance and the wilderness
เมื่อความตึงเครียดจากการต่อสู้กับหัวใจที่คึกคักทำให้ฉันหลงทางความคิดของฉันหลงไปกับเพื่อนของเราบนสะพาน
Beside me, the prayers of Inquisitor Hilda rang out in my ears
ข้างๆฉันการอธิษฐานของ Inquisitor Hilda ดังก้องอยู่ในหู
Hilda Carlyle: You have blessed us with your gifts and yet there remain those who do not use them properly, never showing gratitude
Hilda Carlyle: คุณมีความสุขกับของขวัญของเราและยังคงมีผู้ที่ไม่ใช้พวกเขาอย่างถูกต้องไม่เคยแสดงความกตัญญู
Hilda Carlyle: To these cretins who can’t be converted, may their gifts be returned to you, through death will they return to your loving embrace
Hilda Carlyle: หากว่าคนเหล่านี้ไม่สามารถเปลี่ยนใจได้ก็ขอให้ของขวัญของเขาคืนให้แก่พวกท่านด้วยความตายพวกเขาจะกลับคืนสู่ความรักของคุณ
Hilda Carlyle: We are your apostles, who enact your divine will, who enlightens the world of your generosity and acceptance
Hilda Carlyle: เราเป็นอัครสาวกของท่านผู้ประพฤติตามพระประสงค์ของพระเจ้าผู้ประทานความรู้ถึงโลกของความเอื้ออาทรและการยอมรับของท่าน
Hilda Carlyle: Your will guides us and protects us, may we bring forth your glory and faith
Hilda Carlyle: คำแนะนำของคุณจะแนะนำเราและปกป้องเราเราอาจนำมาซึ่งความรุ่งโรจน์และความเชื่อของคุณ
Di Qi Ju:…… Hilda Carlyle:
Di Qi Ju: ...... Hilda Carlyle:
Hilda Carlyle: What’s the matter? Haven’t you seen a inquisitor pray before? Di Qi Ju: Ah---I’m sorry, I seemed to have gotten distracted… Hilda Carlyle: After that gruelling battle, you should lay down and rest
Hilda Carlyle: มีอะไรเกิดขึ้นบ้าง?
Hilda Carlyle: Ah, is it because of your torn clothes? At this, I looked down at what remained of my clothes after that worm’s fangs had its way with them
Hilda Carlyle: อ่าเป็นเพราะเสื้อผ้าที่ฉีกขาดของคุณหรือไม่?
Di Qi Ju: Er
Di Qi Ju: เอ่อ
there’s that as well
มีที่เช่นกัน
Hilda Carlyle: Don’t tell me you want to wear my inner clothes? Di Qi Ju: No, I’ve never thought of that--- Hilda Carlyle: Then, you should obediently lay down--- My head was suddenly wrapped in her arms and forcefully pressed downwards
Hilda Carlyle: อย่าบอกฉันว่าคุณต้องการที่จะสวมใส่เสื้อผ้าชั้นในของฉัน?
Just as I thought I would hit the ground, I instead landed gently in a silky world of softness… Confused, I turned around and saw the upper half of Hilda’s robes
เช่นเดียวกับที่ฉันคิดว่าฉันจะตีพื้นฉันแทนที่ดินเบา ๆ ในโลกอ่อนนุ่มของความนุ่มนวล ... สับสนฉันหันไปรอบ ๆ และเห็นครึ่งบนของชุดของฮิลดา
Ah? Don’t tell me this is… The legendary lap pillow?? Hilda lowered her head and looked at me with a benevolent smile on her face
แอมป์?
Hilda Carlyle: Is it easier for you to rest now? Di Qi Ju:
Hilda Carlyle: ตอนนี้คุณสบายดีไหม?
Di Qi Ju:
Di Qi Ju:
Di Qi Ju: In a sense, it is even harder for me to rest now
Di Qi Ju: ในแง่นี้มันก็ยิ่งยากสำหรับตอนที่ฉันพักผ่อนแล้ว
Hilda Carlyle: And why is that? Di Qi Ju: That’s what I would like to know as well
Hilda Carlyle: แล้วทำไมล่ะ?
do inquisitors usually provide this sort of service towards commoners? Hilda Carlyle: Usually we would send you to the hospital
ทำ inquisitors มักจะให้บริการประเภทนี้ต่อ commoners?
The faithful nowadays, tend not to look to the inquisitors for medical treatment
ซื่อสัตย์ในปัจจุบันมีแนวโน้มที่จะไม่หันไปหาหมอสืบสวนเพื่อรับการรักษาพยาบาล
Di Qi Ju:
Di Qi Ju:
that’s really a practical and normal turn of events
ที่จริงเปิดทางปฏิบัติและปกติของเหตุการณ์
Hilda Carlyle: However, these are extraordinary times and there’s only so much we can do, so bear with it
Hilda Carlyle: อย่างไรก็ตามนี่เป็นช่วงเวลาพิเศษและมีเพียงเท่าที่เราทำได้เท่านั้นดังนั้นจงอดทนกับมัน
Hilda Carlyle: Also---to this sir beside us, I’m sorry but with your body, taking care of you would be
Hilda Carlyle: นอกจากนี้ --- กับคุณชายคนนี้ที่อยู่ข้างเราฉันขอโทษ แต่ด้วยร่างกายของคุณการดูแลคุณจะเป็น
difficult
ยาก
Mo Chuan: I don’t need to rest nor do I require a pillow
Mo Chuan: ฉันไม่จำเป็นต้องพักผ่อนฉันไม่ต้องการหมอน
Di Qi Ju: Mo Chuan…
Di Qi Ju: Mo Chuan ...
given this awkward position where I can’t even move a muscle, how should I get him to help me? Wait
ให้ตำแหน่งที่น่าอึดอัดใจที่ฉันไม่สามารถแม้แต่จะย้ายกล้ามเนื้อฉันควรจะได้รับเขาจะช่วยฉันได้อย่างไร
what if he says “you can use my lap as a pillow instead”? I’m better off where I am right now
ถ้าเขาพูดว่า "คุณสามารถใช้ตักของฉันเป็นหมอนแทน"?
Besides
นอกเหนือจาก
it doesn’t feel that bad either
ไม่รู้สึกแย่เท่าไร
Ah No----I mustn’t rub against her with the back of my head! I might get punished for blasphemy! Steady there, steady… ??:…… Hilda Carlyle: Hmm? The other inquisitor suddenly approached us and engaged in a silent conversation with her
อาไม่มี ---- ฉันไม่ควรถูกับเธอกับด้านหลังของหัวของฉัน!
After which she turned to look at me with a slightly different expression
หลังจากนั้นเธอก็หันไปมองฉันด้วยการแสดงออกที่แตกต่างกันเล็กน้อย
Hilda Carlyle: Mhm
Hilda Carlyle: Mhm
- → ↗ Di Qi Ju: Hmm? What’s wrong? Hilda didn’t answer me, but instead used her hand to hold onto my face as she slowly lowered hers onto me… Mo Chuan:…? Di Qi Ju:
- →↗ Di Qi Ju: อืม?
??? Hilda Carlyle:
???
Is that true? She seemed to be talking to herself? At this distance, I had a clear view of her eyes
เป็นความจริงหรือ?
They were looking at me with a searching intent behind them
พวกเขากำลังมองหาฉันด้วยจุดประสงค์ในการค้นหาเบื้องหลังพวกเขา
Hilda Carlyle: I want to verify something… Verify? Exactly what are you verifying? What did that inquisitor tell you? Her head got ever closer to the point where I could see the lines on her rosy lips
Hilda Carlyle: ฉันต้องการยืนยันอะไร ... ยืนยัน?
Her soft lips slowly opened and I caught a whiff of a fragrant scent flowing from them
ริมฝีปากนุ่มของเธอค่อยๆเปิดออกและฉันก็จับกลิ่นหอมของกลิ่นหอมไหลออกจากพวกเขา
I was paralyzed with shock at this moment, as I stared helplessly at those soft red pillows
ตอนนี้ฉันเป็นอัมพาตด้วยอาการช็อกเพราะมองไปที่หมอนสีแดงอ่อน ๆ
Hey, hey…
เฮ้เฮ้ ...
don’t tell me she’s---- ??: -----is it over here? Hilda Carlyle stopped, her lips a few centimeters away from mine, upon hearing that voice
อย่าบอกฉันว่าเธอเป็นคน ----?: ----- มันมากกว่าที่นี่?
I immediately took advantage of this opportunity to get off her lap and stand up
ฉันใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ทันทีเพื่อลุกขึ้นยืนและลุกขึ้นยืน
Within the woods, the two inquisitors who had just left were already on the way back, but they weren’t alone
ในป่าทั้งสองคนเข้าตาจนที่เพิ่งทิ้งอยู่ระหว่างทาง แต่พวกเขาไม่ได้อยู่ตามลำพัง
A squad of roughly 10 people suddenly stood at attention at the lakeside, each of them exuded the aura of a seasoned veteran
กลุ่มประมาณ 10 คนก็ยืนอยู่ที่ความสนใจที่ริมทะเลสาบแต่ละของพวกเขาพ่นกลิ่นอายของทหารผ่านศึกเก๋า
Chief among them was the familiar face of a certain officer I had encountered multiple times over the past few days, Ethan
หัวหน้ากลุ่มคนเหล่านี้คือใบหน้าที่คุ้นเคยของเจ้าหน้าที่บางคนที่ฉันเคยเจอมาหลายครั้งในช่วง 2-3 วันที่ผ่านมาอีธาน
As Ethan spotted the both of us, his face lit up instantly
ขณะที่อีธานเห็นทั้งสองคนใบหน้าของเขาสว่างขึ้นทันที
Ethan: ----Alright, we’ve confirmed the location of the target
Ethan: ---- ถูกต้องเราได้ยืนยันตำแหน่งของเป้าหมายแล้ว
Hilda Carlyle:…… Ethan and a medical officer immediately came up to us
Hilda Carlyle: ...... Ethan และเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์รีบมาหาเรา
Bending down, that medical officer performed a check on us
ก้มลงเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ที่ทำตรวจสอบกับเรา
Ethan: How’s their injuries? Di Qi Ju: Sir, I’m alright
อีธาน: พวกเขาบาดเจ็บแค่ไหน?
It’s just these clothes… Ethan: Check him
มันเป็นแค่เสื้อผ้าแบบนี้ ... Ethan: ตรวจสอบเขา
Medical Officer: Yes sir
เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์: ใช่ครับ
Ethan: That seasonal wolf as well
อีธาน: หมาป่าตามฤดูกาลเช่นกัน
Medical Officer: Yes sir! Mo Chuan: That sure was fast
เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์: ใช่ครับ!
Mo Chuan: It couldn’t have been long since we got ambushed
Mo Chuan: ไม่นานเราก็ถูกซุ่มโจมตี
Ethan: Did you forget that you’re in the military? Ethan: Discovering the scene of the incident, reporting, setting off, each step takes less than five minutes
อีธาน: คุณลืมไปแล้วว่าคุณอยู่ในกองทัพ?
Di Qi Ju: Are our teammates alright?! Ethan: The other four have already been sent to the medical post
Di Qi Ju: เพื่อนร่วมทีมของเราไม่เป็นไร?!
They weren’t seriously injured and should have woken up by now
พวกเขาไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัสและควรตื่นขึ้นตอนนี้
Ethan: As for those four adventurers, they’ve all been caught and their sentence determined
อีธาน: ในบรรดานักผจญภัยสี่คนพวกเขาถูกจับได้ทั้งหมดและถูกตัดสินจำคุก
Di Qi Ju: Is that so… My tense body finally relaxed upon hearing this
Di Qi Ju: ใช่แล้ว ... ร่างกายที่เคร่งเครียดที่สุดของฉันผ่อนคลายเมื่อได้ยินเรื่องนี้
It felt like a weight had just been lifted off my shoulders at this moment
รู้สึกเหมือนเพิ่งยกน้ำหนักขึ้นจากไหล่ตอนนี้
Hilda Carlyle: While I’m not sure what just happened, but it sounded really efficient
Hilda Carlyle: ในขณะที่ฉันไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่มันฟังดูมีประสิทธิภาพจริงๆ
I’ve long heard of the famous expeditionary army of the country of Faith
ข้าได้ยินมานานเกี่ยวกับกองทัพเดินทางอันมีชื่อเสียงของประเทศแห่งศรัทธา
Ethan: Inquisitor Hilda Carlyle… Hilda Carlyle: Seeing as there’s someone to handle this situation, it’s time for us to go
Ethan: Inquisitor Hilda Carlyle ... Hilda Carlyle: เมื่อเห็นว่ามีใครบางคนในการจัดการกับสถานการณ์นี้ถึงเวลาแล้วที่เราจะไป
The inquisitors, including Hilda, immediately gathered together and got ready to leave
เจ้าพระยารวมทั้งฮิลดารวมตัวกันทันทีและเตรียมพร้อมที่จะออกไป
Ethan: Please wait a moment, Inquisitor Hilda Carlyle
Ethan: กรุณารอสักครู่ Inquisitor Hilda Carlyle
Hilda Carlyle: ? Ethan: This region falls within the search zone of the expedition
Hilda Carlyle:?
Since your excellency has appeared here, I request that you follow us back to the base
นับตั้งแต่ที่คุณได้ปรากฏตัวที่นี่ฉันขอให้คุณติดตามเรากลับไปที่ฐาน
Hilda Carlyle: Ah, there’s no need to mind us
Hilda Carlyle: อา, ไม่ต้องจำใจเรา
We were just passing through and will be leaving soon
เราเพิ่งผ่านไปและจะออกเดินทางเร็ว ๆ นี้
Ethan: Hold on! Without your report… ??: ----please stay a while, Hilda Carlyle
Ethan: เอาไว้!
Hilda Carlyle:
Hilda Carlyle:
At the back of Ethan’s squad, came the figure of the expedition’s highest ranking officer, Breman
ที่ด้านหลังของทีมของอีธานร่างของเจ้าหน้าที่ระดับสูงของการเดินทางคือ Breman
As he walked towards us, with his bodyguard in tow, he wore a calm look on his face
ขณะที่เดินไปหาเราพร้อมกับผู้คุ้มกันของเขาในการดึงเขาสวมหน้ากากบนใบหน้าของเขา
It might be my imagination but the Breman in front of me seemed a little different from before
มันอาจจะเป็นจินตนาการของฉัน แต่ Breman ด้านหน้าของฉันดูเหมือนเล็กน้อยแตกต่างจากก่อน
His golden hair was not as neat and elegant as usual
ทรงผมสีทองไม่เรียบและดูสง่างามตามปกติ
It’s a small change but it turns his usual gentlemanly appearance into one that resembled a soldier
มันเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่มันกลับกลายเป็นสุภาพบุรุษที่ดูเหมือนทหาร
An officer that exuded the discipline and seriousness of a soldier
เจ้าหน้าที่ที่มีวินัยและความรุนแรงของทหาร
Ethan: Your Excellency! What are you---- Breman: Mhm, I said to handle this matter as you see fit so I decided to check up on the situation in private
อีธาน: ฯพณฯ
Breman: And it was a lucky coincidence that I did---Inquisitor Hilda doesn’t seem to be willing to stay behind without someone of an equal status asking her to do so
Breman: และมันเป็นเรื่องบังเอิญโชคดีที่ฉันทำ --- Inquisitor Hilda ดูเหมือนจะไม่เต็มใจที่จะอยู่ข้างหลังโดยไม่มีใครบางคนในสถานะที่เท่าเทียมกันขอให้เธอทำเช่นนั้น
Hilda Carlyle:…… Breman: Let’s have a talk
Hilda Carlyle: ...... Breman: มาพูดกันเถอะ
Shall we, Inquisitor Hilda Carlyle? Breman: About everything that has happened so far
เราจะไปสอบสวนฮิลดาคาร์ไลล์?
Everything
ทุกอย่าง