Chapter 137 Chapter 137: A Sad Quest Translator: Halcyon Translations  Editor: - - These barren hills had no name – the article that Lu Li had read didn’t mention a name and the System didn’t provide any prompts
บทที่ 137 บทที่ 137: Sad Quest นักแปล: Halcyon Translations Editor: - - ภูเขาที่แห้งแล้งเหล่านี้ไม่มีชื่อ - บทความที่ Lu Li ได้อ่านไม่ได้กล่าวถึงชื่อและระบบไม่ได้แจ้งให้ทราบ
 There were barely even any trees in the area
ในบริเวณนั้นแทบจะไม่มีต้นไม้ใด ๆ
 It was significantly different to the Elven regions
มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญกับภูมิภาคเอลฟ์
 Lu Li went back and forth many times before finally finding his goal
หลี่หลี่เดินไปมาหลายครั้งก่อนที่จะหาเป้าหมายของเขา
 A mound! Gabriel Cresso was lying at the top of a hill and his body was covered in dust
กอง! 
 If it weren’t for the blade sticking out of him, Lu Li might not have found him even after three years of looking
ถ้าไม่ใช่เพราะใบมีดยื่นออกมาเขาอาจจะไม่พบเขาในระยะเวลาสามปีที่ผ่านมา
 Lu Li returned to his original form and walked towards him, politely saying, “Respected Warrior, may I ask, what can I do for you?” “Warrior? Oh… Warrior…” Gabriel Cresso smiled weakly
หลี่ลีกลับมาที่เดิมและเดินไปหาเขาอย่างสุภาพว่า "นักรบที่เคารพนับถือฉันขอถามว่าฉันจะทำอะไรให้คุณได้บ้าง?" "นักรบ? 
 Lu Li didn’t say anything; instead, he continued to quietly and patiently wait
ลูหลี่ไม่ได้พูดอะไร; 
 There were a few key steps to successfully acquiring the quest
มีขั้นตอนสำคัญบางอย่างในการแสวงหาเควสสำเร็จ
 First, you had to find Gabriel Cresso and call him a Warrior
ก่อนอื่นคุณต้องหา Gabriel Cresso และเรียกเขาว่า Warrior
 Then, you had to listen to his story
จากนั้นคุณต้องฟังเรื่องราวของเขา
 “Are you willing to listen to my story? I don’t want to take it to my grave
"คุณยินดีที่จะฟังเรื่องราวของฉัน? 
” Gabriel laughed, before looking up at Lu Li with his pair of grey eyes
"กาเบรียลหัวเราะก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมอง Lu Li ด้วยดวงตาสีเทาของเขา
 Lu Li knew that he was going to tell a tragic story, and although he knew what he was going to say, he nodded and allowed him to speak
หลี่หลี่รู้ว่าเขากำลังจะเล่าเรื่องที่น่าเศร้าและแม้ว่าเขาจะรู้ว่ากำลังจะพูดอะไรเขาก็พยักหน้าและอนุญาตให้เขาพูด
 Gabriel Cresso was born into a family of blacksmiths
Gabriel Cresso เกิดมาในครอบครัวของช่างตีเหล็ก
 He grew up in the dry, cold sand Western Wilderness
เขาเติบโตขึ้นมาในที่แห้งแล้งและแห้งแล้งทางตะวันตก
 When he grew up, he married his childhood sweetheart, however, this happy time was short-lived
เมื่อโตขึ้นเขาได้แต่งงานกับคนรักวัยเด็กของเขา แต่เวลาที่มีความสุขนี้สั้น
 A war broke out and Stormwind City recruited a large number of farmers to send to the front
สงครามได้เกิดขึ้นและ Stormwind City ได้รับคัดเลือกให้เป็นเกษตรกรจำนวนมากเพื่อส่งไปยังด้านหน้า
 Gabriel Cresso was one of those who were recruited
Gabriel Cresso เป็นหนึ่งในคนที่ได้รับคัดเลือก
 After many years, he managed to return from the front to his hometown
หลังจากหลายปีที่ผ่านมาเขาได้กลับมาจากด้านหน้าไปบ้านเกิดของเขา
 What drove him mad wasn’t the war, but that his village had been completely lost
สิ่งที่ผลักดันให้เขาบ้าไม่ได้เป็นสงคราม แต่หมู่บ้านของเขาได้หายไปอย่างสมบูรณ์
 All the wheat that once grew was gone, and nothing of familiarity was left
ข้าวสาลีทุกตัวที่เคยเติบโตก็หมดไปและไม่มีอะไรที่คุ้นเคย
 His parents and wife had also perished in the war
พ่อแม่และภรรยาของเขาก็เสียชีวิตในสงคราม
 “I had killed countless Defias Bandits and Soldiers
"ฉันฆ่า Bandias และทหาร Defias นับไม่ถ้วน
 Elf, do you know why?” Gabriel Cresso narrowed his eyes, as he stared at Lu Li
เอลฟ์คุณรู้ไหมคะว่าทำไม? "กาเบรียล Cresso แคบลงในขณะที่เขาจ้องมองที่ Lu Li
 His fingers rubbed the sharp edge of his dagger
มือของเขาลูบขอบคมของกริชของเขา
 “Because my family was killed by the soldiers
เพราะครอบครัวของฉันถูกทหารฆ่า
” Lu Li didn’t need to respond; Gabriel Cresso had answered his own question
"Lu Li ไม่จำเป็นต้องตอบสนอง; 
 When he said this, tears began to gush out of his eyes
เมื่อเขาพูดอย่างนี้น้ำตาเริ่มพรั่งพรูออกมา
 Sometimes, he believed that what he did wasn’t wrong
บางครั้งเขาเชื่อว่าสิ่งที่เขาทำไม่ผิด
 All who were foreign to this land had to die
ทุกคนที่อยู่ต่างประเทศมาที่แผ่นดินนี้ต้องตาย
 His harsh father, his kind mother and his wife… The year that he had left them, he remembered tugging on their shirts and crying
พ่อที่รุนแรงของเขาแม่แบบและภรรยาของเขา ... ปีที่เขาทิ้งเขาไว้เขาจำได้ว่าดึงเสื้อขึ้นและร้องไห้
 They had all been killed by the outsiders
พวกเขาถูกสังหารโดยบุคคลภายนอก
 However, there were other times where he felt confused
อย่างไรก็ตามมีบางครั้งที่เขารู้สึกสับสน
 As an officer of the Seventh Corps of Stormwind, he had undergone the trials of blood and steel
ในฐานะเจ้าหน้าที่กองพลที่เจ็ดของ Stormwind เขาได้รับการทดสอบเลือดและเหล็กกล้า
 He knew that he had no right to take the lives of these soldiers; they were pitiful Western Wilderness fools that had been cast aside by Stormwind
เขารู้ว่าเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะยึดครองทหารเหล่านี้ 
 They were most likely carrying out their orders, and also had wives and children back home
พวกเขามักจะทำตามคำสั่งซื้อของพวกเขาและยังมีภรรยาและลูก ๆ อยู่ที่บ้าน
 “Elf, do you think I’m a bad person?” Gabriel Cresso asked, as he stared at Lu Li
"เอลฟ์คุณคิดว่าฉันเป็นคนไม่ดี?" กาเบรียลเครสโซถามขณะที่จ้องมองที่ลูลี
 “It’s not your fault – it’s war’s fault
"ไม่ใช่ความผิดของคุณ - เป็นความผิดของสงคราม
 The fault is with those stupid nobles
ความผิดอยู่กับเหล่าขุนนางโง่
” Lu Li hesitated before he added, “If I were you, I would have done the same, because family is above all else
"หลี่หลี่ลังเลก่อนที่เขาจะเสริมว่า" ถ้าฉันเป็นคุณฉันคงจะทำแบบเดียวกันเพราะครอบครัวเหนือสิ่งอื่นใด
” The article didn’t contain any strategy on how to answer the NPC’s questions
บทความนี้ไม่มีกลยุทธ์ในการตอบคำถามของ NPC
 These were Lu Li’s own words
เหล่านี้เป็นคำพูดของ Lu Li
 In his mind, his sister was above all else, regardless of law or morality
ในใจของเขาน้องสาวของเขาเหนือสิ่งอื่นใดโดยไม่คำนึงถึงกฎหมายหรือศีลธรรม
 “No, the legion’s glory is above all else,” Gabriel Cresso interrupted
"ไม่มีรัศมีของกองพันเหนือสิ่งอื่นใด" กาเบรียลเครสโซขัดจังหวะ
 “Please forgive my mistake
"โปรดยกโทษให้ฉันด้วย
” Lu Li didn’t really agree with him, but he didn’t want to bicker with an NPC
"ลูหลี่ไม่เห็นด้วยกับเขาจริงๆ แต่เขาไม่ต้องการโต้เถียงกับ NPC
 “It was the soldiers who killed my loved ones
"มันเป็นทหารที่ฆ่าคนที่ฉันรัก
 However, they also refused to leave the Western Wilderness,” Gabriel Cresso sighed and continued, “They are like me; they loved this land even though it was so desolate
อย่างไรก็ตามพวกเขายังปฏิเสธที่จะออกจากพื้นที่รกร้างทางทิศตะวันตก "Gabriel Cresso ถอนหายใจและพูดต่อ" พวกเขาเหมือนฉัน; 
” “How sad!” Lu Li replied
"" เศร้าแค่ไหน! "ลี่ลีตอบ
 “The soldier’s duty is to protect the people of the land, not to obey the noble
"หน้าที่ของทหารคือการปกป้องประชาชนในแผ่นดินไม่ปฏิบัติตามขุนนาง
” Gabriel Cresso struggled to stand up as he hissed, “Elf, I’m tired
"กาเบรียลเครสโซพยายามดิ้นรนเมื่อเขาโห่ร้อง" เอลฟ์ฉันเหนื่อย
 Can you help me finish a quest?” “You are a respected Warrior; I am willing to listen to your orders
คุณช่วยฉันให้เสร็จสิ้นภารกิจได้หรือไม่ "" คุณเป็นนักรบที่เคารพนับถือ; 
” What Lu Li wanted had finally been delivered
"สิ่งที่หลี่หลี่ต้องการได้รับในที่สุด
 “Go to Sentinel Ridge and bring me 10 Soldier tags!” System: Gabriel Cresso’s request: Kill Sentinel Ridge’s soldiers and bring back 10 military tags
"ไปที่ Sentinel Ridge แล้วนำการ์ดทหาร 10 คนมาให้เรา!" ระบบ: คำร้องของ Gabriel Cresso: ฆ่า Sentinel Ridge ทหารและนำการ์ดทหาร 10 ใบ
 Lu Li confirmed the quest and said farewell to Gabriel Cresso, before turning into a crow and flying towards Sentinel Ridge
ลูหลี่ยืนยันการสืบเสาะและกล่าวคำอำลากับกาเบรียลเครสโซก่อนที่จะกลายเป็นกาและบินต่อ Sentinel Ridge
 Sentinel Ridge was located in the north-eastern part of the Western Wilderness
Sentinel Ridge ตั้งอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของที่รกร้างว่างเปล่าทางตะวันตก
 It was a military fortress that was abandoned many years ago
เป็นป้อมปราการทางทหารที่ถูกทอดทิ้งเมื่อหลายปีก่อน
 Now, it was only used as a post that provided the soldiers a place to catch their breath
ตอนนี้ใช้เป็นโพสต์ที่จัดให้ทหารเป็นที่จับลมหายใจเท่านั้น
 This garrison housed more than 600 soldiers who had tried to control the situation in the Western Wilderness
กองทหารนี้ตั้งอยู่มากกว่า 600 ทหารที่พยายามควบคุมสถานการณ์ในพื้นที่รกร้างทางตะวันตก
 However, the members of the Defias Brotherhood were spread out all over the land, and were so powerful that holding them off was much easier said than done
อย่างไรก็ตามสมาชิกของกลุ่มภราดรภาพ Defias ได้กระจายออกไปทั่วแผ่นดินและมีพลังมากจนทำให้พวกเขาออกไปได้ง่ายกว่าที่ทำ
 Stormwind City claimed that no extra resources could be provided and only gave them the right to collect what was on the land
Stormwind City อ้างว่าไม่มีแหล่งข้อมูลเพิ่มเติมที่สามารถให้ได้และให้สิทธิ์แก่พวกเขาในการรวบรวมสิ่งที่อยู่บนบกเท่านั้น
 As such, the soldiers in the Western Wilderness were isolated and helpless
เช่นนี้ทหารในถิ่นทุรกันดารตะวันตกถูกโดดเดี่ยวและหมดหนทาง
 They were surrounded by enemies and suffered mentally because of this
พวกเขาถูกล้อมรอบด้วยศัตรูและได้รับความทุกข์ทรมานเพราะเหตุนี้
 In the first few years, they adhered to military protocol and provided protection for the farmers
ในช่วงไม่กี่ปีแรกพวกเขาได้ปฏิบัติตามพิธีสารทางทหารและให้การคุ้มครองแก่เกษตรกร
 However, as time went by and as the situation deteriorated, the deaths of their fellow soldiers made them more and more irritable
อย่างไรก็ตามเมื่อเวลาผ่านไปและในขณะที่สถานการณ์แย่ลงการตายของทหารเพื่อนของพวกเขาทำให้พวกเขากลายเป็นหงุดหงิดมากขึ้น
 They eventually became a murderous group like the Defias Brotherhood and attacked the Western Wilderness’ people
ในที่สุดพวกเขาก็ได้กลายเป็นกลุ่มฆาตกรเช่นกลุ่มภราดรภาพ Defias และทำร้ายชาวตะวันตกของ Wilderness
 Lu Li slowly snuck behind the two sentries
หลี่หลี่ค่อยๆแอบอยู่ข้างหลังสองยาม
 He cast Sap on one and quietly closed in on the other to cast Cheap Shot from behind
เขาเหวี่ยงทรัพย์ลงบนหนึ่งและค่อยๆปิดอีกครั้งเพื่อโยน Shot ราคาถูกจากด้านหลัง
 These soldiers were higher than LV20, so Lu Li was prevented from dealing his full damage
ทหารเหล่านี้สูงกว่า LV20 ดังนั้น Lu Li จึงป้องกันไม่ให้เกิดความเสียหายอย่างเต็มที่
 However, his strong equipment and skills easily guaranteed that he could kill them
อย่างไรก็ตามอุปกรณ์และทักษะที่แข็งแกร่งของเขารับประกันได้อย่างง่ายดายว่าเขาจะสามารถฆ่าพวกเขาได้
 A few minutes later, he straightened his hand and threw one of the tags into his bag pack
ไม่กี่นาทีต่อมาเขาก็ยืดมือและโยนหนึ่งในแท็กลงในกระเป๋าของเขา
 Not every solider had a tag; Lu Li had killed two of them but had only received one tag
ไม่ solider ทุกคนมีแท็ก; 
 Although they didn’t drop any equipment, they dropped a satisfying amount of money
แม้ว่าพวกเขาไม่ได้ทิ้งอุปกรณ์ใด ๆ พวกเขาก็ทิ้งเงินที่น่าพอใจ
 Each soldier dropped 2-3 coins, which was even more than the Instance Dungeon monsters
ทหารแต่ละคนทิ้งเหรียญ 2-3 เหรียญซึ่งมากกว่ามอนสเตอร์ของ Instance Dungeon
 In his second encounter, Lu Li did not immediately attack
ในการเผชิญหน้าครั้งที่สอง Lu Li ไม่ได้โจมตีทันที
 After casting Sap on his target, he used his Pick Pocket skill
หลังจากใช้ Sap ใส่เป้าหมายเขาใช้ทักษะ Pick Pick
 System: You got a piece of dry bread
ระบบ: คุณมีขนมปังแห้ง
 Pick Pocket could yield all kinds of things, but most of these were cheap and useless
Pick Pocket สามารถให้ผลผลิตได้ทุกประเภท แต่ส่วนใหญ่มีราคาถูกและไร้ประโยชน์
 After an hour, Lu Li stopped his attack because he had gathered enough tags
หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง Lu Li ก็หยุดการโจมตีของเขาเพราะเขารวบรวมแท็กได้เพียงพอ
 He had assassinated 32 Sentinel Ridge Soldiers
เขาได้ลอบสังหาร 32 Sentinel Ridge Soldiers
 Of course, these soldiers would be refreshed in two weeks
แน่นอนว่าทหารเหล่านี้จะได้รับการฟื้นฟูในอีกสองสัปดาห์
 The fact that this was just a game helped him feel a little better
ความจริงที่ว่านี่เป็นแค่เกมช่วยให้เขารู้สึกดีขึ้นนิดหน่อย
 Dawn was truly a great game
อรุณเป็นเกมที่ยอดเยี่ยมจริงๆ
 The NPCs didn’t feel any different from ordinary people, each with their own unique personalities
NPCs ไม่รู้สึกต่างจากคนธรรมดาซึ่งแต่ละคนมีบุคลิกที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง
 Sometimes, it felt like their expressions could reveal their madness, confusion, sadness or relief… Sometimes, he felt like he was in the same predicament as Gabriel Cresso, confused about his own position
บางครั้งก็รู้สึกเหมือนการแสดงออกของพวกเขาสามารถเปิดเผยความบ้าคลั่งความสับสนความเศร้าหรือความโล่งอกของพวกเขา ... บางครั้งเขารู้สึกเหมือนเขาอยู่ในสถานการณ์เช่นเดียวกับ Gabriel Cresso, สับสนเกี่ยวกับตำแหน่งของเขาเอง
 If he wasn’t so mentally fortuitous, he really didn’t know if he could have completed the quest
ถ้าเขาไม่ได้เป็นคนใจบุญสุนทานเขาก็ไม่รู้ว่าเขาจะสามารถทำภารกิจได้สำเร็จหรือไม่