Chapter 31 The Undying Drama Chapter 31: Reunion {Draft} Mo Chuan: Ju, aren’t you going to get up? At this rate, you’ll end up sleeping through the entire morning
บทที่ 31 The Undying Drama บทที่ 31: Reunion {ร่าง} Mo Chuan: จูไม่ได้คุณจะลุกขึ้น?
Di Qi Ju: Haah
Di Qi Ju: Haah
Lying on the bed feels so gooood… Mo Chuan: You’re starting to sound like an infirmed patient
นอนบนเตียงรู้สึกเหนื่อยมาก ... Mo Chuan: คุณเริ่มมีเสียงเหมือนคนไข้ที่ป่วยหนัก
Di Qi Ju: You know what they say, your blanket is like your girlfriend, once you lie in her sweet embrace, there’s nowhere else you’d rather be
Di Qi Ju: คุณรู้ว่าสิ่งที่พวกเขาพูดผ้าห่มของคุณก็เหมือนกับแฟนของคุณเมื่อคุณกอดเธอไว้ในอ้อมกอดของเธอแล้วก็ไม่มีที่อื่นที่คุณควรจะเป็น
Mo Chuan: You have a girlfriend? Di Qi Ju:
Mo Chuan: คุณมีแฟนแล้วล่ะ?
Di Qi Ju: While I don’t have one, that reminds me of an unpleasant experience I had
Di Qi Ju: ในขณะที่ฉันยังไม่มีใครเตือนฉันเกี่ยวกับประสบการณ์อันไม่พึงประสงค์ที่ฉันมี
Mo Chuan:
โมชวน:
I got it
ฉันเข้าใจแล้ว
Di Qi Ju: ----What did you get? You better hide that face which screams “Ah
Di Qi Ju: ---- คุณได้อะไร?
he must’ve been dumped by his girlfriend”!! Mo Chuan: I see your imagination has been working overtime again… Di Qi Ju: What about you? Don’t tell me you’re a winner in life
เขาต้องถูกทิ้งโดยแฟนของเขา "!!
Mo Chuan:
โมชวน:
Mo Chuan:
โมชวน:
Mo Chuan: During my first frenzy period upon reaching maturity, there was an incident in the clan
Mo Chuan: ในช่วงความตื่นเต้นครั้งแรกของฉันเมื่อถึงวุฒิภาวะมีเหตุการณ์เกิดขึ้นในตระกูล
Because of that incident, I ended up committing a series of mistakes
เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นฉันจึงทำผิดพลาดขึ้นมากมาย
Mo Chuan: In the end, these mistakes got me kicked out of the seasonal wolves’ society
Mo Chuan: ในที่สุดความผิดพลาดเหล่านี้ทำให้ฉันถูกไล่ออกจากสังคมหมาป่าตามฤดูกาล
Mo Chuan: Other than that one fortuitous encounter in the ravine, I have nothing that qualifies me as a winner in life
Mo Chuan: นอกเหนือจากการเผชิญหน้าที่บังเอิญในห้วยฉันไม่มีอะไรที่จะทำให้ฉันเป็นผู้ชนะในชีวิต
Di Qi Ju:
Di Qi Ju:
Di Qi Ju:
Di Qi Ju:
I’m sorry
ฉันขอโทษ
Mo Chuan: Instead of your apology, I would rather know where your wish points came from
Mo Chuan: แทนที่จะขอโทษคุณฉันอยากจะรู้ว่าจุดประสงค์ของคุณมาจากไหน
Mo Chuan: If you were born with that much wish points, you should’ve been picked out at birth by the Divine Hall to be a candidate for their clergymen
Mo Chuan: ถ้าคุณเกิดมาพร้อมกับจุดที่ต้องการมากคุณควรได้รับเลือกจากที่เกิดโดย Divine Hall เพื่อเป็นผู้สมัครสำหรับ clergymen ของพวกเขา
Mo Chuan: There might even be some countries with a culture of individual heroics, who are willing to fight over you
Mo Chuan: อาจจะมีบางประเทศที่มีวัฒนธรรมของความกล้าหาญของแต่ละบุคคลที่มีความเต็มใจที่จะต่อสู้กับคุณ
Mo Chuan: The fact that you’ve been able to hide this up till now, means that you must’ve had some complicated circumstances as well
Mo Chuan: ความจริงที่คุณซ่อนไว้จนถึงตอนนี้หมายความว่าคุณต้องมีสถานการณ์ที่ซับซ้อนเช่นกัน
Di Qi Ju:
Di Qi Ju:
Di Qi Ju: I don’t wish to recall those memories
Di Qi Ju: ฉันไม่ต้องการจำความทรงจำเหล่านั้น
Mo Chuan:
โมชวน:
forget it
ลืมมันไป
It was just a casual question, I didn’t mean to pressure you
เป็นคำถามที่ไม่เป็นทางการฉันไม่ได้หมายถึงแรงกดดันให้คุณ
Mo Chuan: Wait, that’s not right… Mo Chuan: -----Thank you
Mo Chuan: เดี๋ยวก่อนที่ไม่ถูกต้อง ... Mo Chuan: ----- ขอบคุณ
Di Qi Ju:
Di Qi Ju:
Mo Chuan: It seems like I’ve never had the chance to formally thank you
Mo Chuan: ดูเหมือนว่าฉันไม่เคยมีโอกาสได้ให้ความขอบคุณอย่างเป็นทางการ
Spending that much wish points must’ve been a hard decision to make
การใช้จ่ายที่จุดประสงค์มากต้องได้รับการตัดสินใจอย่างหนักที่จะทำ
Di Qi Ju: It’s nothing, saving you was entirely voluntary
Di Qi Ju: ไม่มีอะไรช่วยคุณได้โดยสมัครใจ
Mo Chuan: I knew you would say that
Mo Chuan: ฉันรู้ว่าคุณจะพูดแบบนั้น
Mo Chuan: By the way---are you really going to spend your entire day in the bed? Isn’t that such a waste
Mo Chuan: งั้น --- คุณจะใช้เวลาตลอดทั้งวันอยู่บนเตียงหรือเปล่า?
Di Qi Ju: Mhm
Di Qi Ju: Mhm
I don’t have any intention of going out today
วันนี้ฉันไม่มีเจตนาที่จะออกไป
Having said that, I searched through my bag and took out a tattered set of clothing
ต้องบอกว่าฉันค้นหาผ่านกระเป๋าและหยิบชุดเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งไว้
Mo Chuan: What’s that? Di Qi Ju: That’s the clothes that I previously wore, they were ruined by the beastial wrath
Mo Chuan: แล้วล่ะ?
Di Qi Ju: I wanted to get them patched up today
Di Qi Ju: ฉันต้องการให้พวกเขาปะขึ้นในวันนี้
Mo Chuan:
โมชวน:
why? Di Qi Ju: These clothes
ทำไม?
were from the village I was “born” in
มาจากหมู่บ้านที่ฉันเกิดมา
They were modified from another person’s clothes
พวกเขาได้รับการแก้ไขจากเสื้อผ้าของผู้อื่น
Di Qi Ju: I don’t know why but I suddenly got the urge to get them fixed and to wear them once more
Di Qi Ju: ฉันไม่ทราบว่าทำไม แต่ฉันก็มีแรงกระตุ้นให้พวกเขาได้รับการแก้ไขและสวมใส่พวกเขาอีกครั้ง
Di Qi Ju: Let’s check out the streets tomorrow
Di Qi Ju: ลองดูถนนในวันพรุ่งนี้
Mo Chuan:
โมชวน:
Alright
Alright
Mo Chuan: It’s just that I’m not that good at reading books so we should probably get room service to bring us playing cards or board games
Mo Chuan: แค่ว่าฉันอ่านหนังสือไม่ค่อยได้แล้วเราน่าจะได้รับบริการจากห้องเพื่อนำมาเล่นไพ่หรือเกมกระดาน
Di Qi Ju: Mhm
Di Qi Ju: Mhm
As he finished saying this, he got off the bed and prepared to leave
ขณะที่เขาพูดจบเรื่องนี้เขาก็ลุกขึ้นจากเตียงและเตรียมพร้อมที่จะออกไป
However, just as he opened the room door, he was greeted with a light headbutt to the chest
อย่างไรก็ตามขณะที่เขาเปิดประตูห้องเขาได้รับการต้อนรับด้วยโขลกที่หน้าอก
Mo Chuan:
โมชวน:
huh?! Alvin: Save
ฮะ?!
save me… Di Qi Ju: Alvin? Mo Chuan: What’s going on? Did something happen? Alvin: Someone wants…wants to kill me! Mo Chuan: Who?? Mo Chuan’s eyebrows jumped at the stunning revelation as he surveyed the corridor cautiously
ช่วยฉัน ... Di Qi Ju: Alvin?
Alvin collapsed onto the floor in a sitting position, his hands cupping his ears as his pale face trembled violently
อัลวินทรุดตัวลงบนพื้นในท่านั่งมือของเขากอดหูของเขาขณะที่หน้าซีดของเขาสั่นอย่างรุนแรง
I immediately put down the clothes in my hands and jumped off the bed
ฉันรีบใส่เสื้อผ้าไว้ในมือและกระโดดลงจากเตียง
Alvin: It's that person’s voice
Alvin: เป็นเสียงของคนนั้น
I can hear it! She's coming!! Mo Chuan: What voice? I don't hear anything
ฉันได้ยินแล้ว!
Di Qi Ju: I don't hear anything either
Di Qi Ju: ฉันไม่ได้ยินอะไรอย่างใดอย่างหนึ่ง
calm down, Alvin
สงบลงอัลวิน
This is a busy inn, if there's anyone suspicious, they would be discovered in an instant
นี่คือโรงแรมที่วุ่นวายถ้ามีใครสงสัยพวกเขาจะถูกค้นพบในทันที
Di Qi Ju: Exactly what’s going on? Who’s trying to kill you? Alvin: It’s that person
Di Qi Ju: ตรงกับสิ่งที่เกิดขึ้น?
that lady! Her features must’ve been faked! She must be in disguise! She's here to get me! Mo Chuan: Lady? Di Qi Ju: Don't tell me
ผู้หญิงคนนั้น!
could she be one of the companions of those adventurers? Mo Chuan: I'm not sure, but how did they manage to find Alvin? Alvin: I can hear her! She's coming! The sound of her strangling my neck! The sound of her ripping out my tongue!! Di Qi Ju: Relax, Alvin, relax
เธอสามารถเป็นหนึ่งในสหายของนักผจญภัยเหล่านั้นหรือไม่?
that lady isn't here, there's no one strangling you and your tongue is fine… Alvin’s trembling finally lessened as he lifted his head and stared right into my eyes with eyes as wide as saucers
ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้อยู่ที่นี่ไม่มีใครบีบคอคุณและลิ้นของคุณก็ดี ... อัลวินสั่นตัวในที่สุดเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นและจ้องมองเข้าไปในดวงตาของฉันด้วยสายตากว้าง
Alvin: Di Qi
อัลวิน: Di Qi
Di Qi Ju… Alvin: -----I'm sorry!! Di Qi Ju!! I’m to blame!! Please forgive me----!! Di Qi Ju:
Di Qi Ju ... Alvin: ----- ฉันขอโทษ !!
didn't you just apologise to us in the morning? Calm down, just calm down first
คุณไม่ขอโทษเราในตอนเช้าหรือ?
Alvin: I’m the one who lured that beastial wrath to you!! I'm sorry!! Mo Chuan: …
อัลวิน: ฉันเป็นคนที่ล่อลวงความโกรธให้กับคุณ!
?? Alvin: During the initial scouting, I was the one who helped the scouts lure that beastial wrath away from the path of the expedition! Alvin: But----that night, in a fit of drunken rage, I decided to set a trap for you guys
??
I lured it back to the route with some food and my wish ability! Di Qi Ju: Ha
ฉันล่อมันกลับไปที่เส้นทางด้วยอาหารบางอย่างและความปรารถนาของฉัน!
so anyone who has been serviced by you counts as a “guest”, even animals? Alvin: I just wanted to give you a scare!! I thought its obvious movements would be enough to warn and scare you away!! I didn't intend to kill you! Alvin: I'm sorry---it's all my fault---please forgive me… Mo Chuan: What’s he talking about? Di Qi Ju: Huh, I've already heard about this matter from Breman and Ethan
ดังนั้นทุกคนที่ได้รับการบริการโดยคุณนับเป็น "แขก" แม้แต่สัตว์?
It's nothing much, look, am I not standing in front of you right now? Di Qi Ju: But
ไม่มีอะไรมากดูฉันไม่ได้ยืนอยู่ตรงหน้าคุณตอนนี้หรือไม่?
why did you suddenly bring this up? Alvin: ----Ah!! She's coming!! I can hear it! I can hear her voice talking to me! Alvin: No!! Someone, save me! He suddenly got to his feet and started heading towards the stairs, his eyes all the while fixed on the railings as if he wanted to jump off!?! This is the fourth floor for God’s sake! Mo Chuan: Hold it right there!! Mo Chuan grabbed onto his arm and with his other, sent a fist flying at his face
ทำไมคุณจึงนำเรื่องนี้ขึ้นมา?
Alvin: Hrggh! Alvin: …… Mo Chuan: It's better if he takes a nap for now
Alvin: Hrggh!
Di Qi Ju: Mhm
Di Qi Ju: Mhm
I think so too… Di Qi Ju: Thank god, it's day right now
ฉันคิดอย่างนั้น ... Di Qi Ju: ขอบคุณพระเจ้าวันนี้แล้ว
If it was night, I would've honestly thought that ghosts were involved
ถ้าเป็นคืนฉันก็คิดอย่างสุจริตว่าผีมีส่วนเกี่ยวข้อง
Mo Chuan: So now what? All I got from his ramblings was that a lady was trying to killing him
Mo Chuan: แล้วล่ะ?
Mo Chuan: Judging from his reaction, she must have some criminal method of messing with his psyche
Mo Chuan: การตัดสินจากปฏิกิริยาของเขาเธอต้องมีวิธีการทางอาญาบางอย่างของการ messing กับจิตใจของเขา
Mo Chuan: If this was a crime committed using some unknown wish ability, he is eligible for protection by the Divine Hall’s security forces
Mo Chuan: ถ้าเป็นอาชญากรรมที่กระทำโดยใช้ความสามารถในการใฝ่ฝันบางอย่างที่ไม่รู้จักเขามีสิทธิ์ได้รับการคุ้มครองจากกองกำลังรักษาความปลอดภัยของ Divine Hall
Di Qi Ju: Isn't this country really far from the Divine Hall? By the time they get here, Alvin would be dead already
Di Qi Ju: ประเทศนี้ไม่ใช่ประเทศที่ห่างไกลจาก Divine Hall หรือไม่?
Di Qi Ju: What about the police? Is there something like a police post nearby? Mo Chuan: The city’s security duties have been handed over to the military
Di Qi Ju: แล้วตำรวจเรื่องอะไรล่ะ?
If there's a situation, you can only find the military for help
หากมีสถานการณ์คุณสามารถหาทหารได้เพื่อขอความช่วยเหลือเท่านั้น
Mo Chuan: Should we stay by his side and fight off this killer? Di Qi Ju: Give me a moment to think about this
Mo Chuan: เราควรอยู่เคียงข้างเขาและต่อสู้กับฆาตกรตัวนี้หรือไม่?
This is like those scenario questions I saw during the exams… My testing taking mentality started to kick in immediately
นี่เป็นเหมือนคำถามในภาพที่ฉันเห็นในระหว่างการสอบ ... การทดสอบของฉันเริ่มคิดในทันที
This was one of the most important treasures that I brought over from Earth
นี่เป็นสมบัติล้ำค่าที่สุดชิ้นหนึ่งที่ฉันนำมาจากโลก
With this, I should be able to find the right answer
ด้วยเหตุนี้ฉันควรจะสามารถหาคำตอบที่ถูกต้องได้
Wish ability
ต้องการความสามารถ
a murderer chasing him… A wish ability that messes with your psyche and can even kill you… Hold on, doesn't that mean that if I get caught up in this--- Di Qi Ju:
ฆาตกรไล่เขา ... ความปรารถนาที่ยุ่งเหยิงกับจิตใจของคุณและยังสามารถฆ่าคุณ ... Hold on ไม่ได้หมายความว่าถ้าฉันได้รับจมในนี้ --- Di Qi Ju:
let's bring him to the hospital first
ขอพาเขาไปที่โรงพยาบาลก่อน
The doctor can prescribe some psychiatric drugs to calm him down
แพทย์สามารถกำหนดให้ยาจิตเวชบางอย่างเพื่อทำให้เขาสงบได้
Di Qi Ju: I'll report this matter to the expedition forces stationed in the east
Di Qi Ju: ฉันจะรายงานเรื่องนี้ต่อกองกำลังรีบเร่งที่ประจำการอยู่ทางทิศตะวันออก
Mo Chuan, you'll be in charge of bringing him to the hospital
Mo Chuan คุณจะรับผิดชอบในการนำเขาไปที่โรงพยาบาล
Mo Chuan: What if we get attacked in the hospital? Di Qi Ju: Hmm, that's true
Mo Chuan: จะทำอย่างไรถ้าเราถูกโจมตีในโรงพยาบาล?
There is that possibility
มีความเป็นไปได้ว่า
However, I feel that you'll be able to replace Alvin till I come back with reinforcements
อย่างไรก็ตามฉันรู้สึกว่าคุณจะสามารถแทนที่อัลวินได้จนกว่าฉันจะกลับมาพร้อมกับการเสริมกำลัง
Mo Chuan: …”replace”? Di Qi Ju: Don't the two of you have a pretty similar build? It's about to come in handy now
Mo Chuan: ... "แทนที่"?
Mo Chuan: …
Mo Chuan: ...
Mo Chuan: Got it
Mo Chuan: เข้าใจแล้ว
I'll swap clothes with him once we get to the hospital and act as his body double
ฉันจะแลกเปลี่ยนเสื้อผ้ากับเขาเมื่อเราไปโรงพยาบาลและทำหน้าที่เป็นคู่ของเขา
Di Qi Ju: You can do that right? Mo Chuan: As long as you don't dawdle along the way, I should be fine
Di Qi Ju: คุณสามารถทำอย่างนั้นได้ใช่ไหม?
Mo Chuan: While I'm still kinda pissed with him, I definitely don't want him to die because of such a grudge
Mo Chuan: ในขณะที่ฉันยังคงโกรธกับเขาแน่นอนฉันไม่ต้องการให้เขาตายเพราะความเสียใจดังกล่าว
Di Qi Ju: Then it's settled
Di Qi Ju: แล้วก็ตัดสิน
We made the required arrangements and quickly left the inn
เราได้จัดเตรียมไว้และรีบออกจากโรงแรม
Who would've thought that we would encounter such a problem even during our vacation
ใครจะคิดว่าเราจะประสบปัญหาดังกล่าวแม้ในช่วงวันหยุดของเรา
And here I thought that only the wicked had no rest
และที่นี่ฉันคิดว่าคนชั่วเท่านั้นที่ไม่มีเวลาพักผ่อน
??: …… ??:
??: ...... ??:
??: That's… ??: Impossible… ??: Huh
?: นั่นแหล่ะ ... ??: Impossible ... ?: หือ
that's not right… ??: Isn't this even better? …… The afternoon in this city wasn't as lively as expected, instead it seemed like the entire city of Honor was busy working
ที่ไม่ถูกต้อง ... ?: ไม่ดีกว่านี้หรือ?
Compared to the amount of pedestrians on the roads, there were a lot more carts transporting goods around the city, not to mention the constant banging of construction works
เมื่อเทียบกับจำนวนคนเดินเท้าบนท้องถนนมีรถลากขนส่งสินค้ามากมายทั่วเมืองไม่ให้พูดถึงการทำงานก่อสร้างที่คงที่
I ran along such a road at full speed without any intention of stopping even for a second
ฉันวิ่งไปตามถนนที่เต็มไปด้วยความเร็วโดยไม่มีเจตนาที่จะหยุดแม้แต่วินาที
Person driving a wagon: HEY---kid, don't wreck my goods! Person pushing a cart: Are you rushing off to get reincarnated or something? Or did your wife elope with another man? Being more of the studious type in school, running definitely wasn't my forte, you could tell just from the odd rhythm my feet was making but even so, I ran like my life depended on it
คนขับรถเก๋ง: HEY --- เด็กอย่าทำลายสินค้าของฉัน!
Before I set off, I made sure to check the map on the inn’s wall
ก่อนออกเดินทางผมตรวจดูแผนที่บนผนังของโรงแรม
Based on the map, the inn was located at the western district while the expedition was located east of the inn
โรงแรมตั้งอยู่ที่ย่านตะวันตกในขณะที่การเดินทางอยู่ทางตะวันออกของโรงแรม
As long as I kept to the main road passing through the central plaza, the amount of detours should be minimized
ตราบเท่าที่ฉันยังคงอยู่บนถนนสายหลักที่ผ่านเซ็นทรัลพลาซ่าควรลดขนาดของทางอ้อม
However, if my memory serves me right, cutting through the smaller lanes in a roughly straight fashion till I get to the northern gate’s main road is even faster than just taking the central main road
อย่างไรก็ตามถ้าหน่วยความจำของฉันทำหน้าที่ให้ถูกต้องให้ตัดผ่านเลนเล็ก ๆ ในแนวตรงไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งฉันไปถึงถนนสายหลักของภาคเหนือจะเร็วกว่าการใช้ถนนสายหลัก
With an abrupt turn of my body, I stepped into a dreary looking alleyway
ผมเลี้ยวเข้าไปในซอยที่ดูน่าเบื่อ
There shouldn’t be a dead end here right? Well if there is, I’ll just have to create my own passageway
ไม่ควรจะมีปลายตายที่นี่ใช่มั้ย?
Because
เพราะ
even being a second late might cost Mo Chuan his life
แม้จะเป็นสายที่สองอาจจะเสียค่าใช้จ่าย Mo Chuan ชีวิตของเขา
Killing people with wish abilities
ฆ่าคนที่มีความปรารถนา
even if I was the one beside Alvin, I would’ve probably been in danger as well
แม้ว่าฉันจะเป็นคนหนึ่งที่อยู่ข้าง Alvin ฉันคงจะตกอยู่ในอันตรายเช่นกัน
After all, I don’t have the ability to prevent others from wishing me to death! I
เพราะฉันไม่มีความสามารถที่จะป้องกันไม่ให้ผู้อื่นประสงค์จะให้ฉันตาย!
that decision I just made, don’t tell me it’s because…
การตัดสินใจที่ฉันเพิ่งทำไม่ได้บอกฉันว่าเป็นเพราะ ...
I’m afraid of dying? I’m already more resistant to death than most of the people in this world
ฉันกลัวที่จะตาย?
but just the mere thought that something can potentially kill me, makes me that scared? No
แต่เพียงแค่คิดว่าสิ่งที่อาจฆ่าฉันทำให้ฉันกลัว?
this isn’t me running away from danger… I’m not a coward, I made the right choice
นี่ไม่ใช่ฉันวิ่งหนีจากอันตราย ... ฉันไม่ได้เป็นคนขี้ขลาดฉันทำทางเลือกที่เหมาะสม
Even if I’m resistant to the reaper’s advances, that doesn’t mean I should be reckless
แม้ว่าฉันจะทนต่อความก้าวหน้าของเครื่องเก็บเกี่ยว แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าฉันควรจะประมาท
That’s right
ถูกตัอง
there’s nothing wrong with my decision making
ไม่มีอะไรผิดพลาดกับการตัดสินใจของฉัน
----As I took the last detour through the alleyways, the light from the northern gate gradually filled my vision
---- ขณะที่ฉันเดินทางผ่านทางตรอกซอกซอยที่ผ่านมาแสงจากประตูทางเข้าด้านเหนือค่อยๆเติมเต็มวิสัยทัศน์ของฉัน
I’m almost there! ---BAM!! Something hit me
ฉันเกือบจะอยู่ที่นั่น!
My head was enveloped in darkness as I collided head first into a person
ศีรษะของฉันห่อหุ้มอยู่ในความมืดขณะที่ฉันชนหัวเป็นคนแรก
Then something surprising happened
แล้วสิ่งที่น่าแปลกใจที่เกิดขึ้น
After stabilizing himself, she stretched out with both her arms and hugged me?? Di Qi Ju: Err
หลังจากที่เสถียรตัวเองเธอยืดออกด้วยแขนทั้งสองข้างของเธอและกอดฉัน?
please excuse, I was in a hurry… Di Qi Ju: Can you let me go please? I’ll compensate you later
กรุณาแก้ตัว, ฉันรีบร้อน ... Di Qi Ju: คุณสามารถปล่อยฉันไปได้ไหม?
Due to the heavy collision, I was pretty much buried in her chest at this moment
เนื่องจากการชนกันหนักฉันถูกฝังอยู่ในอกอย่างมากในขณะนี้
As I mumbled those words, I felt her body tremble slightly before those arms wrapped themselves around me even tighter
ขณะที่ฉันพึมพำคำพูดเหล่านั้นฉันรู้สึกว่าร่างกายของเธอสั่นเล็กน้อยก่อนที่แขนเหล่านั้นจะพันตัวรอบตัวฉันให้เข้มงวดมากขึ้น
??: You seem to be in a rush
: คุณดูเหมือนจะรีบร้อน
exactly where are you headed off to? Di Qi Ju:
ตรงที่คุณมุ่งหน้าไป?
?? This voice… ??: Furthermore
??
with such a scared look on your face… ??: What’s wrong with just staying with Sister Poppy… Di Qi Ju:
ด้วยรูปลักษณ์ที่น่ากลัวดังกล่าวบนใบหน้าของคุณ ... ?: มีอะไรผิดพลาดกับการอยู่กับน้องสาวป๊อปปี้ ... Di Qi Ju:
Di Qi Ju:That… ??: Mhm? Di Qi Ju: Miss
Di Qi Ju: นั่น ... ??: Mhm?
Poppy? ??: Mhm
ป๊อปปี้?
There’s no mistaking it
ไม่มีผิดพลาดเลย
This warm voice
เสียงอบอุ่นนี้
This light fragrance
กลิ่นหอมอ่อน ๆ นี้
It’s exactly the same as what I experienced in that hut
มันเหมือนกับว่าฉันมีประสบการณ์ในกระท่อมนั้น
Di Qi Ju: Miss Poppy… Poppy: Mhm
Di Qi Ju: Miss Poppy ... ป๊อปปี้: Mhm
Di Qi Ju: Regarding that
Di Qi Ju: เกี่ยวกับเรื่องนี้
actually, I have a friend who’s in mortal danger right now
อันที่จริงฉันมีเพื่อนที่อันตรายอยู่ในขณะนี้
I need to get help for him
ฉันต้องการความช่วยเหลือสำหรับเขา
Poppy: ---Those matters aren’t that important right… Di Qi Ju:
Poppy: --- เรื่องเหล่านั้นไม่สำคัญอย่างนั้น ... Di Qi Ju:
Poppy: There’s nothing
Poppy: ไม่มีอะไรเลย
more important than you being alive right now
สำคัญกว่าตอนที่คุณยังมีชีวิตอยู่
Di Qi Ju: But… Poppy: ---I don’t want to! The arms hugging me tightened even further
Di Qi Ju: แต่ ... Poppy: --- ฉันไม่ต้องการ!
If this had been the previous me, I would’ve probably be in pain right now
ถ้าก่อนหน้านี้ฉันคงจะเจ็บปวดอยู่แล้ว
Di Qi Ju: You
Di Qi Ju: คุณ
you’ve changed… Finally, she let go
คุณได้เปลี่ยน ... ในที่สุดเธอปล่อยให้ไป
I lifted my head and stared at that familiar pretty face
ฉันเงยหน้าขึ้นและจ้องที่ใบหน้าสวย ๆ ที่คุ้นเคย
It was just as I remembered: that elegant face reminiscent of a flower, that placid and warm smile
มันเป็นแบบเดียวกับที่ฉันจำได้ว่าใบหน้าที่สง่างามชวนให้นึกถึงดอกไม้ที่สงบและอบอุ่นรอยยิ้ม
But there was something different about her; there were tears dripping down the corners of her eyes… Poppy: Even though it has only been a few days, but…it feels like we’ve been seperated for an eternity
แต่มีบางอย่างที่แตกต่างกันเกี่ยวกับเธอ;
Di Qi Ju:
Di Qi Ju:
Yes
ใช่
I feel the same way as well
ฉันรู้สึกเช่นเดียวกับเช่นกัน
Poppy: I didn’t expect to meet you here
Poppy: ฉันไม่ได้คาดหวังที่จะได้พบคุณที่นี่
my business hasn’t even been settled
ธุรกิจของฉันยังไม่ได้รับการตัดสิน
Di Qi Ju: Miss Poppy
Di Qi Ju: Miss Poppy
are you going to leave again? Poppy: Probably… Di Qi Ju:
คุณกำลังจะออกเดินทางอีกครั้งหรือไม่?
I don’t know why
ฉันไม่รู้ว่าทำไม
but this sadness made me bury my head in her chest once more
แต่ความเศร้านี้ทำให้ฉันฝังศีรษะของฉันที่หน้าอกของเธออีกครั้ง
Poppy: But… Poppy: Even if it’s just a couple of days, can you keep me company? Di Qi Ju:---Mhm, definitely
Poppy: แต่ ... Poppy: ถึงแม้จะเป็นแค่สองวันแล้ว
Poppy: That’s great
Poppy: ดีมาก
You’re my Little Ju after all
คุณลุงจูของฉันเป็นได้
Di Qi Ju:
Di Qi Ju:
That sense of loss seemed to have retreated
ความรู้สึกสูญเสียดูเหมือนจะถอยกลับไป
Why do I feel such a strong need to rely on her? The previous me was a sole child so I had never gotten the chance to experience this feeling
ทำไมฉันจึงรู้สึกว่าจำเป็นต้องพึ่งพาเธอมาก?
Perhaps, it’s kinship one feels towards a family member of the same generation; the kinship one feels towards a sister
บางทีความรู้สึกที่มีต่อญาติพี่น้องในตระกูลเดียวกัน
Or perhaps
หรือบางที
it’s a different kind of affection? Di Qi Ju: -----Ah, that’s right! I still have to save someone! Di Qi Ju: Miss Poppy, can you help me as well? Poppy: Hmm
มันเป็นเรื่องที่แตกต่างกันของความเสน่หา?
sounds troublesome
ฟังดูลำบาก
Sounds like the kind of trouble that will waste our precious alone time
เสียงเหมือนปัญหาที่จะทำให้เสียเวลาอันมีค่าของเรา
Di Qi Ju: Don’t be like that, it’s a matter of life and death… …… …… In a certain hospital, a certain seasonal wolf, dressed up as a human, was currently lying atop a hospital bed staring blankly at the ceiling
Di Qi Ju: อย่าเป็นอย่างนั้นมันเป็นเรื่องของชีวิตและความตาย ... ...... ...... ในโรงพยาบาลบางแห่งหมาป่าตามฤดูกาลแต่งตัวเป็นมนุษย์อยู่ในขณะนี้นอนอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลที่จ้องมองที่โรงพยาบาล
Mo Chuan: … Mo Chuan:
โมชวน: ... โมชวน:
Mo Chuan: What happened to the enemy attack? Mo Chuan: What happened to my reinforcements? Mo Chuan:
Mo Chuan: เกิดอะไรขึ้นกับการโจมตีของศัตรู?
why are neither of them here yet?
ทำไมไม่มีพวกเขาที่นี่ยัง?